Pagina 6 van 14

Geplaatst: 11 mei 2007, 08:34
door helma
Als je voor het eerst aangeweest bent kan er juist zo'n uitzien zijn naar huisbezoek.
Hoort wat mij God deed ondervinden...
Als het goed ligt heb je toch dezelfde Zaligmaker lief en nodig
Dan verlang je ernaar om anderen in die blijdschap te laten delen.

Als ambtsdragers verblijd zijn als er een nieuweling te Sion geboren is dan zien ze er ook naar uit zo iemand te gaan bezoeken, lijkt mij

Alzo is er blijdschap in de hemel over één zondaar die zich bekeert

Geplaatst: 11 mei 2007, 08:53
door refo
helma schreef:Als je voor het eerst aangeweest bent kan er juist zo'n uitzien zijn naar huisbezoek.
Hoort wat mij God deed ondervinden...
Als het goed ligt heb je toch dezelfde Zaligmaker lief en nodig
Dan verlang je ernaar om anderen in die blijdschap te laten delen.

Als ambtsdragers verblijd zijn als er een nieuweling te Sion geboren is dan zien ze er ook naar uit zo iemand te gaan bezoeken, lijkt mij

Alzo is er blijdschap in de hemel over één zondaar die zich bekeert
Dan komen er twee mannen die je alleen 's zondags ziet, vooraan in de kerk. Gaat iedereen dan meteen zijn of haar zieleroerselen blootleggen?

De Avondmaalspraktijk is helaas een beetje vervormd. In plaats van dat het inderdaad als een feestmaal wordt voorgesteld, lijkt het nu op een gevaarlijke gebeurtenis. Dat is jammer, want daar is het niet voor ingesteld. Iedereen mag aan. Alleen niet de rovers, de woekeraars en de spelers.
Avondmaal is een gebeurtenis tussen Christus en de gemeente. Niet een gebeurtenis van individuen die meteen op hun daden bevraagd moeten worden. Als men werkelijk zinvol werk wil doen, bezoek dan degenen die niet aangingen. Laat de husibezoeken in reguliere regelmaat verlopen. Ondervraag de nieuwelingen maar een paar weken of maanden later.

Geplaatst: 11 mei 2007, 10:44
door Miscanthus
refo schreef:Avondmaal is een gebeurtenis tussen Christus en de gemeente. Niet een gebeurtenis van individuen die meteen op hun daden bevraagd moeten worden. Als men werkelijk zinvol werk wil doen, bezoek dan degenen die niet aangingen. Laat de husibezoeken in reguliere regelmaat verlopen. Ondervraag de nieuwelingen maar een paar weken of maanden later.
precies. En dan niet vragen hoe dat zo gekomen is, maar hoe ze het beleefd hebben. De waaromvraag is te aanvallend en drukt iemand in de verdediging. Het is toch duidelijk dat iemand de stem van de Zoon van God gehoord heeft en komt zoals Jezus ons zelf nodigt?

Geplaatst: 11 mei 2007, 14:42
door Arretje
Miscanthus schreef:
refo schreef:Avondmaal is een gebeurtenis tussen Christus en de gemeente. Niet een gebeurtenis van individuen die meteen op hun daden bevraagd moeten worden. Als men werkelijk zinvol werk wil doen, bezoek dan degenen die niet aangingen. Laat de husibezoeken in reguliere regelmaat verlopen. Ondervraag de nieuwelingen maar een paar weken of maanden later.
precies. En dan niet vragen hoe dat zo gekomen is, maar hoe ze het beleefd hebben. De waaromvraag is te aanvallend en drukt iemand in de verdediging. Het is toch duidelijk dat iemand de stem van de Zoon van God gehoord heeft en komt zoals Jezus ons zelf nodigt?
Refo, ik denk niet dat het de bedoeling is van zo'n bezoek om je verantwoording af te laten leggen van je daden. (in dit geval het aangaan aan het Heilig Avondmaal) Maar het is juist voor de kerkenraad zeer verblijdend als er nieuwe mensen aangaan. En daarom is het ook fijn voor beide kanten om een gesprek te hebben. Juist ook wat Helma noemde, je wilt die blijdschap delen.

