Marck schreef:Sterkte met de lichamelijke problemen!

Dank je wel.

Ik ben terug uit het ziekenhuis. En ja, wat ik al vreesde, er is verder nog weinig aan te doen. Misschien nog wel de pink en ringvinger, waar in in oktober aan geopereerd ben, omdat die zenuw erg langzaam aangroeit, zou het op wat langere termijn nog iets kunnen verbeteren. Voorlopig ben nog gehandicapt aan mijn linkerhand, wat ook moeilijk is om mijn hobby, orgelspelen naar behoren te kunnen verrichten, en het betekent dan ook dat het wat risicovol is om de auto te besturen, omdat je dan in bepaalde (niet te voorziene) gevallen niet snel kunt uitwijken. Toch maak ik af en toe wel gebruik van de auto, omdat ik anders ook te afhankelijk zou zijn van anderen. Daarnaast begint nu, door de uitval van twee vingers ook een slijtage aan mijn linkerduim, waar men ook niet kan of wil ingrijpen. Ik moet er mee leren leven, en zo ook mijn knieën. Traplopen kan ik wel, maar met pijn, en zou dit misschien beter tot een minimum moeten beperken. Het is enerzijds een wat teleurstellende bericht, hoewel ik dit bericht ook wel had ingecalculeerd.

-DIA- schreef:Ik ben terug uit het ziekenhuis. En ja, wat ik al vreesde, er is verder nog weinig aan te doen. Misschien nog wel de pink en ringvinger, waar in in oktober aan geopereerd ben, omdat die zenuw erg langzaam aangroeit, zou het op wat langere termijn nog iets kunnen verbeteren. Voorlopig ben nog gehandicapt aan mijn linkerhand, wat ook moeilijk is om mijn hobby, orgelspelen naar behoren te kunnen verrichten, en het betekent dan ook dat het wat risicovol is om de auto te besturen, omdat je dan in bepaalde (niet te voorziene) gevallen niet snel kunt uitwijken. Toch maak ik af en toe wel gebruik van de auto, omdat ik anders ook te afhankelijk zou zijn van anderen. Daarnaast begint nu, door de uitval van twee vingers ook een slijtage aan mijn linkerduim, waar men ook niet kan of wil ingrijpen. Ik moet er mee leren leven, en zo ook mijn knieën. Traplopen kan ik wel, maar met pijn, en zou dit misschien beter tot een minimum moeten beperken. Het is enerzijds een wat teleurstellende bericht, hoewel ik dit bericht ook wel had ingecalculeerd.

Sterkte DIA, luister dan maar van tijd tot tijd naar het mooie carillon en/of orgelspel in jouw woonplaats!

pierre27 schreef:

-DIA- schreef:Ik ben terug uit het ziekenhuis. En ja, wat ik al vreesde, er is verder nog weinig aan te doen. Misschien nog wel de pink en ringvinger, waar in in oktober aan geopereerd ben, omdat die zenuw erg langzaam aangroeit, zou het op wat langere termijn nog iets kunnen verbeteren. Voorlopig ben nog gehandicapt aan mijn linkerhand, wat ook moeilijk is om mijn hobby, orgelspelen naar behoren te kunnen verrichten, en het betekent dan ook dat het wat risicovol is om de auto te besturen, omdat je dan in bepaalde (niet te voorziene) gevallen niet snel kunt uitwijken. Toch maak ik af en toe wel gebruik van de auto, omdat ik anders ook te afhankelijk zou zijn van anderen. Daarnaast begint nu, door de uitval van twee vingers ook een slijtage aan mijn linkerduim, waar men ook niet kan of wil ingrijpen. Ik moet er mee leren leven, en zo ook mijn knieën. Traplopen kan ik wel, maar met pijn, en zou dit misschien beter tot een minimum moeten beperken. Het is enerzijds een wat teleurstellende bericht, hoewel ik dit bericht ook wel had ingecalculeerd.

