Kinderen en bekering

[eilander]

Maar God hoort ook het geroep van de jonge raven.

Hij hoort alles. Maar het zou een wonder zijn als Hij ook wil verhoren.

De Schrift leert ons "doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen". De vervulling van Gods beloften is altijd een wonder, maar wel een wonder wat wij met grote zekerheid verwachten mogen, wetend dat wij een betrouwbare God hebben, die niet liegt.

Mijn vraag aan Erasmiaan is: wat is de reden dat er in de Bijbel staat dat God het geroep van de jonge raven hoort?

[Wilhelm]

[
Toch geloof ik dat dit verder gaat dan een taalkundige kwestie, dit is een theologische vraag, waar verschillend over wordt gedacht. Dat proef ik ook een beetje in de reacties van Ander en Willem.

Ik weet niet of dit met theologie te maken heeft. Maar in het "wilt U" proef ik een houding van onwaardigheid. Alles verbeurd, nergens recht op. Alleen genade kan ons redden. En de Heere is vrij om ons voorbij te gaan. Ik denk dat dit de grondtrekken van de bekering zijn.

We hebben het hier over gebeden die standaard aangeleerd worden. Die houding van onwaardigheid behoort idd een grondhouding te zijn, maar helaas staan we vaak veel te hoog.
Is niet het gevaar aanwezig dat we in een sfeer geraken van "ik wil wel, maar het ligt aan de gewilligheid van U "


En Gian , zo eenvoudig ligt het niet. Als het een worsteling is in ons leven, dan horen we het zo graag uit Zijn mond.
En daarom benadruk ik ook in de genoemde spanning, dat we nooit de gewilligheid mogen ontkennen, maar het besef van eigen onwaardigheid en de doodstaat van de mens behoort ook wel degelijk een plek te hebben in onze godsdienstige opvoeding.

[Ander]

Maar God hoort ook het geroep van de jonge raven.

Hij hoort alles. Maar het zou een wonder zijn als Hij ook wil verhoren.

De Schrift leert ons "doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen". De vervulling van Gods beloften is altijd een wonder, maar wel een wonder wat wij met grote zekerheid verwachten mogen, wetend dat wij een betrouwbare God hebben, die niet liegt.

Mijn vraag aan Erasmiaan is: wat is de reden dat er in de Bijbel staat dat God het geroep van de jonge raven hoort?

Job 39:3. Lees ook de kantt. erbij.

[Jongere]

En ook in de context betekent het vers uit Timotheüs alle mensen. En niet allerlei. Maar daarover zijn al weer heel wat discussies gevoerd. Je kunt het overigens ook uit andere teksten in de Bijbel opmaken, zoals uit Ezechiël. God heeft geen lust in de dood van de zondaar, maar daarin, dat hij zich bekeert en leeft.

En toch is het geloof áltijd een "nochtans". Hoe komt dat? Je zou zeggen, als God het wil is het enige wat je moet doen dat geloven - zo simpel is het toch? Maar de mens is een zondaar. Hoe dieper dat besef, hoe groter ook de eerbied en heilige schroom voor God. 'Ga uit van mij, want ik ben een zondig mens' zegt Petrus. Was dat nou een Bijbels / goed gebed? Had hij niet moeten zeggen: 'kom in bij mij, want ik ben een zondig mens'? En toch blijft dit altijd, geloof ik. Johannes was een gerechtvaardigd mens en toch viel hij als dood voor de voeten van Jezus.

[Erasmiaan]

Maar God hoort ook het geroep van de jonge raven.

Hij hoort alles. Maar het zou een wonder zijn als Hij ook wil verhoren.

De Schrift leert ons "doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen". De vervulling van Gods beloften is altijd een wonder, maar wel een wonder wat wij met grote zekerheid verwachten mogen, wetend dat wij een betrouwbare God hebben, die niet liegt.

Mijn vraag aan Erasmiaan is: wat is de reden dat er in de Bijbel staat dat God het geroep van de jonge raven hoort?