Maar ik krijg nu een beetje het idee dat het beeld bestaat dat de kerkenraad eerst maar even komt kijken of het wel allemaal echt is bij je en er gelijk een stempel op drukt.

Geplaatst: 11 mei 2007, 14:54
door Miscanthus
Arretje schreef:...Maar ik krijg nu een beetje het idee dat het beeld bestaat dat de kerkenraad eerst maar even komt kijken of het wel allemaal echt is bij je en er gelijk een stempel op drukt.
Dit was allemaal nog naar aanleiding van het verhaal van de oma van Lassie. (even teruglezen dus....) :wink:

Geplaatst: 11 mei 2007, 15:39
door JolandaOudshoorn
refo schreef:
helma schreef:Als je voor het eerst aangeweest bent kan er juist zo'n uitzien zijn naar huisbezoek.
Hoort wat mij God deed ondervinden...
Als het goed ligt heb je toch dezelfde Zaligmaker lief en nodig
Dan verlang je ernaar om anderen in die blijdschap te laten delen.

Als ambtsdragers verblijd zijn als er een nieuweling te Sion geboren is dan zien ze er ook naar uit zo iemand te gaan bezoeken, lijkt mij

Alzo is er blijdschap in de hemel over één zondaar die zich bekeert
Dan komen er twee mannen die je alleen 's zondags ziet, vooraan in de kerk. Gaat iedereen dan meteen zijn of haar zieleroerselen blootleggen?

De Avondmaalspraktijk is helaas een beetje vervormd. In plaats van dat het inderdaad als een feestmaal wordt voorgesteld, lijkt het nu op een gevaarlijke gebeurtenis. Dat is jammer, want daar is het niet voor ingesteld. Iedereen mag aan. Alleen niet de rovers, de woekeraars en de spelers.
Avondmaal is een gebeurtenis tussen Christus en de gemeente. Niet een gebeurtenis van individuen die meteen op hun daden bevraagd moeten worden. Als men werkelijk zinvol werk wil doen, bezoek dan degenen die niet aangingen. Laat de husibezoeken in reguliere regelmaat verlopen. Ondervraag de nieuwelingen maar een paar weken of maanden later.
Twee heel verschillende visies. Ik denk dat het samenhangt met het soort gemeente waar je in zit, en hoe het contact is met je (wijk)ouderling Als dat allemaal in orde is, dan is het juist fijn om huisbezoek te krijgen. Als dat niet goed zit, dan is huisbezoek nooit goed, of het nu gaat om een regulier bezoek of een speciaal bezoek.

Geplaatst: 11 mei 2007, 15:51
door Kaw
De corinthiërs maakten er een werelds feest van waar de rijken dronken werden en waar de armen wederom hongerig naar huis gingen. Het is nooit bedoeld geweest om zondaren af te houden, of twijfelaars het avondmaal te ontzeggen. Mensen die onder tucht staan horen niet aan het avondmaal. De hypocrieten eten het denk ik wel tot hun eigen oordeel. Voor de rest moet de gehele gemeente aangaan. De toeeigening van het geloof zou met een gezonde avondmaalsgang veel beter gaan.

Geplaatst: 11 mei 2007, 16:15
door Bert Mulder
Tiberius schreef:
Bert Mulder schreef:Beslist oneens. Op die manier kweek je mensen die een mooi bekeringsverhaaltje kunnen vertellen. Uit de vruchten zal me ze kennen, niet uit een verhaaltje. Dit is niet tegen het huisbezoek, wel tegen een bekeringsgeschiedenis. Huisbezoek, mijns insziens, moet in elk geval 1 keer per jaar gebeuren.

Persoonlijk zou ik je ook geen bekeringsgeschiedenis kunnen vertellen. Toch weet ik dat MIJN Verlosser leeft.

