Zeker waar @DDD, er zijn maar weinig mensen die dan nog niet de helft van hun leeftijd geleefd hebben.
Maar ja, er zijn mensen die willen nooit oud genoemd worden (zijn)
Toen mijn vader 50 werd, dacht ik:
Wow dat is al best oud!
Nu denk ik: nog een paar jaar en ik ben ook zo "oud"
Maar ik ben nog jong van geest

DDD schreef:Tussen de dertig en de vijftig ben je toch van middelbare leeftijd? Of begrijp ik iets verkeerd;-)

Nee hoor. En het stadium dat ik dacht dat ik bij de jongere hoorden was over toen de kinderen die ik bij mij op de kinderclub zaten, gingen trouwen en kinderen kregen. En tsja... als moeder van een puberzoon behoor je "gewoon" tot de categorie middelbare leeftijd.
Het heeft zo z'n voordelen, je wordt ineens veel serieuzer genomen

DDD schreef:Tussen de dertig en de vijftig ben je toch van middelbare leeftijd? Of begrijp ik iets verkeerd;-)

Middelbare leeftijd is een leeftijdscategorie tussen die van jonge volwassene en bejaarde. De exacte minimum- en maximumleeftijd voor de categorie zijn niet gedefinieerd, maar vaak wordt uitgegaan van de periode op driekwart van de gemiddelde levensverwachting van mensen. In Westerse landen komt dat neer op een leeftijd tussen de 40 en 60 jaar oud. De Oxford English Dictionary geeft de leeftijd als tussen de 45 en 60.
aldus wiki

Orchidee schreef:Toen mijn vader 50 werd, dacht ik:
Wow dat is al best oud!

Ja, relatief is dat he?
Toen ik de 50 aantikte, dacht ik, wauw, nu hoor ik ook tot de ouderen, maar er veranderde eigenlijk niets.

JolandaOudshoorn schreef:Het heeft zo z'n voordelen, je wordt ineens veel serieuzer genomen

Wij deden dat toch al hoor.

Mara schreef:

DDD schreef:Tussen de dertig en de vijftig ben je toch van middelbare leeftijd? Of begrijp ik iets verkeerd;-)

Middelbare leeftijd is een leeftijdscategorie tussen die van jonge volwassene en bejaarde. De exacte minimum- en maximumleeftijd voor de categorie zijn niet gedefinieerd, maar vaak wordt uitgegaan van de periode op driekwart van de gemiddelde levensverwachting van mensen. In Westerse landen komt dat neer op een leeftijd tussen de 40 en 60 jaar oud. De Oxford English Dictionary geeft de leeftijd als tussen de 45 en 60.
aldus wiki

Orchidee schreef:Toen mijn vader 50 werd, dacht ik:
Wow dat is al best oud!

Ja, relatief is dat he?
Toen ik de 50 aantikte, dacht ik, wauw, nu hoor ik ook tot de ouderen, maar er veranderde eigenlijk niets.

Weer wat geleerd. Dan ben ik dus nog niet eens van middelbare leeftijd. Ik vind mijzelf al vrij oud. Dat is een subjectief begrip, natuurlijk...

DDD schreef: Ik vind mijzelf al vrij oud. Dat is een subjectief begrip, natuurlijk...

Meen je dat nou? Je bent zo oud als je je voelt.
Zeggen mensen nog gemakkelijk jij tegen je?

Mara schreef:

DDD schreef: Ik vind mijzelf al vrij oud. Dat is een subjectief begrip, natuurlijk...

Meen je dat nou? Je bent zo oud als je je voelt.
Zeggen mensen nog gemakkelijk jij tegen je?

Volwassenen wel. Maar goed, is dat een criterium? Ik spreek mensen van 75 ook aan met je en jij, als ze dat willen. En ik spreek een caissière van 20 aan met u. Dat ligt er maar net aan hoe goed je ze kent.

Ik vind zelf dat iemand van 30- 50 van middelbare leeftijd is. Daarboven behoor je bij de senioren, en boven de 70 bij de bejaarden, in mijn beleving. Ouder dan 90 ben je wat mij betreft hoogbejaard. Dat is mijns inziens een mooie verdeling, zo steeds twintig jaar, afgezien dan van de jongeren. Voor hen is 20 jaar een wat lange periode om in te delen.

Het is mijns inziens onzin dat je zo jong bent als je je voelt. Bovendien zijn mensen van 50 als ze eerlijk zijn heel goed op de hoogte van de beperkingen die ze langzamerhand krijgen. Ik merk al dat ik vergeetachtiger word. Mensen van 60 kunnen echt niet meer hetzelfde als mensen van 30, althans, daar weet ik maar weinig voorbeelden van.

Ik vind dus niet dat je zo oud bent als je je voelt of beter gezegd, zegt te voelen. Ik zie dat als een voortdurende neiging om de naderende dood te ontkennen, en dat stoort mij wel een beetje, eerlijk gezegd. Maar misschien begrijp ik dat verkeerd.

DDD schreef: Ik vind dus niet dat je zo oud bent als je je voelt of beter gezegd, zegt te voelen. Ik zie dat als een voortdurende neiging om de naderende dood te ontkennen, en dat stoort mij wel een beetje, eerlijk gezegd. Maar misschien begrijp ik dat verkeerd.

Ja, dat begrijp je verkeerd, want zo is het absoluut niet bedoeld!
Als je 20 bent lijkt 60 echt stok, maar nu ik het bijna ben, valt dat reuze mee.
Ik begin ook haperingen en beperkingen te merken, zeker, maar het gaat erom of je nog een brede belangstelling hebt.
In zekere zin zit je op deze leeftijd in een soort tussenfase, je behoort niet meer tot de jongere generatie, de a.s. middelbaren, maar zeker nog niet tot de ouderen, vroeger bejaarden genoemd.
Komt ook doordat de pensioendatum is opgeschoven, normaliter zou mijn man al een tijdje met pensioen zijn geweest als de VUT nog had bestaan, maar hij moet 9 maanden langer doorwerken intussen (dan 65).
Dus die datum schuift op, dat scheelt echt in je "beleving".
Begrijp je nu wat ik bedoel DDD?

Toch heb ik wel het gevoel dat het ouder worden verdrongen wordt.

Ja dat merk je overal. Zo oud zijn als je je voelt is heel verradelijk. Ik denk dat je je van binnen heel lang jong voelt. En wil voelen. Ik merk het aan oude mensen die niet met een rollator willen lopen omdat ze 'nog niet oud' zijn. Er zijn altijd mensen die nog ouder zijn. Ik zie het om me heen aan mensen die zich jeugdig blijven kleden soms op het absurde af. Ik zie dat steeds meer mensen hun haar verven. Dan zie je vijftigers met pikzwart haar. Het staat meestal niet.. Het lijkt alsof men de realiteit niet onder ogen wil zien. Terwijl de Bijbel zegt: Gedenk te sterven, klampen we ons vast aan het leven. Ik begrijp wel wat DDD bedoelt.

Ik ook. Ik merk toch zeker al wel een generatiekloof met twintigers en ik ben nog niet middelbaar.
Dat jeugdige kleden zie je inderdaad bij sommige mensen. Ik heb recent alle kleding weggedaan van voor mijn zwangerschappen. Buiten het feit dat het niet meer 'in de mode' is en ik daar toch wel van houd, kleed ik mij ook echt anders dan 8 jaar geleden.
Haar verven heb ik an sich geen moeite mee, maar wel als het tegennatuurlijk wordt qua kleur. Daarnaast houden de meeste mensen het niet goed bij en hebben ze enorm veel uitgroei....brrr.

helma schreef:Ja dat merk je overal. Zo oud zijn als je je voelt is heel verradelijk. Ik denk dat je je van binnen heel lang jong voelt. En wil voelen. Ik merk het aan oude mensen die niet met een rollator willen lopen omdat ze 'nog niet oud' zijn. Er zijn altijd mensen die nog ouder zijn. Ik zie het om me heen aan mensen die zich jeugdig blijven kleden soms op het absurde af. Ik zie dat steeds meer mensen hun haar verven. Dan zie je vijftigers met pikzwart haar. Het staat meestal niet.. Het lijkt alsof men de realiteit niet onder ogen wil zien. Terwijl de Bijbel zegt: Gedenk te sterven, klampen we ons vast aan het leven. Ik begrijp wel wat DDD bedoelt.

merel schreef:Ik ook. Ik merk toch zeker al wel een generatiekloof met twintigers en ik ben nog niet middelbaar.
Dat jeugdige kleden zie je inderdaad bij sommige mensen. Ik heb recent alle kleding weggedaan van voor mijn zwangerschappen. Buiten het feit dat het niet meer 'in de mode' is en ik daar toch wel van houd, kleed ik mij ook echt anders dan 8 jaar geleden.
Haar verven heb ik an sich geen moeite mee, maar wel als het tegennatuurlijk wordt qua kleur. Daarnaast houden de meeste mensen het niet goed bij en hebben ze enorm veel uitgroei....brrr.

Nogmaals, dat bedoel ik helemaal niet.
Het gaat niet om ontkennen van een leeftijd, of je haar verven en andere kunstgrepen toepassen, om maar een paar jaartjes te smokkelen.

Als je een fikse griep te pakken hebt, 39.8 gr. koorts, spierpijnen, hoofdpijn, intens moe, voel je je 85 en tot niets in staat, al leggen ze 1000 euro neer voor je.
Maar je hebt misschien ook dagen dat je 40 kilometer in het zonnetje fietst en denkt: hé, ik zou nog wel 40 km kunnen op het gemak.
De ene 40jarige zal zich misschien ploegend door de dagen moeten worstelen, vanwege een aandoening en zich zodoende jaren ouder voelen vergeleken bij die fitte 40jarige die moeiteloos een potje voetbal met zoon speelt en daarna nog op de fiets stapt om 60 km te fietsen.

De fitte mens kan zich van het ene op het andere ogenblik totaal anders voelen.
Gezondheid en fit zijn is relatief.

Wim Anker schreef:Toch heb ik wel het gevoel dat het ouder worden verdrongen wordt.

In de wereld zeker ja.
Maar als je de Bijbel leest, kun je het niet ontkennen,
Aangaande de dagen onzer jaren, daarin zijn zeventig jaren, of, zo wij zeer sterk zijn, tachtig jaren; en het uitnemendste van die is moeite en verdriet; want het wordt snellijk afgesneden, en wij vliegen daarheen.
Wie kent de sterkte Uws toorns, en Uw verbolgenheid, naardat Gij te vrezen zijt?
Leer ons alzo onze dagen tellen, dat wij een wijs hart bekomen.

Mijn bijdrage was zeker niet bedoeld om Mara de maat te nemen in levensernst hoor. Even voor alle duidelijkheid. Maar ik heb toch wel ernstig bezwaar tegen het ontkennen van de realiteit van het ouder worden. Ik geloof ook niet dat een mens daar gelukkiger van wordt.

Ik heb een artikel gevonden waarin wordt uitgelegd hoe je in whatsapp woorden schuin, vet of doorgestreept kunt schrijven. Leuk!

Vertel...