Aanbod van genade in GGiN (vh: Curatorium GGiN)

[albion]

Dus tegen de drie verbondenleer, die leren dat Christus voor allen gestorven is, houdt Ds. Kersten dat Christus alleen voor de Zijnen gestorven is. Dus de beloften zijn alleen voor de uitverkorenen.

Mee eens en volgens mij is dit bijbels.

Nou, dat is iets te kort door de bocht, dat het Bijbels zou zijn. Want de vraag is maar: wat bedoel je als je zegt dat de beloften alleen voor de uitverkorenen zijn?
De Erskines maakten onderscheid tussen een recht van toegang en een recht van bezit. Dat klinkt nou weer erg ingewikkeld, maar wat ze bedoelden was: aan iedereen wordt de inhoud van de belofte aangeboden, alleen wie er door het geloof gebruik van maakt, díé ontvangt het.

aan iedereen wordt de inhoud van de belofte aangeboden, alleen wie er door het geloof gebruik van maakt, díé ontvangt het.

Hier ben ik het mee eens.

Waar het knelpunt ligt is wie heeft het waar, zaligmakend geloof? Er zijn er die niet geloven dat er naast een zaligmakend geloof, een tijd-, wonder- en historisch geloof is. (Matth. 13)
en in vele andere gelijkenissen.
De beloften zijn voor diegenen die een zaligmakend geloof hebben ontvangen.

[Lapressa]

Ik denk (maar wie ben ik?) dat de GGiN absoluut niet samenwil met de GG...

En ik denk (maar ook daar geldt voor: wie ben ik?)

dat veel mensen binnen de GG (heb ik het even niet over de 'leiding') ABSOLUUT niet met de GGiN samenwillen...

Ik denk dat als de GG en de GGiN samen zouden gaan, er wel weer een scheuring uit zou volgen, of een hele groep zou uit de GG stappen en zich bij een ander kerkverband aansluiten. Of denk ik hier te pessimistisch?

Nee, ik denk dat je gelijk hebt als je naar het verleden kijkt. Pas hoorde ik ook nog een pastoor zeggen: van elke samenvoeging van kerken zijn uiteindelijk meer kerken van gekomen.

kijk maar naar de PKN. Daar zijn ook weer groepen uit voort gekomen die onder een andere naam verder gaan en uiteindelijk zijn het er meer dan dat het er waren.

Daarbij denk ik dat je ieder zijn/ haar eigen ruimte moet geven. We zullen het nooit helemaal eens worden met elkaar en dring dat neit op maar respecteer elkaar in ieder zijn eigen kerkverband.

[JolandaOudshoorn]

aan iedereen wordt de inhoud van de belofte aangeboden, alleen wie er door het geloof gebruik van maakt, díé ontvangt het.

Hier ben ik het mee eens.

Waar het knelpunt ligt is wie heeft het waar, zaligmakend geloof? Er zijn er die niet geloven dat er naast een zaligmakend geloof, een tijd-, wonder- en historisch geloof is. (Matth. 13)
en in vele andere gelijkenissen.
De beloften zijn voor diegenen die een zaligmakend geloof hebben ontvangen.

Ik beloof iedereen die mij voor 18 juni bezoekt tien euro. Kom maar halen het geld ligt klaar. Deze belofte geldt voor iedereen, de belofte is er voor iedereen.
Nu maar eens zien wie er gebruik van gaat maken....
Zo is dat ook met God. Hij zegt iedereen de belofte toe. Hij biedt een ieder Zijn genade aan. Sterker nog: Hij zegt dat Hij onze Vader is. Alleen: zijn wij zijn kinderen. Het ligt niet aan God dat wij verloren gaan, dat Hij ergens een verborgen agenda heeft waarin staat dat Hij deze wel en die niet "echt" heeft geroepen. Als we dat zouden belijden, maken wij God tot leugenaar.
En ja, dan komt de spanning. Hij roept, Hij verkiest, wij kunnen niet, worden toch geroepen, niet kunnen wel willen.....
Laat dat spanningsveld maar staan, want juist dat is die ons uitdrijft naar Christus. Wij kunnen het niet vatten, niet sluitend maken. Ook onze rede is aangetast door de zondeval (iit wat dhr Steenblok leerde) laten wij God niet willen begrijpen of iets van Zijn wegen. En zo mag de uitverkiezing zelfs een troost zijn voor de ongelovige: de uitverkiezing is nl de enige mogelijkheid om zalig te worden! Dus mag een ieder tot Hem komen, pleitend op Zijn belofte die Hij ons welmenend aanbiedt!

