Hoe is je stemming op dit moment? [2]

[Zita]

Grimmig. De eerste corrector van het examen heeft zich gedragen als de nationale puntensinterklaas. Dat betekent bergen werk voor mij, en een waarschijnlijk onaangenaam telefoongesprek. Alsof ik niks leukers/nuttigers/beters te doen heb. Ik wil voor m'n kinders ook mooie cijfers, maar dan moet het wel eerlijk verdiend zijn. Als de tweede helft van het examen net zo beroerd is gecorrigeerd als de eerste helft, krijgt de examensecretaris van die school ook nog wel een berichtje van me.

[henriët]

Grimmig. De eerste corrector van het examen heeft zich gedragen als de nationale puntensinterklaas. Dat betekent bergen werk voor mij, en een waarschijnlijk onaangenaam telefoongesprek. Alsof ik niks leukers/nuttigers/beters te doen heb. Ik wil voor m'n kinders ook mooie cijfers, maar dan moet het wel eerlijk verdiend zijn. Als de tweede helft van het examen net zo beroerd is gecorrigeerd als de eerste helft, krijgt de examensecretaris van die school ook nog wel een berichtje van me.

ah, beroerd, succes!!

[Mara]

Verdrietig, we moeten morgen afscheid gaan nemen (alweer) van een heel geliefd familielid.
Een paar weken geleden dronk ik nog een kopje thee bij haar en toen gaf ze aan dat ze moe was, van alles, van het leven, van het zondigen en verlangde er erg naar dat de Heere haar uit dit leven zou wegnemen.
We namen op een bijzondere manier afscheid, het bleek de laatste keer dat ik haar gezien had.
Dit is de 7e begrafenis in amper een jaar, in familiekring!
Ik bewaar de rouwkaarten in een doos, ik weet niet of jullie dit ook doen?
Maar het doosje wordt ineens erg vol. Ik zal een grotere moeten gaan zoeken.

[-DIA-]

Verdrietig, we moeten morgen afscheid gaan nemen (alweer) van een heel geliefd familielid.
Een paar weken geleden dronk ik nog een kopje thee bij haar en toen gaf ze aan dat ze moe was, van alles, van het leven, van het zondigen en verlangde er erg naar dat de Heere haar uit dit leven zou wegnemen.
We namen op een bijzondere manier afscheid, het bleek de laatste keer dat ik haar gezien had.
Dit is de 7e begrafenis in amper een jaar, in familiekring!
Ik bewaar de rouwkaarten in een doos, ik weet niet of jullie dit ook doen?
Maar het doosje wordt ineens erg vol. Ik zal een grotere moeten gaan zoeken.

Gecondoleerd...
Ja ik heb ook een doos vol met doodsberichten. Vrijwel mijn hele familie is me voorgegaan.
Er leven nog wat neven en nichten, maar de band met deze is zoveel losser dan met die
met de naaste familie was...

[Mara]

Verdrietig, we moeten morgen afscheid gaan nemen (alweer) van een heel geliefd familielid.
Een paar weken geleden dronk ik nog een kopje thee bij haar en toen gaf ze aan dat ze moe was, van alles, van het leven, van het zondigen en verlangde er erg naar dat de Heere haar uit dit leven zou wegnemen.
We namen op een bijzondere manier afscheid, het bleek de laatste keer dat ik haar gezien had.
Dit is de 7e begrafenis in amper een jaar, in familiekring!
Ik bewaar de rouwkaarten in een doos, ik weet niet of jullie dit ook doen?
Maar het doosje wordt ineens erg vol. Ik zal een grotere moeten gaan zoeken.

Gecondoleerd...
Ja ik heb ook een doos vol met doodsberichten. Vrijwel mijn hele familie is me voorgegaan.
Er leven nog wat neven en nichten, maar de band met deze is zoveel losser dan met die
met de naaste familie was...

