Zeeuw schreef:huisman schreef:Onbekende schreef:huisman schreef:
God heeft de verkiezing geopenbaard als troost. Ik ben bang dat dit vergeten wordt. Je kunt niet alleen in de roeping rusten. Zie 2 Petrus 1 : 10 en 11.
Daarom, broeders, benaarstigt u te meer, om uw roeping en verkiezing vast te maken; want dat doende zult gij nimmermeer struikelen. Want alzo zal u rijkelijk toegevoegd worden de ingang in het eeuwig Koninkrijk van onze Heere en Zaligmaker, Jezus Christus .
Lees ook Zacharia 3 . Daar lees je dat de satan tegen één zaak niet op kan. De verkiezing. Josua de hogepriester was bekleed met vuile klederen en de satan klaagde hem aan bij de HEERE. Doch de HEERE zeide tot de satan : De HEERE schelde u , gij satan, ja, de HEERE schelde u , Die Jeruzalem verkiest;
Dan is de satan machteloos. Hij kan nog wel een miljoen zonde opnoemen maar tegen Gods verkiezing en liefde van eeuwigheid kan hij niet op. Hij vertrekt verslagen!
Daarom mogen Gods ware kinderen roemen in de verkiezing.
Persoonlijk ben ik nog geen kinderen van God tegengekomen die roemen in de verkiezing, wel die roemen in het werk van Christus en die gekruisigd.
Als de verkiezing ter sprake komt, fungeert die als troost (omdat er verkiezing is, is er de mogelijkheid tot zalig worden) en fungeert altijd
achteraf, dat wil zeggen men kijkt achterom en zegt: ik heb het geloof mogen ontvangen, dus ben ik uitverkoren.
Persoonlijk kom ik geen mensen tegen die het andersom beweren: ik ben uitverkoren, dus ik geloof. Wie er uitverkoren zijn en wie niet, is voor ons verborgen. Wij zullen het moeten doen met de vruchten: het geloof enz. En dan nóg kunnen we er wat betreft een ander, fors naast zitten. Daarom vind ik het een wat gevaarlijke uitspraak: "Gods ware kinderen mogen (...). Waarschijnlijk heb je het niet op deze manier bedoeld, maar ik wilde het toch gezegd hebben. Voor je het weet gaat zo'n uitspraak een eigen leven leiden en fungeren als 'voorwaarde' of 'kenmerk' waarmee we anderen die het wat anders verwoorden omdat ze in een andere cultuur staan, weer 'buitensluiten' of 'te licht bevinden'. Dat komt ons niet toe, het is Zijn werk, dus laten we de beslissing maar aan Hem laten dan.
Wellicht is het wat overtrokken van mij, maar ik ben daar oprecht huiverig voor. Ik twijfel zeker niet aan je goede intenties, en misschien maak ik het ook wel veel te groot. Zie het niet als persoonlijke aanval, maar het moet me wel van het hart.
Als ik dingen niet juist zie, hoor ik het graag dan kan ik er van leren.
Onbegrijpelijk wat jij allemaal in mijn bijdrage legt en leest. Jammer dat je niet op de Bijbelteksten ingaat. Als het goed is laten wij toch gezeggen door de Schrift!.
Maar ik zal proberen wat meer uit te leggen aan de hand van de Schrift wat dat roemen inhoud. Lees het zegelied van Paulus in Romeinen 8 :31-39 Daar zegt Paulus. Wie zal beschuldiging inbrengen tegen de
uitverkorenen Gods? om daarna verder te roemen in Gods liefde in Christus .
Die verkiezing hoort daadwerkelijk bij de troost,
Jullie lijken het toch behoorlijk eens.
Ik denk dat je wel eens gelijk zou kunnen hebben Zeeuw.
@huisman, ik zal het proberen uit te leggen. Zoals je kon lezen vroeg ik me af of ik het niet te groot maakte, en heb daarvoor de ruimte zeker opengelaten. Aangezien je het onbegrijpelijk vind wat ik in je post lees, ga ik ervan uit dat ik het inderdaad te groot gemaakt heb.
Bij mezelf terug denkend (bij mijn gevoelens/emoties kunnen is niet mijn sterkste kant) denk ik dat ik ben aangeslagen op het gebruik van het woordje 'ware' in je zinsnede 'Gods ware volk mag roemen in de uitverkiezing'.
Zoals je waarschijnlijk in dit topic hebt kunnen lezen, heb ik in het verleden onder een voorwaardelijke prediking gezeten. Het verbond der genade werd nogal rigoureus onder de beheersing van de uitverkiezing gezet. Dit heeft zijn sporen nagelaten. In die prediking werd de zinsnede 'Gods ware volk' eigenlijk per definitie gebruikt om degenen die niet aan de 'voorwaarden' voldeden, uit te sluiten. Zij voldeden niet aan de 'norm'. Dat heeft ontzettend pijn gedaan. Als je door God bent opgeraapt vanuit je zondige leven, en te horen krijgt dat Christus voor jou betaald heeft, dan krijg je God lief. Maar als je vervolgens het grootste deel van de zondagen wordt afgekeurd, omdat je het niet beleeft volgens de 'norm', doet dat veel pijn en wordt je enorm in verwarring gebracht.
Inmiddels mag ik zeggen dat ik zekerheid van het geloof mag hebben ontvangen. Ik raak er niet meer door van streek. Maar, blijkbaar zit er in mij nog een forse vorm van allergie tegen het gebruik van de toevoeging 'ware' als het om Gods volk gaat. Er bestaat slechts 1 volk van God, het is in Hem of buiten Hem.
Misschien kun je nu beter plaatsen waarom ik dit in jouw post gelezen heb, terwijl dat blijkbaar niet hetgeen was wat je ermee wilde zeggen.
Sorry, jij kunt niets doen aan de pijn uit het verleden die getriggerd werd. Ik zal proberen om er op een gezonde manier mee om te gaan.
Niets kan mij scheiden van de liefde van Christus. Ik hoop dat wij -ondanks wat onbegrip- broeders in Christus mogen zijn.