[albion]

aan iedereen wordt de inhoud van de belofte aangeboden, alleen wie er door het geloof gebruik van maakt, díé ontvangt het.

Hier ben ik het mee eens.

Waar het knelpunt ligt is wie heeft het waar, zaligmakend geloof? Er zijn er die niet geloven dat er naast een zaligmakend geloof, een tijd-, wonder- en historisch geloof is. (Matth. 13)
en in vele andere gelijkenissen.
De beloften zijn voor diegenen die een zaligmakend geloof hebben ontvangen.

Ik beloof iedereen die mij voor 18 juni bezoekt tien euro. Kom maar halen het geld ligt klaar. Deze belofte geldt voor iedereen, de belofte is er voor iedereen.
Nu maar eens zien wie er gebruik van gaat maken....
Zo is dat ook met God. Hij zegt iedereen de belofte toe. Hij biedt een ieder Zijn genade aan. Sterker nog: Hij zegt dat Hij onze Vader is. Alleen: zijn wij zijn kinderen. Het ligt niet aan God dat wij verloren gaan, dat Hij ergens een verborgen agenda heeft waarin staat dat Hij deze wel en die niet "echt" heeft geroepen. Als we dat zouden belijden, maken wij God tot leugenaar.
En ja, dan komt de spanning. Hij roept, Hij verkiest, wij kunnen niet, worden toch geroepen, niet kunnen wel willen.....
Laat dat spanningsveld maar staan, want juist dat is die ons uitdrijft naar Christus. Wij kunnen het niet vatten, niet sluitend maken. Ook onze rede is aangetast door de zondeval (iit wat dhr Steenblok leerde) laten wij God niet willen begrijpen of iets van Zijn wegen. En zo mag de uitverkiezing zelfs een troost zijn voor de ongelovige: de uitverkiezing is nl de enige mogelijkheid om zalig te worden! Dus mag een ieder tot Hem komen, pleitend op Zijn belofte die Hij ons welmenend aanbiedt!

...niet kunnen, wel willen..... en dat ben ik dus niet met je eens.

Wij kunnen niet en wij willen niet
Liefhebbers van onszelf en haters van God en onze naaste.
Er werden velen uitgenodigd en ze hebben vele vonden gezocht, de een had een akker en de ander had een vrouw getrouwd etc.

Je gaat het pas willen als God met zijn Geest in je werkt. Het is louter genade en niets van de mens.

[Afgewezen]

aan iedereen wordt de inhoud van de belofte aangeboden, alleen wie er door het geloof gebruik van maakt, díé ontvangt het.

Hier ben ik het mee eens.

Waar het knelpunt ligt is wie heeft het waar, zaligmakend geloof? Er zijn er die niet geloven dat er naast een zaligmakend geloof, een tijd-, wonder- en historisch geloof is. (Matth. 13)
en in vele andere gelijkenissen.
De beloften zijn voor diegenen die een zaligmakend geloof hebben ontvangen.

De beloften zijn er eerder dan het geloof! Immers, wat zou het geloof anders moeten geloven?

[JolandaOudshoorn]

...niet kunnen, wel willen..... en dat ben ik dus niet met je eens.

Wij kunnen niet en wij willen niet
Liefhebbers van onszelf en haters van God en onze naaste.
Er werden velen uitgenodigd en ze hebben vele vonden gezocht, de een had een akker en de ander had een vrouw getrouwd etc.

Je gaat het pas willen als God met zijn Geest in je werkt. Het is louter genade en niets van de mens.

Wat zeg je dan tegen iemand die in nood is. de voelt dat de zonde op hem drukt, dat de duivel hem aanklaagt, dat hij weet dat er iets moet gebeuren, maar nog niet gevlucht is tot God met al zijn noden. (wat verschillende redene kan hebben)
"wees niet bang, je bent er al" "je wilt niet echt in het reine komen met God "
Wat kan je praktisch pastoraal dan betekenen voor de ander?

[albion]

aan iedereen wordt de inhoud van de belofte aangeboden, alleen wie er door het geloof gebruik van maakt, díé ontvangt het.

Hier ben ik het mee eens.

Waar het knelpunt ligt is wie heeft het waar, zaligmakend geloof? Er zijn er die niet geloven dat er naast een zaligmakend geloof, een tijd-, wonder- en historisch geloof is. (Matth. 13)
en in vele andere gelijkenissen.
De beloften zijn voor diegenen die een zaligmakend geloof hebben ontvangen.