We moeten blijven bij de Schrift, die duidelijk de manier van het eten en drinken van Christus omschrijft, zoals ook opgesomd is in het formulier.
Het gaat niet zozeer om een bekeringsgeschiedenis, maar om iets te vertellen over je persoonlijke verhouding met God.
Hoe Hij in je leven is gekomen in het uur van de wedergeboorte.
Of anders (het kan zijn dat dat niet altijd even duidelijk ligt) in ieder geval dit: "Een ding weet ik, dat ik blind was en nu zie".

En dan is het goed om dat met elkaar te delen, zoals ook het Avondmaalsformulier spreekt:
Daarbenevens, dat wij ook door dien Geest onder elkander, als lidmaten van één lichaam, in waarachtige broederlijke liefde verbonden worden; gelijk, de Heilige Apostel spreekt: "één brood (is het, zo) zijn wij velen één lichaam, dewijl wij allen ééns broods deelachtig zijn". Want gelijk uit vele graankorrels één meel gemalen, en één brood gebakken wordt, en uit vele beziën, samengeperst zijnde, één wijn en drank vliet, en zich ondereen vermengt: alzo zullen wij allen, die door het waarachtig geloof Christus ingelijfd zijn, door broederlijke liefde, om Christus', onzes lieven Zaligmakers, wil, die ons te voren zo uitnemend heeft lief gehad, allen te zamen één lichaam zijn, en zulks niet alleen met woorden, maar ook met de daad jegens elkander bewijzen.
Meen dat dit hoort te gebeuren met belijdenis des geloofs. De kerkeraad heeft de plicht langs te gaan bij die niet aangaan.

Geplaatst: 11 mei 2007, 16:23
door Tiberius
Kaw schreef:Voor de rest moet de gehele gemeente aangaan.
Als ik even 1 Korinthe 10 erbij pak (Maar in het meerder deel van hen heeft God geen welgevallen gehad.), vind jij dan, dat ook dat deel maar aan moet gaan?

Of denk je, dat het nu (in 2007, bedoel ik) allen Israelieten zijn, die uit Israel zijn?

Geplaatst: 11 mei 2007, 16:27
door Kaw
Tiberius schreef:
Kaw schreef:Voor de rest moet de gehele gemeente aangaan.
Als ik even 1 Korinthe 10 erbij pak (Maar in het meerder deel van hen heeft God geen welgevallen gehad.), vind jij dan, dat ook dat deel maar aan moet gaan?

Of denk je, dat het nu (in 2007, bedoel ik) allen Israelieten zijn, die uit Israel zijn?
16 De drinkbeker der dankzegging, dien wij [dankzeggende] zegenen, is die niet een gemeenschap des bloeds van Christus? Het brood, dat wij breken, is dat niet een gemeenschap des lichaams van Christus?
17 Want een brood [is het, zo] zijn wij velen een lichaam, dewijl wij allen eens broods deelachtig zijn.

Voor de rest waarschuwd Paulus de hypocrieten die de gemeenschap hebben met de wereld en de afgoderij en daarmee met de duivel.

Ik zeg niet dat een zondaar die zich in zijn zonde verhard (rijp voor de tucht of een hypocriet) aan het avondmaal hoort.

Je tekst verteld ons in het geheel niet dat het daarom maar normaal is dat de meerderheid van de kerk niet aan gaat, want dat is het niet. Ja, pas sinds de nadere reformatie in sommige stromingen.

Geplaatst: 11 mei 2007, 16:35
door refo
Kaw schreef:
Tiberius schreef:
Kaw schreef:Voor de rest moet de gehele gemeente aangaan.
Als ik even 1 Korinthe 10 erbij pak (Maar in het meerder deel van hen heeft God geen welgevallen gehad.), vind jij dan, dat ook dat deel maar aan moet gaan?