Als een lofdicht op Zijn almacht en alwetendheid (psalm 147).

[Erasmiaan]

[
Toch geloof ik dat dit verder gaat dan een taalkundige kwestie, dit is een theologische vraag, waar verschillend over wordt gedacht. Dat proef ik ook een beetje in de reacties van Ander en Willem.

Ik weet niet of dit met theologie te maken heeft. Maar in het "wilt U" proef ik een houding van onwaardigheid. Alles verbeurd, nergens recht op. Alleen genade kan ons redden. En de Heere is vrij om ons voorbij te gaan. Ik denk dat dit de grondtrekken van de bekering zijn.

We hebben het hier over gebeden die standaard aangeleerd worden. Die houding van onwaardigheid behoort idd een grondhouding te zijn, maar helaas staan we vaak veel te hoog.
Is niet het gevaar aanwezig dat we in een sfeer geraken van "ik wil wel, maar het ligt aan de gewilligheid van U "

Als we de doodstaat maar in de gaten houden dan zullen we beseffen dat we niet willen.

[eilander]

Mijn vraag aan Erasmiaan is: wat is de reden dat er in de Bijbel staat dat God het geroep van de jonge raven hoort?

Job 39:3. Lees ook de kantt. erbij.

Dank je wel Erasmiaan
Maar het staat in Psalm 147:9. En de kanttekening, ook bij Job, helpt niet echt. Ik denk nl. zelf niet dat het in de Bijbel staat om ons te onderwijzen over het leven van een raaf. En het staat er óók niet om ons te leren dat God alles hoort, naar mijn mening.
Maar ik denk wel dat het er staat als aansporing tot gebed. Als God zelfs de jonge raven hoort, zou hij dan niet veel meer een ootmoedige bidder horen?!

[memento]

Mijn vraag aan Erasmiaan is: wat is de reden dat er in de Bijbel staat dat God het geroep van de jonge raven hoort?

Als een lofdicht op Zijn almacht en alwetendheid (psalm 147).

Hier heb je gelijk in.

7 Zingt de HERE een loflied toe,
psalmzingt onze God met de citer,
8 Hem, die de hemel met wolken bedekt,
die voor de aarde regen bereidt,
die op de bergen gras doet uitspruiten,
9 die het vee zijn voeder geeft,
de jonge raven, als zij roepen.
10 Hij heeft geen welgevallen aan de kracht van het paard,
noch behagen in de benen van de man;

Het is een aansporing om een loflied tot God te zingen, en vervolgens komt een beschrijving van Wie God is...

Maargoed, dat neemt Ps 81 niet weg, waarin duidelijk staat dat God belooft te zullen verhoren. Onze kinderen moeten daarom onderwezen worden om (zonder het wonder te ontkennen) met een zeer groot vertrouwen en zekerheid te verwachten hetgeen God beloofd, namelijk de verhoring van het gebed.

[Ander]

Mijn vraag aan Erasmiaan is: wat is de reden dat er in de Bijbel staat dat God het geroep van de jonge raven hoort?

Job 39:3. Lees ook de kantt. erbij.

Dank je wel Erasmiaan
Maar het staat in Psalm 147:9. En de kanttekening, ook bij Job, helpt niet echt. Ik denk nl. zelf niet dat het in de Bijbel staat om ons te onderwijzen over het leven van een raaf. En het staat er óók niet om ons te leren dat God alles hoort, naar mijn mening.
Maar ik denk wel dat het er staat als aansporing tot gebed. Als God zelfs de jonge raven hoort, zou hij dan niet veel meer een ootmoedige bidder horen?!

Wel dat de jonge raaf verlaten wordt door de ouders en door Gods wonderlijke schepping toch gevoed wordt. En de reden waarom het een geroep tot God genoemd wordt, wordt in de kantt. uitgelegd. De reden waarom het in de bijbel staat is om te tonen dat Gods almacht over alle dingen gaat.

