Vanmorgen een gesprek gehad met de chirurg. Ik moet nu wachten op een oproep van het ziekenhuid. Normaal is een ulnaris-operatie vaak een dagbehandeling, maar omdat ik na de operatie niet alleen mag zijn, en er niemand is die hier een nacht kan overblijven zou ik dus een nacht (als alles goed gaat) in het ziekenhuis moeten blijven. Verder wordt een dergelijke operatie vaak uitgevoerd met een plaatselijke verdoving, maar in mijn geval, waar het eigenlijk al te ver gevorderd is, zou ik een toch een gehele narcose moeten hebben. Daarna is het afwachten of de operatie helpt. Niets doen helpt zeker niet. Als er verbetering zou komen zou dat pas na bijna een jaar merkbaar zijn, omdat de zenuwen heel traag aangroeien.

Sterkte Dia, heftig.

Sterkte DIA!!

Allen dank die sterkte toewensen, ook anderen die mogelijk meeleven wil ik hier ook noemen.
Wat me wellicht best zwaar zou vallen, indien de operatie niet het gewenste resultaat mocht geven is dat ik mijn hobby, en ontspanning, het orgelspelen niet meer naar behoren kan doen. Nu gaat het het nog een beetje maar hoe het na de operatie zal zijn, ik weet het niet, wel dat ik er niet op moet rekenen dat ik dan het eerste halfjaar nog veel kan op dit gebied. Maar de we moeten de operatie wel aanvaarden, want al is het niet zeker dat de operatie het gewenste resultaat zal oplevert, zeker is dat niets doen ook verkeerd zou zijn.

-DIA- schreef:Allen dank die sterkte toewensen, ook anderen die mogelijk meeleven wil ik hier ook noemen.
Wat me wellicht best zwaar zou vallen, indien de operatie niet het gewenste resultaat mocht geven is dat ik mijn hobby, en ontspanning, het orgelspelen niet meer naar behoren kan doen. Nu gaat het het nog een beetje maar hoe het na de operatie zal zijn, ik weet het niet, wel dat ik er niet op moet rekenen dat ik dan het eerste halfjaar nog veel kan op dit gebied. Maar de we moeten de operatie wel aanvaarden, want al is het niet zeker dat de operatie het gewenste resultaat zal oplevert, zeker is dat niets doen ook verkeerd zou zijn.

Het beste Dia. En die liefhebberij probeer je toch gewoon met 1 vinger te doen of zoiets. Kun je d'r nog bij zingen wellicht.

Van harte sterkte, @DIA!

-DIA- schreef:Allen dank die sterkte toewensen, ook anderen die mogelijk meeleven wil ik hier ook noemen.
Wat me wellicht best zwaar zou vallen, indien de operatie niet het gewenste resultaat mocht geven is dat ik mijn hobby, en ontspanning, het orgelspelen niet meer naar behoren kan doen. Nu gaat het het nog een beetje maar hoe het na de operatie zal zijn, ik weet het niet, wel dat ik er niet op moet rekenen dat ik dan het eerste halfjaar nog veel kan op dit gebied. Maar de we moeten de operatie wel aanvaarden, want al is het niet zeker dat de operatie het gewenste resultaat zal oplevert, zeker is dat niets doen ook verkeerd zou zijn.

Veel sterkte!

-DIA- schreef:Vanmorgen een gesprek gehad met de chirurg. Ik moet nu wachten op een oproep van het ziekenhuid. Normaal is een ulnaris-operatie vaak een dagbehandeling, maar omdat ik na de operatie niet alleen mag zijn, en er niemand is die hier een nacht kan overblijven zou ik dus een nacht (als alles goed gaat) in het ziekenhuis moeten blijven. Verder wordt een dergelijke operatie vaak uitgevoerd met een plaatselijke verdoving, maar in mijn geval, waar het eigenlijk al te ver gevorderd is, zou ik een toch een gehele narcose moeten hebben. Daarna is het afwachten of de operatie helpt. Niets doen helpt zeker niet. Als er verbetering zou komen zou dat pas na bijna een jaar merkbaar zijn, omdat de zenuwen heel traag aangroeien.

Ik wens je sterkte, maar denk dat het geen verstandige beslissing is. Maar ik begrijp dat je je toevertrouwt aan de artsen.

Van harte sterkte Dia! Gods zegen toegewenst.

Heel veel sterkte Dia en beterschap!

Pannenkoeken bakken met de jongens. Altijd weer een feestje.

3 BTW-aangiftes gedaan, de benedenverdieping gestofzuigd (is niet zoveel werk, we wonen relatief klein). Verder probeer ik met wat extra ‘kalm aan’ van mijn Covid-kuchje en -vermoeidheid af te komen.

Posthoorn schreef:

-DIA- schreef:Vanmorgen een gesprek gehad met de chirurg. Ik moet nu wachten op een oproep van het ziekenhuid. Normaal is een ulnaris-operatie vaak een dagbehandeling, maar omdat ik na de operatie niet alleen mag zijn, en er niemand is die hier een nacht kan overblijven zou ik dus een nacht (als alles goed gaat) in het ziekenhuis moeten blijven. Verder wordt een dergelijke operatie vaak uitgevoerd met een plaatselijke verdoving, maar in mijn geval, waar het eigenlijk al te ver gevorderd is, zou ik een toch een gehele narcose moeten hebben. Daarna is het afwachten of de operatie helpt. Niets doen helpt zeker niet. Als er verbetering zou komen zou dat pas na bijna een jaar merkbaar zijn, omdat de zenuwen heel traag aangroeien.