Sterkte DIA, luister dan maar van tijd tot tijd naar het mooie carillon en/of orgelspel in jouw woonplaats!

Dank je! Het carillon kan ik zachtjes horen als ik de deur open heb, dus ja, zeg maar als ik Opendeurdag heb.
Hmmm, misschien klinkt dat wel een beetje Vlaams, maar ja, Vlaamse uitdrukkingen kunnen ook wel eens erg mooi zijn...
Toch mis je wat als je het spel van een ander hoort en je zelf buiten spel staat...
Intussen schijnt het nieuwe orgel van de Noorderkerk alweer aan een revisie toe te zijn, daar er af toe een toets blijft hangen. Misschien dat dit wel de degelijke kwaliteit van vandaag wat tekent?

-DIA- schreef:Ik ben terug uit het ziekenhuis. En ja, wat ik al vreesde, er is verder nog weinig aan te doen. Misschien nog wel de pink en ringvinger, waar in in oktober aan geopereerd ben, omdat die zenuw erg langzaam aangroeit, zou het op wat langere termijn nog iets kunnen verbeteren. Voorlopig ben nog gehandicapt aan mijn linkerhand, wat ook moeilijk is om mijn hobby, orgelspelen naar behoren te kunnen verrichten, en het betekent dan ook dat het wat risicovol is om de auto te besturen, omdat je dan in bepaalde (niet te voorziene) gevallen niet snel kunt uitwijken. Toch maak ik af en toe wel gebruik van de auto, omdat ik anders ook te afhankelijk zou zijn van anderen. Daarnaast begint nu, door de uitval van twee vingers ook een slijtage aan mijn linkerduim, waar men ook niet kan of wil ingrijpen. Ik moet er mee leren leven, en zo ook mijn knieën. Traplopen kan ik wel, maar met pijn, en zou dit misschien beter tot een minimum moeten beperken. Het is enerzijds een wat teleurstellende bericht, hoewel ik dit bericht ook wel had ingecalculeerd.

Hallo DIA vervelend en teleurstellend voor je. Je hebt toch altijd een klein beetje hoop dat ze toch iets kunnen. Heb je wel aan de arts gevraagd om revalidatie therapie bij een revalidatie centrum. Ik heb zelf daar veel baat voor mijn knie gehad. Ik moest opnieuw leren lopen. Een dat is aardig gelukt. Fietsen en rennen gaat maar kan mij nu aardig bewegen met de kruk. Dankzij dit soort therapie.

CvD schreef:

-DIA- schreef:Ik ben terug uit het ziekenhuis. En ja, wat ik al vreesde, er is verder nog weinig aan te doen. Misschien nog wel de pink en ringvinger, waar in in oktober aan geopereerd ben, omdat die zenuw erg langzaam aangroeit, zou het op wat langere termijn nog iets kunnen verbeteren. Voorlopig ben nog gehandicapt aan mijn linkerhand, wat ook moeilijk is om mijn hobby, orgelspelen naar behoren te kunnen verrichten, en het betekent dan ook dat het wat risicovol is om de auto te besturen, omdat je dan in bepaalde (niet te voorziene) gevallen niet snel kunt uitwijken. Toch maak ik af en toe wel gebruik van de auto, omdat ik anders ook te afhankelijk zou zijn van anderen. Daarnaast begint nu, door de uitval van twee vingers ook een slijtage aan mijn linkerduim, waar men ook niet kan of wil ingrijpen. Ik moet er mee leren leven, en zo ook mijn knieën. Traplopen kan ik wel, maar met pijn, en zou dit misschien beter tot een minimum moeten beperken. Het is enerzijds een wat teleurstellende bericht, hoewel ik dit bericht ook wel had ingecalculeerd.

Hallo DIA vervelend en teleurstellend voor je. Je hebt toch altijd een klein beetje hoop dat ze toch iets kunnen. Heb je wel aan de arts gevraagd om revalidatie therapie bij een revalidatie centrum. Ik heb zelf daar veel baat voor mijn knie gehad. Ik moest opnieuw leren lopen. Een dat is aardig gelukt. Fietsen en rennen gaat maar kan mij nu aardig bewegen met de kruk. Dankzij dit soort therapie.