[Erasmiaan]

Maargoed, dat neemt Ps 81 niet weg, waarin duidelijk staat dat God belooft te zullen verhoren. Onze kinderen moeten daarom onderwezen worden om (zonder het wonder te ontkennen) met een zeer groot vertrouwen en zekerheid te verwachten hetgeen God beloofd, namelijk de verhoring van het gebed.

Ook psalm 81 staat in de heiligmaking.

[huisman]

Maargoed, dat neemt Ps 81 niet weg, waarin duidelijk staat dat God belooft te zullen verhoren. Onze kinderen moeten daarom onderwezen worden om (zonder het wonder te ontkennen) met een zeer groot vertrouwen en zekerheid te verwachten hetgeen God beloofd, namelijk de verhoring van het gebed.

Ook psalm 81 staat in de heiligmaking.

Twijfelachtig om zo Bijbelgedeelten op te delen als behorend bij het één of andere heilsordelijk stuk. Zo lees je de Schrift niet goed en niet tot zegen ben ik bang.

[Willem]

Maar God hoort ook het geroep van de jonge raven.

Hij hoort alles. Maar het zou een wonder zijn als Hij ook wil verhoren.

De Schrift leert ons "doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen". De vervulling van Gods beloften is altijd een wonder, maar wel een wonder wat wij met grote zekerheid verwachten mogen, wetend dat wij een betrouwbare God hebben, die niet liegt.

Dat de Bijbel telkenmale oproept tot het vragen om bekering en vergeving, dat de Schrift telkenmale verzekerd dat wie tot Hem komt, Hij geenzins zal uitwerpen is noodzakelijk om de ontdekte zondaar die alles heeft verbeurd en nergens recht op heeft en zijn hoofd niet durft op te heffen tot God ervan te overtuigen dat het - ondanks alle zonden - toch kan en dat hij/zij op genade mag bidden.

Deze oproepen staan niet in de Bijbel om ons te verzekeren dat, ook al bemerken we het niet, al hebben we geen innerlijke kennis van Christus, ook al hebben we geen hartelijke liefde tot God en zijn dienst, ook al bemerken we bij ons niet het vlieden van de zonde toch de Heere ons heeft bekeerd of zal bekeren. Op deze manier worden deze noties in de Bijbel misbruikt ter gerustelling van onwederboren zielen. En deze redenering is zeer te bemerken bij het zogenaamde "verbondsdenken".

Wat mij altijd opvalt in dergelijke kringen is dat er zelden tot nooit in het gebed wordt gevraagd om de waarachtige bekering of om het levendmakende werk van God in het hart. Het gebed beperkt zich vaak tot de vraag om "Groei in het geloof", "Leven tot eer van God" etc. etc. Dat staat altijd in schril contrast met de uitroep van Jeremia 31, vs 18 "Bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn, want Gij zijt de HEERE, mijn God!
Overigens is ook praktisch de onhoudbaarheid van het "algemeen geldend" verklaring van de tekst "doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen" toch wel zichtbaar in de kerken. Hoevele mensen in hoevele kerken zullen hun mond ook rond de Kerst wijd opendoen en uiterlijk belijden dat ze vergeving nodig hebben? En hoevelen van hen gaan vervolgens over tot de orde van de dag? Aan de vruchten zal men de boom kennen. En deze teksten (zoals Ps. 81) "aannemen" en erop hopen zonder de waarachtige bekering en wedergeboorte is het ontkennen van de notie in de Bijbel: Jak 4,3 "Gij bidt, en gij ontvangt niet, omdat gij kwalijk bidt, opdat gij het in uw wellusten doorbrengen zoudt".. Deze tekst (Ps. 81) is tot vertroosting van een volk wat het in eigen hand niet meer kan houden. Het is geen gerustelling voor onbekeerden dat er ooit wel eens verandering komt omdat God het zegt in deze psalm en ze dus gewoon door kunnen leven.

