Ruth de Moabietische.

[refo]

Ik denk Tiberius dat hiermee 'eigene van de GG' wordt aangegeven. Dit 'eigene' komen we tegen in verschillende kerkverbanden. Het aantal reactie's laat zien dat het velen bezighoudt. Niet zomaar, maar intensief. Hier gaat het wel over toe-eigeningsvragen. Ben ik een kind van God.

Naar mijn bescheiden mening is de GG en daarmee ook een groot deel van de OGG / GGiN doorgeslagen. Heldere seperatie ontbreekt. Preken worden abstract en niet concreet. Het geestelijke staat boven het materiële. Het laatste doet er eigenlijk niet meer toe.

We moeten 'ad fontes'. Terug naar de bronnen. Wat is er mis met een prediking die stelt dat we of Christus hebben aangenomen of verworpen. Er is geen tussenweg. En nu niet met gemoedelijke termen komen. Wie hongert en dorst naar Christus wordt alleen maar uitgedreven naar Hem. Wie zich op valse gronden meent ergens tussen de stad verderf en de vrijstad te bevinden op weg naar de ware vrijheid, wordt ook alles uit handen geslagen. Wie de Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking. Maranatha. Bent u in Hem geborgen of niet? Gaat u hart uit vanwege Zijn gezegend spreken of niet. Jezus zegt in Johannes 6: ergert dit ulieden? Met andere woorden: is dit Woord van Mij een struikelblok? Ik ben het Brood des levens. Wie Mij eet die heeft het eeuwige leven en wie Mij weigert te eten is dood. Die staat nog buiten het paradijs.

Ik vrees dat die inconsequentie een te grote plaats heeft ingenomen in de preken en in onze gedachten. Dat meen ik echt.
Misschien moeten we gewoon terug naar het eenvoudige 'geen leven vóór de rechtvaardigmaking'. Want ik zie dat er enorm veel ruis is ontstaan door dat toespitsen op wat er allemaal daaraan voorafgaat of kan gaan, en dat de eenvoudige boodschap van de rechtvaardiging door het geloof helemaal ondergesneeuwd is.

Mooie postings !
Als we eerlijk willen behandeld worden en graag een separerende prediking zien, dan is dit de scheidslijn. Twee wegen, dood of leven, zegen of vloek.

Het is dan van tweeën één, en ja dat gaat tegen het vlees in, want dan kan het zijn dat ik met al mijn ervaringen en bevindingen nog onbekeerd ben. En laten we eerlijk zijn, dat willen we allemaal van uit onszelf niet horen.

En daar gaat het ook helemaal niet om: horen dat je onbekeerd bent.

[Ander]

Als we eerlijk willen behandeld worden en graag een separerende prediking zien, dan is dit de scheidslijn. Twee wegen, dood of leven, zegen of vloek.

Dat is wel leuk. Wat is separerende prediking? Ik hoor juist uit de rechts bevindelijke hoek vaak dat de separerende prediking zo gemist wordt.

[Willem]

Maar daar gaat het niet over Willem. Volgens jou is het geen geschiedenis, maar een bevindelijke weergave van de gangen van Gods volk. Daar past geen hypothese bij.

Het boek Ruth in de Bijbel is in de allereerste plaats een historische en feitelijke geschiedenis. We hebben het erover welke geestelijke lessen er uit getrokken kunnen worden en of de gangen van Gods volk verklaart worden in deze geschiedenis. Bij mijn weten is er geen poster die Ruth als een allergorie beschouwd, dat "verwijt" komt enkel van degenen die vinden dat er teveel geestelijke lessen uit getrokken worden.

Overal geestelijke lessen uit willen trekken, overal "de gangen van Gods volk" in zien, IS allegorie...