Ik heb vanaf oktober fysio aan huis gehad, dat was zeker heel goed. Maar mijn tegoed voor verdere fysio is op. Of je moet dan zelf betalen, en dat is voor geen optie. Zelf wat blijven oefenen is wel goed, alleen je weet voor jezelf niet altijd waar je grenzen liggen. Ik heb in elk geval heel veel genot van de fysio aan huis gehad. Op zich zou ik ook wel weer wat kunnen fietsen, alleen... mijn fiets is volgens de fysio te hoog, en kan daarom met mijn voeten zittend op het zadel de grond niet bereiken. Dat is een risico als je bv. plotseling moet remmen, en stoppen. Beter dus om het niet te doen. Een hometrainer zou kunnen, maar ik heb er geen plek voor... mijn etagewoning is te vol (eigenlijk niet klein maar voor mijn doen wel), omdat een huis met drie etages voor mezelf gewend was. Dan wordt zo'n appartement best wel als klein ervaren. Maar we zullen daar ook niet over klagen.

-DIA- schreef:

CvD schreef:

-DIA- schreef:Ik ben terug uit het ziekenhuis. En ja, wat ik al vreesde, er is verder nog weinig aan te doen. Misschien nog wel de pink en ringvinger, waar in in oktober aan geopereerd ben, omdat die zenuw erg langzaam aangroeit, zou het op wat langere termijn nog iets kunnen verbeteren. Voorlopig ben nog gehandicapt aan mijn linkerhand, wat ook moeilijk is om mijn hobby, orgelspelen naar behoren te kunnen verrichten, en het betekent dan ook dat het wat risicovol is om de auto te besturen, omdat je dan in bepaalde (niet te voorziene) gevallen niet snel kunt uitwijken. Toch maak ik af en toe wel gebruik van de auto, omdat ik anders ook te afhankelijk zou zijn van anderen. Daarnaast begint nu, door de uitval van twee vingers ook een slijtage aan mijn linkerduim, waar men ook niet kan of wil ingrijpen. Ik moet er mee leren leven, en zo ook mijn knieën. Traplopen kan ik wel, maar met pijn, en zou dit misschien beter tot een minimum moeten beperken. Het is enerzijds een wat teleurstellende bericht, hoewel ik dit bericht ook wel had ingecalculeerd.

Hallo DIA vervelend en teleurstellend voor je. Je hebt toch altijd een klein beetje hoop dat ze toch iets kunnen. Heb je wel aan de arts gevraagd om revalidatie therapie bij een revalidatie centrum. Ik heb zelf daar veel baat voor mijn knie gehad. Ik moest opnieuw leren lopen. Een dat is aardig gelukt. Fietsen en rennen gaat maar kan mij nu aardig bewegen met de kruk. Dankzij dit soort therapie.

Ik heb vanaf oktober fysio aan huis gehad, dat was zeker heel goed. Maar mijn tegoed voor verdere fysio is op. Of je moet dan zelf betalen, en dat is voor geen optie. Zelf wat blijven oefenen is wel goed, alleen je weet voor jezelf niet altijd waar je grenzen liggen. Ik heb in elk geval heel veel genot van de fysio aan huis gehad. Op zich zou ik ook wel weer wat kunnen fietsen, alleen... mijn fiets is volgens de fysio te hoog, en kan daarom met mijn voeten zittend op het zadel de grond niet bereiken. Dat is een risico als je bv. plotseling moet remmen, en stoppen. Beter dus om het niet te doen. Een hometrainer zou kunnen, maar ik heb er geen plek voor... mijn etagewoning is te vol (eigenlijk niet klein maar voor mijn doen wel), omdat een huis met drie etages voor mezelf gewend was. Dan wordt zo'n appartement best wel als klein ervaren. Maar we zullen daar ook niet over klagen.