[memento]

Maar God hoort ook het geroep van de jonge raven.

Hij hoort alles. Maar het zou een wonder zijn als Hij ook wil verhoren.

De Schrift leert ons "doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen". De vervulling van Gods beloften is altijd een wonder, maar wel een wonder wat wij met grote zekerheid verwachten mogen, wetend dat wij een betrouwbare God hebben, die niet liegt.

Dat de Bijbel telkenmale oproept tot het vragen om bekering en vergeving, dat de Schrift telkenmale verzekerd dat wie tot Hem komt, Hij geenzins zal uitwerpen is noodzakelijk om de ontdekte zondaar die alles heeft verbeurd en nergens recht op heeft en zijn hoofd niet durft op te heffen tot God ervan te overtuigen dat het - ondanks alle zonden - toch kan en dat hij/zij op genade mag bidden.

Deze oproepen staan niet in de Bijbel om ons te verzekeren dat, ook al bemerken we het niet, al hebben we geen innerlijke kennis van Christus, ook al hebben we geen hartelijke liefde tot God en zijn dienst, ook al bemerken we bij ons niet het vlieden van de zonde toch de Heere ons heeft bekeerd of zal bekeren. Op deze manier worden deze noties in de Bijbel misbruikt ter gerustelling van onwederboren zielen. En deze redenering is zeer te bemerken bij het zogenaamde "verbondsdenken".

Wat mij altijd opvalt in dergelijke kringen is dat er zelden tot nooit in het gebed wordt gevraagd om de waarachtige bekering of om het levendmakende werk van God in het hart. Het gebed beperkt zich vaak tot de vraag om "Groei in het geloof", "Leven tot eer van God" etc. etc. Dat staat altijd in schril contrast met de uitroep van Jeremia 31, vs 18 "Bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn, want Gij zijt de HEERE, mijn God!
Overigens is ook praktisch de onhoudbaarheid van het "algemeen geldend" verklaring van de tekst "doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen" toch wel zichtbaar in de kerken. Hoevele mensen in hoevele kerken zullen hun mond ook rond de Kerst wijd opendoen en uiterlijk belijden dat ze vergeving nodig hebben? En hoevelen van hen gaan vervolgens over tot de orde van de dag? Aan de vruchten zal men de boom kennen. En deze teksten (zoals Ps. 81) "aannemen" en erop hopen zonder de waarachtige bekering en wedergeboorte is het ontkennen van de notie in de Bijbel: Jak 4,3 "Gij bidt, en gij ontvangt niet, omdat gij kwalijk bidt, opdat gij het in uw wellusten doorbrengen zoudt".. Deze tekst (Ps. 81) is tot vertroosting van een volk wat het in eigen hand niet meer kan houden. Het is geen gerustelling voor onbekeerden dat er ooit wel eens verandering komt omdat God het zegt in deze psalm en ze dus gewoon door kunnen leven.

Uhm, deze psalmwoorden gaan over het volk Israël, wat in hun daden betoond geestelijk nog buiten het ware geloof te staan.

Maar jammer dat de ongereformeerde visie op de beloften (zelfs de GG heeft dit tegengesproken), namelijk dat al de beloften alleen voor Gods kinderen zijn, steeds meer postvat bij sommigen hier. Ik keur niet de dwalingen links (verbondsautomatisme) goed, maar de dwaling rechts (Gods beloften hebben alleen Gods kinderen wat te zeggen) is minstens even erg.

[Tiberius]

zelfs de GG heeft dit tegengesproken

Wat suggereer je met het woordje "zelfs"?

[memento]

zelfs de GG heeft dit tegengesproken

Wat suggereer je met het woordje "zelfs"?

Dat de GG een eigen visie op de beloften heeft, waarin men een onderscheid maakt tussen beloften, terwijl dit onderscheid niet vanuit de tekst te onderbouwen is. Maar zelfs de GG stelt dat er beloften zijn (zoals Ps 81) die algemeen geldend zijn.