Ben je blij met de herziene Statenvertaling?

[jakobmarin]

Veel komt er in deze tijd op ons, onze gezinnen, scholen en gemeenten af.
Op de gevaren van de moderne media, muziek, drank en sportverdwazing wordt - terecht - duidelijk gewezen. Voor veel van onze ouderen en jongeren is het de vraag: hoe houden we onze kinderen en jonge mensen bij de waarheid, bij het Woord Gods?
Terecht is daar veel aandacht voor
Maar nu een andere vraag: hoe houden en bewaren we het Woord bij onze kinderen en jonge mensen? Een vraag die veel actueler is dan wij misschien wel denken. En een gevaar dat veel dichterbij is dan wij beseffen.
De vraag namelijk, welke Bijbel zullen onze kinderen straks hebben en gebruiken?
Is dat Gods Woord zoals we dat in de Statenvertaling nu al eeuwen mogen hebben? Of moeten onze kinderen het maar doen met een afgevlakte en gemoderniseerde versie, waarin zoveel is veranderd en aangetast, dat het feitelijk de Statenvertaling helemaal niet meer is?

We weten uit de kerkgeschiedenis hoe onze vaderen hebben uitgezien naar een vertaling van Gods Woord, die zeer dicht bleef bij de grondtalen waar de Bijbel in geschreven is.
De Nationale Synode van Dordrecht in 1618-1619 gaf hiervoor de opdracht. De mannen die dit werk zouden doen, moesten zeer godvruchtige en geleerde mensen zijn. De Heere heeft deze mannen en hun arbeid kennelijk willen zegenen. Zo mocht er in 1637 de Statenvertaling tot stand komen. Deze Statenvertaling is door de eeuwen en generaties heen voor zovelen tot eeuwige zegen geweest. Er zijn weinig landen in de kerkgeschiedenis, waar de Heere zolang en zoveel van Zijn kinderen heeft gehad.
Zij leefden uit het Woord Gods, uit de Statenvertaling, zoals wij die nu nog steeds mogen hebben. Natuurlijk zijn er in de loop van de tijd wel spellingsaanpassingen geweest en werd er ook wel eens een sterk verouderd woord aangepast, maar het is nog steeds de Statenvertaling van onze voorgeslachten.
De Heere geve dat dit zo mag blijven.
Op onze Generale Synode in Utrecht afgelopen winter heeft de Synode unaniem besloten dat alleen deze Statenvertaling gebruikt mag worden in erediensten en alle andere activiteiten, verenigingen etc. Ook is er een dringende oproep uitgegaan naar de scholen om onverkort aan de Statenvertaling vast te houden.

Waarom deze duidelijke uitspraak?
Er is, zoals velen van ons ongetwijfeld wel zullen weten, een werkgroep vanuit de ‘Stichting herziening Statenvertaling’ bezig om de Statenvertaling te ‘reviseren,’ te ‘herzien.’ Want, zegt men, het taalgebruik van de Statenvertaling zoals we die nu hebben is te moeilijk voor onze jonge mensen. Dus moet de Bijbel, de Statenvertaling, aangepast worden aan onze moderne tijd. Nu een vrij groot gedeelte van deze zogenoemde ‘Herziene Statenvertaling’ gereed is blijkt dat men veel verder is gegaan. Er is sprake van een hertaling en, zoals een aantal mensen die hier nauw bij betrokken zijn, zelf aangeven, eigenlijk sprake van een nieuwe vertaling!
Zo is er een vertaling aan het ontstaan die feitelijk de naam van Statenvertaling niet meer mag dragen, omdat het de Statenvertaling niet meer is.
De Statenvertaling kenmerkt zich door een verheven taalgebruik. Dat is niet het alledaagse Nederlandse taalgebruik uit de 17e eeuw. Nee, ook voor toen was het al een bijzonder taalgebruik, omdat de vertalers conform hun opdracht zo dicht bij de oorspronkelijke Bijbeltaal zijn gebleven.
Van deze verheven taal is in de zgn. HSV heel veel verdwenen. Het taalgebruik is afgevlakt, wezenlijke begrippen wegvertaald of anders vertaald. Achter elke vertaling liggen dogmatische keuzes, die men maakt en dat is hier ongetwijfeld ook het geval.

Maar kan en mag men dit dan zomaar doen?
Nee, heeft onze Generale Synode gezegd, vertalen is geen zaak van een min of meer particulier initiatief, maar een zaak van de kerk.
Daarom is ook gevraagd aan de enkelen uit onze gemeenten, die bij de ‘HSV’ betrokken waren, zich eruit terug te trekken.
Wij wensen voor ons en onze kinderen vast te houden aan de Statenvertaling, die de Heere zo kennelijk door de tijd heen heeft willen zegenen.

Waarom moet nu juist in onze tijd in onze gezindte gesteld worden dat de Statenvertaling verouderd en onbegrijpelijk is en dat een aanpassing voor onze tijd nodig is.
Eeuwen lang hebben onze voorgeslachten, veelal eenvoudige mensen met een geringe opleiding, geleefd bij (en uit) de Statenvertaling. Het is toch aangrijpend dat men nu, in een tijd waarin kennis en wetenschap zo’n hoge vlucht hebben genomen, vraagt om een herziening van de Statenvertaling, omdat deze te moeilijk zou zijn.
In een tijd waarvan in alle eerlijkheid en met droefheid moet worden gezegd dat er zo weinig sprake is van een bevindelijke doorleving van het Woord Gods. Ook in een tijd waarin de kennis van de vreemde talen en van moderne technieken met haar eigen spraakgebruik groter is dan ooit, maar waarin de kennis van Gods Woord vaak zo beperkt is. Juist in zo’n tijd vinden jongeren en ook ouderen de Statenvertaling te moeilijk en verouderd.
De moderne mens is consumptief ingesteld. Het leven is jachtig en er is weinig tijd voor een rustig en met aandacht kennisnemen van hetgeen de Heere ons in Zijn Woord te zeggen heeft. In dit klimaat wordt een herziene vertaling begeerd, die beter valt te begrijpen, omdat ze is aangepast aan hedendaags taalgebruik en het begripsniveau van vele jongeren (en ouderen).

Met alle nadruk mag hierbij worden opgemerkt dat voor het rechte verstaan van de Schrift altijd het licht en de krachtdadige werking van de Heilige Geest nodig is omdat Gods Woord met ons natuurlijk verstand nooit recht te verstaan zal zijn.
Het is waar dat er sprake is van een taalkloof. Maar dat is niet iets alleen van deze tijd. Zoals gezegd, was de taalkloof er al vanaf het begin.
De vertalers wisten dat het taalgebruik van de Staten- vertaling niet direct aansloot bij het toenmaals gangbare taalgebruik. Dit wilden ze ook bewust niet. Ze wilden zich immers allereerst zoveel mogelijk aansluiten bij het taalgebruik van de grondtekst, omdat deze naar het getuigenis van de Heilige Schrift zelf in 2 Timotheüs 3:16 en 2 Petrus 1:21 letterlijk door de Heilige Geest was gegeven zoals ook beleden wordt in artikel 3 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis.

De nood van onze jeugd is niet dat de Statenvertaling niet verstaanbaar is, maar de nood ligt dieper: door de tijdgeest vervreemden zij meer en meer van Gods Woord.
Het is een grote, gevaarlijke vergissing te denken dat wij onze jongeren kunnen vasthouden door ze een nieuwe eigentijdse vertaling te geven.
Laten ouders en leerkrachten toch niet denken dat het gebruik van de HSV een grotere belangstelling bij de kinderen voor de Bijbel zal geven en dat zij die dan ook beter zullen gaan begrijpen. Het is zo gevaarlijk om dat te denken. We raken dan de Statenvertaling kwijt en ook snijden we daarmee de band met onze voorgeslachten door!

Wat raken we kwijt wanneer de HSV toch gebruikt zou worden onder ons?
In de eerste plaats de kanttekeningen. Deze geven zo’n heldere uitleg en toelichting bij de tekst. Het is ook altijd de bedoeling geweest van de statenvertalers dat de Bijbel alleen met kanttekeningen zou worden uitgegeven.

