Ook de kanttekeningen op de Statenvertaling geven aan dat de overtuiging van zonde door de wet (Romeinen 7:7-13) plaatsvindt in ONwedergeborenen. Zie het opschrift boven het hoofdstuk en de kanttekening bij vers 14!

Maar wanneer heeft dit (wat in Rom. 7:7-13 beschreven wordt) dan bij Paulus plaatsgehad? Toch ná de verschijning van Christus aan hem, zou ik denken.

Afgewezen schreef:

Ook de kanttekeningen op de Statenvertaling geven aan dat de overtuiging van zonde door de wet (Romeinen 7:7-13) plaatsvindt in ONwedergeborenen. Zie het opschrift boven het hoofdstuk en de kanttekening bij vers 14!

Maar wanneer heeft dit (wat in Rom. 7:7-13 beschreven wordt) dan bij Paulus plaatsgehad? Toch ná de verschijning van Christus aan hem, zou ik denken.

Paulus spreekt in de eerste verzen van Romeinen 7 over zijn eertijds denk ik. De omkeer komt in het 14e vers, waar Paulus gaat spreken van zijn heiligmaking.

De kt spreken niet zozeer over 'overtuiging', maar wel over de macht van de zonde: []iTot hiertoe heeft de apostel gesproken van de macht der wet en der zonde in den verdorven en onwedergeboren mens, gelijk hij ook zelf eertijds ervaren had, toen hij nog in zulken stand was. [/i]

@Afgewezen,

Soms heb je in relaties van die ruzies dat je denkt van: he, die beschuldiging zou ik eerder van toepassing vinden op jezelf! Ik heb bijna 1700 postings gedaan. Ik durf veilig te stellen dat een heel groot gedeelte van die postings bestaan uit niets anders dan verdediging tegen beschulidingen van remonstrantisme. Elke uiting van levend geloof krijgt bijna altijd het predikaat van remonstrantisme. Je moet werkelijk op eieren lopen om niet dat predikaat voortdurend om de oren te krijgen. Alles moet genuanceerd worden tot een niveau dat de lezer het gevoel krijgt dat het dogmatisch beredeneerd correct is dat hij leefd als een onbekeerde. Nee, hij moet wel, maar hij kan niet. Zo lang je in die bandbreedte blijft en niet publiekelijk praat over geloofszekerheid en dergelijken, maar bezig bent met onderscheidingen en standen, dan ben je geen remonstrant. Zodra je geen genoegen neemt met de rechtvaardige onbekeerdheid, maar strijd om niet alleen verstandelijk er over te praten maar ook werkelijk te leven als een kind van God, dan is het mis.

Afgewezen schreef:

Ook de kanttekeningen op de Statenvertaling geven aan dat de overtuiging van zonde door de wet (Romeinen 7:7-13) plaatsvindt in ONwedergeborenen. Zie het opschrift boven het hoofdstuk en de kanttekening bij vers 14!

Maar wanneer heeft dit (wat in Rom. 7:7-13 beschreven wordt) dan bij Paulus plaatsgehad? Toch ná de verschijning van Christus aan hem, zou ik denken.

Ik verwijs graag naar mijn eerdere posting als antwoord op die van jou. Ik snap niet waarom er zo moeilijk gedaan wordt, terwijl de 'oudvaders' ons klip en klaar vanuit de Schrift de zaken voor ons uit de doeken hebben gedaan......

Elke uiting van levend geloof krijgt bijna altijd het predikaat van remonstrantisme.

?

ndonselaar schreef:

Afgewezen schreef:

Ook de kanttekeningen op de Statenvertaling geven aan dat de overtuiging van zonde door de wet (Romeinen 7:7-13) plaatsvindt in ONwedergeborenen. Zie het opschrift boven het hoofdstuk en de kanttekening bij vers 14!

Maar wanneer heeft dit (wat in Rom. 7:7-13 beschreven wordt) dan bij Paulus plaatsgehad? Toch ná de verschijning van Christus aan hem, zou ik denken.

Paulus spreekt in de eerste verzen van Romeinen 7 over zijn eertijds denk ik. De omkeer komt in het 14e vers, waar Paulus gaat spreken van zijn heiligmaking.

De kt spreken niet zozeer over 'overtuiging', maar wel over de macht van de zonde: []iTot hiertoe heeft de apostel gesproken van de macht der wet en der zonde in den verdorven en onwedergeboren mens, gelijk hij ook zelf eertijds ervaren had, toen hij nog in zulken stand was. [/i]

Ja, inderdaad. Maar deze macht van de zonde is er ook nog wanneer een mens kennis (overtuiging) krijgt van de zonde door de wet.
De bijbeltekst spreekt immers in vers 7:
"Ik kende de zonde niet dan door de wet; wan ook had ik de begeerlijkheid niet geweten zonde te zijn, indien de wet niet zeide: Gij zult niet begeren."
En vers 9: "maar als het gebod gekomen is, zo is de zonde weder levend geworden, doch ik ben gestorven."
De kennis van de zonde door de wet die voorafgaat aan de kennis van Christus vindt volgens de kanttekening plaats in de onwedergeboren mens, een mens die nog is onder de macht van de zonde.

