Marnix schreef:Ik geloof:
Dat God almachtig is
Dat God 100% goed is
Dat God de zonde niet wilde, en het dus niet zijn plan was dat de mens in zonde zou vallen, en Hij dat dus ook niet bestuurd heeft.
Dat het wel Gods plan en raad is dat de mens geen robot is maar van God een vrije wil kreeg, om te kunnen kiezen.
Hier ligt een punt dat, misschien onbedoeld toch niet gereformeerd is. Maar het maakt wel het verschil.
Je schreef:
dat de mens geen robot is maar van God een vrije wil kreeg,.
Het zou mijns inziens moeten zijn:
dat de mens niet als robot gemaakt is, maar van God een vrije wil kreeg om God te dienen uit vrijwillige liefde.
Het lijkt spijkers zoeken op laag water, maar toch raakt dit een kernpunt van het gereformeerde belijden. Ik zal het verderop je proberen uit te leggen.
Dat de zondeval puur het gevolg is van de menselijke keuze tegen God.
Dat God mensen uitverkoren heeft voor het eeuwige leven.
Dat God niet wil dat er ook maar iemand verloren gaat.
Dat er toch mensen verloren gaan omdat ze daarin
Dit is gereformeerd, echter moeten we niet dit als alles wat God Wil bevat benoemen. Want dan vervallen we in een onevenwichtigheid die problemen oplevert met andere zaken die de Bijbel leert als geopenbaarde wil van God.
verantwoordelijkheid van Hem gekregen hebben.
Nee, dat klopt niet. Althans, niet in deze volgorde, in deze logische opéénvolging.
De verantwoordelijkheid ligt ten aanzien van de schepping en de staat waarin de mens door God geschapen is: Het was zeer goed, zo sprak God Zelf. God maakte zoals je zelf aangaf mensen die vrijwillig Hem konden dienen uit liefde tot Hem. Tot Zijn eer.
Ook al viel de mens, dat doel tot Gods eer, om Hem vrijwillig te dienen blijft staan. God heeft nooit afstand gedaan van Zijn recht.
Hierin ligt de basis van de gereformeerde leer van de erfzonde. Heel de schepping is hieraan onderworpen. De zonde is door de mens in de wereld gekomen en omwille van die zonde is het aardrijk vervloekt. God eist nog steeds Zijn Beeld terug van het schepsel dat Hij in dat Beeld gemaakt had.
Wel is het zo dat er een verantwoordelijkheid bij gekomen is. God heeft de zondeval, de breuk tussen God en de mens die de mens zelf veroorzaakte, met een heilsplan teniet gedaan. Uit liefde en barmhartigheid heeft Hij mensen verkoren tot zaligheid.
Evenwel mensen die niet kunnen voldoen aan het beeld Gods dat zij droegen ten tijde van de schepping. De gevallen mens kan niet aan de eis om tot Gods eer te leven voldoen uit vrije wil en liefde. Want de vrije wil is gebonden door satan, aan wie de mens zich heeft uitgeleverd met de zondeval.
Daarom moest er een Borg komen om de straf te voldoen en daarmee de eis teniet te doen. De eis om tot Gods eer te leven, zoals in de 10 geboden is uiteengezet. Christus heeft de wet volkomen vervuld en een volkomen verzoening voor de zonden teweeggebracht.
We zien dan een aantal van Gods Eigenschappen die daarin geopenbaard zijn:
- Gods Wijsheid in de schepping die volmaakt was
- Gods IJver die alles tot Zijn eer bedoelt
- Gods Recht, die na de zondeval de straf vordert
- Gods Barmhartigheid die reden heeft genomen een weg ter ontkoming van de straf te banen.
- Gods Liefde die Zichzelf in Zijn Zoon als Lam ten schuldoffer gesteld heeft
- Gods Soevereiniteit die in Zijn Zoon geen schuld ziet staan voor het verkiezen van gevallen zondaren tot zaligheid
- Gods Genade die betoont wordt aan alle mensen door het Evangelie te zenden als blijde boodschap om de straf te ontkomen door in Christus als volkomen Zaligmaker te geloven
- Gods Vrijmacht die de genade toepast in alle zondaren die geloven en daarmee delen in de zoenverdiensten van Christus.
- Gods Vrijmacht in het laten liggen van zondaars die vanwege hun
eigen schuld zich verharden onder de zonden en ongeloof.
Alles bijelkaar genomen gebeurt en niets buiten Zijn raad om dat van eeuwigheid is, dat wil zeggen, was, is en komen zal, zonder te kunnen bevatten in de tijd.
