Maanenschijn , evjl heeft een goed punt daar met dat gedoe over engere zin andere wedergeboorten er is maar een wedergeboorte mogelijk en dat is in Christus lees nou toch eens goed de brieven van de apostelen

Lees idd de reactie van ds van der Sluijs op refoweb over dit punt hij verwoord het prachtig.

Dat is geen gedoe, vandergroe. Dat is gewoon uitleg van verschillende uitdrukkingswijzen.

Hendrikus schreef:

Johann Gottfried Walther schreef: In die lijn is het ook verdrietig dat er weinig Reformatie-herdenkingen meer zijn en sommige denken als Luther of Calvijn genoemd wordt of Een vaste Brucht, gezongen wordt dit al een Reformatie herdenking.

Volgens mij zijn er nog nooit zóveel reformatieherdenkingen georganiseerd als dit jaar. Het zet een stevige stempel op m'n agenda.
Maar verder ben ik het op veel punten met je eens! Misleidender is nog wel het etiket 'reformatorisch', want achter dat uithangbord wordt heel wat opgehangen waar de reformatoren niks van moesten hebben.
De Nadere Reformatie heeft de focus veel meer verlegd naar de mens en z'n bevindingen. Helaas is daaruit veel scheefgroei voortgekomen.

Welke scheefgroei? Gingen toen de dominees soms bevindelijk preken? De mens op de voorgrond en de Bijbel hing er maar een beetje bij? Of welke scheefgroei kwam er met de Nadere Reformatie. Als ik hoor dat de dominees zich nu nachtpitjes voelen vergeleken bij het licht dat men met de Nadere Reformatie had ontvangen, dan kan ik de scheefgroei niet zo heel makkelijk plaatsen. Weest u eens concreet: wat groeide er scheef, en beleven we nu dan wellicht een bloeitijd van de kerk?

Herman schreef:Dat is geen gedoe, vandergroe. Dat is gewoon uitleg van verschillende uitdrukkingswijzen.

Ik denk dat er meer achter zit: het spreken over wedergeboorte in engere zin en in bredere zin, het spreken over 'zijn op het erf van het verbond' en nog wat uitdrukkingen zijn uitingen die van ná de reformatie stammen, en in mijn visie uitdrukking geven van zaken die in de Reformatie niet benoemd werden (ik hoop daar later nog op terug te komen, heb nu geen tijd om uitgebreider te reageren).

In mijn bijdrage heb ik twee dingen willen verwoorden: In de DL en vanuit de NGB wordt over de wedergeboorte, bekering en geloof gesproken. Daar lijkt een volgordelijk verschil te zijn. Om dat verschil te duiden, noemt ds. Van Dieren dat in genoemd 'Leerboek' wedergeboorte in engere zin en in ruimere zin. Overigens is die 'verwarring' ook kenbaar bij bekering. Bekeert zijn, in de zin van wedergeboren, maar een voortdurende bekering, in de zin van de rechtvaardigmaking en heiligmaking gedurende het gehele leven.

We hebben het tenslotte toch over hoe onze vaderen zaken benoemden? De vaderen in Dort deden dat anders als Guido de Bres. En dat is naar mijn idee niet in tegenstelling met elkaar. Lees hiervoor de uitleg van Calvijn en inderdaad, ook de apostelen. Ik zou wel haast de laatste zijn om zaken ingewikkelder te maken als nodig. Maar naar mijn idee discusseren we in dit draadje over hoe onze vaderen het voorstelden, waarbij door velen de tegenstelling gezocht wordt met het heden. In dat kader geef ik als bijdrage weer hoe daarover is geschreven.

Maar terug naar de start van dit topic: Ik meen dat we allen geestelijk dood zijn. Dat God (in lijn met de uitgebreide toelichting in de DL) de door hem uitverkorenen wederbaard. Daar is niets van de mens bij. Zijn Geest wordt werkzaam, het geloof wordt geschonken. Ik meen dat we geen tegenstellingen moeten zoeken, die er in wezen niet zijn. Waar het bij mij wel uit de pas gaat lopen, is als er tussenfasen worden bedacht, of vierschaargerichten moeten kunnen worden verteld, enz. Daar lees in in de Reformatie en Nadere Reformatie niets over (in het beperkte aantal boeken welke ik heb gelezen).