Of denk je, dat het nu (in 2007, bedoel ik) allen Israelieten zijn, die uit Israel zijn?
16 De drinkbeker der dankzegging, dien wij [dankzeggende] zegenen, is die niet een gemeenschap des bloeds van Christus? Het brood, dat wij breken, is dat niet een gemeenschap des lichaams van Christus?
17 Want een brood [is het, zo] zijn wij velen een lichaam, dewijl wij allen eens broods deelachtig zijn.

Voor de rest waarschuwd Paulus de hypocrieten die de gemeenschap hebben met de wereld en de afgoderij en daarmee met de duivel.

Ik zeg niet dat een zondaar die zich in zijn zonde verhard (rijp voor de tucht of een hypocriet) aan het avondmaal hoort.

Je tekst verteld ons in het geheel niet dat het daarom maar normaal is dat de meerderheid van de kerk niet aan gaat, want dat is het niet. Ja, pas sinds de nadere reformatie in sommige stromingen.
Sterker nog, Israelieten móésten allemaal aan het Pascha deelnemen. Omdat ze Israeliet waren. De scheiding bleek pas later. Sommigen dienden liever de Baäl dan God.

(Over de verharde zondaar en/of hypocriet moeten we ons maar niet te druk maken. Doet hij zelf ook niet.)

Geplaatst: 11 mei 2007, 18:37
door caprice
Bert Mulder schreef:
caprice schreef:
Christiaan schreef:
Lassie schreef:Is het Heilig Avondmaal (wat God ziet als een maaltijd voor zondaren) voor mensen die 100% goed zijn?

Wat ik merk en te horen krijg (qua prediking etc.) mbt het Heilig Avondmaal is dat men aan bepaalde voorwaarden moet voldoen. Het kan zijn dat ik verkeerd zit. Om het maar even met een voorbeeld (uit de praktijk) duidelijk te maken.

Mijn oma voelde de vrijmoedigheid van God om deel uit te mogen maken aan het Heilig Avondmaal. Op een zondagochtend toen er weer een viering was van het Heilig Avondmaal ging ook zij aan die tafel zitten. Een aantal dagen later kwamen er twee ouderlingen haar opzoeken en wel met de vraag wat zij wel niet aan het Heilig Avondmaal deedt. Mijn oma klapte dicht en durfde niks meer te zeggen en is sindsdien tijd niet meer aangeweest.
Toen mijn oma op sterven lag en haar dominee (ik noem liever geen naam) langs kwam was haar vraag aan de dominee of er een psalm (haar lievelings psalm) gezongen mocht worden op haar begravenis. Het antwoord van die dominee was: nee.

Dit doet mij nog steeds pijn. En vooral ook dat deze dingen nog meer gebeuren.
Ik heb zulke verhalen wel vaker gehoord, dat men aan het avondmaal was geweest en uitleg moest geven.
Het is goed dat zij die voor het eerst aan hebben mogen gaan aan de Heilige dis des verbonds een huisbezoek krijgen, om te mogen vertellen hoe dat heeft mogen gebeuren. En zo iemand kan dan ook onderwijs gegeven worden door de ambtsdragers.
Maar de manier waarop dat in het bovenstaande verhaal naar bovenkomt, is niet geschikt ten voorbeeld daartoe.
Beslist oneens. Op die manier kweek je mensen die een mooi bekeringsverhaaltje kunnen vertellen. Uit de vruchten zal me ze kennen, niet uit een verhaaltje. Dit is niet tegen het huisbezoek, wel tegen een bekeringsgeschiedenis. Huisbezoek, mijns insziens, moet in elk geval 1 keer per jaar gebeuren.

Persoonlijk zou ik je ook geen bekeringsgeschiedenis kunnen vertellen. Toch weet ik dat MIJN Verlosser leeft.