Verder: de Belijdenisgeschriften en de Formulieren, zoals in de eredienst gebruikt.
Deze zullen niet meer overeenstemmen met de gebruikte vertaling. Och, zegt men mogelijk, dan herzien en hertalen we die toch ook?
Maar het zal toch wel duidelijk zijn dat we op die manier alleen maar verder van het goede spoor raken. Al de uitgegeven preken van nu en van voorgaande geslachten zullen dan ook niet meer overeenkomen met de dan gebruikte vertaling van de Bijbel. Het is te verwachten dat dit ook in de loop der jaren zal leiden tot verdere vervreemding van hetgeen ons door ons voorgeslacht is nagelaten.
Wat zal het een verwarring geven als ieder doet wat goed is in zijn ogen en er in de gezinnen van de gemeente en op de scholen twee verschillende vertalingen zouden worden gebruikt. Dit zal ongetwijfeld niet alleen veel verwarring, maar ook een verdere polarisatie teweegbrengen.
Laten we ook wel bedenken wanneer we toch de Statenvertaling loslaten en naar de HSV grijpen, de drempel naar een nog modernere Bijbelvertaling als bijvoorbeeld de Nieuwe Bijbelvertaling van 2004 heel laag zal blijken te zijn.
Niet in het minst bij de jeugd. In plaats van een dam op te werpen tegen allerlei nieuwe vertalingen zou de HSV wel eens juist een brug daarnaar kunnen zijn en een definitief doorsnijden van de band met het verleden betekenen.

Er moet vanzelfsprekend alles aan worden gedaan om Gods Woord als het ware op het hart te binden en zo dicht mogelijk te brengen bij onze kinderen en jonge mensen.
Het middel daartoe ligt niet in een aanpassing van de Statenvertaling, maar in een eerbiedig luisteren en buigen onder het gezag van het Woord zoals de Statenvertalers ons daarin zijn voorgegaan.
Laten we de Heere maar om wij sheid vragen om onze kinderen te onderwijzen in het Woord en hen te leren luisteren naar dit Woord, zoals dat ook bij de Heilige Doop werd beloofd.
Daarom is het zo nodig dat, zowel in de kerk als in de gezinnen en op de scholen, steeds eenzelfde vertaling van Gods Woord, de Statenvertaling, wordt gebruikt. Het is van groot belang dat in de gezinnen bij de maaltijden de Statenvertaling gelezen wordt én dat in gezin én op school de kanttekeningen weer de plaats zouden krijgen die ze vroeger hadden.
Dit Woord is voor vele, vaak heel eenvoudige mensen uit onze voorgeslachten, die soms nauwelijks konden lezen, zo’n rijke bron van troost en onderwijs en tot eeuwige zegen geweest.
Wanneer dit Woord des Heeren door de Heilige Geest kracht aan onze ziel gedaan heeft zouden we het dan aandurven om aan dat Woord Gods te gaan ‘sleutelen’?

Laten we toch bedenken in onze moderne tijd, waarin zoveel verandert, dat de Heere niet verandert, dat Zijn Woord niet verandert en dat Hij nog mensen bekeert zoals Hij dat in vroegere tijden deed.
We zijn zo bevoorrecht dat wij Zijn Woord nog mogen hebben.
Laten we vragen om ook in deze getrouw te mogen zijn op de plaats waar de Heere ons stelt: in het gezin, op school en in het kerkelijke leven.

Uw Woord is mij een lamp voor mijnen voet,
mijn pad ten licht om het donker op te klaren.
Ik zwoer en zal dit met een blij gemoed
Bevestigen, in al mijn levensjaren,
Dat ik Uw wet, die heilig is en goed,
Door Uw gena bestendig zal bewaren
(Ps. 119:53).

Meliskerke, ds. G.J.N. Moens
Bron: Kerkelijk Nieuws

[Hendrikus]

Zij leefden uit het Woord Gods, uit de Statenvertaling, zoals wij die nu nog steeds mogen hebben.

Zo gaat dat, ja: men doet het voorkomen alsof Gods Woord synoniem is aan Statenvertaling. En dat is het niet!

Daarom is ook gevraagd aan de enkelen uit onze gemeenten, die bij de ‘HSV’ betrokken waren, zich eruit terug te trekken.

Ben benieuwd of de desbetreffende personen (m.n. I.A. Kole en ds Vreugdenhil) dat ook zullen doen. Eerlijk gezegd denk ik dat ze dat niét zullen doen.

Het is een grote, gevaarlijke vergissing te denken dat wij onze jongeren kunnen vasthouden door ze een nieuwe eigentijdse vertaling te geven.

Nee, dan liever een vertaling waar ze geen hout van snappen???

In plaats van een dam op te werpen tegen allerlei nieuwe vertalingen zou de HSV wel eens juist een brug daarnaar kunnen zijn en een definitief doorsnijden van de band met het verleden betekenen.

De band met het verleden lijkt belangrijker te zijn dan de band met God. Want God is niet aan tijd of plaats gebonden, en óók niet aan enige vertaling. Wat zouden al die buitenlanders anders nameloos arm zijn, die nooit een Statenvertaling hebben gekend.