Oké dat is erg vervelend dat je geen fysiotherapie meer kan hebben wegens de kosten. Een ook dat je geen andere fiets kan. Kan de plaatselijke gemeente via de wmo niet iets voor je doen. Of de kerk waar je lid van bent.

-DIA- schreef:Voor controle naar het ziekenhuis. Ik denk dat er nu weinig verbetering zal optreden, na zo'n lange tijd, en dat me moeten leren leven met een hand die ik moeilijk kan gebruiken en knieën die door de klap als het ware niet goed meer te herstellen zijn. Ik ben wel benieuwd of de chirurg hierin nog wat mogelijkheden ziet.

Ook van mij sterkte, en dat de Heere er iets goeds door zou mogen uitwerken (weren of ten beste keren).

CvD schreef:

-DIA- schreef:

CvD schreef:

-DIA- schreef:Ik ben terug uit het ziekenhuis. En ja, wat ik al vreesde, er is verder nog weinig aan te doen. Misschien nog wel de pink en ringvinger, waar in in oktober aan geopereerd ben, omdat die zenuw erg langzaam aangroeit, zou het op wat langere termijn nog iets kunnen verbeteren. Voorlopig ben nog gehandicapt aan mijn linkerhand, wat ook moeilijk is om mijn hobby, orgelspelen naar behoren te kunnen verrichten, en het betekent dan ook dat het wat risicovol is om de auto te besturen, omdat je dan in bepaalde (niet te voorziene) gevallen niet snel kunt uitwijken. Toch maak ik af en toe wel gebruik van de auto, omdat ik anders ook te afhankelijk zou zijn van anderen. Daarnaast begint nu, door de uitval van twee vingers ook een slijtage aan mijn linkerduim, waar men ook niet kan of wil ingrijpen. Ik moet er mee leren leven, en zo ook mijn knieën. Traplopen kan ik wel, maar met pijn, en zou dit misschien beter tot een minimum moeten beperken. Het is enerzijds een wat teleurstellende bericht, hoewel ik dit bericht ook wel had ingecalculeerd.

Hallo DIA vervelend en teleurstellend voor je. Je hebt toch altijd een klein beetje hoop dat ze toch iets kunnen. Heb je wel aan de arts gevraagd om revalidatie therapie bij een revalidatie centrum. Ik heb zelf daar veel baat voor mijn knie gehad. Ik moest opnieuw leren lopen. Een dat is aardig gelukt. Fietsen en rennen gaat maar kan mij nu aardig bewegen met de kruk. Dankzij dit soort therapie.

Ik heb vanaf oktober fysio aan huis gehad, dat was zeker heel goed. Maar mijn tegoed voor verdere fysio is op. Of je moet dan zelf betalen, en dat is voor geen optie. Zelf wat blijven oefenen is wel goed, alleen je weet voor jezelf niet altijd waar je grenzen liggen. Ik heb in elk geval heel veel genot van de fysio aan huis gehad. Op zich zou ik ook wel weer wat kunnen fietsen, alleen... mijn fiets is volgens de fysio te hoog, en kan daarom met mijn voeten zittend op het zadel de grond niet bereiken. Dat is een risico als je bv. plotseling moet remmen, en stoppen. Beter dus om het niet te doen. Een hometrainer zou kunnen, maar ik heb er geen plek voor... mijn etagewoning is te vol (eigenlijk niet klein maar voor mijn doen wel), omdat een huis met drie etages voor mezelf gewend was. Dan wordt zo'n appartement best wel als klein ervaren. Maar we zullen daar ook niet over klagen.

Oké dat is erg vervelend dat je geen fysiotherapie meer kan hebben wegens de kosten. Een ook dat je geen andere fiets kan. Kan de plaatselijke gemeente via de wmo niet iets voor je doen. Of de kerk waar je lid van bent.

Dat kan wel, maar hier kan ik op een openbaar forum, zoals misschien begrijpelijk kan zijn, niet verder op ingaan. Wat dat betreft behoeven bij wijze van spreken niet failliet te gaan.

