-DIA- schreef:Forummer schreef:-DIA- schreef:Gehoord, ik weet niet in welk topic dit past, maar in ieder geval heb ik iets gehoord.
Als het toch in een ander topic past kan het verplaatst worden of misschien een nieuw topic,
want hier zien we ontwikkelinhen opkomen uit de gereformeerde gezindte
die de bevindelijke leer echt tegenstaan.
En daarmee, naar mijn vaste overtuigen staan ze God tegen.
Juist de kringen die nabij komen qua klank zijn mijns inziens het gevaarlijkst.
Hier worden vooral, naar mijn gevoel jongeren naartoe getrokken die het ware leven niet hebben gekend,
alles de huls van het reformatorisch belijden verwerpen, en dat lijkt me ook nog te begrijpen.
Af en toe kom ik afleveringen tegen voor een zogenaamde geloofstoerusting.
Zijn er mensen hier die deze filmpjes serieus nemen?
Ik vroeg het me af.
Het net zo goed een aanslag op de reformatorische kerken als nieuwe evangelische kerken die men wil stichten.
Soms hoor iets in de richting als bv. HeartCry, of Jij daar!
Wat deze gemeen hebben is een afkeer van de bevindelijke leer. Ik geloof dit soms,
met name door jongeren een niet klein te achten strik is.
https://www.youtube.com/watch?v=63rqtUpAZcs
Zeker neem ik dit serieus. Ik denk dan ook dat je het iets verkeerd ziet. Men heeft zeker geen afkeer van de bevindelijke leer, maar men legt soms wel openlijk in alle liefde de vinger bij het farizeïsme wat er in onze kringen helaas te vinden is. Men maakt een ongeestelijke cultuur bespreekbaar. En dat geeft herkenning, ik kan je zeggen niet alleen bij jongeren. Het taalgebruik is alledaags, en daardoor goed te begrijpen. Maar de boodschap is wel degelijk bevindelijk.
Ik ben bang dat het woord bevindelijk aan uitholling onderhevig is, en er tegenwoordig verschillende invulling aan gegeven wordt, maar dan meestal om aan te geven dat een ánder niet goed bezig is, we zetten diegene dan weg als 'niet-bevindelijk'.
Ook zie ik een ontwikkeling dat de Schriftuurlijk-bevindelijke prediking waar we zo prat op gaan, in feite regelmatig een bevinding-heerst-over-de-Schrift prediking is. Dan stellen we onze eigen menselijke ervaringen als norm. Ironisch genoeg zijn het dezelfde mensen die degenen die hun geloof niet op dezelfde manier beleven, wegzetten als: 'daar gaat het alleen maar om het gevoel' terwijl ze in feite precies datgene doen waar ze anderen van beschuldigen.
Ik ben er ook van overtuigd dat er een categorie mensen is dit rücksichtslos volgen, want het klinkt zo vertrouwd. Deze mensen bevinden zich vaak al hun leven lang in een cultuur waarin de leidslieden het voorbeeld geven van het veroordelen van anderen. Deze mensen (ook ambtsdragers!) menen oprecht dat ze het goede doen, en doen het vaak ook echt in liefde. In dat opzicht neem ik ze het niet echt kwalijk. Wat ik ze wel kwalijk neem is het feit dat ze zelf geen onderzoek doen, niet nadenken en geen moeite doen om anderen te begrijpen. Ok, dit is iets te generaliserend, maar hopelijk is duidelijk wat ik bedoel.
Als je zelf God hebt leren kennen, dan gun je dat anderen toch ook? Waarom zou je dan blokkades opwerpen?
Ik weet dat het niet de kant is die je op wilt DIA, maar het moest me toch even van het hart. Ik zie het werk van de site geloofstoerusting als zegen van God in deze digitale tijd. Het is een positief voorbeeld van goed omgaan met de moderne middelen.
Hebt u gelezen (meen er goede vertrouwde boeken bij, als de Bijbel, Matthew Henry, Oude Schrijvers, Puriteinen, en hedendaagse predikanten die in deze lijn proberen te blijven) dan kunnen we opmerken hoe alles wankelt. Waar werkelijk niets meer heilig is, en waar degenen die dit opmerken, het zwijgen op wordt gelegd als zwaren, zwartkijkers, enz. Is er dan niets aan de hand? Lees bv. de krant vandaag eens (wat wel gezegd wordt) naast de Bijbel. Kerken verwateren zodat zich velen niet meer in 'eigen kerk' herkennen. Dat gaat van links naar rechts en van hoog tot laag, neem nu bv (wat ons ook ten voorbeeld kan strekken, in bepaalde zin) het teniet worden van het eens zo zelfvertrouwde vrijgemaakt bolwerk, met hun GPV, hun ND, hun GMV, hun allerlei eigen stichtingen, bladen, verenigingen, tot zelfs een eigen kerkboek toe). Waar zijn ze nu? Opgegaan in breder verband.