[freek]

[albion]

Want God is niet aan tijd of plaats gebonden, en óók niet aan enige vertaling.

Dat ben ik nou eens helemaal met je eens.

[Oude-Waarheid]

Want God is niet aan tijd of plaats gebonden, en óók niet aan enige vertaling.

Dat ben ik nou eens helemaal met je eens.

(Fijn) dat jullie het toch eens zijn met elkaar!!
Jammer dat er maar een paar gedeelte uitgelicht zijn wat Ds Moens gezegd heeft vond het van zijn kant gezien toch wel heel duidelijk.

[jvdg]

Want God is niet aan tijd of plaats gebonden, en óók niet aan enige vertaling.

Dat ben ik nou eens helemaal met je eens.

(Fijn) dat jullie het toch eens zijn met elkaar!!
Jammer dat er maar een paar gedeelte uitgelicht zijn wat Ds Moens gezegd heeft vond het van zijn kant gezien toch wel heel duidelijk.

Het probleem OW is dat, naar mijn mening, beide partijen overtuigende argumenten aanvoeren om hun standpunten te onderbouwen.
Ook ik word als een riet "heen en weder" gebogen om te kiezen.

Maar, ik heb altijd ondervonden: Bij twijfel niet veranderen.
Dus voor nu ben ik nog steeds niet blij met de HSV.

Behoudend: Ja.
Open staan voor: Ook Ja.

Dus.....?

[Tiberius]

Jammer dat er maar een paar gedeelte uitgelicht zijn wat Ds Moens gezegd heeft vond het van zijn kant gezien toch wel heel duidelijk.

Helemaal mee eens, OW. Het is een heel helder stuk.

Hopelijk wordt het ook in de Saambinder geplaatst, zodat meerderen er kennis van kunnen nemen. Mogelijk aangevuld met een artikel van Zonderling, waarin hij aantoont, dat er geen sprake is van "herziening", maar van vele zaken de essentie is gewijzigd, zoals in dit topic (en ook andere) uitvoerig is onderbouwd.

[Wilhelm]

Het enige argument wat hout snijdt , is het gegeven dat het geen kerkelijk initiatief is.
Daar kan ik me in vinden , en dat is een discussie punt waar met HSV over gesproken moet kunnen worden.

Verder weinig inhoudelijke argumenten , maar vooral gedreven door het gevoel.
We zullen zien , als blijkt de Heere toch wil werken door de HSV, en dat doet Hij, dan lijkt het me toch maar beter om terughoudendheid te betrachten in het afwijzen ervan.

Er zijn velen en velen vertalingen in de wereld, en hoe dankbaar we ook mogen zijn met de SV en het ontstaan daar van , ook de SV is dogmatisch gekleurd, dit kan ook niet anders .
De vertalers moesten vooraf !, de belijdenis onderteken voor dat ze de Bijbel mochten vertalen.

Het verbaasd me altijd de grote moeite met een vertaling in het Nederlands terwijl in andere gebieden in de wereld, er zelfs vrouwen worden gebruikt om Gods Woord te vertalen.

En deze vertalingen worden door de Heere vaak rijkelijk gezegend.

Dus wat mij betreft, aub geen artikel in de SB.
Ga in de SB maar in op belangrijker thema's, zoals ook vandaag verwoord in het RD door Ds W. Visscher als het gaat over het Darwin jaar met zijn onbijbelse theorieen, daar liggen daadwerkelijk de gevaren als het gaat over de invloed op onze jeugd en de vijandschap tov Gods Kerk.
In dat licht moeten we blij zijn met elke Bijbelvertaling die er is , als het maar gelezen wordt.

[wim]

[Tiberius]

Het enige argument wat hout snijdt , is het gegeven dat het geen kerkelijk initiatief is.

Nou, dat ben ik niet met je eens, Wilhelm.
Ik kan er zo nog een aantal hout-snijdende noemen:
- het feit dat het een nieuwe vertaling is, waar andere theologische standpunten ingenomen worden;
- het consumptief ingesteld zijn van mensen: men wel vlot leesbare boeken, dus zeg maar concreet: een bijbelvertaling in Lynn-Austin-stijl.
- de dieper liggende nood van de jeugd
- het kwijtraken van de belijdenisgeschriften, formulieren, preken van oudvaders

Overigens ben ik bij nader inzien wel met je eens dat een Saambinder-artikel(enserie) niet voor de hand ligt of handig is. De Saambinder is daar geen geschikt platform voor, het zou beter in de Standvastig passen.

