Gelezen, gedacht, gehoord...

[CvdW]

Is een dogmatiek hetzelfde als de Bijbel?
Ik wacht rustig op Bijbelse voorbeelden.
Inmiddels zijn er twee voorbeelden genoemd. Wilt u zelf ook een Bijbels voorbeeld noemen?

[refo]

"Catechistaielesjes" en "zondagsschoolvertelsels" zijn altijd wel gebaseerd op de Schrift. De meer bevindelijke preken lang niet altijd.

[CvdW]

Zal zelf nog een Bijbels voorbeeld geven.

Volk Israël was in de woestijn. De vele slangen beten vele mensen. Mozes kreeg de opdracht om een vurige slang op een stang te maken.
Ondertussen konden de gebeten mensen rustig verder spelen. Dat staat er niet, maar een ieder die naar de vurige slang keek werd genezen. En zij die niet keken stierven.

Let er wel op er staat: Daarom kwam het volk tot Mozes en zij zeiden: Wij hebben gezondigd, omdat wij tegen den HEERE en tegen u gesproken hebben; bid den HEERE dat Hij deze slangen van ons wegneme. Toen bad Mozes voor het volk.

@Dia: dit zijn natuurlijk niet de juiste voorbeelden. Nu zie ik graag een voorbeeld zoals u het verwoord.

[-DIA-]

Ik meende zelf het goede voorbeeld te geven door een voorbeeld te noemen uit de Bijbel.
Vervolgens stelde ik de vraag of er Bijbelse voorbeelden zijn, waar tot uiting komt dat de mens niets moet doen.
We wachten rustig af.

Ja precies. lees die dan maar zou ik zeggen. Ik kan hier toch geen hele dogmatiek schrijven? Wat verwacht u dan? Dan kan ik beter verwijzen naar bestaande werken als die van ds. Kersten of de Bijbelverklaring van Matthew Henry.

Men verwacht niet dat je een dogmatiek schrijft, maar een verwijzing. Niet naar een heel boek, maar naar een passage daarin of een bijbeltekst.

Een passage is vaak een korte gedachte, maar ik doel op de context van die gedachte. Je kunt niet zomaar naar believen een deel uit een preek halen waar je het mee eens bent. Het moet toch als het goed is, een eenheid zijn? Is dat dat niet zo, dan spreekt men zichzelf in veel gevallen vroeg of laat zelf tegen. Houdt het daarom bij het geheel.

[CvdW]

Dan pak ik de gehele geschiedenis van het volk Israël dat Egypte uitging. Of de geschiedenis van de verloren zoon in z'n geheel of de geschiedenis van de vurige lang in de woestijn in z'n geheel. In mijn ogen verandert er niets.
Graag zie ik u voorbeeld (of gehele hoofdstuk) uit de Bijbel.

[-DIA-]

Dan pak ik de gehele geschiedenis van het volk Israël dat Egypte uitging. Of de geschiedenis van de verloren zoon in z'n geheel of de geschiedenis van de vurige lang in de woestijn in z'n geheel. In mijn ogen verandert er niets.
Graag zie ik u voorbeeld (of gehele hoofdstuk) uit de Bijbel.

Probeer eens te luisteren hoe ds. Schipaanboord over Jozef preekte:
https://www.youtube.com/watch?v=0W2jcu5I7eo

[jutter]

De Bijbel spreekt met twee woorden DIA, hoe moet je dit dan lezen?
2 kronieken 30 :8

8 Verhardt nu ulieder nek niet, gelijk uw vaderen;]geeft den HEERE de hand, en komt tot Zijn heiligdom, hetwelk Hij geheiligd heeft tot in eeuwigheid, en dient den HEERE, uw God; zo zal de hitte Zijns toorns van u afkeren.

[Delftenaar]

Langzamerhand is in onze kring de gedachte geslopen dat God ons de hand moet geven. Uit voorgaande Bijbeltekst blijkt het tegenovergestelde. Niet dat we dan "zomaar" God of Jezus kunnen aannemen, maar wel dat wij als mens de uitgestrekte hand van God moeten pakken.
En aan dat aannemen schort het wel eens in onze kring.

