Vrouwke schreef: ↑Gisteren, 10:58 Verschuure & 't Hart over de kinderdoop:

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/32 ... inderdoop/

Ik begrijp nog steeds niet wat er nu fout is aan dat boerderij voorbeeld.
Kan jij mij dat eens uitleggen Vrouwke.

Omdat het eerder om een erfenis dan om een grondgebied of zoiets gaat, wanneer je over de kinderdoop en het verbond spreekt.

In de lijn der geslachten wordt het teken van het genadeverbond steeds meegegeven aan ieder kind dat binnen de gemeente als kind van het verbond geboren wordt. Dat teken vraagt om geloof en bekering.

https://youtu.be/wjB1mLC3oLE

Vrouwke schreef: ↑Gisteren, 10:58 Verschuure & 't Hart over de kinderdoop:

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/32 ... inderdoop/

Heb ik hier al eerder op gewezen...

De kinderdoop is alleen voor de (ware) gelovigen en hun kinderen. Niet voor dengenen die een zogenaamde belijdenis van het geloof gedaan heeft, wat eigenlijk meer een examen van hetgeen ze geleerd hebben van de Bijbel en dogmatiek in de catechesatie.

Bert Mulder schreef: ↑Gisteren, 21:42

Vrouwke schreef: ↑Gisteren, 10:58 Verschuure & 't Hart over de kinderdoop:

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/32 ... inderdoop/

Heb ik hier al eerder op gewezen...

De kinderdoop is alleen voor de (ware) gelovigen en hun kinderen. Niet voor dengenen die een zogenaamde belijdenis van het geloof gedaan heeft, wat eigenlijk meer een examen van hetgeen ze geleerd hebben van de Bijbel en dogmatiek in de catechesatie.

Eens voor wat betreft de situatie als het alleen een soort examen is. Alleen is de kinderdoop niet alleen verankerd in het geloof van de ouders, maar is de inbedding in de christelijke gemeente van belang.

Vrouwke schreef: ↑Gisteren, 21:28 Omdat het eerder om een erfenis dan om een grondgebied of zoiets gaat, wanneer je over de kinderdoop en het verbond spreekt.

In de lijn der geslachten wordt het teken van het genadeverbond steeds meegegeven aan ieder kind dat binnen de gemeente als kind van het verbond geboren wordt. Dat teken vraagt om geloof en bekering.

https://youtu.be/wjB1mLC3oLE

Dank voor je antwoord Vrouwke.
Je raakte mij toen je eerder zei: Het artikel (van Ds. A Verschuure) is een schoolvoorbeeld van crypto/verborgen baptisme. viewtopic.php?p=1212312#p1212312

Jou antwoord is met verwijzing naar ds. P. den Ouden duidelijker dan wat W.F. (Wilfred) 't Hart schreef onder nummer 5


5. Dan komt er een beeld aan de orde, waar al zoveel verwarring over is ontstaan, dat ik
het graag uit- en weerleg: “Ze (de kinderen van christelijke ouders, WFtH) worden geboren
op het erf van het genadeverbond, horen dus bij de gemeente en moeten daarom gedoopt
worden. (…) Onze gedoopte kinderen verkeren op het ”erf” van de gemeente, waar Gods
Woord, het gebed van Gods kinderen en het onderwijs in de waarheid mogen zijn. Het
”boerderijvoorbeeld” verduidelijkt dit: de boerderij wordt gezien als Gods kinderen, het
erf als de kerk. Buiten het hek is de seculiere wereld. Door geboorte of adoptie komt een
kind op het erf. Wil het wel zijn, dan moeten wij de boerderij binnengaan.”
Hier gaat het Bijbels mis.
Wij zijn óf in de ‘boerderij’ of buiten de ‘boerderij’. Met dit beeld creëren we in
onze gezindte een beeld dat je de gelovigen hebt, de rest van de kerkgangers en de grote
boze buitenwereld. Die laatsten wandelen op de brede weg, die eersten op de smalle weg.
En zij die op het erf zijn verkeren daartussenin. Geen enkele theoloog zal instemmen met
deze visie. Het is of of. Het bijeffect is dat met het verdedigen van deze visie bij het gewone
kerkvolk wel dit beeld ontstaat. De uitwerking is, dat er velen “eerlijk onbekeerd”
voortleven. Als we dat beeld van erf en boerderij is plaatsen in de gelijkenis van de verloren
zoon. Was de verloren zoon op het erf behouden, of gebeurde dat pas in de boerderij? Het
is niet te verdedigen om te zeggen dat hij op het erf nog niet tot bekering gekomen is. De
vraag is dus niet: ben ik in de boerderij of op het erf? Of: ben ik op het erf of niet? Nee, de
vraag is: ben ik een dood of levend kind van de Vader?

