Beste Matthijs, ik vind het best moeilijk om op jouw posting te reageren, jouw ervaringen wil ik niet afdoen als iets zwaarmoedigs, maar ook niet gaan veralgemeniseren. Je moet niet eigen ervaringen aan anderen op leggen. Dat gebeurt al te veel. Ik zelf ben sterk bepaalt bij een tekst uit Mattheüs en wel16:24 waarin Christus zegt tegen Zijn volgelingen “Zo iemand achter mij wil komen verloochene zichzelf en neme zijn kruis op en volge Mijâ€Oorspronkelijk gepost door Matthijs
Je zult buigen onder Gods Wet. Ik kan het niet anders zien, want ik geloof nooit en te nimmer dat de Heilige Geest God als Rechter over zal slaan in het geweten. In dat gericht Gods, als de Wet je aanklaagt, dan valt er niets meer in te brengen tegen de hemelse Rechter. Dan wordt alle mond gestopt zegt Gods Woord. En dan zul je het eens worden, dat God naar recht zou handelen, als Hij jou om jouw zonden zou verdoemen. Ik ben Uw gramschap dubbelwaardig en ben het niet waard om Uw zoon genaamd te worden. Nee, zegt Christus, Ik ben nedergedaalt ter helle, geloof in Mij en wordt behouden.
=
=
Weet u, dat Christus nedergedaalt is ter helle? Wilt u beweren dat Christus het waard was om deze ontzettende nederdaling mee te moeten maken voor u? Is Christus voor u nedergedaalt ter helle? Waarom bent u geen vloekwaardige, en waarom heeft Christus dan voor u de vloek der wet gedragen? Waarom bent u niet helwaardig, en waarom is Christus dan wel nedergedaalt ter helle?
Buigen onder Gods recht
Met vriendelijke groet, Egbert.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Maar indien gij elkander bijt en vereet, zie toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt.
Galaten 5:15
ps. iedereen die jarig is geweest of iets anders memorabels heeft meegemaakt is hierbij gefeliciteerd, alle anderen veel sterkte.
Herman,Oorspronkelijk gepost door MatthijsGoed, en dan nu een woord tot die personen die beweren dat een arme en ellendige zondaar - tegen wie de wet haar vervoordeeld tot de eeuwige verdoemenis - niet altijd een vloekwaardige hoeft te worden.
Matthijs maakt hier een onderscheid. Was die Samaritaanse vrouw nou een arme ellendige zondaar, wiens zonden waren aangezegd of een vloekwaardige?
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Met deze verwoording ben ik het van harte eens. Hier wil ik 'amen' op zeggen.Oorspronkelijk gepost door Zeeuw2
De bekende Schotse oudvader William Guthrie heeft een prachtig boekje geschreven: "Des christens groot interest".
In dat boekje behandelt hij de wijze waarop zondaren tot Christus gebracht worden.
In het algemeen stelt hij daar dat een zondaar die tot Christus gebracht word, eerst (langer of korter, dieper of minder diep) door de wet van zonde worden overtuigd. Dat is Gods gewone weg.
Daarnaast houd hij ook ruimte voor mensen die op een meer Evangelische wijze tot Christus gebracht worden (hij haalt als voorbeel Zacheus aan) en mensen die van kindsaf de Heere mogen vrezen en geen duidelijke bekering kennen (Johannes de Doper).
Dezelfde opvattingen vind je vrijwel hetzelfde in De Redelijke Godsdienst van Brakel.
Een van de reacties van Herman vond ik mooi; we moeten de vrijheid van Gods heilshandelen laten staan, maar wel binnen hetgeen het Woord ons leert.
Daar kan ik me van harte bij aansluiten.
Wij willen zo graag pasklaar weten hoe de Heere een zondaar bekeert.
Ik geloof dat de Heere een mens er niet eens de kans voor geeft om dat zo gedetailleerd te weten. Hij leid Zijn volk door een weg die ze niet geweten hebben en langs paden die ze niet gekend hebben.
De overeenkomst word gevonden in de bevindelijke kennis van ellende, verlossing en dankbaarheid.
Ook de evangelisch geroepen Zacheus wist heel goed dat hij een zondaar was toen hij stond(!) en beleed dat hij alles wat hij door bedrog ontvreemd had viervoudig terug zou geven.
Laten we ons houden aan datgene wat onze oudvaders op grond van de Schrift geleerd hebben.
