DDD schreef:Ik geloof er niets van dat kinderen beter worden van een pak slaag. Ik heb er nog nooit iets goeds van gezien.

Het opmerkelijke is dat de mensen die vroeger het hardst worden geslagen, dit bij hun kinderen meestal ook hetzelfde tot uiting brachten. Althans, zo heb ik dat gehoord uit de overleveringen.

Ambtenaar schreef:

Zeeuw schreef: Wat klinkt jou dan niet vreemd in de oren qua correctie in het opvoeden?

Sancties die niet leiden tot emotionele schade. Dat verschilt per kind.

Noem eens wat.

Jantje schreef:

DDD schreef:Ik geloof er niets van dat kinderen beter worden van een pak slaag. Ik heb er nog nooit iets goeds van gezien.

Het opmerkelijke is dat de mensen die vroeger het hardst worden geslagen, dit bij hun kinderen meestal ook hetzelfde tot uiting brachten. Althans, zo heb ik dat gehoord uit de overleveringen.

Of juist 180 graden anders, omdat ze de kwalijke gevolgen zo goed kennen.

Ik denk eerlijk gezegd dat slaan vrijwel altijd een teken is van pedagogische onmacht en dat die onmacht van ouder op kind wordt overgedragen.

Maar het is wel lastig, want niet iedere ouder kan even goed discussiëren, en voor sommige ouders kan het dus heel vervelend zijn als kinderen voortdurend vragen: waarom dit en waarom dat?

Op het kleed of op een hoge kast in de gang zitten kan een goede manier zijn, althans, voor iemand die dan niet zo dom is om er toch af te vallen. Bij sommige types is dat vragen om gebroken benen.

Zeeuw schreef: Noem eens wat.

Hoezo?

Ambtenaar schreef:

Zeeuw schreef: Noem eens wat.

Hoezo?

Omdat je in het algemene blijft en ik benieuwd ben welk soort sancties je dan bv zelf gebruikt.

DDD schreef:Ik denk eerlijk gezegd dat slaan vrijwel altijd een teken is van pedagogische onmacht en dat die onmacht van ouder op kind wordt overgedragen.

Maar het is wel lastig, want niet iedere ouder kan even goed discussiëren, en voor sommige ouders kan het dus heel vervelend zijn als kinderen voortdurend vragen: waarom dit en waarom dat?

Op het kleed of op een hoge kast in de gang zitten kan een goede manier zijn, althans, voor iemand die dan niet zo dom is om er toch af te vallen. Bij sommige types is dat vragen om gebroken benen.

Wij hebben meer zintuigen dan alleen onze oren. Kinderen slaan of nog erger schoppen vind ik ook verschrikkelijk.
Maar om gedrag te corrigeren of voor gevaar te behoeden kan ook de zintuig van voelen gebruikt worden.
B.v, dit is heel erg heet voel maar en dan het handje wat dichterbij de warmtebron houden om zo te behoeden voor gevaar. Hetzelfde bij gevaren in het verkeer. Kind wil oversteken terwijl er een auto aankomt. Je pakt hem stevig bij de arm om te behoeden voor gevaar.

Je kunt niet alles af met alleen je stem.

Zeeuw schreef:

Ambtenaar schreef:

Zeeuw schreef: Noem eens wat.

Hoezo?

Omdat je in het algemene blijft en ik benieuwd ben welk soort sancties je dan bv zelf gebruikt.

Sancties nog wel liefst
Ik ben zo blij en dankbaar dat ik mijn kinderen nooit heb geslagen of mishandeld!
Gelukkig ben ik ook bewaard om geestelijke mishandeling toe te passen!
Ik ben zelf wél met beide zaken opgegroeid maar heb daar beslist géén goede herinneringen aan
Het was heus geen horror in mijn jeugd maar af en toe gebeurde zulke dingen toch.
Uit onmacht en onvrede heb ik later van mijn vader gehoord én hij had er ontzettend spijt van!
Ga gewoon het gesprek aan! Al ben je niet zo'n prater en zo onderlegd, probeer het altijd!
De opvoeding kost als ouders ook zelfverlochening, strijd en pijn zonder een pak slaag uit te delen.
Ik ben nog nooit een volwassene tegengekomen die zegt: tjoh wat goed en fijn dat ik af en toe een pak slaag kreeg of met woorden werd pijn gedaan.

Let wel:
Ik ben géén beste opvoeder en weet het allemaal het beste, ben ook niet hooggeschoold of sterk in mijn woorden!
Maar heb het geprobeerd.
Opvoeden is geen "eitje".

Mijn man is zonder slaag en scheldpartijen opgevoed, wél met het gesprek en dan zie je persoonlijk toch de (positieve) verschillen

Zeeuw schreef:
Omdat je in het algemene blijft en ik benieuwd ben welk soort sancties je dan bv zelf gebruikt.

