Bert Mulder schreef:

3/4-15. Deze genade is God aan niemand schuldig; want wat zou Hij schuldig zijn dengenen, die Hem niets eerst geven kan, opdat het hem vergolden worde? Ja, wat zou God dien schuldig zijn, die van zichzelven niet anders heeft dan zonde en leugen? Diegene dan, die deze genade ontvangt, die is Gode alleen daarvoor eeuwige dankbaarheid schuldig, en dankt Hem ook daarvoor; diegene, die deze genade niet ontvangt, die acht ook deze geestelijke dingen gans niet en behaagt zichzelven in het zijne; of, zorgeloos zijnde, roemt hij ijdellijk dat hij heeft hetgeen hij niet heeft. Voorts, van diegenen die hun geloof uiterlijk belijden en hun leven beteren, moet men naar het voorbeeld der apostelen het beste oordelen en spreken; want het binnenste des harten is ons onbekend. En wat aangaat anderen, die nog niet geroepen zijn, voor dezulken moet men God bidden, Die de dingen die niet zijn, roept alsof zij waren; en wij moeten ons geenszins tegenover hen verhovaardigen, alsof wij onszelven uitgezonderd hadden.

Hoop ik dus, dat je of, mijn belijdenis aanneemt, of, dat je voor me bid.

Als jij de 3 stukken beleid, zoals ik al zei, dan ga ik verder geen vragen stellen of aan zaken twijfelen.

Bert, je kunt deze discussie beter stoppen. Ik volg ze een beetje van een afstand. Men haalt een aantal zaken door elkaar. Paulus opvoeding kenmerkte zich blijkbaar door een wezenlijk gemis. In de opvoeding moeten wij onze kinderen voeden met de geestelijke spijze van het Woord. Dat kan niet zonder de belijdenis van zonde / zondaar zijn en het aanwijzen van Christus. Blijkbaar tekende jouw opvoeding zich op deze manier. Hier op het forum heeft men een bepaalde afkeer van een normale bijbelse opvoeding die door de Heere wordt gebruikt. Het is een soms voorspelbare reactie. Veel liever hoort men van een bekering zoals Paulus of Manasse. Die kunnen een begin aanwijzen. Niet het begin is van belang, maar de vraag of wij de Heere Jezus liefhebben. Wie Hem niet liefheeft die zij een vervloeking,

hervormde schreef:Bert, je kunt deze discussie beter stoppen. Ik volg ze een beetje van een afstand. Men haalt een aantal zaken door elkaar. Paulus opvoeding kenmerkte zich blijkbaar door een wezenlijk gemis. In de opvoeding moeten wij onze kinderen voeden met de geestelijke spijze van het Woord. Dat kan niet zonder de belijdenis van zonde / zondaar zijn en het aanwijzen van Christus. Blijkbaar tekende jouw opvoeding zich op deze manier. Hier op het forum heeft men een bepaalde afkeer van een normale bijbelse opvoeding die door de Heere wordt gebruikt. Het is een soms voorspelbare reactie. Veel liever hoort men van een bekering zoals Paulus of Manasse. Die kunnen een begin aanwijzen. Niet het begin is van belang, maar de vraag of wij de Heere Jezus liefhebben. Wie Hem niet liefheeft die zij een vervloeking,

Ik denk het ook.

Men kan zich blijkbaar alleen een bekering indenken die een reactie is op een aanbod... En men realiseert niet, dat God zelf, zonder toedoen van de mens, de wedergeboorte werkt in het hart van de zondaar door Zijn Woord en Geest... Het is geen aanbod van genade, maar een werken van genade in het hart van de zondaar door Gods Woord en Geest. De zondaar is niet actief in de wedergeboorte. De zondaar wordt pas actief als hij levend gemaakt is door Gods Woord en Geest, en dan neemt Hij, door het geloof, alle weldaden van de zaligheid met dankbaarheid aan.

hervormde schreef:Bert, je kunt deze discussie beter stoppen. Ik volg ze een beetje van een afstand. Men haalt een aantal zaken door elkaar. Paulus opvoeding kenmerkte zich blijkbaar door een wezenlijk gemis. In de opvoeding moeten wij onze kinderen voeden met de geestelijke spijze van het Woord. Dat kan niet zonder de belijdenis van zonde / zondaar zijn en het aanwijzen van Christus. Blijkbaar tekende jouw opvoeding zich op deze manier. Hier op het forum heeft men een bepaalde afkeer van een normale bijbelse opvoeding die door de Heere wordt gebruikt. Het is een soms voorspelbare reactie. Veel liever hoort men van een bekering zoals Paulus of Manasse. Die kunnen een begin aanwijzen. Niet het begin is van belang, maar de vraag of wij de Heere Jezus liefhebben. Wie Hem niet liefheeft die zij een vervloeking,

Een afkeer van een normale Bijbelse opvoeding die door de Heere wordt gebruikt? Dat zou niet best zijn. Maar het is wat JGW zegt, als de Heilige Geest in een kind werkt, hoe jong ook, dan is dat merkbaar en voelbaar, ook voor dat kind.