De overtuiging van zonde door de wet is geen doel op zich. De wet is de dienstmaagd van het Evangelie; en daarom is de overtuiging van zonde door de wet alleen dienstbaar voor het Evangelie. Ze dient ertoe om de zondaar te bewegen het aanbod van het Evangelie te omhelzen.
Van nature wil geen mens dat. Daar zijn we veel te hoogmoedig voor. We willen niet leven van genade. De zondaar die tot Christus komt is een zondaar die er van overtuigd is dat er in hem alleen de dood, maar alleen in Christus het leven te vinden is en dat hij daarom Christus dierbaar acht.
Hoe en in welke weg hij deze wetenschap verkregen heeft is niet van belang. Het gaat erom dat een verloren zondaar door het geloof tot Christus komt.
Dan, en niet eerder, dan pas zal de ware boetvaardigheid ontstaan. Dat wil ik met klem vasthouden. Wanneer Voorbijganger wil zeggen dat er ware boetvaardigheid is en een bukken onder Gods rechtvaardig oordeel zonder enig zicht op de verlossing in Christus ben ik het daarmee niet eens.
De wet kan het hart doen sidderen voor Gods toorn, het hart doen wegvluchten in wanhoop, maar nooit, nooit zal de wet het hart verbreken in boetvaardigheid en een hartelijk berouw over de zonde.
Dat doet alleen het Evangelie van Christus. Wanneer de wet me leert dat ik Gods vloek rechtvaardig verdien zonder meer, dan vlucht een mens in de wanhoop.
Maar wanneer dan het Evangelie doet horen dat er in Christus verlossing is voor vloekwaardigen, omdat Hij tot een vloek geworden is; wanneer dan de nodiging van het Evangelie door de H. Geest in het hart gelegd word; dan breekt het hart. Dan, na het allerprilste geloof van Gods barmhartigheid in Christus, verbreekt het hart in de ware en Gode aangename boetvaardigheid. Dan pas is er de droefheid naar God die een onberouwelijke bekering tot zaligheid werkt.
Wie ware boetvaardigheid eist van een zondaar, alvorens tot Christus te komen; eist iets wat in der eeuwigheid onmogelijk is. Zonder geloof in Christus zal er nooit ware boetvaardigheid zijn.
En wie meent dat de wettische overtuiging die veelal aan het geloof voorafgaat benoemd mag worden met de term boetvaardigheid, heeft de kracht van de boetvaardigheid nooit gekend en laat zich door een al te lichtvaardig gevoelen van de wijs brengen zegt Calvijn.
De wetsprediking is noodzakelijk; de overtuiging van zonde door de wet is Gods gewone weg. Maar het leven geeft alleen het Evangelie wanneer de nodiging als inwendige roeping in het hart gelegd word, het geloof verwekt en de evangelische boetvaardigheid hieruit doet voortkomen.
Waar vloek en wet het hart verstalen,
Daar zal 't gezicht door God gewrocht,
Hoe het Bloedrantsoen verzoening kocht,
Aldra het stenen hart vermalen.
Of om het met Boston te zeggen: de wet kan het stenen hart in duizend stukken breken, maar al deze stukken blijven steen totdat het Evangelie het maakt tot een zacht en vlesen hart.
Echter het doet mij pijn om te zeggen. Dit mag bij ons niet meer geleerd worden en om deze verwoording ben ik door de kerkenraad ter verantwoording geroepen. Zo ver is nu reformatorisch Nederland van haar wortels afgedwaald.
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
england
Wat jammer is dat, Niek! Maar zie op tot God, Hij werkt door op Zijn manier, of wij dat nu willen of niet!
Maar wordt niet ontmoedigd, volg Hem, door alle wegen heen! En blijf getrouw aan wat wij weten het volle Evangelie te zijn!
Ik kom dta soort mensen ook veel tegen (volgens mij krijg ik altijd het uitschot van de reformatorische kerken te spreken...) die niets moeten hebben van Christus, en als je spreekt van vergeving der zonden wordt je meteen gevraagd of dan zeker ook bij het juichend Christendom behoort...
Maar God weet ons getuigenis, en Hij zal overwinnen, de waarheid overwint altijd! Zelfs al zien wij dat niet!
Maar wij moeten maar veel goed spreken van Christus! Ik heb net een schitterend boekje gekocht om op te sturen naar een goede vriendin. Het heet: Follow the Lamb. Help for new Christians.