[eilander]

Ik meende zelf het goede voorbeeld te geven door een voorbeeld te noemen uit de Bijbel.
Vervolgens stelde ik de vraag of er Bijbelse voorbeelden zijn, waar tot uiting komt dat de mens niets moet doen.
We wachten rustig af.

Ja ik dacht als eerste aan de verloren Zoon En opstaande ging hij naar zijn vader. En aan eens was ik een vreemdeling, niet direkt uit de Bijbel maar zeker wel bekend onder ons, Toen vluchte ik tot Jezus, ik boog en geloofde.

Toch laat je in je grote ijver tegen lijdelijkheid in beide voorbeelden weg wat er net vóór staat.

[samanthi]

Ik meende zelf het goede voorbeeld te geven door een voorbeeld te noemen uit de Bijbel.
Vervolgens stelde ik de vraag of er Bijbelse voorbeelden zijn, waar tot uiting komt dat de mens niets moet doen.
We wachten rustig af.

Ja ik dacht als eerste aan de verloren Zoon En opstaande ging hij naar zijn vader. En aan eens was ik een vreemdeling, niet direkt uit de Bijbel maar zeker wel bekend onder ons, Toen vluchte ik tot Jezus, ik boog en geloofde.

Toch laat je in je grote ijver tegen lijdelijkheid in beide voorbeelden weg wat er net vóór staat.

Het is naar aanleiding van dit

Jeremiah schreef:
'Ik ben niet bekeerd, maar ik ben ook niet ongelovig'

https://www.youtube.com/watch?v=BE6yYhv7sVI

DIA schreef:
Goede nacht beste forummers, eventueel goede morgen!

Ik had even de tijd om eens wat tot me te nemen. Klikte op de link van bovenstaand filmpje. Wordt dit algemeen zo aanvaard? Ik bedoel wat in het filmpje wordt gezegd? Je zit dus vast in een brandend huis, derde verdieping, rook vuur achter je hele in het hele huis. De brandweer staat buiten klaar met vangkleed: Spring maar, wij vangen je op!

Hier moet de door her vuur bedreigde mens springen. Dus hij moet iets doen. Hij moet meewerken, anders verbrand hij. Is dat voorbeeld Bijbels? Het is in dit voorbeeld: De door de dood bedreigde mens moet springen en God vangt de springende mens op.
Ik meen dit te moeten benoemen als: Ik doe iets en dan doe God ook wat, misschien doet God dan net nog iets meer dan ik: Hij vangt me op. Dus het hangt er maar van af of ik durf te springen. Of ik iets kan toedoen tot mijn redding en of God afhankelijk (en machteloos) is als ik het niet durf. Als ik niet spring zou God dan zeggen: Je moest springen (meewerken), maar je deed het niet. Dat je verbrand is (verloren gaat) is eigen schuld en Ik kon er niets aan doen dat je me niet vertrouwde.

Vraag: Riekt dit remonstrants of is het dat? Het is heel vergelijkbaar wat ik dhr. H. Binnendijk eens hoorde zeggen over mijnwerkers die onder de grond vast zaten en een touw moesten aangrijpen (meewerken dus). Is dit Bijbels? Ik wacht wel af wat het forum hiervan denkt. Ik ben wel wat benieuwd, eerlijk gezegd.

mi is iemand in een brandend huis al meer tot zichzelf gekomen dan de verloren zoon.
Die kon nog rustig zitten overleggen wat hij doen zou, als er nood is in een brandend huis weet je zeker dat het je dood wordt als je je niet overgeeft aan de brandweer.

[Posthoorn]

Langzamerhand is in onze kring de gedachte geslopen dat God ons de hand moet geven. Uit voorgaande Bijbeltekst blijkt het tegenovergestelde. Niet dat we dan "zomaar" God of Jezus kunnen aannemen, maar wel dat wij als mens de uitgestrekte hand van God moeten pakken.
En aan dat aannemen schort het wel eens in onze kring.

'Moeten' impliceert 'kunnen'?