Dat is mogelijk, maar ik ervaar een inniger band met bepaalde nichten en neven dan met sommige van mijn broers en zusters.
Een bloedband met iemand hebben, zegt niet alles over het innige contact of een bepaalde verwantschap.
Het kan zelfs zo zijn dat eigen vreemd wordt voor je, en vreemd kan eigen worden!

Ik hoop DIA, dat jij hier iets van kent:
Zoete banden die mij binden
Aan des HEEREN lieve volk.
Wis, zij zijn mijn hertevrinden,
Hunne taal mijn hertetolk.
't Zijn de kind'ren van de Vader
En van 't zelfde huisgezin.
Wij bestaan malkander nader
Als de band van aardse min.

De stapel met rouwkaarten wordt groter.
Maar we horen zo af en toe dat niet iedereen meer een rouwkaart rondstuurt, zelfs geen advertentie laat zetten.
Mijn schoonvader moest via via horen dat zijn zwager was overleden en zo naar een graf was gebracht, alleen de begrafenisondernemer en zijn echtgenote waren daarbij.
Dat was op eigen dringend verzoek van de overledene, wanneer het zover was en "hij tussen 6 plankjes moest" ze hem maar meteen moesten begraven, zonder poespas.
Je weet af en toe niet wat je hoort.

[refo]

Dat mag iedereen gewoon zelf weten.

[vlinder]

Dat mag iedereen gewoon zelf weten.

Inderdaad. Ik zou ook heen advertentie zetten. Wie leest er tegenwoordig nou nog de krant? Van degenen die mij kennen niet veel meer.
En inderdaad wat Refo zegt: dat mag ieder toch zelf weten of hij/zij in kleine kring begraven wil worden.

[Mara]

Dat mag iedereen gewoon zelf weten.

Inderdaad. Ik zou ook heen advertentie zetten. Wie leest er tegenwoordig nou nog de krant? Van degenen die mij kennen niet veel meer.
En inderdaad wat Refo zegt: dat mag ieder toch zelf weten of hij/zij in kleine kring begraven wil worden.

Dit schreef ik: en zo naar een graf was gebracht, alleen de begrafenisondernemer en zijn echtgenote waren daarbij.
Dat was op eigen dringend verzoek van de overledene, wanneer het zover was en "hij tussen 6 plankjes moest" ze hem maar meteen moesten begraven, zonder poespas.
Daar ging het om! Niemand die iets van het overlijden wist, zelfs in eigen familiekring niet! Het leek op deze manier wel een ezelsbegrafenis.
Ik had het nog verkeerd begrepen ook, hoorde ik net van mijn man, zijn echtgenote was er niet eens bij!
En dan die uitdrukking "tussen 6 plankjes". Jaagt de dood dan geen schrik meer aan?
Over wel of geen advertentie gaat het dus helemaal niet.
Schrijf ik nu zo ingewikkeld of onbegrijpelijk?

[vlinder]

Dat mag iedereen gewoon zelf weten.

Inderdaad. Ik zou ook heen advertentie zetten. Wie leest er tegenwoordig nou nog de krant? Van degenen die mij kennen niet veel meer.
En inderdaad wat Refo zegt: dat mag ieder toch zelf weten of hij/zij in kleine kring begraven wil worden.

Dit schreef ik: en zo naar een graf was gebracht, alleen de begrafenisondernemer en zijn echtgenote waren daarbij.
Dat was op eigen dringend verzoek van de overledene, wanneer het zover was en "hij tussen 6 plankjes moest" ze hem maar meteen moesten begraven, zonder poespas.
Daar ging het om! Niemand die iets van het overlijden wist, zelfs in eigen familiekring niet! Het leek op deze manier wel een ezelsbegrafenis.
Ik had het nog verkeerd begrepen ook, hoorde ik net van mijn man, zijn echtgenote was er niet eens bij!
En dan die uitdrukking "tussen 6 plankjes". Jaagt de dood dan geen schrik meer aan?
Over wel of geen advertentie gaat het dus helemaal niet.
Schrijf ik nu zo ingewikkeld of onbegrijpelijk?