Het is geschreven door Horatius Bonar. Het is heel erg dun, en ik heb het vug doorgelezen. Ontzettend mooi en praktisch! Is te krijgen van de bookshop van de Metropolitan Tabernacle in London. het is iets van bijna £3, maar het is het meer dan waard! Hij geeft praktisch advies aan jonge Christenen, jong in het geloof dan... Ik wilde dat ik het eerder gelezen had...
Jammer dat Sinterklaas al voorbij is...
Maar wordt niet ontmoedigd, volg Hem, door alle wegen heen! En blijf getrouw aan wat wij weten het volle Evangelie te zijn!
Ik kom dta soort mensen ook veel tegen (volgens mij krijg ik altijd het uitschot van de reformatorische kerken te spreken...) die niets moeten hebben van Christus, en als je spreekt van vergeving der zonden wordt je meteen gevraagd of dan zeker ook bij het juichend Christendom behoort...
Maar God weet ons getuigenis, en Hij zal overwinnen, de waarheid overwint altijd! Zelfs al zien wij dat niet!
Maar wij moeten maar veel goed spreken van Christus! Ik heb net een schitterend boekje gekocht om op te sturen naar een goede vriendin. Het heet: Follow the Lamb. Help for new Christians.
Het is geschreven door Horatius Bonar. Het is heel erg dun, en ik heb het vug doorgelezen. Ontzettend mooi en praktisch! Is te krijgen van de bookshop van de Metropolitan Tabernacle in London. het is iets van bijna £3, maar het is het meer dan waard! Hij geeft praktisch advies aan jonge Christenen, jong in het geloof dan... Ik wilde dat ik het eerder gelezen had...
Jammer dat Sinterklaas al voorbij is...
Ik geloof dat er een grote spraakverwarring is in deze topic, we zouden eigenlijk eens een avondje bij elkaar moeten komen om over deze zaken te praten, dan denk ik dat we elkaar misschien wat beter begrijpen..
Vandaag werd ik sterk bepaald bij een tekst uit het Evangelie van Lukas. Over de herders (verachtte mensen waren dat) veld, toen de engel tegen hen zei "Vreest niet, want, ziet, ik verkondig u grote blijdschap, die al den volke wezen zal;"
We zien hier "Vreest niet". Als ik de concordantie erbij pak, dan valt het mij op, dat God alleen tegen Zijn uitverkoren volk zegt: "Vreest niet". Ik denk dat dat wel het begin is van de wedergeboorte. Dat je God vreest, omdat je dan pas ware zelfkennis krijgt. God laat zien wie jij bent, en dat zie je omdat God laat zien Wie Hij is. In Zijn licht zien we het licht. Wat zien we dan? Dat we zondaren zijn op weg en reis naar de nimmer eindigende eeuwigheid. We zien dat God goed, HEILIG, alwetend enz. is. Ik schrijf bewust "heilig" in hoofdletters, want als je ietjes van Gods heiligheid te zien krijgt, dan pas zie je iets van je eigen onheiligheid. Dat is absoluut geen zalig gevoel. Ja, dan ben je bang voor God, omdat je gevoelt dat je God vertoornd hebt door je zonden en dat je God niet kunt ontmoeten. Of ervaren ontwaakte verdoemelijke adamskinderen dat niet?
Maar wat zegt de engel nu? "Vreest niet" Zoals ik al schreef zegt of God of één van Zijn boodschappers dit alleen tegen Gods uitverkoren volk.
Ja, ik bedenk me nu ineens dat ik weer commentaar zal krijgen dat ik weer wil vergeestelijken. Ik hou er mee op om te proberen die tekst te verklaren. Gelukkig is de Bijbel een geestelijk Boek. De Bijbel moet niet alleen verstandelijk in onze hoofden zitten, maar de waarheden die daar instaan moeten zeker in hart gegraveerd staan.
Nog een paar dingen. Ik vind psalm 51 een mooie psalm. Daar kijken we een ontdekte uitverkorene in het hart. Ik hoop dat we daar allemaal iets van kennen wat David daar uitroept in de nood. We moeten daar hartekennis (dus ervaren) van hebben en niet alleen verstandskennis. Het geloof is wel iets, wat je beleefd.