Ramen en deuren aan het sluiten wegens grote brand drie dorpen verderop.

Herman schreef:Ramen en deuren aan het sluiten wegens grote brand drie dorpen verderop.

Krijg ook geen vliegen binnen er is hier geen brand maar wel een invasie van vliegen.

-DIA- schreef:Ik heb vanaf oktober fysio aan huis gehad, dat was zeker heel goed. Maar mijn tegoed voor verdere fysio is op. Of je moet dan zelf betalen, en dat is voor geen optie. Zelf wat blijven oefenen is wel goed, alleen je weet voor jezelf niet altijd waar je grenzen liggen. Ik heb in elk geval heel veel genot van de fysio aan huis gehad. Op zich zou ik ook wel weer wat kunnen fietsen, alleen... mijn fiets is volgens de fysio te hoog, en kan daarom met mijn voeten zittend op het zadel de grond niet bereiken. Dat is een risico als je bv. plotseling moet remmen, en stoppen. Beter dus om het niet te doen. Een hometrainer zou kunnen, maar ik heb er geen plek voor... mijn etagewoning is te vol (eigenlijk niet klein maar voor mijn doen wel), omdat een huis met drie etages voor mezelf gewend was. Dan wordt zo'n appartement best wel als klein ervaren. Maar we zullen daar ook niet over klagen.

Als je niet zo'n eind weg woonde, zou ik je gratis willen behandelen. Maar voor nu: sterkte!

De boekenmarkt die op de zaterdagen gehouden worden in Elspeet. Is dat nog de moeite waard om te bezoeken. Een is het nog leuk betaalbaar.

GerefGemeente-lid schreef:

Zita schreef:Morgen kom ik al wandelend langs het schone Oostkapelle, is het plan.
En omdat ik al genoeg bepakking heb, laat ik de treinboeken thuis, en gaat de e-reader mee.
Op één of andere manier voelt het dankzij die twee zaken alsof het een soort refoforum-dag gaat worden, terwijl ik geen forummers verwacht tegen te komen.

Wat leuk! Helaas ben ik niet thuis overdag. Dus je zult me niet tegenkomen.

Maar ik hoor graag je ervaring over dit wonderschone dorp aan de Zeeuwse kust.

Hoe was Oostkapelle?

GerefGemeente-lid schreef:

GerefGemeente-lid schreef:

Zita schreef:Morgen kom ik al wandelend langs het schone Oostkapelle, is het plan.
En omdat ik al genoeg bepakking heb, laat ik de treinboeken thuis, en gaat de e-reader mee.
Op één of andere manier voelt het dankzij die twee zaken alsof het een soort refoforum-dag gaat worden, terwijl ik geen forummers verwacht tegen te komen.

Wat leuk! Helaas ben ik niet thuis overdag. Dus je zult me niet tegenkomen.

Maar ik hoor graag je ervaring over dit wonderschone dorp aan de Zeeuwse kust.

Hoe was Oostkapelle?

Oostkapelle-city heb ik niet gezien, maar wel het bos- en duingebied bij de Manteling, Vroonweg en koningin Emmaweg. Het was heerlijk. Sowieso was Walcheren prachtig. (alleen op het stukje strand bij Oranjezon, waar de route 2 kilometer echt over het strand ging, voelde ik mij zeer overdressed . Ik had wel gezien dat er bij Oostkapelle een naaktstrand was, maar blijkbaar kun je dat gebied ruim opvatten...).
Eerder had ik mij niet gerealiseerd hoe enorm toeristisch Zeeland was. Maar alle onderwegpraatjes moesten in het Duits. En het was wel grappig toen ik in de buurt van een zekere camping kwam. Toen waren het opeens niet meer allemaal stevig gebouwde personen met een soort buggy achter de fiets met daarin een hond, maar kwam ik ook wat afvaardigingen van kerkenraadsvergaderingen tegen.
Deze week weer een keer verder vanaf de Oosterscheldekering.