- Is er een Bijbels gebod? Nee? Dan iemand vrijlaten in christelijke vrijheid.
- Is er een Bijbelse richtlijn? Dan zou het volgend daarvan kunnen, maar is niet verplicht.
- Doet iemand zonde door alleen begraven te willen worden? Nee, m.i. niet.
- Is het zeggen van 6 plankjes zonde? Het zou niet mijn woordkeuze zijn, maar technisch
gezien klopt het. Niet iedereen wil een dure kist van 6.000 euro en een praalgraf. De Bijbel
spreekt soms ook over lugubere dingen.
- schrijf je onduidelijk? Nee, refo en ik reageren allebei op je hele post, maar we zijn het niet
met je eens. Durf mensen vrij te laten wanneer ze anders kiezen dan jij zou doen, wanneer
dit niet tegen hele duidelijke Bijbelse wetten en geboden in gaat.
- Probeer eens buiten je eigen kaders te denken zodat je niet heel veel dingen 'schokkend' vind. (Is maar een tip hoor, op een forum hoef je het natuurlijk niet met elkaar eens te zijn.)

[Luther]

Spreken over sterven als 'tussen 6 plankjes gelegd worden' heeft iets bagatelliserends in zich; de dood is echter geen bagatel. We zouden die uitdrukking dan ook beter niet moeten willen gebruiken.

Wat de advertentie betreft: ik snap @vlinder wel, als zij zegt 'Wie leest er nu nog een krant?' Helaas, helaas, heeft ze daarin gelijk. Toch ben ik wel een voorstander van het zetten van een advertentie (behalve als je het echt in beslotenheid wilt), omdat er altijd mensen zijn die alleen via die weg bereikt worden, en die mee zouden willen leven en de begrafenis ook graag zouden bijwonen.

[Mara]

Dat mag iedereen gewoon zelf weten.

Inderdaad. Ik zou ook heen advertentie zetten. Wie leest er tegenwoordig nou nog de krant? Van degenen die mij kennen niet veel meer.
En inderdaad wat Refo zegt: dat mag ieder toch zelf weten of hij/zij in kleine kring begraven wil worden.

Dit schreef ik: en zo naar een graf was gebracht, alleen de begrafenisondernemer en zijn echtgenote waren daarbij.
Dat was op eigen dringend verzoek van de overledene, wanneer het zover was en "hij tussen 6 plankjes moest" ze hem maar meteen moesten begraven, zonder poespas.
Daar ging het om! Niemand die iets van het overlijden wist, zelfs in eigen familiekring niet! Het leek op deze manier wel een ezelsbegrafenis.
Ik had het nog verkeerd begrepen ook, hoorde ik net van mijn man, zijn echtgenote was er niet eens bij!
En dan die uitdrukking "tussen 6 plankjes". Jaagt de dood dan geen schrik meer aan?
Over wel of geen advertentie gaat het dus helemaal niet.
Schrijf ik nu zo ingewikkeld of onbegrijpelijk?

- Is er een Bijbels gebod? Nee? Dan iemand vrijlaten in christelijke vrijheid.
- Is er een Bijbelse richtlijn? Dan zou het volgend daarvan kunnen, maar is niet verplicht.
- Doet iemand zonde door alleen begraven te willen worden? Nee, m.i. niet.
- Is het zeggen van 6 plankjes zonde? Het zou niet mijn woordkeuze zijn, maar technisch
gezien klopt het. Niet iedereen wil een dure kist van 6.000 euro en een praalgraf. De Bijbel
spreekt soms ook over lugubere dingen.
- schrijf je onduidelijk? Nee, refo en ik reageren allebei op je hele post, maar we zijn het niet
met je eens. Durf mensen vrij te laten wanneer ze anders kiezen dan jij zou doen, wanneer
dit niet tegen hele duidelijke Bijbelse wetten en geboden in gaat.
- Probeer eens buiten je eigen kaders te denken zodat je niet heel veel dingen 'schokkend' vind. (Is maar een tip hoor, op een forum hoef je het natuurlijk niet met elkaar eens te zijn.)