Wat zien we in de Gereformeerde Gemeenten? en in feite de hele gereformeerde gezindte? Hetzelfde maar op een ander niveau. Er gaan dingen schuiven. Er wordt niet meer eenduidig gedacht over de RKK, er ontwikkelen zich verschillende vleugels die steeds verder uiteen drijven. De één verstaat de ander niet meer. Een duidelijk voorbeeld zien we ook op dit forum. Eigenlijk is het zover gekomen dat je niet meer in het openbaar mag zeggen waar het op staat, want dan krijg je iedereen tegen. Ga bv. eens na, hoeveel opstaat tegen wat ik hier post. Dat is niet niets. En dat betreft niet mijn persoon, maar we verzetten ons tegen de bevindelijke leer, en zo zelfs dat we niet meer weten wat het bevindelijke leven inhoudt.
Als hier nog oudere mensen uit onze gezindte waren zou het misschien wat meer in evenwicht blijven, hoewel ook ouderen gaan schuiven. Maar juist de jongeren hebben het niet meegemaakt, en denken dan dat deze bevindelijke leer iets is wat we zelf hebben uitgevonden. Het kan bekend zijn dat we gewoon in de lijn van de Reformatie en Nadere Reformatie wensen te staan. Gaan we breder dan ontstaan er botsingen uit verschillende inzichten op allerlei gebied, en dat nemen we waar op dit forum. Vooral de doelgroep zoals beschreven, komt dan in verdrukking, omdat we blijven bij wat daar zo duidelijk is omschreven: We wensen te staan in de lijn van de Reformatie en Nadere Reformatie. Dat is wat men wel eens de bevindelijke kerken noemt, ofwel minder fraai, de zwarte kousenkerken, of de zwaren.
Juist uit deze groep gaat men zich losrukken, en bestrijdt het oude. We zien in feite dat eigen was zich tegen ons gaat keren. Nog een voorbeeld. De neo-gereformeerden (zoals we ze later noemden) stichtten de Vrije Universiteit. Wat is er nu over van de statuten of de grondslag van deze gereformeerde Universiteit? Wat is erover van het oud neo-gereformeerde karakter van het Dagblad Trouw? Ik stel de vragen om duidelijk te maken, voor zover men het kan zien, dat in feite er veel aan de hand is in wat eens de bevindelijke kerken waren. Nu bestrijden we elkaar omtrent bevinding, wat tot een menselijk gevoel wordt gedegradeerd, of iets wat uit de mens zelf opkomt. Waarom? Omdat: 1. we kennen het nauwelijks nog. b. We voelen ons geknecht onder een bevinding die het nabijkomende werk ontdekt. Dat is vanzelf wel te begrijpen, want een godsdienstig mens wil niet ontdekt worden, want dan gaat alles van de mens zelf zich daartegen verheffen. Misschien kan ik in verband (de veranderingen en lossere moraal van kerkelijke binding) ook verwijzen wat in het hoofdredactioneel commentaar staat: Beslissende vraag: Principe of traditie.
Er is nog veel meer aan de hand. En dit moeten we ook zien in het geheel van de ontwikkelingen op wereldschaal. We zien de aarde verouderen, we zien de aarde in beweging, het klimaat, aardbevingen, overstromingen, natuurrampen, enz. wat de wereld, menselijk gesproken bedreigt in zijn bestaan, of leefbaarheid. Zouden dit geen tekenen van de tijd zijn waarin een zeer verzwakte kerk, die de grond, zoals we waarnemen onder zich loslaat verkeert? Men steunt elkaar niet meer, maar men vecht een ieder voor zich. Dit is ook een teken dat gepaard gaat met toenemend individualisme, een verkilling van de liefde, en een volk dat aan bovenstaande wenst vast te houden in de verdrukking brengt? Nu is het maar de grote vraag of we dit verstaan, wat we nu wel kunnen zien?
Dan nog iets: Corona, we zien het allen, maar we mogen dat niet duiden als een oordeel Gods. Waarom niet? O, dan hebben we ons antwoord al klaar en kunnen nog een rechtzinnig antwoord geven ook. Begrijpt u het? Wellicht niet, maar een mens kan daar ook de ogen niet voor openen. We kunnen allen wat feiten, voorbeelden weergeven, en wat dan? Naast ons neerleggen, want dit is toch te erg? of verschrikken, en opmerken als onze ogen ervoor open mogen gaan. Ik kan me verder uitputten om duidelijk te maken wat ik bedoel, ik denk niet dat het veel zin heeft. Dat is wat mij zeer verontrust. In eigen gezindte kunnen we het vaak niet meer kwijt. We passen ons aan. En aanpassen leidt niet zelden tot assimilatie. Zo nog één voorbeeld: Was het verkeerd dat de Rechabieten in de lijn van hun vaderen wilden blijven? Nee, ze worden juist ten voorbeeld gesteld in de oude Kerk van de Joden. Ik laat het hier maar bij.