Dat laatste gedeelte kan ik me geheel in vinden maanenschijn,

Marco schreef:

Herman schreef:Dat is geen gedoe, vandergroe. Dat is gewoon uitleg van verschillende uitdrukkingswijzen.

Ik denk dat er meer achter zit: het spreken over wedergeboorte in engere zin en in bredere zin, het spreken over 'zijn op het erf van het verbond' en nog wat uitdrukkingen zijn uitingen die van ná de reformatie stammen, en in mijn visie uitdrukking geven van zaken die in de Reformatie niet benoemd werden (ik hoop daar later nog op terug te komen, heb nu geen tijd om uitgebreider te reageren).

Dat hoeft je voor mij niet te doen. Ik ben op de hoogte.

-DIA- schreef:

Hendrikus schreef:

Johann Gottfried Walther schreef: In die lijn is het ook verdrietig dat er weinig Reformatie-herdenkingen meer zijn en sommige denken als Luther of Calvijn genoemd wordt of Een vaste Brucht, gezongen wordt dit al een Reformatie herdenking.

Volgens mij zijn er nog nooit zóveel reformatieherdenkingen georganiseerd als dit jaar. Het zet een stevige stempel op m'n agenda.
Maar verder ben ik het op veel punten met je eens! Misleidender is nog wel het etiket 'reformatorisch', want achter dat uithangbord wordt heel wat opgehangen waar de reformatoren niks van moesten hebben.
De Nadere Reformatie heeft de focus veel meer verlegd naar de mens en z'n bevindingen. Helaas is daaruit veel scheefgroei voortgekomen.

Welke scheefgroei? Gingen toen de dominees soms bevindelijk preken? De mens op de voorgrond en de Bijbel hing er maar een beetje bij? Of welke scheefgroei kwam er met de Nadere Reformatie. Als ik hoor dat de dominees zich nu nachtpitjes voelen vergeleken bij het licht dat men met de Nadere Reformatie had ontvangen, dan kan ik de scheefgroei niet zo heel makkelijk plaatsen. Weest u eens concreet: wat groeide er scheef, en beleven we nu dan wellicht een bloeitijd van de kerk?

Ik weet het, men hoeft niet te antwoorden, zoals ik heb vernomen is het schrijven op dit forum vrijblijvend... ik weet het. Toch, als men iets zegt, is het mijns inziens wel netjes als je bij vragen, daar verder op ingaat, en je stellingen en gedachten wat nader onderbouwd. Of althans dat probeert te doen. Want ik denk dat het hele forum er belang bij heeft te weten wat er in de Nadere Reformatie scheef is gegroeid, temeer daar dit forum zegt ook in de lijn van de Nadere Reformatie te staan. Neem me daarom niet kwalijk dat ik dit toch even weer naar voren haal.

Ik heb nog niet alles gelezen... maar zit het zo?

Reformatie is theorie. Nadere Reformatie is praktijk. Ik bedoel daarmee.. de theorie is in de praktische woorden uitgelegd. Dan krijg je daarna nog het gezelschapsleven en toen gingen uitleggingen uit de Nadere Reformatie verkeerd overgenomen en uitgelegd worden waardoor je dus inderdaad een soort scheefgroei kreeg.

Voorbeeld van de vierschaarbeleving. Die is een soort aanduiding, een soort uitleg, een soort parabel. Maar het gezelschapsleven heeft er een must van gemaakt etc. En nou ja, je kent de gevolgen.. IK is heer en meester en de ander zit fout, met alle gevolgen van dien.

Desiree schreef:Ik heb nog niet alles gelezen... maar zit het zo?

Reformatie is theorie. Nadere Reformatie is praktijk. Ik bedoel daarmee.. de theorie is in de praktische woorden uitgelegd. Dan krijg je daarna nog het gezelschapsleven en toen gingen uitleggingen uit de Nadere Reformatie verkeerd overgenomen en uitgelegd worden waardoor je dus inderdaad een soort scheefgroei kreeg.