[Zonderling]

Het enige argument wat hout snijdt , is het gegeven dat het geen kerkelijk initiatief is.

Nou, dat ben ik niet met je eens, Wilhelm.
Ik kan er zo nog een aantal hout-snijdende noemen:
- het feit dat het een nieuwe vertaling is, waar andere theologische standpunten ingenomen worden;
- het consumptief ingesteld zijn van mensen: men wel vlot leesbare boeken, dus zeg maar concreet: een bijbelvertaling in Lynn-Austin-stijl.
- de dieper liggende nood van de jeugd
- het kwijtraken van de belijdenisgeschriften, formulieren, preken van oudvaders

Overigens ben ik bij nader inzien wel met je eens dat een Saambinder-artikel(enserie) niet voor de hand ligt of handig is. De Saambinder is daar geen geschikt platform voor, het zou beter in de Standvastig passen.

Voeg daar nog dit argument uit het artikel van ds. Moens aan toe:
- De Statenvertaling blijft dichter bij de grondtekst.
(Het zou toch heel erg zijn wanneer we dit kenmerk van de SV kwijtraken. En dat raken we zeker kwijt met de HSV.)

[wim]

- de dieper liggende nood van de jeugd

Maar natuurlijk. Omdat de nood van de jeugd dieper ligt (dan het nodig hebben van een andere vertaling), maken we ons juist uitermate druk om die andere vertaling. Echt logisch.

[Tiberius]

- de dieper liggende nood van de jeugd

Maar natuurlijk. Omdat de nood van de jeugd dieper ligt (dan het nodig hebben van een andere vertaling), maken we ons juist uitermate druk om die andere vertaling. Echt logisch.

Dat zou inderdaad nog een extra argument kunnen zijn: die mensen die zich zo graag met een nieuwe vertaling bezig houden, hoeveel onderwijs zullen ze de jeugd geven?
Maar dat zal ds. Moens wel te persoonlijk vinden.

[Marnix]

Het enige argument wat hout snijdt , is het gegeven dat het geen kerkelijk initiatief is.

Nou, dat ben ik niet met je eens, Wilhelm.
Ik kan er zo nog een aantal hout-snijdende noemen:
- het feit dat het een nieuwe vertaling is, waar andere theologische standpunten ingenomen worden;
- het consumptief ingesteld zijn van mensen: men wel vlot leesbare boeken, dus zeg maar concreet: een bijbelvertaling in Lynn-Austin-stijl.
- de dieper liggende nood van de jeugd
- het kwijtraken van de belijdenisgeschriften, formulieren, preken van oudvaders

Overigens ben ik bij nader inzien wel met je eens dat een Saambinder-artikel(enserie) niet voor de hand ligt of handig is. De Saambinder is daar geen geschikt platform voor, het zou beter in de Standvastig passen.

Ik vind die ook geen hout snijden. Ik lees in de HSV dezelfde boodschap, hetzelfde evangelie. Geldt trouwens ook voor de NBV. Mijn geloof of standpunten zijn daardoor niet veranderd. Dat mensen consumptief zijn ingesteld is iets waar je gebruik van moet maken. De Bijbel in duidelijke, goed leesbare taal. Laat mensen het Woord dan maar consumeren! De dieper liggende nood van onder andere de jeugd gaat inderdaad dieper dan de vertaling, dat is maar een klein beginnetje. Dat de nood dieper is wil niet zeggen dat een begrijpelijke vertaling overbodig is. Ook het laatste argument heeft niets met een nieuwe vertaling te maken.

Ik lees vooral conservatisme. Alles houden zoals het is, vroeger was alles beter.... Als het vroeger goed was, waarom zouden we dan veranderen? Opmerkelijk is dat hij zelf een argument inbrengt wat beter door voorstanders gebruikt had kunnen worden. Tijden veranderen maar God verandert niet. Zo ervaar ik de nieuwe vertaling ook. Andere taal... maar God is niet veranderd.

[Tiberius]

Alles houden zoals het is, vroeger was alles beter.... Als het vroeger goed was, waarom zouden we dan veranderen?

Op zich is actualisering niet verkeerd; dat ben ik met je eens.
Maar je ziet nu meer een verschuiving in ethische en theologische standpunten onder het mom van actualisering.
Dat ook ethische standpunten gaan schuiven met een onbetrouwbare vertaling, zie je al in het klassieke voorbeeld van Kuitert: een tekst uit Exodus is net iets anders vertaalt, waardoor je zou concluderen, dat abortus geen moord is.