De Heere is er helemaal VRIJ in, wanneer Hij iemand in de ruimte zet, die in het midden der ellenden roept om genade. Hij zet ons in de ruimte op Zijn tijd! Dat kan heel snel, maar dat kan ook maanden of jaren duren. Daar is God helemaal vrij in. En nu moeten we niet minachtend doen, over mensen die maar niet geloven kunnen, want dat is heel niet raar. Een mens moet het geloof geschonken krijgen. En de Heere schenkt Zelf dat geloof, dat vertrouwen op Hem. Dan is het net als Bunyan in de christenreis, dan valt die pak met zonden van je rug. Dan leef je niet meer voor eigen rekening. Dat is het allerheerlijkste wat er is. Dat gaat alle verstand te boven. Dan wil je niet ruilen met een miljardair. Ja, als de Heere gevangenen vrijheid schenkt, en de gebondenen opening van de gevangenis, dan ben je door Hem in de ruimte gezet. Dat geeft een vrede, dat geeft, ja, dat geeft een onuitsprekelijke blijdschap. Dan ben je even hemelsgezind in je gemoed. Wat is dat voor een blijdschap? Nou geen blijdschap dat je Michael Smith laat galmen in je kamer. Dat kan er bij mij niet in. Dat is een blijdschap van tranen, een verwonderen over die genade waar je nou geen recht op had. Wie krijgt er genade? Wat betekent voor u genade? Als je om genade smeekt, dan reken je nergens meer op! Genade rekent niet. Genade rekent alleen maar op de straf en op het oordeel. Dan mogen jullie van mij er anders over denken, dat moet je zelf weten, maar ik hoop wel dat je ook werkelijk genade kennen mag en vertrouwen en rusten mag op Jezus, de Christus, de Enige Rostssteen. En niet rusten op je eigengerechtigde godsdienst. Of op een eigen gemaakte jezus. Nee, alleen vertrouwen op Die Jezus die het verlorende zoekt en het verdorvene vernieuwd. En voor wie is die blijde boodschap? Nou ik neem aan voor mensen die niet blij zijn. Voor wie is de goede boodschap? Ik neem aan voor mensen die zichzelf slecht vinden. Goed nu krijg ik natuurlijk commentaar dat ik voorwaarden stel. Weet je wat C.H. Spurgeon zegt? Tenzij er een waarachtige, hartgrondige belijdenis van onze zonden is voor God, hebben wij geen belofte, dat wij door het bloed van de Verlosser genade zullen vinden.
Natuurlijk hebben we allemaal onze zonden beleden voor God. Maar welke belijdenis? We lezen ook in Gods Woord dat er mensen die hun zonden beleden, maar toch voor eeuwig, Gods ontzettende straffen in de hel moeten ondervinden. Wie? Denk eens aan Farao (Ex.9 : 27), aan Bileam (Numeri 22:34), aan Saul (1 Sam.15:24), en aan Judas (Matth.27:4)
Ik heb wel misschien een hele hoop bevindelijke taal geuit in deze topic. Je mag best weten, dat ik tijden gehad heb, dat ik geen oog dicht durfde te doen. Ik had het gevoel dat ik elk moment voor God zou moeten verschijnen. En ik mag ook iets weten wat het is om in de ruimte gezet te worden. Maar echt waar, ik voel me echt niet een kind van God, ik voel me echt niet de bekeerde. Ik voel me echt niet de gelovige. Maar ik mag nu wel weten dat ik mag schuilen in Emmanuëls wonden, maar ik verzondig het iedere dag weer, en Hij wordt telkens groter voor mij, en ik ga Hem voor mijn gevoel telkens meer kennen. En echt waar, ik ben het nu nog niet waard om Zijn zoon genoemd te worden. Ik weet niet hoe met jullie gemoedstoestand is. Ik zeg niet dat mijn bevindingen, dé bevindingen zijn. Misschien dat ik het wel helemaal verkeerd heb. Misschien dat ik er wel helemaal niets van ken. Ik ben erg huiverig voor een bekering die niet van God komt, maar van de duivel. O'die slang, die listige slang, die engel des lichts, die al velen met een ingebeelde hemel, met een eigen jezus-beeld, die al velen met deze tekst "In het huis Mijns Vaders zijn vele woningen" in de hel gevoerd heeft. Ik ben er echt bang voor. Want er is niemand, die meer op God lijkt dan de duivel. Hoe het ook zij, Hij is mijn Enige rotssteen. En als ik mij zou vergissen, dan zal ik naar recht voor eeuwig buiten geworpen worden.
Mijn laatste vraag. Wie onderschrijft en belijdt de Dordtse Leerregels met het hart?