Voorbeeld van de vierschaarbeleving. Die is een soort aanduiding, een soort uitleg, een soort parabel. Maar het gezelschapsleven heeft er een must van gemaakt etc. En nou ja, je kent de gevolgen.. IK is heer en meester en de ander zit fout, met alle gevolgen van dien.

In de Nadere Reformatie werd inderdaad de Reformatie verder uitgewerkt, en vastgezet in de belijdenisgeschriften. De HC werd in de kerken verplicht, de Dordtse Leerregels ontstonden na de veroordelingen van Arminius en geestverwanten.

Van de vierschaar wordt vaak een karikatuur gemaakt, en ik denk dat ds. Blok dit zeer duidelijk heeft uiteengezet in de geplaatste preek over Job 33. Zeer duidelijk, dat wil niet zeggen dat het begrijpelijk is voor iedereen. Ik geloof zeker, ook in de prediking te horen, dat het gros van de predikanten de vierschaar persoonlijk niet kennen, daarom kan er ook niet recht over gesproken worden.
Gezelschappen kunnen wel eens ontaarden in wat minder gewenst is, maar daarmee mogen we natuurlijk niet het gezelschapsleven over een kam scheren. Er was ook een hartelijke verbondenheid en meerder malen was de Geest Gods merkbaar in het midden.

Desiree schreef:Voorbeeld van de vierschaarbeleving. Die is een soort aanduiding, een soort uitleg, een soort parabel. Maar het gezelschapsleven heeft er een must van gemaakt etc. En nou ja, je kent de gevolgen.. IK is heer en meester en de ander zit fout, met alle gevolgen van dien.

Wat je schrijft, klopt niet in elk geval: in het gezelschapsleven wordt juist gezegd dat de vierschaarbeleving niet door ieder van Gods kinderen wordt meegemaakt. Dat zijn 'maar witte raven'.
Het lijkt me even goed niet bijbels, maar deze correctie wilde ik toch even maken.
Ieder kind van God moet wel weten van schuldvergeving, van betaling voor zijn zonden door het plaatsvervangend werk van Christus. Iedereen moet dus weten van bewuste vergeving van zonden, en niet: 'ja daar sta ik nog vóór'.

eilander schreef:Iedereen moet dus weten van bewuste vergeving van zonden

Vergeving van zonden een zaak van geloof. De Heere kan en wil dit bevestigen met Zijn Woord, maar het is allereerst een zaak van geloof.

eilander schreef:

Desiree schreef:Voorbeeld van de vierschaarbeleving. Die is een soort aanduiding, een soort uitleg, een soort parabel. Maar het gezelschapsleven heeft er een must van gemaakt etc. En nou ja, je kent de gevolgen.. IK is heer en meester en de ander zit fout, met alle gevolgen van dien.

Wat je schrijft, klopt niet in elk geval: in het gezelschapsleven wordt juist gezegd dat de vierschaarbeleving niet door ieder van Gods kinderen wordt meegemaakt. Dat zijn 'maar witte raven'.
Het lijkt me even goed niet bijbels, maar deze correctie wilde ik toch even maken.
Ieder kind van God moet wel weten van schuldvergeving, van betaling voor zijn zonden door het plaatsvervangend werk van Christus. Iedereen moet dus weten van bewuste vergeving van zonden, en niet: 'ja daar sta ik nog vóór'.

Zou het niet ook liggen aan HOE ze ervoor staan? Als het allemaal maar zo makkelijk gezegd wordt en men is er evengoed een bekeerd mens mee, dan behoren ze niet tot diegenen die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid! Tegelijk is het zo: zalig zijn die hongeren en dorsten.

Isala schreef:

eilander schreef:Iedereen moet dus weten van bewuste vergeving van zonden

Vergeving van zonden een zaak van geloof. De Heere kan en wil dit bevestigen met Zijn Woord, maar het is allereerst een zaak van geloof.

Waarom trek je deze dingen uit elkaar?