Kaw schreef:De vrijmacht van God wordt in dit leven openbaar in de ongehoorzaamheid van de hoorder. Laten we dan vrezen ongehoorzaam te zijn.

Dat is een volkomen bijbelse uitspraak, zo blijven we in evenwicht.

J.C. Philpot schreef:Ik zeg helemaal niet dat jij een halve waarheid spreekt.

Dus ik sprak de halve waarheid toen ik zei dat Erasmiaan de bijbel niet citeerde?

rj schreef:Je moet het geloof niet willen toetsen of herkennen aan de uitverkiezing, maar aan de vruchten. Die komen openbaar in het leven van een Christen zoals Galaten 6 dat verwoordt. Niet omdat de gelovige aan de slag gaat na zijn bekering, maar omdat de Geest werkt in het hart en leven van de gelovige. En het geloofsgetuigenis uit een waar hart waar Christus alles is voor schuldige zondaar, kenmerkt ook het ware geloof.

inderdaad, het zijn de vruchten van de Geest. Er komt van binnenuit vanzelf een gezindheid om hier aan te werken.

Kan het zijn dat er vruchten van de Geest zijn als je (nog) niet bent bekeerd - in de zin van zalig gemaakt , maar wel bekeerd - in de zin van 'tot inkeer komen'?

Kan het eerste los van het laatste?
Ik hierbij ook aan "...Verlaat niet wat Zijn hand begon..."

Gooi ik nu twee dingen door elkaar?

Ma Vis schreef:Kan het zijn dat er vruchten van de Geest zijn als je (nog) niet bent bekeerd - in de zin van zalig gemaakt , maar wel bekeerd - in de zin van 'tot inkeer komen'?

Kan het eerste los van het laatste?
Ik hierbij ook aan "...Verlaat niet wat Zijn hand begon..."

Gooi ik nu twee dingen door elkaar?

Ik geloof dat je pas van 'vruchten' kunt spreken wanneer iemand echt in Christus is. Wanneer iemand door Christus getrokken wordt (om het maar eens op zijn calvijns te zeggen), kun je denk ik nog niet echt van vruchten spreken.
Wat jij noemt, zijn mogelijk uitingen van een beginnend geestelijk leven, maar de term 'vruchten' lijkt mij - bijbels gezien - daar niet zo bij passen.

Dan zal ik eens opzoeken wat met 'vruchten' wordt bedoeld in de Bijbel. Heb ik dan wrsch. nooit goed begrepen.

Daarnaast; als iemand een beginnend geestelijk leven heeft, dan denk ik altijd -heel oneerbiedig- die zal er wel komen.
Want het 'stadium van bekering' maakt uiteindelijk toch niet meer uit op het moment dat je voor God verschijnt?

Ma Vis schreef:Dan zal ik eens opzoeken wat met 'vruchten' wordt bedoeld in de Bijbel. Heb ik dan wrsch. nooit goed begrepen.

Daarnaast; als iemand een beginnend geestelijk leven heeft, dan denk ik altijd -heel oneerbiedig- die zal er wel komen.
Want het 'stadium van bekering' maakt uiteindelijk toch niet meer uit op het moment dat je voor God verschijnt?

Ik denk dat je zo nooit mag redeneren. En als het goed is, vind je ook geen rust voordat je vrede met God hebt gevonden.
Stel je voor dat de verloren zoon onderweg was gaan zitten met de gedachte: Ziezo, ik ben op weg naar mijn vader. De rest komt wel.

Nee, niet gaan zitten, ik dacht meer aan:
Stel dat de verloren zoon onderweg was aangevallen door een leeuw en het niet had overleeft.
Stel dat zijn vader dan wist dat zijn zoon onderweg was.
Dan zou het voor de vader toch ook goed zijn?

Ik denk, dat wanneer God in een mens gaat werken, HIj dit werk af zal maken voordat deze persoon zal sterven.
God zal het werk ZIjner hand immers nooit laten varen (zoals het in de Bijbel staat)

Ma Vis schreef:Nee, niet gaan zitten, ik dacht meer aan:
Stel dat de verloren zoon onderweg was aangevallen door een leeuw en het niet had overleeft.
Stel dat zijn vader dan wist dat zijn zoon onderweg was.
Dan zou het voor de vader toch ook goed zijn?

Ja, maar dat zijn theoretische vraagstellingen, waarmee we ons niet bezig mogen houden. Wij moeten toch geborgen zijn in Christus?
Wat God van Zijn kant doen kan, is niet ons terrein.

Ze hebben mij vroeger geleerd dat er allerlei trappen, stadia en standen van bekering zijn.
Zou iedereen die helemaal moeten doorlopen?
Is het niet voldoende als je het enige echt belangrijke hebt ingeleefd: het offer van Christus tegenover onze zonden?

En Afgewezen; nu zijn het theoretische vraagstellingen, waarmee we ons niet bezig mogen houden, maar volgens mij kwam je met een voorbeeld om iets te verduidelijken. Dat heb ik ook geprobeer'; proberen te verduidelijken hoe ik het bedoelde.

Ma Vis schreef:Ze hebben mij vroeger geleerd dat er allerlei trappen, stadia en standen van bekering zijn.

Aangezien we zussen zijn, heb ik dit ook geleerd.
Op de catichisatie kregen we een A-4tje met al deze 'stappen' uitgewerkt. Dit heb ik bewaard... dus wanneer jullie wat meer verduidelijking willen hebben...

Ma Vis schreef:Is het niet voldoende als je het enige echt belangrijke hebt ingeleefd: het offer van Christus tegenover onze zonden?

Met minder kan het niet, en meer is niet nodig!

edele strijdster schreef:

Ma Vis schreef:Ze hebben mij vroeger geleerd dat er allerlei trappen, stadia en standen van bekering zijn.

Aangezien we zussen zijn, heb ik dit ook geleerd.
Op de catichisatie kregen we een A-4tje met al deze 'stappen' uitgewerkt. Dit heb ik bewaard... dus wanneer jullie wat meer verduidelijking willen hebben...

M, ik ben eigenlijk wel benieuwd... Kan je t niet posten?

Ma Vis schreef:Nee, niet gaan zitten, ik dacht meer aan:
Stel dat de verloren zoon onderweg was aangevallen door een leeuw en het niet had overleeft.
Stel dat zijn vader dan wist dat zijn zoon onderweg was.
Dan zou het voor de vader toch ook goed zijn?

Is niet relevant. Je moet dit verhaal niet op zo'n manier letterlijk gaan nemen. Wie onderweg naar de Vader is komt ook thuis, tenzij hij zelf langs de weg gaat zitten.