Dat er uit Ruth geestelijke lessen getrokken kunnen worden zal niemand ontkennen. Daarmee is het nog geen allergorie. t'is niet dat 1 geestelijke les van een geschiedenis een allergorie maakt. Het gaat er dus niet over of het boek Ruth beschouwd wordt als een allergorie netzoals b.v. het Hooglied.

[memento]

Maar daar gaat het niet over Willem. Volgens jou is het geen geschiedenis, maar een bevindelijke weergave van de gangen van Gods volk. Daar past geen hypothese bij.

Het boek Ruth in de Bijbel is in de allereerste plaats een historische en feitelijke geschiedenis. We hebben het erover welke geestelijke lessen er uit getrokken kunnen worden en of de gangen van Gods volk verklaart worden in deze geschiedenis. Bij mijn weten is er geen poster die Ruth als een allergorie beschouwd, dat "verwijt" komt enkel van degenen die vinden dat er teveel geestelijke lessen uit getrokken worden.

Overal geestelijke lessen uit willen trekken, overal "de gangen van Gods volk" in zien, IS allegorie...

Dat er uit Ruth geestelijke lessen getrokken kunnen worden zal niemand ontkennen. Daarmee is het nog geen allergorie. t'is niet dat 1 geestelijke les van een geschiedenis een allergorie maakt. Het gaat er dus niet over of het boek Ruth beschouwd wordt als een allergorie netzoals b.v. het Hooglied.

Wanneer heel Ruth gezien wordt als een verhaal waarin "de gangen van Gods volk" geschilderd wordt, is dat gewoon allegorie. Het hele verhaal krijgt dan immers een andere, "geestelijkere" betekenis.

[Afgewezen]

Wanneer heel Ruth gezien wordt als een verhaal waarin "de gangen van Gods volk" geschilderd wordt, is dat gewoon allegorie. Het hele verhaal krijgt dan immers een andere, "geestelijkere" betekenis.

Inderdaad, een soort Christenreiseffect.

[Wilhelm]

Als we eerlijk willen behandeld worden en graag een separerende prediking zien, dan is dit de scheidslijn. Twee wegen, dood of leven, zegen of vloek.
Het is dan van tweeën één, en ja dat gaat tegen het vlees in, want dan kan het zijn dat ik met al mijn ervaringen en bevindingen nog onbekeerd ben. En laten we eerlijk zijn, dat willen we allemaal van uit onszelf niet horen.

Over het nut van een separerende prediking ben ik het helemaal met je eens. Maar ik heb wel eens het idee dat over de ware kenmerken van genade, het separerende, niet gesproken mag worden. En waarom niet?. Omdat men meent Christus wel te bezitten alleen kan men niet zeggen dat het bevindelijke leven overeenkomt met het leven van Gods volk zoals dat in de Bijbel beschreven staat. En dus mag er maar niet gesproken worden over deze bevindelijke gangen, want constateren dat men een gestolen Jezus in z'n bezit heeft of een niet zaligmakende kennis aan Christus heeft is natuurlijk geen optie. Terwijl het toch zo bijbels is, beproeft uzelven. En volgens mij is dat de voornaamste redenen om maar niet meer te preken over de wegen en gangen van Gods volk.

Toch fijn dat we het over een heel belangrijk punt eens zijn
Maar wat je daarna zegt daar heb ik dan weer mijn vragen bij, want is dat zo ?
Het kenmerk heb ik in mijn post genoemd, maar is volgens jou dus niet genoeg ?

Juist daar moet op beproeft worden, bent u in Christus of niet. Kijk maar naar het H.A. formulier die drie stukken, het mishagen en verootmoedigen van zichzelf vanwege zonden en vervloeking , de gewisse beloften geloven dat al mijn zonden om Jezus Christus wil vergeven zijn en of ik gezind ben met mijn ganse leven, waarachtige dankbaarheid jegens God de Heere te bewijzen.
Hoe bestreden ook , hier moet met een ja of nee op geantwoord worden.

[Willem]

Overal geestelijke lessen uit willen trekken, overal "de gangen van Gods volk" in zien, IS allegorie...

