Fjodor schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:
Dr. Gill die in de gelijkenis van de verloren zoon, meent dat het gemeste kalf, Christus is.
en Dr. Gill die zegt dat het beest waarop de man werd neer gezet Jezus Christus was, en de 2 schellingen die de barmhartige Samaritaan betaalde, het Oude en Nieuwe Testament of de Doop en het Avondmaal.

Volgens mij heb ik in een preek eens gehoord dat Luther het ook ongeveer zo uitlegde, van die barmhartige samaritaan.
Maar toen was Jezus die Samaritaan. Wat de Schillingen waren weet ik niet. Dat de Samaritaan weg ging kon duiden op de Hemelvaart van Jezus. Jezus komt terug en de Samaritaan zou ook terugkomen.
De predikant zij trouwens dat we voorzichtig moeten zijn met dat soort uitleggen.

Uiteraard. Als wij er iets inleggen wat de Bijbel ons niet aanreikt, doen we aan inlegkunde en wordt het een analogie, in plaats van een allegorie.

Afgewezen schreef:En zo kan een preek die exegetisch gezien volgens ons 'niet klopt', tóch een heel mooie preek zijn.

Precies. Zo heb ik een hele mooie preek gehoord over Genesis 24, waar Rebekka wordt gelokt om naar Izak te komen. Dat beeld werd toegepast op Christus en het werk van Zijn knechten (gezonden door Zijn Vader). Christus wacht Zijn bruid biddend op tot ze zegt: ik zal trekken. Hij is bereid ze te ontvangen. Zo gezien zitten er ontzettend veel mooie lessen in dat hoofdstuk.
De grens is echter wel een dunne, waar je de rand overgaat. Je kunt bij deze beelden ook nooit aan de andere kant beginnen, dus uit het beeld iets normatiefs halen. Daar heb je meer grond voor nodig.

Maar het zou van mij wel eens meer mogen, als een predikant maar weet waar hij mee bezig is, en dat kan verantwoorden. De Schrift is op veel manieren rijk.