Dan zijn we ook hiermee eens "Aangezien alle mensen in Adam gezondigd hebben, en des vloeks en eeuwigen doods zijn schuldig geworden, zo zou God niemand ongelijk hebben gedaan, indien Hij het ganse menselijke geslacht in de zonde en vervloeking had willen laten en om de zonde verdoemen, volgens deze uitspraken van den apostel: De gehele wereld is voor God verdoemelijk. Zij hebben allen gezondigd, en derven de heerlijkheid Gods (Rom. 3:19, 23). En: De bezoldiging der zonde is de dood (Rom. 6:23)."
Ik sluit af met een nog 4 artikelen uit hoofdstuk 1 van de Dordtse Leerregelen.
Maar hierin is de liefde Gods geopenbaard, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft, opdat een iegelijk, die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe (1 Joh. 4:9; Joh. 3:16).
En opdat de mensen tot het geloof worden gebracht, zendt God goedertierenlijk verkondigers van deze zeer blijde boodschap, tot wie Hij wil en wanneer Hij wil; door wier dienst de mensen geroepen worden tot bekering en het geloof in Christus, den Gekruisigde. Want hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt? En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? (Rom. 10:14, 15). 1-4.
Die dit Evangelie niet geloven, op die blijft de toorn Gods. Maar die het aannemen en den Zaligmaker Jezus met een waarachtig en levend geloof omhelzen, die worden door Hem van den toorn Gods en van het verderf verlost, en met het eeuwige leven begiftigd (Joh. 3:36, Mark. 16:16).
1-5. De oorzaak of onschuld van dat ongeloof, gelijk ook van alle andere zonden, is geenszins in God, maar in den mens. Maar het geloof in Jezus Christus en de zaligheid door Hem, is een genadige gave Gods; gelijk geschreven is: Uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof, en dat niet uit u, het is Gods gave (Ef. 2:8). Insgelijks: Het is u gegeven in Christus te geloven (Filip. 1:29).
Groeten,
Matthijs
Vandaag werd ik sterk bepaald bij een tekst uit het Evangelie van Lukas. Over de herders (verachtte mensen waren dat) veld, toen de engel tegen hen zei "Vreest niet, want, ziet, ik verkondig u grote blijdschap, die al den volke wezen zal;"
We zien hier "Vreest niet". Als ik de concordantie erbij pak, dan valt het mij op, dat God alleen tegen Zijn uitverkoren volk zegt: "Vreest niet". Ik denk dat dat wel het begin is van de wedergeboorte. Dat je God vreest, omdat je dan pas ware zelfkennis krijgt. God laat zien wie jij bent, en dat zie je omdat God laat zien Wie Hij is. In Zijn licht zien we het licht. Wat zien we dan? Dat we zondaren zijn op weg en reis naar de nimmer eindigende eeuwigheid. We zien dat God goed, HEILIG, alwetend enz. is. Ik schrijf bewust "heilig" in hoofdletters, want als je ietjes van Gods heiligheid te zien krijgt, dan pas zie je iets van je eigen onheiligheid. Dat is absoluut geen zalig gevoel. Ja, dan ben je bang voor God, omdat je gevoelt dat je God vertoornd hebt door je zonden en dat je God niet kunt ontmoeten. Of ervaren ontwaakte verdoemelijke adamskinderen dat niet?
Maar wat zegt de engel nu? "Vreest niet" Zoals ik al schreef zegt of God of één van Zijn boodschappers dit alleen tegen Gods uitverkoren volk.
Ja, ik bedenk me nu ineens dat ik weer commentaar zal krijgen dat ik weer wil vergeestelijken. Ik hou er mee op om te proberen die tekst te verklaren. Gelukkig is de Bijbel een geestelijk Boek. De Bijbel moet niet alleen verstandelijk in onze hoofden zitten, maar de waarheden die daar instaan moeten zeker in hart gegraveerd staan.
Nog een paar dingen. Ik vind psalm 51 een mooie psalm. Daar kijken we een ontdekte uitverkorene in het hart. Ik hoop dat we daar allemaal iets van kennen wat David daar uitroept in de nood. We moeten daar hartekennis (dus ervaren) van hebben en niet alleen verstandskennis. Het geloof is wel iets, wat je beleefd.