Bert Mulder schreef:Men kan zich blijkbaar alleen een bekering indenken die een reactie is op een aanbod... En men realiseert niet, dat God zelf, zonder toedoen van de mens, de wedergeboorte werkt in het hart van de zondaar door Zijn Woord en Geest... Het is geen aanbod van genade, maar een werken van genade in het hart van de zondaar door Gods Woord en Geest. De zondaar is niet actief in de wedergeboorte. De zondaar wordt pas actief als hij levend gemaakt is door Gods Woord en Geest, en dan neemt Hij, door het geloof, alle weldaden van de zaligheid met dankbaarheid aan.

Je legt het aanbod verkeerd uit, maar daar hebben we het al eens over gehad. Het is niet de genade waardoor de Heilige Geest in het hart werkt, die je aanneemt, maar het zijn, zoals jij ze noemt, 'de weldaden van de zaligheid'.

Afgewezen schreef:

hervormde schreef:Bert, je kunt deze discussie beter stoppen. Ik volg ze een beetje van een afstand. Men haalt een aantal zaken door elkaar. Paulus opvoeding kenmerkte zich blijkbaar door een wezenlijk gemis. In de opvoeding moeten wij onze kinderen voeden met de geestelijke spijze van het Woord. Dat kan niet zonder de belijdenis van zonde / zondaar zijn en het aanwijzen van Christus. Blijkbaar tekende jouw opvoeding zich op deze manier. Hier op het forum heeft men een bepaalde afkeer van een normale bijbelse opvoeding die door de Heere wordt gebruikt. Het is een soms voorspelbare reactie. Veel liever hoort men van een bekering zoals Paulus of Manasse. Die kunnen een begin aanwijzen. Niet het begin is van belang, maar de vraag of wij de Heere Jezus liefhebben. Wie Hem niet liefheeft die zij een vervloeking,

Een afkeer van een normale Bijbelse opvoeding die door de Heere wordt gebruikt? Dat zou niet best zijn. Maar het is wat JGW zegt, als de Heilige Geest in een kind werkt, hoe jong ook, dan is dat merkbaar en voelbaar, ook voor dat kind.

Dat zal waar zijn, maar het is ten eerste de vraag of het kind dat als zodanig ervaart en daarna onmogelijk voor dat kind, wanneer het volwassen geworden is, aan te geven wanneer dat begonnen is. Het kind zal dan nooit in staat zijn, aan te geven wanneer die verandering begonnen is.

Marco schreef:

Afgewezen schreef:Een afkeer van een normale Bijbelse opvoeding die door de Heere wordt gebruikt? Dat zou niet best zijn. Maar het is wat JGW zegt, als de Heilige Geest in een kind werkt, hoe jong ook, dan is dat merkbaar en voelbaar, ook voor dat kind.

Dat zal waar zijn, maar het is ten eerste de vraag of het kind dat als zodanig ervaart en daarna onmogelijk voor dat kind, wanneer het volwassen geworden is, aan te geven wanneer dat begonnen is. Het kind zal dan nooit in staat zijn, aan te geven wanneer die verandering begonnen is.

Misschien. Maar vreemd is het wel wanneer je ouder geworden bent, dat je dan niet over die verandering zou willen spreken, of het beleven daarvan onbelangrijk acht.

Afgewezen schreef:

Marco schreef:

Afgewezen schreef:Een afkeer van een normale Bijbelse opvoeding die door de Heere wordt gebruikt? Dat zou niet best zijn. Maar het is wat JGW zegt, als de Heilige Geest in een kind werkt, hoe jong ook, dan is dat merkbaar en voelbaar, ook voor dat kind.

Dat zal waar zijn, maar het is ten eerste de vraag of het kind dat als zodanig ervaart en daarna onmogelijk voor dat kind, wanneer het volwassen geworden is, aan te geven wanneer dat begonnen is. Het kind zal dan nooit in staat zijn, aan te geven wanneer die verandering begonnen is.

Misschien. Maar vreemd is het wel wanneer je ouder geworden bent, dat je dan niet over die verandering zou willen spreken,(...)

Over die verandering zelf kan je dan niet spreken, want die heb je niet bewust meegemaakt.

Afgewezen schreef: of het beleven daarvan onbelangrijk acht.

Het beleven van het veranderd zijn is dagelijkse kost, ook al is dat met ups en downs. Daar zou iedereen met graagte over moeten spreken (mij mag je daar in ieder geval altijd op aanspreken).

...

Gezongen op eerste Paasdag, na de doop van mijn dochter:

ps 22:4, berijming GKv schreef:Gij hebt, o HERE, door uw grote macht
mij uit de moederschoot eens voortgebracht.
Door U ontving ik liefdevol en zacht
rust bij mijn moeder.
Ik was bij U, mijn God en mijn behoeder,
van jongsaf aan reeds veilig en geborgen.
Gij hebt mij met uw vaderlijke zorgen
steeds bijgestaan.

Afgewezen schreef: Je legt het aanbod verkeerd uit, maar daar hebben we het al eens over gehad. Het is niet de genade waardoor de Heilige Geest in het hart werkt, die je aanneemt, maar het zijn, zoals jij ze noemt, 'de weldaden van de zaligheid'.

Ben blij dat jij zo denkt over het aanbod. Maar dat is, helaas, niet de definitie van iedereen...

En vooral niet degenen, die het 'aanbod' prediken. Die prediken immers wel degelijk een algemeen aanbod van de genade, en niet de weldaden van genade. Anders zou je moeten redereneren dat die genade al aan een iegelijk geschonken is... Alverzoening dus.