We moeten blijven bij de Schrift, die duidelijk de manier van het eten en drinken van Christus omschrijft, zoals ook opgesomd is in het formulier.
Het is goed dat ambtsdragers dan ook onderwijs kunnen geven. Bij mij was het ongeveer 4 weken er na. En het was zo goed.
Maar als God een mens stilzet en overplant van Adam in Christus gebeurt dat toch niet in een hoek of in een diepe slaap, zoals Smytegelt schrijft. Daar is de mens bij. Toch kan het zijn dat iemand het niet weet. Als de Heere heel geleidelijk werkt, of als iemand van kinds af aan al een kind des Heeren mag zijn.

Geplaatst: 11 mei 2007, 18:51
door refo
Als er inderdaad zo'n overplanting plaatsvindt, ja, dan zeker.

Maar veel vaker gaat het net als in het oude Israel. Wie zich niet van God afkeerde als geboren Israeliet, mocht zich de goederen van het verbond toekenen.

Geplaatst: 11 mei 2007, 18:52
door Tiberius
refo schreef:
Kaw schreef:
Tiberius schreef:
Kaw schreef:Voor de rest moet de gehele gemeente aangaan.
Als ik even 1 Korinthe 10 erbij pak (Maar in het meerder deel van hen heeft God geen welgevallen gehad.), vind jij dan, dat ook dat deel maar aan moet gaan?

Of denk je, dat het nu (in 2007, bedoel ik) allen Israelieten zijn, die uit Israel zijn?
16 De drinkbeker der dankzegging, dien wij [dankzeggende] zegenen, is die niet een gemeenschap des bloeds van Christus? Het brood, dat wij breken, is dat niet een gemeenschap des lichaams van Christus?
17 Want een brood [is het, zo] zijn wij velen een lichaam, dewijl wij allen eens broods deelachtig zijn.

Voor de rest waarschuwd Paulus de hypocrieten die de gemeenschap hebben met de wereld en de afgoderij en daarmee met de duivel.

Ik zeg niet dat een zondaar die zich in zijn zonde verhard (rijp voor de tucht of een hypocriet) aan het avondmaal hoort.

Je tekst verteld ons in het geheel niet dat het daarom maar normaal is dat de meerderheid van de kerk niet aan gaat, want dat is het niet. Ja, pas sinds de nadere reformatie in sommige stromingen.
Sterker nog, Israelieten móésten allemaal aan het Pascha deelnemen. Omdat ze Israeliet waren. De scheiding bleek pas later. Sommigen dienden liever de Baäl dan God.

(Over de verharde zondaar en/of hypocriet moeten we ons maar niet te druk maken. Doet hij zelf ook niet.)
Dus jullie hebben zoiets van: die mannen die HC vr+antw 81 ingetypt hebben, zaten er compleet naast?
Een avondmaalsganger hoeft zichzelf niet vanwege zijn zonden mishagen?
En ook hoeft hij zijn geweten niet te onderzoeken of hij ook gezind is, voortaan met zijn ganse leven, waarachtige dankbaarheid jegens God den Heere te bewijzen, althans volgens jullie?

Je plaatst je dan wel een heel eind buiten de Nadere Reformatie.

Geplaatst: 11 mei 2007, 18:52
door Bert Mulder
caprice schreef:Het is goed dat ambtsdragers dan ook onderwijs kunnen geven. Bij mij was het ongeveer 4 weken er na. En het was zo goed.
Maar als God een mens stilzet en overplant van Adam in Christus gebeurt dat toch niet in een hoek of in een diepe slaap, zoals Smytegelt schrijft. Daar is de mens bij. Toch kan het zijn dat iemand het niet weet. Als de Heere heel geleidelijk werkt, of als iemand van kinds af aan al een kind des Heeren mag zijn.
Ik meen dat Gods normale weg met kinderen van gelovige ouders is, dat ze al vroeg in de kindsjaren levend gemaakt worden. Zodat we nooit kunnen vertellen wanneer en hoe we wedergeboren zijn, net zo als we niet van onze eerste geboorte kunnen verhalen.

Een bekering als Saulus op de weg naar Damascus in niet de normale weg God werkt met Zijn kinderen in de Bijbel. Een paar voorbeelden zijn David, Jeremiah, Johannes de Doper.