De beloften zijn er eerder dan het geloof! Immers, wat zou het geloof anders moeten geloven?

Klopt.

[freek]

aan iedereen wordt de inhoud van de belofte aangeboden, alleen wie er door het geloof gebruik van maakt, díé ontvangt het.

Hier ben ik het mee eens.

Waar het knelpunt ligt is wie heeft het waar, zaligmakend geloof? Er zijn er die niet geloven dat er naast een zaligmakend geloof, een tijd-, wonder- en historisch geloof is. (Matth. 13)
en in vele andere gelijkenissen.
De beloften zijn voor diegenen die een zaligmakend geloof hebben ontvangen.

Ik beloof iedereen die mij voor 18 juni bezoekt tien euro. Kom maar halen het geld ligt klaar. Deze belofte geldt voor iedereen, de belofte is er voor iedereen.
Nu maar eens zien wie er gebruik van gaat maken....
Zo is dat ook met God. Hij zegt iedereen de belofte toe. Hij biedt een ieder Zijn genade aan. Sterker nog: Hij zegt dat Hij onze Vader is. Alleen: zijn wij zijn kinderen. Het ligt niet aan God dat wij verloren gaan, dat Hij ergens een verborgen agenda heeft waarin staat dat Hij deze wel en die niet "echt" heeft geroepen. Als we dat zouden belijden, maken wij God tot leugenaar.
En ja, dan komt de spanning. Hij roept, Hij verkiest, wij kunnen niet, worden toch geroepen, niet kunnen wel willen.....
Laat dat spanningsveld maar staan, want juist dat is die ons uitdrijft naar Christus. Wij kunnen het niet vatten, niet sluitend maken. Ook onze rede is aangetast door de zondeval (iit wat dhr Steenblok leerde) laten wij God niet willen begrijpen of iets van Zijn wegen. En zo mag de uitverkiezing zelfs een troost zijn voor de ongelovige: de uitverkiezing is nl de enige mogelijkheid om zalig te worden! Dus mag een ieder tot Hem komen, pleitend op Zijn belofte die Hij ons welmenend aanbiedt!

...niet kunnen, wel willen..... en dat ben ik dus niet met je eens.

Wij kunnen niet en wij willen niet
Liefhebbers van onszelf en haters van God en onze naaste.
Er werden velen uitgenodigd en ze hebben vele vonden gezocht, de een had een akker en de ander had een vrouw getrouwd etc.

Je gaat het pas willen als God met zijn Geest in je werkt. Het is louter genade en niets van de mens.

Misschien kun je beter voor jezelf spreken en zeggen: IK wil niet. Want er zijn op dit forum genoeg mensen die door het Evangelie aangeraakt zijn en wél willen wat God wil.
Je klinkt alsof we een God hebben die machteloos toeziet dat Zijn schepselen onmacht en onwil tot onwederstandelijk dogma hebben gemaakt

[albion]

Misschien kun je beter voor jezelf spreken en zeggen: IK wil niet. Want er zijn op dit forum genoeg mensen die door het Evangelie aangeraakt zijn en wél willen wat God wil.
Je klinkt alsof we een God hebben die machteloos toeziet dat Zijn schepselen onmacht en onwil tot onwederstandelijk dogma hebben gemaakt

Wie oordeelt er nu hier?? Vijandig Freek??

[freek]

Misschien kun je beter voor jezelf spreken en zeggen: IK wil niet. Want er zijn op dit forum genoeg mensen die door het Evangelie aangeraakt zijn en wél willen wat God wil.
Je klinkt alsof we een God hebben die machteloos toeziet dat Zijn schepselen onmacht en onwil tot onwederstandelijk dogma hebben gemaakt

Wie oordeelt er nu hier?? Vijandig Freek??

Ik oordeel niet, ik constateer slechts iets. Vijandig is niet het juiste woord; wel enigszins geërgerd: je doet God zo tekort als je eindeloos de menselijke onwil benadrukt. Hij weet heus wel raad met die onwil van jou, en mij. Onwil is een blokkade tussen God en mens, totdat God zelf spreekt.

[Wilma van den Berg]

Misschien kun je beter voor jezelf spreken en zeggen: IK wil niet. Want er zijn op dit forum genoeg mensen die door het Evangelie aangeraakt zijn en wél willen wat God wil.
Je klinkt alsof we een God hebben die machteloos toeziet dat Zijn schepselen onmacht en onwil tot onwederstandelijk dogma hebben gemaakt

Wie oordeelt er nu hier?? Vijandig Freek??

