Jongere schreef:samanthi, ken jij nu echt geen voorbeelden van de gevallen die Herman beschrijft? Dat zou kunnen verklaren waarom jullie zo langs elkaar heen praten.
Ik zie die voorbeelden helaas wel, van mensen die gaan schuiven omdat ze meer 'vrijheid voor het vlees' willen, om het met Paulus te zeggen. Geregeld gaat het om mensen die openlijk belijden de Heere niet te kennen, maar wel de bekrompen regels zat zijn. Soms mensen die zeggen de Heere te kennen, maar waarbij je je grote zorgen maakt over iemands levenswandel. Je hebt het over de tucht, maar die lijn ligt echt altijd niet zo helder. Er kunnen dingen zijn waarover je je zorgen maakt omdat ze niet met genade samen kunnen gaan, maar die toch geen oorzaak zijn om tucht te hanteren, bijvoorbeeld omdat het niet gaat om een zgn. 'openbare zonde'. Eigenlijk verbaast het me als je zulke voorbeelden niet kent, want ik zie er heel wat.
Iets heel anders is de vraag of iedere kerkwisselaar zulke motieven heeft. Dat is natuurlijk niet zo. Bij de zgn. "doorschuivers", een term die hier geïntroduceerd werd, ligt dat wat lastiger. Het aantal is daar wel hoger, in mijn beleving. Helaas ken ik ook meerdere voorbeelden van doorschuivers voor wie uiteindelijk buiten de kerk pas het einde van de route lag.
Ik begrijp heel goed wat er bedoeld wordt, zelf zijn wij anderhalf jaar geleden van CGK naar HHK gegaan, de achtergrond is nu even niet van toepassing, maar daat hebben we de nodige kritiek/ veroordelen op gehad, de achtergrond van ons vertrekken, de pijn, het verdriet is niet te peilen, daarom wil ik benadrukken dat iemand die zijn hele leven CGK is geweest niet flierefluitend naar de HHK overgaat om dan TV te mogen of om het makkelijker te hebben.
In de kerk ( de blijvers) zitten ook mensen die opelijk zeggen de Heere nog niet te kennen, maar wel oordelen over de kleur stropdas van de ander, dit is geen karrikatuur, maar echt gebeurd, toch is dit geen rede om te vertrekken, ik heb er echt heel veel moeite mee de term wereldgelijkvormigheid, de echte definitie is niet die wij vaak denken, zoals dames die een broek dragen of zo, het gaat om je hele levenswandel, zorgen voor je naaste, de minste willen zijn, niet aan je geld vast zitten en nog veel meer.
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?