Nogmaals dank voor je antwoord.

Dus: in het verbond is behouden, buiten het verbond is verloren.

Iets anders is het dat je wel uiterlijk apart gezet bent als kind uit christenouders. Als je dat 'op het erf van het verbond' noemt, heb ik daar niet zo veel moeite mee, alleen is het geen Bijbels voorbeeld.

Ik snap in jouw geval je laatste opmerking want daarom denk je baptistisch. Baptisten zeggen ook van hun kinderen dat ze in het voorportaal van de kerk zitten. Dat is trouwens nog barmhartiger dan buiten op het erf.

Het eerste wat je zegt klopt niet. Zonder geloof en bekering is je kinderdoop je tot vervloeking ipv tot je behoud. Ook al draag je het teken van het genadeverbond, dat betekent niet dat je behouden bent als je de HEERE van het verbond niet gelooft. Als je je zaligheid niet in Hem zoekt. Als je niet op Hem vertrouwt.

Zoals het klassieke doopsformulier ook zegt:

..Ten derde, overmits in alle verbonden twee delen begrepen zijn, zo worden wij ook weder van God door den Doop vermaand en verplicht tot een nieuwe gehoorzaamheid, namelijk, dat wij dezen enigen God, Vader, Zoon en Heiligen Geest, aanhangen, betrouwen en liefhebben van ganser harte, van ganser ziele, van gansen gemoede en met alle krachten, de wereld verlaten, onze oude natuur doden, en in een nieuw, godzalig leven wandelen. En als wij somtijds uit zwakheid in zonden vallen, zo moeten wij aan Gods genade niet vertwijfelen, noch in de zonden blijven liggen, overmits de Doop een zegel en ontwijfelbaar getuigenis is, dat wij een eeuwig verbond met God hebben..

Jakob en Ezou waren allebei kinderen van het verbond. Maar wel twee verschillende. Echt tweeërlei kinderen in het verbond..

Vrouwke schreef: ↑Vandaag, 09:01 Jakob en Ezou waren allebei kinderen van het verbond. Maar wel twee verschillende. Echt tweeërlei kinderen in het verbond..

In het OT kon dat. In het NT niet meer. Maar deze discussie hebben we al vaker gevoerd...
Overigens is wat ik zeg ook wat in de GG geleerd wordt, dus als dat baptistisch is, prima. Ik vind dat geen diskwalificatie.

Overigens is de 'gereformeerde' uitleg van tweeërlei kinderen van het verbond: echte en niet-echte kinderen van het verbond.

Over deze dingen denken we inderdaad heel verschillend. Omdat jij baptistisch denk terwijl mijn denken in de lijn van Calvijn en de gereformeerde belijdenis ligt.

Ik dacht inderdaad nog: ik snap wel dat je het nog uit kunt houden binnen de GG. Want zo groot is het verschil tussen jullie niet. Wat hun in het verborgen zijn, ben jij in het openbaar

Het lijkt me inderdaad niet verstandig om deze discussie opnieuw aan te gaan. Maar ik kon je post van 40 minuten terug toch ook niet onbeantwoord laten.