[CvdW]

Ik meende zelf het goede voorbeeld te geven door een voorbeeld te noemen uit de Bijbel.
Vervolgens stelde ik de vraag of er Bijbelse voorbeelden zijn, waar tot uiting komt dat de mens niets moet doen.
We wachten rustig af.

Ja ik dacht als eerste aan de verloren Zoon En opstaande ging hij naar zijn vader. En aan eens was ik een vreemdeling, niet direkt uit de Bijbel maar zeker wel bekend onder ons, Toen vluchte ik tot Jezus, ik boog en geloofde.

Toch laat je in je grote ijver tegen lijdelijkheid in beide voorbeelden weg wat er net vóór staat.

Ik begrijp de bevindelijkheid die bedoeld wordt. Een mens kan niets doen, tenzij het hem niet gegeven is.
Maar we moeten wel eerlijk de Bijbel lezen. Wanneer de oproep is: 'Geloof in de Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden.'
Staat er niet blijf lekker zitten op je stoel en je komt er wel. 'Werkt u zelfs zaligheid met vreze en beven'.
Dat de mens onmachtig is door de zonde neemt de verantwoordelijkheid niet weg.
De puriteinen schrijven veel over de heiliging. Wellicht is dat ook nodig in Nederland.

[CvdW]

Ik meende zelf het goede voorbeeld te geven door een voorbeeld te noemen uit de Bijbel.
Vervolgens stelde ik de vraag of er Bijbelse voorbeelden zijn, waar tot uiting komt dat de mens niets moet doen.
We wachten rustig af.

Ja ik dacht als eerste aan de verloren Zoon En opstaande ging hij naar zijn vader. En aan eens was ik een vreemdeling, niet direkt uit de Bijbel maar zeker wel bekend onder ons, Toen vluchte ik tot Jezus, ik boog en geloofde.

Toch laat je in je grote ijver tegen lijdelijkheid in beide voorbeelden weg wat er net vóór staat.

Ik begrijp de bevindelijkheid die bedoeld wordt. Een mens kan niets doen, tenzij het hem niet gegeven is.
Maar we moeten wel eerlijk de Bijbel lezen. Wanneer de oproep is: 'Geloof in de Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden.'
Er staat niet blijf lekker zitten op je stoel en je komt er wel. 'Werkt u zelfs zaligheid met vreze en beven'.
Dat de mens onmachtig is door de zonde neemt de verantwoordelijkheid niet weg.
De puriteinen schrijven veel over de heiliging. Wellicht is dat ook nodig in Nederland.

[Framboos]

Om DIA even te helpen: "niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader hen trekke" joh 6: 44

Wat niet wegneemt dat Christus nodigt: komt allen tot Mij, die vermoeid en belast zijn.

Beide tekst woorden zijn honderd procent waar. En dat levert een spanningsveld op. De mens is volledig verantwoordelijk en tegelijkertijd volledig onbekwaam om iets aan zijn zaligheid toe te voegen. En toch staat nergens in Gods woord een oproep tot lijdelijkheid, wel om te zoeken, te kloppen enz. Als Gods Geest ons heilig onrustig maakt, dan kunnen we ook niet anders dan zoeken en kloppen. Maar tegelijkertijd gaat die Geest ook alle gronden uit dat zoeken en bidden wegnemen. Dan gaan we zien dat zelfs ons gebed met zonden besmet zijn. Dan wordt zalig worden vanuit onze kant onmogelijk, maar komt er plaats voor Christus als enige Grond

[Jeremiah]

Sommige mensen zeggen: Christus is voor zondaren gestorven. Zo laten zij Hem alles doen en zij doen niets. Als dat waar zou zijn, zou de tekst: 'Strijd om in te gaan door de enge poort' niet meer voor ons gelden. Dan zouden alle aansporingen tot strijden ons niets te zeggen hebben. Onze zaligheid kostte het bloed van Christus. Onze zaligheid zal ons zweet kosten. Zoals een boot niet aan land komt als wij niet roeien, zo kunnen wij niet naar de hemel zonder te strijden.

Thomas Watson