Maar, hoe kon de kamerling laten zien dat hij er naar naar leefde? Filippus had hem net ontmoet. Zelfde geldt voor de mensen die zich op de Pinksterdag lieten dopen. Dus ik ben geneigd te zeggen: Niet dopen wie zijn geloof belijdt en er naar leeft. Maar dopen wie zijn geloof belijdt. En hij krijgt dan de verantwoordelijkheid om er ook naar te leven (eis bij belofte).Afgewezen schreef:Als iemand zijn geloof belijdt en ernaar leeft, hebben wij te handelen naar het oordeel der liefde. Dus dopen.Unionist schreef:Nog een keer over "overwinteren en overzomeren": Gisteren preekte bij ons een dominee over Mat. 28:19, "Gaat dan heen, onderwijst al de volken, hen dopende..."
Toen vroeg ik me af: hoe gingen de apostelen daarmee om? Brengt het evangelie, laat het overwinteren en overzomeren en kom dan dopen? Volgens mij doopten zij direct. Zie b.v. Filippus en de kamerling.
Of was dat héél wat anders? En zo ja, waarom?
Nee. Het gaat hier om het opleggen van de handen, dat is heel wat anders dan dopen. Over dopen is de Bijbel duielijk mensen bekeren zich... laten zich gelijk dopen en krijgen dan verantwoordelijkheid er ook naar te leven. Dopen gaat immers over Gods beloften en de eis die Hij geeft... die geldt sowieso voor hen. gaan ze later de fout in, dan verbeken ze het verbond. Daarmee is hun doop echter net zo min "geknoei met water" als wanneer een gedoopt kind later God de rug toekeert. Jij gaat Gods beloften en verbond laten afhangen van wat mensen doen en dat is fout. Verder waren de apostelen geen hartenkenners met een bijzondere gave van onderscheid van geloof waarmee ze konden vaststellen of het geloof echt was. Ik lees ook niet dat Petrus op de Pinksterdag de mensen toetst en er 3000 doopt en de rest niet omdat hij ziet dat ze toch later hun geloof nog kwijt zullen raken.Geledu schreef:Hoewel in iets andere bewoordingen, maar de grond is wel het zelfde, er zal een behoorlijk onderzoek moeten gedaan worden naar iemands leer en leven.
Dit zal ongetwijfeld aan het dopen vooraf zijn gegaan.
Daarnaast mogen we denk ik ook wel stellen dat de apostelen een bijzondere gave des onderscheids gehad zullen hebben.
We maken het hier weer veel moeilijk dan het is. Wie gelooft en dat belijdt mag gedoopt worden. Daarmee komt er een stuk verantwoordelijkheid bij die persoon zelf te liggen, de eis. Ik dacht dat we de Kuyperiaanse leer van veronderstelde wedergeboorte wel een beetje achter ons hadden gelaten.
Natuurlijk, als iemand openbaar in zonde leeft zal hijd aarop worden aangesproken en worden gevraagd daarmee te breken, anders is dopen niet op zijn plaats. Maar hoe wil je uitgebreid onderzoek doen naar iemands leer en leven? Een gesprek lijkt me goed, want als je iemand vraagt waarom hij/zij gedoopt wil worden kan je zien of het geloof echt is. Zo uitgebreid is dat onderzoek echter niet... en wat wil je verder doen? Bij zo iemand naar de politie gaan en vragen of hij een strafblad heeft? Familieleden opbellen wat hij allemaal doet in zijn leven? UPC raadplegen of hij toevallig een kabelabonnement heetf etc? Ik vind zo'n onderzoek juist gevaarlijk... omdat dan weer allemaal menselijke regels er bij komen kijken.... (kleding, tv, sport, vrijetijdsbesteding etc) en men daarop kan gaan oordelen of iemands geloof echt is. Geen doop bij tv-bezit, dat soort vreselijke dingen.
Gian, mooi wat Ouweneel zegt:
Zij menen een profetische roeping te hebben om christelijk Nederland te waarschuwen, terwijl zij in vèrgaande mate bezig zijn het werk van Gods Geest af te breken.
Ik heb dat regelmatig meegemaakt op allerlei plaatsen.