O.a. niet meer voetballen na het avondeten, x dagen geen iPad, geen jeugdjournaal kijken, niet voorlezen, op de stoel zitten voor x minuten, en soortgelijke dingen.

huisman schreef:
Wij hebben meer zintuigen dan alleen onze oren. Kinderen slaan of nog erger schoppen vind ik ook verschrikkelijk.
Maar om gedrag te corrigeren of voor gevaar te behoeden kan ook de zintuig van voelen gebruikt worden.
B.v, dit is heel erg heet voel maar en dan het handje wat dichterbij de warmtebron houden om zo te behoeden voor gevaar. Hetzelfde bij gevaren in het verkeer. Kind wil oversteken terwijl er een auto aankomt. Je pakt hem stevig bij de arm om te behoeden voor gevaar.

Je kunt niet alles af met alleen je stem.

Dit vind ik van wezenlijk andere orde, je pakt je kind stevig vast om het te behoeden voor gevaar.

Orchidee schreef:

Zeeuw schreef:

Ambtenaar schreef:

Zeeuw schreef: Noem eens wat.

Hoezo?

Omdat je in het algemene blijft en ik benieuwd ben welk soort sancties je dan bv zelf gebruikt.

Sancties nog wel liefst
Ik ben zo blij en dankbaar dat ik mijn kinderen nooit heb geslagen of mishandeld!
Gelukkig ben ik ook bewaard om geestelijke mishandeling toe te passen!
Ik ben zelf wél met beide zaken opgegroeid maar heb daar beslist géén goede herinneringen aan
Het was heus geen horror in mijn jeugd maar af en toe gebeurde zulke dingen toch.
Uit onmacht en onvrede heb ik later van mijn vader gehoord én hij had er ontzettend spijt van!
Ga gewoon het gesprek aan! Al ben je niet zo'n prater en zo onderlegd, probeer het altijd!
De opvoeding kost als ouders ook zelfverlochening, strijd en pijn zonder een pak slaag uit te delen.
Ik ben nog nooit een volwassene tegengekomen die zegt: tjoh wat goed en fijn dat ik af en toe een pak slaag kreeg of met woorden werd pijn gedaan.

Let wel:
Ik ben géén beste opvoeder en weet het allemaal het beste, ben ook niet hooggeschoold of sterk in mijn woorden!
Maar heb het geprobeerd.
Opvoeden is geen "eitje".

Mijn man is zonder slaag en scheldpartijen opgevoed, wél met het gesprek en dan zie je persoonlijk toch de (positieve) verschillen

Een pak slaag/mishandeling of een keer een tik zijn wel echt anders. Ik heb echt wel eens een draai om mn oren gehad. Niet vaak, maar als het gebeurde was het voor mij heel duidelijk waarom dit gebeurde.
Natuurlijk is gesprek beter en hoort dat ook, maar eens in de zoveel tijd een tik voelde voor mij echt niet als mishandeling.

Ambtenaar schreef:

Zeeuw schreef:
Omdat je in het algemene blijft en ik benieuwd ben welk soort sancties je dan bv zelf gebruikt.

O.a. niet meer voetballen na het avondeten, x dagen geen iPad, geen jeugdjournaal kijken, niet voorlezen, op de stoel zitten voor x minuten, en soortgelijke dingen.

Dat zijn inderdaad ongeveer ook onze methoden. Maar toch moet ik zelf echt wel eens tot 10 tellen. Kinderen kunnen soms erg handig het bloed onder je nagels vandaan halen.

DDD schreef:Op het kleed of op een hoge kast in de gang zitten kan een goede manier zijn, althans, voor iemand die dan niet zo dom is om er toch af te vallen. Bij sommige types is dat vragen om gebroken benen.

Hoe zet jij een kind op een hoge kast?

En verder overdrijf je nogal, mijns inziens.

Nogmaals: de grens tussen een tik en een pak slaag is zo flinterdun!
En als je jezelf een beetje kent kan die grens heel snel vervagen en/of wegvallen.

Orchidee schreef:Nogmaals: de grens tussen een tik en een pak slaag is zo flinterdun!
En als je jezelf een beetje kent kan die grens heel snel vervagen en/of wegvallen.

Die grens is ook niet belangrijk. Ik geef af en toe een tik, en heel soms een pak slaag. Zoals het bij mij vroeger ook ging, en daar ben ik echt niet minder van geworden.
Wat heel verschrikkelijk fout is, is: fysieke en/of emotionele mishandeling. Maar die grens is m.i. wel duidelijk, en wordt (in normale gevallen) bepaald door liefde.