Ik wens je sterkte, maar denk dat het geen verstandige beslissing is. Maar ik begrijp dat je je toevertrouwt aan de artsen.

De reactie verschrikt me wat. Ik bedoel niet om te vertrouwen op de artsen. Maar we nemen toch aan dat de artsen het beste zoeken? Waarom dan niet verstandig? Niets doen is immers ook geen optie? Ik bedoel als ik niets doe zou het alleen erger worden. We mogen proberen of doormiddel van een operatie er misschien verbetering kan komen, dan wel dat een hierdoor niet erger wordt zoals het nu is. Is er een reden om deze operatie niet verstandig te vinden? Ik heb er niets over gehoord, alleen dat deze operatie niet altijd de gewenste resultaten heeft. Dan denk ik nog: Toch beter iets aan doen, als dat kan, dan om het te laten verergeren.

-DIA- schreef:

Posthoorn schreef:

-DIA- schreef:Vanmorgen een gesprek gehad met de chirurg. Ik moet nu wachten op een oproep van het ziekenhuid. Normaal is een ulnaris-operatie vaak een dagbehandeling, maar omdat ik na de operatie niet alleen mag zijn, en er niemand is die hier een nacht kan overblijven zou ik dus een nacht (als alles goed gaat) in het ziekenhuis moeten blijven. Verder wordt een dergelijke operatie vaak uitgevoerd met een plaatselijke verdoving, maar in mijn geval, waar het eigenlijk al te ver gevorderd is, zou ik een toch een gehele narcose moeten hebben. Daarna is het afwachten of de operatie helpt. Niets doen helpt zeker niet. Als er verbetering zou komen zou dat pas na bijna een jaar merkbaar zijn, omdat de zenuwen heel traag aangroeien.

Ik wens je sterkte, maar denk dat het geen verstandige beslissing is. Maar ik begrijp dat je je toevertrouwt aan de artsen.

De reactie verschrikt me wat. Ik bedoel niet om te vertrouwen op de artsen. Maar we nemen toch aan dat de artsen het beste zoeken? Waarom dan niet verstandig? Niets doen is immers ook geen optie? Ik bedoel als ik niets doe zou het alleen erger worden. We mogen proberen of doormiddel van een operatie er misschien verbetering kan komen, dan wel dat een hierdoor niet erger wordt zoals het nu is. Is er een reden om deze operatie niet verstandig te vinden? Ik heb er niets over gehoord, alleen dat deze operatie niet altijd de gewenste resultaten heeft. Dan denk ik nog: Toch beter iets aan doen, als dat kan, dan om het te laten verergeren.

Jouw overwegingen kloppen @DIA ! Die van @Posthoorn zijn zeer discutabel.
Je mag de middelen gebruiken en de HEERE geeft daar Zijn zegen over als het in steile afhankelijkheid mag gebeuren.

-DIA- schreef:

Posthoorn schreef:

-DIA- schreef:Vanmorgen een gesprek gehad met de chirurg. Ik moet nu wachten op een oproep van het ziekenhuid. Normaal is een ulnaris-operatie vaak een dagbehandeling, maar omdat ik na de operatie niet alleen mag zijn, en er niemand is die hier een nacht kan overblijven zou ik dus een nacht (als alles goed gaat) in het ziekenhuis moeten blijven. Verder wordt een dergelijke operatie vaak uitgevoerd met een plaatselijke verdoving, maar in mijn geval, waar het eigenlijk al te ver gevorderd is, zou ik een toch een gehele narcose moeten hebben. Daarna is het afwachten of de operatie helpt. Niets doen helpt zeker niet. Als er verbetering zou komen zou dat pas na bijna een jaar merkbaar zijn, omdat de zenuwen heel traag aangroeien.

Ik wens je sterkte, maar denk dat het geen verstandige beslissing is. Maar ik begrijp dat je je toevertrouwt aan de artsen.

De reactie verschrikt me wat. Ik bedoel niet om te vertrouwen op de artsen. Maar we nemen toch aan dat de artsen het beste zoeken? Waarom dan niet verstandig? Niets doen is immers ook geen optie? Ik bedoel als ik niets doe zou het alleen erger worden. We mogen proberen of doormiddel van een operatie er misschien verbetering kan komen, dan wel dat een hierdoor niet erger wordt zoals het nu is. Is er een reden om deze operatie niet verstandig te vinden? Ik heb er niets over gehoord, alleen dat deze operatie niet altijd de gewenste resultaten heeft. Dan denk ik nog: Toch beter iets aan doen, als dat kan, dan om het te laten verergeren.

De middelen die God ons geeft mogen we gebruiken DIA. Vraag aan God of Hij het zegenen wil, en Zijn wil geschiede. Ook al is dat soms anders dan wij denken. Hij weet wat goed voor je is. Als je de operatie ingaat met het besef dat God het is die bestuurt en niet onze eigen wil of die van de artsen, dan is het goed.

@posthoorn zal haar reactie vast wel kunnen uitleggen, maar ik denk dat het niet verstandig is. DIA is er niet mee gebaat denk ik.

DIA, sterkte en je weet bij Wie je moet zijn!