Have a nice day

Posthoorn schreef: ↑Vandaag, 09:24

Vrouwke schreef: ↑Vandaag, 09:01 Jakob en Ezou waren allebei kinderen van het verbond. Maar wel twee verschillende. Echt tweeërlei kinderen in het verbond..

In het OT kon dat. In het NT niet meer. Maar deze discussie hebben we al vaker gevoerd...
Overigens is wat ik zeg ook wat in de GG geleerd wordt, dus als dat baptistisch is, prima. Ik vind dat geen diskwalificatie.

Overigens is de 'gereformeerde' uitleg van tweeërlei kinderen van het verbond: echte en niet-echte kinderen van het verbond.

Laatste zin moet zijn: Overigens is de 'gereformeerde gemeente’ uitleg van tweeërlei kinderen van het verbond: echte en niet-echte kinderen van het verbond.

Verder is de Bijbelse uitleg kraakhelder. In het verbond maar toch verloren kunnen gaan is een Bijbelse werkelijkheid. Er zijn verbondskinderen in het eeuwig verderf. Verbondsbreuk en verbondswraak kom je in de Schrift veel tegen. Ik verwijs alleen maar naar 1 Korinthe 10 : 1-10 en Hebreeën 3 : 17-19.

Een verbond overtreden, schenden, breken of verloochenen: het is allemaal gebeurd en het gebeurt nog. Maar, schrijft Paulus aan Timotheüs: "Indien wij ontrouw (of ongelovig) zijn, Hij blijft getrouw; Hij kan Zichzelven niet verloochenen." Daarom kan hij ook aan de Romeinen schrijven "Doch ik zeg dit niet alsof het woord Gods ware uitgevallen. Want die zijn niet allen Israël, die uit Israël zijn". Onze oudvaders schrijven in de kant: "geen rechte Israëlieten, waarop Gods beloften eigenlijk gezien hebben."

En uitgebreider: "Hier begint de apostel een grote zwarigheid te beantwoorden, die tegen zijn voorgaande leer kon voorgebracht worden, namelijk hoe het kon geschieden dat de rechtvaardigheid en heiligheid alleen door het geloof in Jezus Christus wordt verkregen, daar de Joden, met welke God Zijn verbond gemaakt had, en wien de beloften van de rechtvaardigheid door den Messias voornamelijk geschied waren, Christus en het geloof in Hem verwierpen; het zou dan mogen geschenen hebben, dat de beloften Gods krachteloos waren geworden. Waarop de apostel antwoordt dat deze beloften niet eigenlijk waren geschied aan de vleselijke nakomelingen van Abraham, maar aan degenen die God zo uit zijn geslacht als uit de heidenen daartoe ook krachtiglijk naar Zijn eeuwige verkiezing zou roepen, latende de anderen door een rechtvaardig en ondoorgrondelijk oordeel in hun verdorvenheid verharden."

Groepscirkel schreef: ↑Vandaag, 06:41

Bert Mulder schreef: ↑Gisteren, 21:42

Heb ik hier al eerder op gewezen...

De kinderdoop is alleen voor de (ware) gelovigen en hun kinderen. Niet voor dengenen die een zogenaamde belijdenis van het geloof gedaan heeft, wat eigenlijk meer een examen van hetgeen ze geleerd hebben van de Bijbel en dogmatiek in de catechesatie.

Eens voor wat betreft de situatie als het alleen een soort examen is. Alleen is de kinderdoop niet alleen verankerd in het geloof van de ouders, maar is de inbedding in de christelijke gemeente van belang.

fout.

De doop is voor gelovigen en hun kinderen. Niet voor iemand wiens voorouders eens gelovig waren.

Om het te vergelijken met de volwassendoop... Als iemand die niet gedoopt is belijdenis van het geloof doet, wordt hij ook gedoopt als volwassen. Maar daar wordt dan wel verondersteld dat hij een ware gelovige is, en wordt van hem verwacht dat hij deelneemt aan het Heilig Avondmaal, terwijl de 'gewone' belijdende leden alleen maar toe mogen kijken...

Als het goed is doet er niemand geloofsbelijdenis zonder te geloven.