Afgewezen schreef:

Elke uiting van levend geloof krijgt bijna altijd het predikaat van remonstrantisme.

?

Afgewezen schreef:Dit soort tegenwerpingen vind ik altijd wat vermoeiend. Ze gaan langs het onderwerp in kwestie heen ...

Wat bedoelt Paulus eigenlijk als hij zegt: 'het geloof is een bewijs der zaken die men niet ziet'?
En wat betekent: 'zalig die niet gezien en nochtans geloofd heeft'?

refo schreef:Wat bedoelt Paulus eigenlijk als hij zegt: 'het geloof is een bewijs der zaken die men niet ziet'?
En wat betekent: 'zalig die niet gezien en nochtans geloofd heeft'?

De vraag is hoe je tot dat geloof komt....

Goed, maar ik bespeur af en toe toch iets van definitieproblemen.

"Zie je wat als je gelooft en wat zie je dan en hoe?"

"Voel je wat als je gelooft en wat dan en hoe is dat voelen?"

"Als ik iets zie en jij voelt wat is dat zien van mij dan hetzelfde als het voelen van jou?"

"Als jij niet gelooft dat wat ik voel waar geloof is, wat moet ik dan volgens jou wel voelen?"

"Ik geloof alles wat God in Zijn Woord zegt. Ik lees daar dat Christus voor mij, een zondaar gestorven is. Maar meer dan Zijn Woord heb ik niet. Ik zie verder niets en ik voel niets, behalve dan dat me dat steeds bemoedigt."

En in dit kader zitten verschillende mensen hier op verschillende golflengten.

De kennis van de zonde door de wet die voorafgaat aan de kennis van Christus vindt volgens de kanttekening plaats in de onwedergeboren mens, een mens die nog is onder de macht van de zonde.

Was Paulus nog ONwedergeboren, toen Christus aan hem verschenen was en Jezus Zelf van hem zegt: Zie, hij bidt?

refo schreef:Goed, maar ik bespeur af en toe toch iets van definitieproblemen.

"Zie je wat als je gelooft en wat zie je dan en hoe?"

"Voel je wat als je gelooft en wat dan en hoe is dat voelen?"

"Als ik iets zie en jij voelt wat is dat zien van mij dan hetzelfde als het voelen van jou?"

"Als jij niet gelooft dat wat ik voel waar geloof is, wat moet ik dan volgens jou wel voelen?"

"Ik geloof alles wat God in Zijn Woord zegt. Ik lees daar dat Christus voor mij, een zondaar gestorven is. Maar meer dan Zijn Woord heb ik niet. Ik zie verder niets en ik voel niets, behalve dan dat me dat steeds bemoedigt."

En in dit kader zitten verschillende mensen hier op verschillende golflengten.

En dus...

En dus, ja.

Goeie opmerking.

Afgewezen schreef:

De kennis van de zonde door de wet die voorafgaat aan de kennis van Christus vindt volgens de kanttekening plaats in de onwedergeboren mens, een mens die nog is onder de macht van de zonde.

Was Paulus nog ONwedergeboren, toen Christus aan hem verschenen was en Jezus Zelf van hem zegt: Zie, hij bidt?

Zeker niet, afgewezen. Maar toen was toch ook alles er? Geloof, rechtvaardiging, vrede in het geweten, enz. (Al wil ik niet bepalen of dit alles gebeurd is op de weg of in Damaskus.) Laten we Christus en Zijn weldaden toch bijeen houden!

Afgewezen schreef:

De kennis van de zonde door de wet die voorafgaat aan de kennis van Christus vindt volgens de kanttekening plaats in de onwedergeboren mens, een mens die nog is onder de macht van de zonde.

Was Paulus nog ONwedergeboren, toen Christus aan hem verschenen was en Jezus Zelf van hem zegt: Zie, hij bidt?

De wedergeboorte of de opstanding uit de doden vindt plaats tijdens de Godsontmoeting in Christus. Zo was dat ook met Paulus.

Welke wetskennis er aanwezig in de onwedergeboren mens? Een wetskennis die niet deugt voor God, die voor Hem niet kan bestaan. Er lopen zoveel mensen op de flanken van de berg Sinaï. Ze werken en ze bedekken hun dodelijke wonden. Het is echter te hopen dat aan deze mensen de Wet iets doet wat onherroepelijk tot het leven leidt, namelijk de doodsteek toedienen. Als het zwaard van Gods gerechtigheid gedoopt in Christus' bloed ons treft, dan vallen we dodelijk verwondt aan Zijn voeten neer. Dan is er geen houden meer aan, dan wordt het: geef mij Jezus of ik sterf, want buiten Hem is er geen leven maar een eeuwig zielsverderf.