De Heere is er helemaal VRIJ in, wanneer Hij iemand in de ruimte zet, die in het midden der ellenden roept om genade. Hij zet ons in de ruimte op Zijn tijd! Dat kan heel snel, maar dat kan ook maanden of jaren duren. Daar is God helemaal vrij in. En nu moeten we niet minachtend doen, over mensen die maar niet geloven kunnen, want dat is heel niet raar. Een mens moet het geloof geschonken krijgen. En de Heere schenkt Zelf dat geloof, dat vertrouwen op Hem. Dan is het net als Bunyan in de christenreis, dan valt die pak met zonden van je rug. Dan leef je niet meer voor eigen rekening. Dat is het allerheerlijkste wat er is. Dat gaat alle verstand te boven. Dan wil je niet ruilen met een miljardair. Ja, als de Heere gevangenen vrijheid schenkt, en de gebondenen opening van de gevangenis, dan ben je door Hem in de ruimte gezet. Dat geeft een vrede, dat geeft, ja, dat geeft een onuitsprekelijke blijdschap. Dan ben je even hemelsgezind in je gemoed. Wat is dat voor een blijdschap? Nou geen blijdschap dat je Michael Smith laat galmen in je kamer. Dat kan er bij mij niet in. Dat is een blijdschap van tranen, een verwonderen over die genade waar je nou geen recht op had. Wie krijgt er genade? Wat betekent voor u genade? Als je om genade smeekt, dan reken je nergens meer op! Genade rekent niet. Genade rekent alleen maar op de straf en op het oordeel. Dan mogen jullie van mij er anders over denken, dat moet je zelf weten, maar ik hoop wel dat je ook werkelijk genade kennen mag en vertrouwen en rusten mag op Jezus, de Christus, de Enige Rostssteen. En niet rusten op je eigengerechtigde godsdienst. Of op een eigen gemaakte jezus. Nee, alleen vertrouwen op Die Jezus die het verlorende zoekt en het verdorvene vernieuwd. En voor wie is die blijde boodschap? Nou ik neem aan voor mensen die niet blij zijn. Voor wie is de goede boodschap? Ik neem aan voor mensen die zichzelf slecht vinden. Goed nu krijg ik natuurlijk commentaar dat ik voorwaarden stel. Weet je wat C.H. Spurgeon zegt? Tenzij er een waarachtige, hartgrondige belijdenis van onze zonden is voor God, hebben wij geen belofte, dat wij door het bloed van de Verlosser genade zullen vinden.
Natuurlijk hebben we allemaal onze zonden beleden voor God. Maar welke belijdenis? We lezen ook in Gods Woord dat er mensen die hun zonden beleden, maar toch voor eeuwig, Gods ontzettende straffen in de hel moeten ondervinden. Wie? Denk eens aan Farao (Ex.9 : 27), aan Bileam (Numeri 22:34), aan Saul (1 Sam.15:24), en aan Judas (Matth.27:4)
Ik heb wel misschien een hele hoop bevindelijke taal geuit in deze topic. Je mag best weten, dat ik tijden gehad heb, dat ik geen oog dicht durfde te doen. Ik had het gevoel dat ik elk moment voor God zou moeten verschijnen. En ik mag ook iets weten wat het is om in de ruimte gezet te worden. Maar echt waar, ik voel me echt niet een kind van God, ik voel me echt niet de bekeerde. Ik voel me echt niet de gelovige. Maar ik mag nu wel weten dat ik mag schuilen in Emmanuëls wonden, maar ik verzondig het iedere dag weer, en Hij wordt telkens groter voor mij, en ik ga Hem voor mijn gevoel telkens meer kennen. En echt waar, ik ben het nu nog niet waard om Zijn zoon genoemd te worden. Ik weet niet hoe met jullie gemoedstoestand is. Ik zeg niet dat mijn bevindingen, dé bevindingen zijn. Misschien dat ik het wel helemaal verkeerd heb. Misschien dat ik er wel helemaal niets van ken. Ik ben erg huiverig voor een bekering die niet van God komt, maar van de duivel. O'die slang, die listige slang, die engel des lichts, die al velen met een ingebeelde hemel, met een eigen jezus-beeld, die al velen met deze tekst "In het huis Mijns Vaders zijn vele woningen" in de hel gevoerd heeft. Ik ben er echt bang voor. Want er is niemand, die meer op God lijkt dan de duivel. Hoe het ook zij, Hij is mijn Enige rotssteen. En als ik mij zou vergissen, dan zal ik naar recht voor eeuwig buiten geworpen worden.
