Herman schreef:

Mannetje schreef:Empathie kun je niet afdwingen, dat blijkt wel weer. Ik wilde het ook niet afdwingen, ik mis het wel bij sommigen. En helaas was dat in een ander topic ook al het geval...

Daar kan ik me prima in vinden.

Ben je op zoek naar empathie? Gebruik daar geen forum voor, maar omhels je eigen vrouw en kinderen en zeg ze dat ze in een erg moeilijk tijd leven.

Wat is er mis om empathie te tonen op een forum?
Ook hier kunnen we toch proberen met elkaar mee te leven.

Ik denk dat er een paar mensen te lang niet meer hun sociale vaardigheden hebben kunnen bijschaven en dat daardoor hun empathisch vermogen is verminderd of tot stilstand is gekomen dankzij de situatie sinds maart 2020.
Het vele thuisonderwijs en werk.. waardoor men wat blind dreigt te worden voor de moeiten elders.

Lilian1975 schreef:Ik denk dat er een paar mensen te lang niet meer hun sociale vaardigheden hebben kunnen bijschaven en4 daardoor hun empathisch vermogen is verminderd of tot stilstand is gekomen dankzij de situatie sinds maart 2020.

Tja dat zou kunnen

Wat een interessant gesprek. Maar volgens mij is het allemaal waar. Mensen zijn nu eenmaal heel verschillend.

DDD schreef:Wat een interessant gesprek. Maar volgens mij is het allemaal waar. Mensen zijn nu eenmaal heel verschillend.

Laten we het daar maar op houden.

Die conclusie deel ik geheel.

Hollander schreef:

Herman schreef:

Mannetje schreef:Empathie kun je niet afdwingen, dat blijkt wel weer. Ik wilde het ook niet afdwingen, ik mis het wel bij sommigen. En helaas was dat in een ander topic ook al het geval...

Daar kan ik me prima in vinden.

Ben je op zoek naar empathie? Gebruik daar geen forum voor, maar omhels je eigen vrouw en kinderen en zeg ze dat ze in een erg moeilijk tijd leven.

Dit is zo'n 'on-Hermanse-post' dat ik bijna twijfel of je account is gehackt.

Die post is door mijn echtgenote afgedwongen...

Dat doet me onmiddellijk aan de spreukendichter denken.

eilander schreef:

DDD schreef:Wat een interessant gesprek. Maar volgens mij is het allemaal waar. Mensen zijn nu eenmaal heel verschillend.

Laten we het daar maar op houden.

En als iedereen ook naar anderen omkijkt, wordt het nog meer draaglijk ook.
Hoorde vandaag van een moeder die het warm eten thuis bezorgd kreeg. Van een andere moeder (die ze oppervlakkig kent via school).
Tsja, of je nu voor 10 of 20 mensen kookt , en heeft deze moeder het even wat rustiger.
Als we zo om ons heen kijken, wordt het echt gezelliger op de wereld. En... wie goed doet, goed ontmoet.

Hollander schreef:

Maanenschijn schreef:(...)
Ik denk dat de kern van het zuchten over deze crisis dieper zit: we hebben de vaardigheden van (een deel) van het opvoeden uitbesteed aan het onderwijs en moeten dat nu weer zelf oppakken. Geduld, structuur, tijdinvestering, consequent zijn ed. zijn vaardigheden die we nu de hele dag moeten inzetten.
(...)

Het zijn niet in de laatste plaats ouders die ik op hun tandvlees zie lopen waarvan ik weet (of ook vertrouw) die deze vaardigheden van (een deel) van het opvoeden juist niet hebben uitbesteed. En al helemaal niet dat het een zware opdracht zou zijn om dat nu weer zelf op te pakken. Juist ook de betrokken, aandacht volle, meedenkende, flexibele en liefdevolle ouders zie en hoor ik nu ook worstelen.

Of is jouw beeld echt feitelijk heel anders?

Ja, mijn beeld is inderdaad best anders. Ik heb veel vrouwelijke collega’s. Ik merk dat zij het heel lastig vinden. Nu zijn mijn collega’s veel bèta dames. Een regelmatig gehoorde opmerking is: als ik kinderen met school had willen helpen had ik de pabo wel gedaan. Ik verkeer overigens in een geheel seculiere werkomgeving waar kinderopvang, co-ouderschap en oppas een voortdurende bron van stress vormen. Ik hoor van mijn collega’s heel veel gezucht. Mijn beeld is daarom misschien wel beperkt, haast ik mij te zeggen. Ik vind het lastig om heel empathisch te zijn. Vooral als dan ook de vragen komen hoe de uren geschreven moeten worden, of er compensatie is of als er bij voorbaat minder inzet aangekondigd wordt.

In mijn kerkelijke en dorpse omgeving, ook via school is mijn indruk dat het met de kinderen thuis druk is, veel energie kost, maar niet als last ervaren wordt. Zowel ik als mijn vrouw loop makkelijk naar 1 van de kinderen toe als er even wat is. We drinken met z’n allen koffie, eten tussen de middag met 7 man aan tafel etc. We krijgen er ook wat voor terug.

Begrijp me echt goed: ik kan mij heel goed voorstellen dat het niet mee zal vallen in sommige situaties. Mijn jongste heeft last van autisme en deze tijd geeft veel kortsluiting en onduidelijkheid. Het vereist veel geduld. Ik kan zeker mij ook extremere gevallen voorstellen. Dus heb ik best begrip in die situaties. Maar dat is vaak anders dan de situaties die ik aanhoor vanuit mijn collega’s.