="memento"]Wanneer heel Ruth gezien wordt als een verhaal waarin "de gangen van Gods volk" geschilderd wordt, is dat gewoon allegorie. Het hele verhaal krijgt dan immers een andere, "geestelijkere" betekenis.

Beide zinnen zijn natuurlijk, door de toevoeging van de vet gedrukte woorden, feitelijk helemaal correct maar irrelevant. Want er is nl. niemand die dit beweerd of beweerde. Wel wordt gezegd dat uit het boek Ruth geestelijke lessen over de gangen van Gods volk gehaald kunnen worden, net zoals b.v. de geschiedenis van Esther of de woestijnreis. Dat is het. En deze hele discussie gaat in feite niet over een objectieve discussie over een historische, typologische en/of allergorische uitleg maar over de consequencie's die dat zou hebben, of een "interpretatie" correct is of niet.

[Ander]

Wanneer heel Ruth gezien wordt als een verhaal waarin "de gangen van Gods volk" geschilderd wordt, is dat gewoon allegorie. Het hele verhaal krijgt dan immers een andere, "geestelijkere" betekenis.

Inderdaad, een soort Christenreiseffect.

Dat zegt ds. Pieters ook, in de stukjes door huisman gepost. Toch is het niet helemaal waar. Ik geloof niet dat iemand ontkent dat Ruth een historische geschiedenis is. 't Is geen gelijkenis, immers. Maar het is, om met M. Henry te spreken:

Er is in de gehele gewijde geschiedenis nauwelijks een bladzijde, die zich zoo laag nederbuigt als deze, kennis nemende van zoo gering een persoon als Ruth, een arme Moabische weduwe; van zoo nietig een daad als haar aren oplezen in een naburig veld, met de kleine bijzonderheden, waarmede dit gepaard ging. Maar dit alles was vanwege haar opgenomen zijn onder Zijne voorouders, opdat zij een type zou zijn van de ondertrouw der gemeente uit de heidenen aan Christus. Hierdoor wordt deze geschiedenis merkwaardig, en er is ook zeer veel uit te leeren.

Hij doet dat bijv. ook duidelijk bij de geschiedenis van de vrijstad:

En wij kunnen niet denken dat in de wet van Mozes zoo dikwijls en zooveel van deze vrijsteden gesproken zou zijn, en er zoveel zorg voor genomen zou zijn, (daar toch aan de bedoeling volkomen beantwoord zou wezen, door aan de gerechtshoven de macht op te dragen om den doodslager te beschermen in al die gevallen, waarin hij het voorrecht der vrijsteden kon inroepen) indien zij niet bedoeld waren om typen te zijn van de hulp, door het Evangelie voorzien voor arme, boetvaardige zondaren en hunne bescherming tegen den vloek der wet en de toorn Gods, in onze Heere Jezus, tot wien de geloovigen de toevlucht nemen.

[Afgewezen]

Wel wordt gezegd dat uit het boek Ruth geestelijke lessen over de gangen van Gods volk gehaald kunnen worden, net zoals b.v. de geschiedenis van Esther of de woestijnreis.

Dat kan. Maar wat verstaat men onder 'de gangen van Gods volk' en welke 'gangen' vindt men dan in het boek Ruth?
Ik denk namelijk dat met die 'gangen van Gods volk' van allerlei wordt bedoeld dat plaatsvindt vóór de rechtvaardigmaking. Maar zijn dat 'gangen van Gods volk'? Ik denk dat je het zo niet bestempelen moet.

[Ander]

Wel wordt gezegd dat uit het boek Ruth geestelijke lessen over de gangen van Gods volk gehaald kunnen worden, net zoals b.v. de geschiedenis van Esther of de woestijnreis.