Mijn laatste vraag. Wie onderschrijft en belijdt de Dordtse Leerregels met het hart?
Dan zijn we ook hiermee eens "Aangezien alle mensen in Adam gezondigd hebben, en des vloeks en eeuwigen doods zijn schuldig geworden, zo zou God niemand ongelijk hebben gedaan, indien Hij het ganse menselijke geslacht in de zonde en vervloeking had willen laten en om de zonde verdoemen, volgens deze uitspraken van den apostel: De gehele wereld is voor God verdoemelijk. Zij hebben allen gezondigd, en derven de heerlijkheid Gods (Rom. 3:19, 23). En: De bezoldiging der zonde is de dood (Rom. 6:23)."
Ik sluit af met een nog 4 artikelen uit hoofdstuk 1 van de Dordtse Leerregelen.
Maar hierin is de liefde Gods geopenbaard, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft, opdat een iegelijk, die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe (1 Joh. 4:9; Joh. 3:16).
En opdat de mensen tot het geloof worden gebracht, zendt God goedertierenlijk verkondigers van deze zeer blijde boodschap, tot wie Hij wil en wanneer Hij wil; door wier dienst de mensen geroepen worden tot bekering en het geloof in Christus, den Gekruisigde. Want hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt? En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? (Rom. 10:14, 15). 1-4.
Die dit Evangelie niet geloven, op die blijft de toorn Gods. Maar die het aannemen en den Zaligmaker Jezus met een waarachtig en levend geloof omhelzen, die worden door Hem van den toorn Gods en van het verderf verlost, en met het eeuwige leven begiftigd (Joh. 3:36, Mark. 16:16).
1-5. De oorzaak of onschuld van dat ongeloof, gelijk ook van alle andere zonden, is geenszins in God, maar in den mens. Maar het geloof in Jezus Christus en de zaligheid door Hem, is een genadige gave Gods; gelijk geschreven is: Uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof, en dat niet uit u, het is Gods gave (Ef. 2:8). Insgelijks: Het is u gegeven in Christus te geloven (Filip. 1:29).
Groeten,
Matthijs
Liever Turks dan Paaps
-
Lecram
Beste Matthijs,Oorspronkelijk gepost door Matthijs
Een lange reactie...
Ik wil niets afdoen van datgene wat jij beleefd hebt, maar wat ik mis is een inleven in diegenen die bepaalde zaken anders of in een andere volgorde beleven dan jij. Sta eens open voor wat anderen beleefd hebben. En doe dat niet af als een geloof wat niet echt is. Dan zal je zien dat je verhaal heel wat genuanceerder kan.
-
Lecram
Beste Voorbijganger,Oorspronkelijk gepost door voorbijganger
Een lange reactie...
Ik wil niets afdoen van datgene wat jij beleefd hebt, maar wat ik mis is een inleven in diegenen die bepaalde zaken anders of in een andere volgorde beleven dan jij. Sta eens open voor wat anderen beleefd hebben. En doe dat niet af als een geloof wat niet echt is. Dan zal je zien dat je verhaal heel wat genuanceerder kan.
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Beste Matthijs ea,Natuurlijk hebben we allemaal onze zonden beleden voor God. Maar welke belijdenis? We lezen ook in Gods Woord dat er mensen die hun zonden beleden, maar toch voor eeuwig, Gods ontzettende straffen in de hel moeten ondervinden. Wie? Denk eens aan Farao (Ex.9 : 27), aan Bileam (Numeri 22:34), aan Saul (1 Sam.15:24), en aan Judas (Matth.27:4)
Hiermee geef je juist het scharnierpunt aan. Bij het instemmen van onze zonden mag het nooit en kan het nooit blijven staan. Laten we de belijdenis van Farao eens horen: 'Toen schikte Farao heen, en hij riep Mozes en Aaron, en zeide tot hen: Ik heb mij ditmaal verzondigd; de HEERE is rechtvaardig; ik daarentegen en mijn volk zijn goddelozen!'
Welk een belijdenis! Ik heb mij verzondigd en de HEERE is rechtvaardig. Is dat geen bukken onder het recht? Nee, want we missen bij Farao één ding en dat is de smeking om genade. Als we waarlijk onder Gods recht liggen, waarlijk erkennen 'ik ben Gods toorn dubbel waardig, ja al zou God nooit meer naar mij omzien, het is rechtvaardig', dan wordt ook de bede geboren 'O God wees mij genadig' of zoals de mensen op de pinksterdag 'Wat moeten wij doen om zalig te worden'. Kijk en deze bede ontbrak nu Farao, Kaïn, Judas etc. Dan is het zeker een sibboleth of sjibboleth.
Dus nooit kan het zonder zondekennis, maar ook nooit zonder geloofskennis. Beide schenkt God in de daad van de wedergeboorte. Hij vernieuwt ons, ja Hij wekt ons op uit onze doodstaat. Van deze doodstaat zegt Paulus 'Onder dewelke ook wij allen eertijds verkeerd hebben in de begeerlijkheden onzes vleses, doende den wil des vleses en der gedachten; en wij waren van nature kinderen des toorns, gelijk ook de anderen'. Paulus spreekt hier niet over een lief volk van God of over zijn eertijds als volk des Heeren, nee hij spreekt hier uit dat hij in zijn eertijds een kind des toorns was. Uit deze doodstaat wekt God ons op. Dan gaat het licht ons op, ja in het licht van Jezus Christus worden we verbroken. Ja zo verbroken dat we door de daad van het geschonken geloof het hoofd omhoog mogen heffen 'Gij Zone Davids ontferm u mijner'. En o wat een eeuwig wonder is het dan als het dan is zoals we lezen in Zijn Woord 'en Jezus stond stil'. Hij stond stil op smeekbede om genade. Zo vertoeft Hij nog, ja Hij lokt ons nog in het gewaad van Zijn Woord: 'Die in Mij gelooft, gelijkerwijs de Schrift zegt, stromen des levenden waters zullen uit zijn buik vloeien.'
Nooit meer te dorsten, maar voor nu en tot in alle eeuwigheid gevoed en gelaafd te mogen worden uit de Bron Jezus Christus.
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Waar oordeel ik over de bevindingen van een ander? Mannine, ik herken wel veel in je, maar het lijkt wel alsof we het altijd met een "lieve" God te doen hebben. Nee, God is liefde, maar Hij is ook een rechtvaardig Rechter en toornt Zich schrikkelijk over de zonden, en kan dat niet ongestraft laten. En dat is wel een belevenis die je meemaakt in de vierschaar. Het lijkt wel alsof iedereen zegt: je moet geloven, alleen maar geloven, dan komt alles wel goed. Nou het is zeker waar dat wij moeten geloven. Ongeloof is trouwens de grootste zonde die er is. Maar men kan het tegenwoordig het allemaal zelf wel, tenminste zo komt het over. Dat is allemaal verstandelijk. Maar als het op hart aankomt, dan wordt het onmogelijk. Maar dan is het bij Hem mogelijk.
Maar goed, ik zal er over ophouden. Wie op Hem vertrouwt Die het verlorene zoekt en het verdorvene vernieuwd, zal niet beschaamd uit komen.
Groeten,
Matthijs
Maar goed, ik zal er over ophouden. Wie op Hem vertrouwt Die het verlorene zoekt en het verdorvene vernieuwd, zal niet beschaamd uit komen.
Groeten,
Matthijs
Liever Turks dan Paaps
Wel eens dit gelezen over de vierschaar? Lezing Vierschaar Haamstede conferentieOorspronkelijk gepost door Matthijs(..) En dat is wel een belevenis die je meemaakt in de vierschaar. (..)
Ik weet niet goed wat de gevolgen zijn van de stelling die ik nu wil gaan deponeren, dus hang me er niet meteen aan op:Had Christen toen Hij bij het kruis was met een vertoornd rechter te doen? Ja voorheen had hij zondekennis en was hij diep ellendig, maar we lezen nergens over een vierschaar der conciëntie o.i.d.
Ik zeg niet dat dat niet nodig is, het is zéker waar dat de mens met zijn schuld te doen krijgt anders vlucht hij niet tot de Heere.
Is het mogelijk om te spreken over God als Rechter die toornig is op de zondaar? Of spreken we over een God die alleen toornig is op de zonden van een zondaar. Dat is nl. een wezelijk verschil. Als het laatste het geval is, betekend dat dus dat er mensen kunnen zijn die snel Christus mogen zien, en weinig van de toorn van God hoeven te zien. Als deze stelling opgaat, zou daarmee een groot deel van de verschillen in beleving verklaard zijn. Nogmaals, het is voor alsnog slechts een stelling, ik heb er nog té weinig over nagedacht om alle consequenties ervan te kunnen overzien...