Alles beantwoord uiteindelijk aan één doel: Gods eer.
God wordt geëerd in al Zijn Deugden. Wat ik schrijf aan Deugden is nog maar een klein kruimeltje vergeleken bij de oneindige eigenschappen van God.
De dingen die ik niet snap ga ik niet wegstrepen tegen elkaar.
Dan moet je ook Gods vrijmacht en soevereiniteit laten staan.
Dat de verkiezing een verwerping betekent, wil niet zeggen dat daarmee een verantwoordelijkheid bij God ligt. Want laten we niet vergeten dat alle mensen, ook de uitverkorenen verworpen liggen.
Niemand wordt verworpen, een ieder ís reeds verworpen.
Dan kun je erover filosoferen wat je wilt, maar je komt er geen stap dichter bij de Zaligmaker mee.
We liggen allemaal verworpen maar dóór het geloof worden zondaars gerechtvaardigd en delen daarmee in de verdiensten van Christus. In deze weg, die in het verborgene door de Heilige Geest wordt uitgevoerd, volvoert God Zijn raad. Daar hebben we ons druk om te maken en te haasten om ons levenswil.
Wie zalig wil worden moet geloven. Wie zelf wil geloven zal leren dat het niet lukt en zal des te meer beseffen een Zaligmaker nodig te hebben die alles geeft, ook het geloof, in de weg van de wedergeboorte door de Heilige Geest. Omdat wie echt zoekt leert niet te kunnen zoeken maar toch zal ervaren te vinden omdat hij of zij door Gods Liefdekoorden getrokken wordt.
Er zit geen enkel stukje willen van de mens bij in het aannemen van Christus. Want de mens die van nature genade wil hebben zou dan van nature erkennen zondaar te zijn. En dat is nou net waar het aan hapert. Geen mens wordt geboren (met een uitzondering voor zover bekend van Johannes de Doper) die God zoekt. Niet één. Dat leert dezelfde Bijbel die de volkomen offerande van Christus aan het kruis aan alle hoorders van het Evangelie voorstelt en aanbiedt. Kortom: Gods Soevereiniteit is nergens aan te wijzen als oorzaak van de zonden. Gods Soevereiniteit blijkt juist in het oprapen van mensen die gezondigd hébben!
De Bijbel zegt dat God niet wil dat iemand verloren gaat maar dat allen behouden worden.
Juist. Gods appél van geloof en bekering is welmenend.
Maar we weten evenzeer dat er desondanks mensen in hun zonden zich willens en wetens verharden in ongeloof.
Daarmee stelt de welmenende belofte van verzoening in Christus op de eis van geloof en bekering de ongelovige schuldig aan het bloed van Christus, dat algenoegzaam is. Het is genoegzaam voor alle mensen. Evenwel komt het alleen de uitverkorenen toe omdat zij gerechtvaardigd zijnde dóór het geloof in Christus worden gezien als zonder schuld.
Dat God niet wil dat iemand verloren gaat maar dan allen behouden worden. Jij zegt: Dan is God niet soeverein... dus wat doe je? Bijbelteksten wegstrepen die jij niet met Gods soevereiniteit kan rijmen.
Hoewel aan een ander gevraagd reageer ik ook hierop omdat het met bovenstaande verband houdt.
Het is beide. God spreekt niet met twee monden. Wat God spreekt is vast en onverbroken. God haat de zonden en zegt nooit dat Hij wil dat zondaren verloren gaan vanwege hun zonden. Maar dat is vanwege de zonden de Hij haat. God ziet de zonden niet aan in Christus. Dus moeten we dit lezen als dat God niet wil dat mensen verloren gaan en verplicht de Heere de mens hiermee de schuld voor de zonden te betalen. Dit is een schuldigstelling! Dit moet mensen naar Christus uitdrijven. Betaal wat ge schuldig zijt!
Dat kan enkel in Christus. Dus Gods wil gaat hier over het behouden van zondaren in overeenstemming met zijn Liefde EN rechtvaardigheid. Ook hier al Gods Deugden laten staan en niet de ene tegen de andere uitspelen.
En dat is niet nodig. Niemand gaat verloren anders dan vanwege om eigen schuld, willens en wetens.
Niemand hoeft verloren te gaan onder Gods Woord. Het feit dat iemand het Evangelie te horen krijgt is al een bijzonder teken!
Wie zegt dat er geen behoud is voor de hoorder persoonlijk?
Want daar gaat het om. De Bijbel is ook hierin duidelijk:
en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen
