Eens met Luther. In vier schoenendozen passen al ontzettend veel kaarten. En het is leuk voor later, dat vind ik nu al. En ik ben ongeveer 40.

En bij een creatieve ingeving gebruik je ze om kaarten van te maken. Ook zijn er mensen die kaarten graag hergebruiken waar je ze aan kan geven

Bewaren! Post neemt niet veel ruimte in, maar geeft wel veel vreugde als je het later weer eens bekijkt.

Ik zou zeggen: digitaliseren en vervolgens het origineel weggooien.

Tiberius schreef:Ik zou zeggen: digitaliseren en vervolgens het origineel weggooien.

Een kaart moet je "voelen", vooral zelfgemaakte of andere originele kaaarten zijn juist leuk om in het echt te zien.

Als je dan per se de kaarten wilt bewaren, zou ik alleen de kaarten behouden die echt bijzonder voor je zijn en waarvan je denkt: die zou ik over 10/20 jaar nog eens willen bekijken. Ik zou er heel kritisch in zijn want anders bewaar je teveel en dat zorgt er voor dat je later juist die waardevolle kaarten niet meer kunt vinden.

Ik bewaar ook meestal de mooie of van bepaalde personen. Heb nog verjaardagskaarten van me oma. Die doe ik niet weg.

Pimpelmees schreef:Ik zou de oude kaarten allemaal weggooien. Niemand die een kaart stuurt verwacht dat de ontvanger de kaart tot in lengte van dagen zal bewaren. Het gaat om het moment van ontvangen. Een kaart kun je dus prima na een weekje bij het oud papier leggen. En ik zou de kaarten al helemaal niet in schoenendozen doen. Dan krijg je een huis vol met schoenendozen en die moet je dan later ook allemaal weer doornemen. Ik zou je tijd voor andere dingen bewaren.

Ho, ik adviseerde de schoenendozen te nummeren, en bij schoenendoos 11, nummer 1 weg te mikken. Dan heb je er dus nooit meer dan tien. Gezien de grootte van de kelder van @Zita, moet dat lukken...

Ik heb zelfs nog kaarten die aan mijn ouders gestuurd waren.
En diverse telegrammen, t.g.v. van hun ondertrouw bijvoorbeeld.
Met de hand geschreven! met prachtige schuine sierlijke letters.
Postbeambte was vroeger een heel dankbaar vak volgens mij.
Sommige kaarten waren heel summier geadresseerd:
fam. X
Kerkstraat 18
Geen plaatsnaam, en toch kwam hij dan terecht.
Toen mijn vader in militaire dienst ging, stuurde hij ook kaarten, naar zijn ouderlijk huis, ook die heb ik nog.
Bij het geluid van de trompet, heeft zich de stoet in beweging gezet.
Pa was bij de cavalerie.

@Luther:
Wat een vreemd systeem. Dus als jij bij schoenendoos 11 bent, gooi je doos 1 (met de oudste kaarten) weg. Dat vind ik niet zo realistisch. Waarom selecteer je niet gewoon veel strenger bij de poort door alleen die kaarten te bewaren die écht waardevol voor je zijn? Dan heb je aan 1 schoenendoos voldoende. Zo'n doosje zul je er ook veel sneller eens gezellig bijpakken dan een een berginglading van 10 dozen.

Pimpelmees schreef:@Luther:
Wat een vreemd systeem. Dus als jij bij schoenendoos 11 bent, gooi je doos 1 (met de oudste kaarten) weg. Dat vind ik niet zo realistisch. Waarom selecteer je niet gewoon veel strenger bij de poort door alleen die kaarten te bewaren die écht waardevol voor je zijn? Dan heb je aan 1 schoenendoos voldoende. Zo'n doosje zul je er ook veel sneller eens gezellig bijpakken dan een een berginglading van 10 dozen.

Ik adviseerde Zita. Zij sprak over kaarten die alleen maar écht waardevol waren en vol geschreven waren met allerlei moois.
Verder bewaar ik persoonlijk vrijwel geen enkele kaart; ik krijg er ook vrijwel nooit één...

Ow, dat je nooit een kaart ontvangt is wel een heel tragische situatie Luther. Ik zal je systeem daarom niet meer afkraken.

Als je nooit kaarten krijgt heb je op den duur dus 10 lege dozen staan...

Maar mijn schoonouders bewaren ook alle kaarten... Dat is wel leuk voor de kleinkinderen, die spelen er nu postbode mee. Ik vind het ook wel grappig dat er kaarten tussen zitten die mijn vrouw vroeger heeft gekregen, bijvoorbeeld voor haar verjaardag.

Pimpelmees schreef:Ow, dat je nooit een kaart ontvangt is wel een heel tragische situatie Luther. Ik zal je systeem daarom niet meer afkraken.

Geeft niet hoor. Het was slechts een tip voor Zita tot lediging van haar kaartennood.

Iedereen die graag af en toe een kaart krijgt, kan ik postcrossing aanraden. ik heb inmiddels een wand vol kaarten van over de hele wereld.