Dat kan. Maar wat verstaat men onder 'de gangen van Gods volk' en welke 'gangen' vindt men dan in het boek Ruth?
Ik denk namelijk dat onder die 'gangen van Gods volk' van allerlei wordt bedoeld dat plaatsvindt vóór de rechtvaardigmaking. Maar zijn dat 'gangen van Gods volk'? Ik denk dat je het zo niet bestempelen moet.

In de Ger.Gem. wel hoor.

[Wilhelm]

Als we eerlijk willen behandeld worden en graag een separerende prediking zien, dan is dit de scheidslijn. Twee wegen, dood of leven, zegen of vloek.

Dat is wel leuk. Wat is separerende prediking? Ik hoor juist uit de rechts bevindelijke hoek vaak dat de separerende prediking zo gemist wordt.

Dat is idd en goede vraag ; "wat is separerende prediking"
Een separerende prediking is prediking die de mens de spiegel voorhoud : bent u binnen of buiten, bent u behouden of ligt u nog verloren. Bent u in Christus of kent u Hem nog niet. Waarbij de drie stukken worden voorgehouden.

En ja, sommigen vinden dat te kort door de bocht en horen liever spreken over allerlei ervaringen als maatstaf.

[Afgewezen]

Wel wordt gezegd dat uit het boek Ruth geestelijke lessen over de gangen van Gods volk gehaald kunnen worden, net zoals b.v. de geschiedenis van Esther of de woestijnreis.

Dat kan. Maar wat verstaat men onder 'de gangen van Gods volk' en welke 'gangen' vindt men dan in het boek Ruth?
Ik denk namelijk dat onder die 'gangen van Gods volk' van allerlei wordt bedoeld dat plaatsvindt vóór de rechtvaardigmaking. Maar zijn dat 'gangen van Gods volk'? Ik denk dat je het zo niet bestempelen moet.

In de Ger.Gem. wel hoor.

Heeft de GerGem een eigen waarheid dan?

[Ander]

Wel wordt gezegd dat uit het boek Ruth geestelijke lessen over de gangen van Gods volk gehaald kunnen worden, net zoals b.v. de geschiedenis van Esther of de woestijnreis.

Dat kan. Maar wat verstaat men onder 'de gangen van Gods volk' en welke 'gangen' vindt men dan in het boek Ruth?
Ik denk namelijk dat onder die 'gangen van Gods volk' van allerlei wordt bedoeld dat plaatsvindt vóór de rechtvaardigmaking. Maar zijn dat 'gangen van Gods volk'? Ik denk dat je het zo niet bestempelen moet.

In de Ger.Gem. wel hoor.

Heeft de GerGem een eigen waarheid dan?

Volgens mij vraag je naar de bekende weg. Vandaar mijn opmerking. Toeleidende weg enzo. Toevluchtnemend geloof, ook zo'n opmerking.

[Afgewezen]

Volgens mij vraag je naar de bekende weg. Vandaar mijn opmerking. Toeleidende weg enzo. Toevluchtnemend geloof, ook zo'n opmerking.

Ja, misschien moet daar eens flink in gesaneerd worden, in al die uitdrukkingen. Ze wekken alleen maar verwarring.

[Luther]

Volgens mij vraag je naar de bekende weg. Vandaar mijn opmerking. Toeleidende weg enzo. Toevluchtnemend geloof, ook zo'n opmerking.

Ja, misschien moet daar eens flink in gesaneerd worden, in al die uitdrukkingen. Ze wekken alleen maar verwarring.

Met het gevaar dat je ook gaat snoeien in de Bijbel. Denk eens aan de bloedvloeiende vrouw. Dat is een vrouw geweest die niet in de zekerheid des geloofs, helderheid over haar staat tot Christus vluchtte. En zelfs na het aanraken van Jezus' kleed zal zij die zekerheid niet gekend hebben. Toch staat er van haar dat Jezus zei: Dochter, uw geloof heeft u behouden; ga heen in vrede, en zijt genezen van deze uw kwaal.