Ach nee, niemand hoeft het met mij eens te zijn.
Maar het zijn wel vaak dezelfde mensen die met een bepaalde bril op postings lezen.
Tussen 6 plankjes en een praalgraf ligt nog een heel gebied.
Het schijnt bij jou, net als bij refo OF zwart OF wit te zijn.
Maar er zijn nog heel veel tinten!!
Voor de rest laat ik het hierbij.

[refo]

Sjonge, wat een drukte.
Mara mag wat vinden, maar refo en vlinder niet.
Dan is het zwart-wit.
Verander 6 plankjes in laatste rustplaats en er staat hetzelfde.

[Eppo Gremdaat]

De stemming van mijn vrouw en mij is momenteel verdrietig.
Mijn vrouw had naast 2 broers (die inmiddels overleden zijn) en 5 zussen waarvan er nu nog 3 in leven zijn.
Zondag kregen we een telefoontje dat een zus door een auto-ongeluk om het leven is gekomen. Zij woonde in Maraba (waar overigens meerdere familieleden wonen). We hadden juist het plan opgevat om medio juli daar met vacantie gaan. En dan verneem je zo`n slecht nieuwsbericht! Aangezien het grootste deel van de familie van mijn vrouw hier in Barcarena woont, waren er al ooit een paar familiegraven gekocht en ook de overledene zal daar morgen (woensdag) in worden begraven.
Omdat Brazilie een tropisch land is, dient er snel te worden begraven. Uitzonderingen zijn er altijd, ook in de familie van mijn vrouw: een dochter van de overledene woont in Rome en de jongste zus van mijn vrouw woont in Den Haag(waar ik dus ook mijn vrouw heb leren kennen).
Het stoffelijk overschot is gisteren hier gearriveerd in een speciale auto met een koelinstallatie.
Een zwager wiens vrouw ook nog niet zo lang geleden is gestorven heeft een groot huis waar deze dag en gisteravond de rouwplechtigheden zijn begonnen. In de loop van deze dag (uiterlijk morgenochtend) worden de dochter van de overledene en de zus van mijn vrouw verwacht. Meestal houden de vliegmaatschappijen rekening met dit soort calamiliteiten.
Omdat een rouwplechtigheid en een begrafenis op korte termijn moeten worden geregeld is het vaak niet mogelijk een rouwadvertentie te plaatsen of rouwcirculaires te verzenden, dus hebben mijn vrouw en haar zus (die naast ons woont) vanmorgen een rouwannonce opgesteld die voorgelezen wordt voor het plaatselijke radiostation.
De rouwplechtigheden gaan hier toch wel wat anders dan bij ons. Veel gehuil rond de (half)geopende kist. Een deel van de familie hoort bij een pinkstergemeente en een deel tot de roomskatholieke parochie. Een pinkstervoorganger zal w.s. een meditatie houden (zo ik begreep). In de (grote) huiskamer staat de lijkkist met een paar grote waaiers die voor verkoeling zorgen en frisse lucht. De huisdeur staat open en dat geeft ook enige aanloop, deels van meelevenden uit debuurt en deels van nieuwsgierigen, de Braziliaanse `tam-tam`doet zijn werk (en niet alleen bij droeve gebeurtenissen). De zgn. `dodenwacht`was dus gisteravond. Het was voor mij iets onwerkelijks en ben na een paar uur naar huis gegaan.
De Bijbel lag open bij psam 39:8 en daar was ik toch wel blij om en ik begreep dat velen daar toch wel hoop uit putten, uit de hoop op God. Destemeer kan ik het dus niet eens zijn met die zogenaamde `dodenwacht`. Mijn vrouw die toch wel mijn standpunt deelt, kwam om 13.00 uur vannacht thuis en door het enthousiaste geblaf van onze viervoeters werd ik wakker en hebben we nog even nagepraat. En nu, nu is mijn vrouw met behulp van een paar nichten de begrafenismaaltijd aan het voorbereiden die dus morgen plaatsvindt.
Want: verjaardag of begrafenis: er dient altijd gegeten te worden, Lekker vet en warm! Op zijn Braziliaans!