Ik oordeel niet, ik constateer slechts iets. Vijandig is niet het juiste woord; wel enigszins geërgerd: je doet God zo tekort als je eindeloos de menselijke onwil benadrukt. Hij weet heus wel raad met die onwil van jou, en mij. Onwil is een blokkade tussen God en mens, totdat God zelf spreekt.

Het lijkt me goed als jullie dit per PB uitspreken. Zo spreken getuigt, mijns inziens, niet van vruchten van de Geest....

[Kaw]

totdat God zelf spreekt.

In het evangelie. Daar komen mensen tot bekering.

(Is niet tegen jou bedoelt Freek)

[Jongere]

Oordelen en veroordelen is niet nodig en al helemaal niet toegestaan voor ons. En aan de andere kant: binnen die grenzen is juist weer alle scherpte toegestaan die maar mogelijk is. Lief zijn voor elkaar is altijd fijn, maar soms zelfs gevaarlijk.
Met die gedachten in het hoofd moet een feitelijke, niet-persoonlijke maar wel scherpe discussie mogelijk zijn. Als we niet te snel op elkaars tenen gaan staan en van de andere kant ons niet te snel op de tenen getrapt voelen kan het goed gaan.

[freek]

totdat God zelf spreekt.

In het evangelie. Daar komen mensen tot bekering.

Klopt, zo bedoelde ik het!

[Zeemeeuw]

Wat is er een misverstaan en onbegrip als het 'aanbod van genade' ter sprake komt.

Van ds. G.H. Kersten is bekend dat hij (zeker in zijn jongere jaren) een ruim aanbod van genade preekte.
Van ds. J. Fraanje citeer ik het volgende: 'Mensen, God laat u heden in onze tekst de luister van het Evangelie zien, en loopt u door? Als ik voor de deur van mijn huis sta met voedsel en deksel in mijn handen, en daar komt naakt en hongerig een man voorbij, en ik bied hem mijn brood en kleding aan, doch hij loopt door. Als dan die man even verder neervalt en van koude en honger sterft, bij wie ligt dan de schuld? Daarom, het wordt u heden nog aangeboden en er is geen voorwendsel voor de zonde van het ongeloof.' (uit preek over Daniël 9:27a)
Hieruit blijkt duidelijk dat het aanbod van genade voor 1953 in de (ongedeelde) Gereformeerde Gemeenten gepreekt werd door achtenswaardige predikanten van wie genade en ambt niet ter discussie stonden. De eerlijkheid gebiedt ook om te zeggen dat je een dergelijk citaat niet in elke preek van ds. Fraanje zult vinden.
Het is echter buiten kijf dat de uitdrukking 'aanbod van genade' inmiddels zoveel onbegrip oproept, dat men zich af kan vragen of het verstandig is deze uitdrukking te (blijven) gebruiken. Waarschijnlijk zullen we het eerder met elkaar eens zijn als we spreken over de 'uitwendige roeping'.
Smijtegelt zegt in een preek over Matth. 22:14a mooie dingen over de roeping. Hij vraagt de hoorders af: 'maar weet gij hoe God ons roept?' Hij noemt dan (kort samengevat): 1. door de stem der consciëntie, 2. door de oordelen, 3. door de zegeningen, 4. door uw goede en kwade buren, 5. door het Woord, het nare en het liefelijke, 6. door de leraars (zonen des donders en zonen der vertroosting) en 7. zegt hij: 'Al die stemmen zijn goed, als er nu nog maar een stem kwam bij al die andere, en dat is de stem des Geestes. ... Die verbrijzelt het hart. ... dan is het meteen: Heere wat wilt Gij dat ik doen zal.'
(is de inwendige roeping)

Zien we de uitwendige roeping en het aanbod van genade als hetzelfde? Misschien met de nadruk op het 'liefelijke'?
Of vinden we het meer correct om het aanbod van genade te zien als de 'liefelijke' zijde van de uitwendige roeping; en vinden we dat daarnaast (voor het juiste evenwicht) ook aan het 'nare' aspect aandacht moet worden besteed?
Als de Gereformeerde Gemeenten en de Gereformeerde Gemeenten in Nederland bij hun samensprekingen kiezen voor de laatste benadering, dan hoeft toenadering m.i. niet tot de onmogelijkheden behoren.