Op NOS waren twee gezinnen te zien die aan thuis onderwijs deden. Een moslimgezin met ik meende 5 kinderen, die zich er met moeite (vader en moeder begrepen maar amper de taal en lesstof), maar zonder klagen doorheen sloegen. Ook een millennial stel met twee kinderen. Met een paar dagen oppas omdat ze het anders niet trokken. Het viel hun erg zwaar. Mijn sympathie zat dan toch meer bij het ‘grote’ gezin.

(Toch weer een lang antwoord geworden...het lukt me niet om kort te zijn.)

Ik heb al weer spijt van mijn post in dit topic vanmiddag. Het was namelijk niet bedoeld als klagen, maar meer een reactie op merel, die suggereerde dat het allemaal meevalt en mensen niet zo moeten zeuren. Met wat geschuif is alles wel te regelen. En dat stuit me tegen de borst. Natuurlijk zijn veel dingen te regelen, maar niet alles. Niet iedereen heeft een baan die planbaar is.

Tel je zegeningen als het goed gaat of als het meevalt. En als het niet zo goed gaat kan het fijn zijn om dat in een topic als deze te delen, als anderen dat ook herkennen. Zoals eerder gezegd in dit topic: gedeelde smart is halve smart. Maar blijkbaar ben je dan een klager en zeurpiet, die het aan zichzelf te wijten heeft dat het zwaar is, omdat je niet goed genoeg kunt organiseren.

Framboos schreef:Ik heb al weer spijt van mijn post in dit topic vanmiddag. Het was namelijk niet bedoeld als klagen, maar meer een reactie op merel, die suggereerde dat het allemaal meevalt en mensen niet zo moeten zeuren. Met wat geschuif is alles wel te regelen. En dat stuit me tegen de borst. Natuurlijk zijn veel dingen te regelen, maar niet alles. Niet iedereen heeft een baan die planbaar is.

Tel je zegeningen als het goed gaat of als het meevalt. En als het niet zo goed gaat kan het fijn zijn om dat in een topic als deze te delen, als anderen dat ook herkennen. Zoals eerder gezegd in dit topic: gedeelde smart is halve smart. Maar blijkbaar ben je dan een klager en zeurpiet, die het aan zichzelf te wijten heeft dat het zwaar is, omdat je niet goed genoeg kunt organiseren.

Als dit je reactie is om mijn post, trek je toch echt conclusie’s die ik niet heb getrokken, ik meen @merel ook niet.

Overigens hen je ook veel bijval gekregen, beschouw dat als herkenning en erkenning. Ik wilde graag van mijn kant daar iets van de andere kant tonen, met achtergrondmotivatie.

Overigens, ik bedoel het zonder sarcasme, wens ik je oprecht sterkte.

Framboos schreef:Ik heb al weer spijt van mijn post in dit topic vanmiddag. Het was namelijk niet bedoeld als klagen, maar meer een reactie op merel, die suggereerde dat het allemaal meevalt en mensen niet zo moeten zeuren. Met wat geschuif is alles wel te regelen. En dat stuit me tegen de borst. Natuurlijk zijn veel dingen te regelen, maar niet alles. Niet iedereen heeft een baan die planbaar is.

Tel je zegeningen als het goed gaat of als het meevalt. En als het niet zo goed gaat kan het fijn zijn om dat in een topic als deze te delen, als anderen dat ook herkennen. Zoals eerder gezegd in dit topic: gedeelde smart is halve smart. Maar blijkbaar ben je dan een klager en zeurpiet, die het aan zichzelf te wijten heeft dat het zwaar is, omdat je niet goed genoeg kunt organiseren.

Nee je zeurt en klaagt niet hoor. Soms is het gewoon niet makkelijk en ja dan is het fijn om te horen dat anderen dat ook herkennen. Kinderen zijn een zegen en we houden van ze maar het kunnen echte energievretertjes zijn.

Maanenschijn schreef:

Framboos schreef:Ik heb al weer spijt van mijn post in dit topic vanmiddag. Het was namelijk niet bedoeld als klagen, maar meer een reactie op merel, die suggereerde dat het allemaal meevalt en mensen niet zo moeten zeuren. Met wat geschuif is alles wel te regelen. En dat stuit me tegen de borst. Natuurlijk zijn veel dingen te regelen, maar niet alles. Niet iedereen heeft een baan die planbaar is.

Tel je zegeningen als het goed gaat of als het meevalt. En als het niet zo goed gaat kan het fijn zijn om dat in een topic als deze te delen, als anderen dat ook herkennen. Zoals eerder gezegd in dit topic: gedeelde smart is halve smart. Maar blijkbaar ben je dan een klager en zeurpiet, die het aan zichzelf te wijten heeft dat het zwaar is, omdat je niet goed genoeg kunt organiseren.

Als dit je reactie is om mijn post, trek je toch echt conclusie’s die ik niet heb getrokken, ik meen @merel ook niet.

Overigens hen je ook veel bijval gekregen, beschouw dat als herkenning en erkenning. Ik wilde graag van mijn kant daar iets van de andere kant tonen, met achtergrondmotivatie.

Overigens, ik bedoel het zonder sarcasme, wens ik je oprecht sterkte.

Niet specifiek op jouw post, meer in algemeen op de discussie van vanavond. En natuurlijk zijn er 2 kanten, ik ben blij dat het bij veel gezinnen ook goed lijkt te gaan!

Bertiel schreef:Bij de laatste twee voor een huis waar we op geboden hebben.
Morgenochtend weten we hoe en wat. Best spannend

Is inderdaad spannend Bertiel. Snap ik!