[helma]

De stemming van mijn vrouw en mij is momenteel verdrietig.
Mijn vrouw had naast 2 broers (die inmiddels overleden zijn) en 5 zussen waarvan er nu nog 3 in leven zijn.
Zondag kregen we een telefoontje dat een zus door een auto-ongeluk om het leven is gekomen. Zij woonde in Maraba (waar overigens meerdere familieleden wonen). We hadden juist het plan opgevat om medio juli daar met vacantie gaan. En dan verneem je zo`n slecht nieuwsbericht! Aangezien het grootste deel van de familie van mijn vrouw hier in Barcarena woont, waren er al ooit een paar familiegraven gekocht en ook de overledene zal daar morgen (woensdag) in worden begraven.
Omdat Brazilie een tropisch land is, dient er snel te worden begraven. Uitzonderingen zijn er altijd, ook in de familie van mijn vrouw: een dochter van de overledene woont in Rome en de jongste zus van mijn vrouw woont in Den Haag(waar ik dus ook mijn vrouw heb leren kennen).
Het stoffelijk overschot is gisteren hier gearriveerd in een speciale auto met een koelinstallatie.
Een zwager wiens vrouw ook nog niet zo lang geleden is gestorven heeft een groot huis waar deze dag en gisteravond de rouwplechtigheden zijn begonnen. In de loop van deze dag (uiterlijk morgenochtend) worden de dochter van de overledene en de zus van mijn vrouw verwacht. Meestal houden de vliegmaatschappijen rekening met dit soort calamiliteiten.
Omdat een rouwplechtigheid en een begrafenis op korte termijn moeten worden geregeld is het vaak niet mogelijk een rouwadvertentie te plaatsen of rouwcirculaires te verzenden, dus hebben mijn vrouw en haar zus (die naast ons woont) vanmorgen een rouwannonce opgesteld die voorgelezen wordt voor het plaatselijke radiostation.
De rouwplechtigheden gaan hier toch wel wat anders dan bij ons. Veel gehuil rond de (half)geopende kist. Een deel van de familie hoort bij een pinkstergemeente en een deel tot de roomskatholieke parochie. Een pinkstervoorganger zal w.s. een meditatie houden (zo ik begreep). In de (grote) huiskamer staat de lijkkist met een paar grote waaiers die voor verkoeling zorgen en frisse lucht. De huisdeur staat open en dat geeft ook enige aanloop, deels van meelevenden uit debuurt en deels van nieuwsgierigen, de Braziliaanse `tam-tam`doet zijn werk (en niet alleen bij droeve gebeurtenissen). De zgn. `dodenwacht`was dus gisteravond. Het was voor mij iets onwerkelijks en ben na een paar uur naar huis gegaan.
De Bijbel lag open bij psam 39:8 en daar was ik toch wel blij om en ik begreep dat velen daar toch wel hoop uit putten, uit de hoop op God. Destemeer kan ik het dus niet eens zijn met die zogenaamde `dodenwacht`. Mijn vrouw die toch wel mijn standpunt deelt, kwam om 13.00 uur vannacht thuis en door het enthousiaste geblaf van onze viervoeters werd ik wakker en hebben we nog even nagepraat. En nu, nu is mijn vrouw met behulp van een paar nichten de begrafenismaaltijd aan het voorbereiden die dus morgen plaatsvindt.
Want: verjaardag of begrafenis: er dient altijd gegeten te worden, Lekker vet en warm! Op zijn Braziliaans!

Sterkte in al het verdriet! Moeilijke dingen om mee te maken

[Afgewezen]

Gecondoleerd!