Marnix schreef:Maar het is voor ons mensen niet de reden waarom de een wel zalig wordt en de ander niet, dat heeft te maken met geloof/ongeloof
Alhoewel ik liever zag dat dit topic inmiddels geloten kon worden, moet hier toch wel even een kanttekening geplaatst worden, athans, vanuit mijn interpretatie van de DL als evenwichtige weergave van de gereformeerde leer.
Marnix, ik denk dat je het ook wel zo bedoelt, maar als je op dit punt onzorgvuldig formuleert, komt er toch het tegenovergestelde uit van de wat de DL als kern hebben willen benoemen. En dan komt er weer een nieuwe discussieronde overheen en draaien we opnieuw het rondje en begrijpen we elkaar verkeerd.
Waar gaat het om: Niemand wordt zalig
vanwege geloof, maar vanwege
genade in Christus. En alleen de uitverkorenen ontvangen die genade.
Dat is een verschil. Ook al ben ik er mee eens dat we ons te richten hebben op Christus, door in het geloof tot Hem te gaan; De reden, de oorsprong van dat gaan ligt echter niet in het geloof.
Het geloof wordt gewerkt door God Zelf.
Als we de 'reden' of 'oorzaak' van zaligworden in het geloof leggen, dan hebben we de remonstrantse visie. Die visie ontkende ook niet dat het Gods Werk was, maar verschilde van de contraremonstrantie ten aanzien van oorzaak/gevolg. Van de mens uit bezien mogen we geloof nooit als oorzaak benoemen. Want daarmee zouden we onszelf als oorzaak van zaligworden gaan zien.
Als het gaat om de verkiezing als 'staf om voort te gaan' te 'gebruiken' dan is dat enerzijds ter bemoediging van het genadige feit dát er een mogelijkheid van zalig worden
is, die zonder verkiezing uitgesloten was. Aan de andere kant is het de troost van hen die God Liefhebben boven alles en de naaste als zichzelf, dat God, nog voor de zondeval en de dadelijke zonden al Zijn genade heeft bereid, die onwederstandelijk is en van eeuwigheid vast ligt.
Het voorzichtig omgaan met de verkiezing betreft alle zaken: In leer, leven en praktijk van de prediking en omgaan met Gods Woord.
We kunnen doen als een arminiaan en leren als de contraremonstrant. Daarmee staat echter de deur open voor verstandsgeloof die in een verstandelijk concluderen dat geloof en verkiezing bij elkaar horen, de verkiezing automatisch naar zich toetrekt zonder echt te geloven dat het met de mens zo slecht gesteld is dat God Zelf het geloof moet schenken. Omdat de mens, niets, en dan ook niets in te brengen heeft. Tegelijkertijd is dit een bijzondere bemoediging: Er hoeft dan ook niets bij, geloof is vooral alles loslaten, ook eigen geloof en alles verwachten van de Zaligmaker.