vlinder schreef:

memento schreef:s
- Complimentjes geven

Hmmm is dat het

Hmmmmmmmm, heb ik wat gemist????

Mariavt schreef:

vlinder schreef:

memento schreef:s
- Complimentjes geven

Hmmm is dat het

Hmmmmmmmm, heb ik wat gemist????

Nee hoor, gewoon plagerijtje

Heb ik het nu goed begrepen dat de teneur van dit stukje is dat positief denken een ziekte kan beïnvloeden? Ik geloof zeker dat dit zo is. Zonder in herhaling te willen vallen bij wat er al geschreven is:
Kanker is een heel goed voorbeeld van wat positief denken en vertrouwen en optimisme met een mens kunnen doen. Er zijn vechters en lijders. En hoewel alle leven in Gods handen is, dus ook het einde van een leven, geloof ik toch dat een vechter langer stand houdt tegen de ziekte als een lijder.

Vincent schreef: Nee.

Dat heb ik niet ondoordacht getypt.

Natuurlijk kan zoiets gediagnoseerd worden. Logisch. Dat is de hype.

Er zijn echter geen harde criteria en dát is onwetenschappelijk. Probleem is dat e.e.a. uit gedrag, etc. wordt afgeleid, terwijl misschien andere verklaringen ook zouden voldoen.

Als het jullie helpt om je kind zo te classificeren, prima. Ik zou bang zijn voor stigmatisering. Maar op zich is er niks mis mee. Wel heb ik moeite met de hele industrie aan hulpverleners die er omheen is gebouwd.

Ik bern benieuwd waarop jij baseert dat er géén harde criteria zijn voor het vaststellen van de diagnose van bijvoorbeeld autisme.
Ik ben regelmatig bezig met het invullen van score lijsten voor autisten. Weet je hoe deze lijsten er uit zien? Weet je op welke terreinen het gedrag wordt uitgeplozen voor deze personen? En... heb je ooit wel eens van de DSM IV gehoord?

Misschien even doorlezen, en dan nog een keer bedenken of iets wel of niet wetenschappelijk is!

myster schreef:Heb ik het nu goed begrepen dat de teneur van dit stukje is dat positief denken een ziekte kan beïnvloeden? Ik geloof zeker dat dit zo is. Zonder in herhaling te willen vallen bij wat er al geschreven is:
Kanker is een heel goed voorbeeld van wat positief denken en vertrouwen en optimisme met een mens kunnen doen. Er zijn vechters en lijders. En hoewel alle leven in Gods handen is, dus ook het einde van een leven, geloof ik toch dat een vechter langer stand houdt tegen de ziekte als een lijder.

Dát er een bepaalde positieve invloed op het verloop van een ziekte óf op de beleving van de ziekte kan zijn, tja, daar kan ik tot op zékere hoogte in meekomen.

Echter niet, als je stelt dat het het genezingsproces in belangrijke mate beïnvloed.

Ziektes die met een positieve instelling worden tegemoet getreden kunnen hooguit makkelijker aanvaardbaar worden, zoals de ernstige ziekten. Maar dat die positivo's er maximaal rendement uit weten te peuren qua genezingsproces is allerminst bewezen.

Mócht er rendement uit te peuren zijn, dát weet men inmiddels wél, dan alleen als er sprake is van minder ernstige ziekten, die anders ook wel onder controle te brengen zouden zijn met medicatie, maar de postieve instelling "ondersteund" de werking van de medicatie.

Anderzins zijn er ziekten, waarvan de uitingen min of meer naar de paitiënt toegetrokken worden, maw ze worden door de patiënt ietwat "opgeblazen"..........wat daar achter kan zitten? Meestal zit daar een of ander psychische oorzaak achter.

Maar er zijn aanzienlijke hoeveelheden medische bewijzen voorhanden om bijvoorbeeld fybromialgie aan te tonen, hoe lastig dat ook is. Fybromialgie is trouwens reuma in de weke delen. Maar het is onomstotelijk vast te stellen.

In mijn werk voor onze stichtingen heb ik vaak met succes afwijzende beschikkingen, met fybromialgie en bekkeninstabiliteit als achtergrond, kunnen aanvechten bij de hogere beoordelingsinstanties.

Uiteindelijk hebben we één zaak, met fybromialgie als bodemzaak, tot aan de hoogste rechtscolleges uitgevochten, met als einderesultaat dat we én wonnen, én dat fybomialgie werd erkent als uitkeringsgrond voor de (toen nog) Wvg, nu WIA.

Zo zijn er meerdere aandoeningen die "tussen de oren" kúnnen zitten, maar in belangrijke mate is er wel degelijk een medische objectiveerbaarheid uit te peuren.......als men de juiste wegen weet te bewandelen (second opinion in Universiteitsklinieken bijv).

myster schreef:Heb ik het nu goed begrepen dat de teneur van dit stukje is dat positief denken een ziekte kan beïnvloeden? Ik geloof zeker dat dit zo is. Zonder in herhaling te willen vallen bij wat er al geschreven is:
Kanker is een heel goed voorbeeld van wat positief denken en vertrouwen en optimisme met een mens kunnen doen. Er zijn vechters en lijders. En hoewel alle leven in Gods handen is, dus ook het einde van een leven, geloof ik toch dat een vechter langer stand houdt tegen de ziekte als een lijder.

precies :!: