Ja, ik denk dat een gemeentelid die met een roeping loopt voor ouderling of diaken dit kan vertellen bij een huisbezoek. Waarom niet?
Het is juist mooi om dat te horen in de gemeente.

Bezorgd schreef: ↑29 apr 2023, 21:25Of predikant een roeping voor het leven is weet ik ook niet.

Ds. K. de Gier zegt er dit over. https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... 1b409727d2 Ik vind de argumenten niet overtuigend. Zelf denk ik dat veel predikanten (ter rechterzijde misschien vooral?) gedragsmatig best wel veranderen onder het dragen van hun ambt, en dat het haast ondoenlijk is om hen weer een gewoon gemeentelid te laten zijn. Deze 'opvatting' van mezelf zet me wel aan het denken trouwens

Wat bedoel je daar dan mee?

DDD schreef: ↑29 apr 2023, 23:09 Wat bedoel je daar dan mee?

Dat ik meen dat, ondanks dat ik het vaak gewoon ben gaan vinden "omdat het nu eenmaal een dominee is", verschillende dominees zich toch best apart gedragen. Qua lichaamshouding, stemgebruik, doen en laten... Eigenlijk schrik ik zelf wel van die conclusie, had er nooit zo bij stil gestaan. Je anders of zelfs apart gaan gedragen is nergens voor nodig.

Dat is mij gelukkig nog nooit opgevallen.

Maar als mensen zich raar gaan gedragen dan wordt het tijd om daar wat van te zeggen.

DDD schreef: ↑29 apr 2023, 23:15 Dat is mij gelukkig nog nooit opgevallen.

Maar als mensen zich raar gaan gedragen dan wordt het tijd om daar wat van te zeggen.

Voor mensen als jij en ik geldt dat ongetwijfeld. Maar voor mensen op een voetstuk, want "van God gezonden" etc., geldt dat kennelijk niet.

Bezorgd schreef: ↑29 apr 2023, 21:25

MGG schreef: ↑29 apr 2023, 20:56

Bezorgd schreef: ↑29 apr 2023, 20:15

Toch denk je verkeerd.
Voor ouderlingen en diakenen geldt al een max termijn van 3,4 of 5 jaar.
Daarna begint of een nieuw ambtstermijn of niet.
Bij kandidaatstelling is een zittende kandidaat gelijkwaardig aan een kandidaat die (nog) niet in het ambt staat.

Elke ambtsdrager is volledig vrij om bij kandidaatstelling zich niet kandidaat te stellen.
En een kerkenraad is ook volledig vrij om een aftredend ambtsdrager niet kandidaat te stellen.

In jou redenatie zou je dus ook geen verkiezingen moeten houden?

Ik citeerde een stukje tekst van @Tiberius. GGL is het met Tiberius eens, maar ik kan dit niet rijmen zijn eerdere standpunt.
1. Als ambstdragers zich herkiesbaar stellen, dan neem ik aan dat zij nog steeds een roeping ervaren.
2. In theorie zijn kerkenraden volledig vrij om ambstdragers niet herkiesbaar te stellen. In de praktijk denken lang niet alle gemeenteleden hier ook zo over.

Ik heb mij nooit verdiept in de vraag of ouderling/diaken net als predikant een ambt voor het leven is. En daarmee samenhangend of we wel herverkiezing moeten houden.

1. Vind je dan ook dat een gemeentelid die met een roeping loopt (ouderling-diaken) zich moet kunnen melden bij de kerkenraad? 2. En dan kandidaat gesteld moet worden?

Of predikant een roeping voor het leven is weet ik ook niet.
3. Hoe dan met afgezette predikanten? Is de roeping nooit echt geweest? Is dat dan wel een tijdelijke roeping geweest?

1. Het moet kunnen, maar ik betwijfel of het nodig is. Zulke zaken moeten allereerst en vooral bij God neergelegd worden. Dezelfde God die ook aangeroepen wordt bij het kandidaat stellen van ambstdragers.
2. Absoluut niet. De kerkenraad moet zelf beslissingen nemen.
3. Lastige vraag. De roeping kan ook echt zijn, maar dat de predikant door zijn zondige handelen niet meer aan de roeping kan voldoen/voldoet.

DDD schreef: ↑29 apr 2023, 23:15 Dat is mij gelukkig nog nooit opgevallen.

Maar als mensen zich raar gaan gedragen dan wordt het tijd om daar wat van te zeggen.

Dat is zeker gelukkig. Mij valt het ook meestal niet op omdat ik blijkbaar geneigd ben dominees door een andere bril te bekijken.

Vraag aan de moderatoren: is het mogelijk ergens volgende week het onderschrift over seksueel misbruik uit de titel te verwijderen? Het geeft de titel een buikpijn-lading, bij mij in elk geval.

Job schreef: ↑29 apr 2023, 22:47

Bezorgd schreef: ↑29 apr 2023, 21:25Of predikant een roeping voor het leven is weet ik ook niet.

Ds. K. de Gier zegt er dit over. https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... 1b409727d2 Ik vind de argumenten niet overtuigend. Zelf denk ik dat veel predikanten (ter rechterzijde misschien vooral?) gedragsmatig best wel veranderen onder het dragen van hun ambt, en dat het haast ondoenlijk is om hen weer een gewoon gemeentelid te laten zijn. Deze 'opvatting' van mezelf zet me wel aan het denken trouwens

Sommige dominees weten opeens niet meer hoelang 1,5 uur is

MGG schreef: ↑29 apr 2023, 23:28

Bezorgd schreef: ↑29 apr 2023, 21:25
1. Vind je dan ook dat een gemeentelid die met een roeping loopt (ouderling-diaken) zich moet kunnen melden bij de kerkenraad?

1. Het moet kunnen, maar ik betwijfel of het nodig is. Zulke zaken moeten allereerst en vooral bij God neergelegd worden. Dezelfde God die ook aangeroepen wordt hij het kandidaat stellen van ambstdragers. Wanneer niemand van je roeping weet en je wordt kandidaat gesteld en gekozen, dan is het een extra bevestiging.

Ik denk dat de (zelfverloochenende) periode van wachten op de "wettiglijke beroeping" (formulier) de enige weg is. "Wettiglijk van Gods gemeente en mitsdien van God Zelf...", dat veronderstelt geen eigen ingrijpen. In eenzelfde categorie valt een predikant die al tijden (soms zelfs jaren) weet naar een bepaalde gemeente te moeten, maar zijn tong er moet afbijten om dit niet bij de nog niet-kandidaatstellende kerkenraad aan te geven. Een weg van soms strijd en van hopelijk vooral veel gelovig (ver)wachten - en mogelijk van loutering.

Hendrikus schreef: ↑29 apr 2023, 23:26

DDD schreef: ↑29 apr 2023, 23:15 Dat is mij gelukkig nog nooit opgevallen.

Maar als mensen zich raar gaan gedragen dan wordt het tijd om daar wat van te zeggen.

Voor mensen als jij en ik geldt dat ongetwijfeld. Maar voor mensen op een voetstuk, want "van God gezonden" etc., geldt dat kennelijk niet.

Ook mensen die door God gezonden zijn mag je er op wijzen als ze gek doen. Dat heeft immers niets met elkaar te maken.

Hendrikus schreef: ↑29 apr 2023, 23:26

DDD schreef: ↑29 apr 2023, 23:15 Dat is mij gelukkig nog nooit opgevallen.

Maar als mensen zich raar gaan gedragen dan wordt het tijd om daar wat van te zeggen.

Voor mensen als jij en ik geldt dat ongetwijfeld. Maar voor mensen op een voetstuk, want "van God gezonden" etc., geldt dat kennelijk niet.

Jij en ik staan hier op een voetstuk. Ongetwijfeld!

MGG schreef: ↑29 apr 2023, 23:29

Job schreef: ↑29 apr 2023, 22:47

Bezorgd schreef: ↑29 apr 2023, 21:25Of predikant een roeping voor het leven is weet ik ook niet.

Ds. K. de Gier zegt er dit over. https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... 1b409727d2 Ik vind de argumenten niet overtuigend. Zelf denk ik dat veel predikanten (ter rechterzijde misschien vooral?) gedragsmatig best wel veranderen onder het dragen van hun ambt, en dat het haast ondoenlijk is om hen weer een gewoon gemeentelid te laten zijn. Deze 'opvatting' van mezelf zet me wel aan het denken trouwens

Sommige dominees weten opeens niet meer hoelang 1,5 uur is

Bijvoorbeeld.

Ik zal er nog één noemen. Een onkerkelijke collega moest een tijd geleden iets bezorgen bij één van de predikanten uit ons ref. wereldje en zijn vrouw, niet wetend dat het om een dominee ging. Tijdens de lunchpauze sprak hij zijn verwondering tegen mij uit over zijn wat bijzondere klanten van die ochtend, die overigens heel vriendelijk waren geweest. Gaf wat voorbeelden over hun uiterlijk (beiden donker en zeer bedekt gekleed), maar vooral over hun spraakgebruik (langzaam, gedragen en ouderwetse woorden). Na afloop werd er een Bijbel meegegeven aan mijn collega. Mijn collega liet zich niet lelijk uit, wel wat verbaasd. Gaandeweg ging er bij mij een lampje branden: dit leek wel over een predikantsechtpaar te gaan. Ik keek het even na en warempel: mijn collega was bij één onzer bekende predikanten thuis geweest. Opeens bekeek ik betreffende predikant door de ogen van mijn collega en realiseerde me...dit gedrag is voor mij als rechtsch kerkmensch misschien vrij gewoon (wellicht verwacht ik het onwillekeurig zelfs?), maar voor een onwetende medeburger ronduit vervreemdend. Maar ook als een gewoon gemeentelid zich zo zou gedragen, zou ik het op zijn minst "apart" vinden.

Gelukkig wel vriendelijk. Maar niet echt een aanbeveling, zulk gedrag. Dat is dan toch spijtig.

Ik geloof niet dat onze dominee zo gek doet hoor. Ik kan mij er niets bij voorstellen, in ieder geval.

MGG schreef: ↑29 apr 2023, 23:28

Bezorgd schreef: ↑29 apr 2023, 21:25

MGG schreef: ↑29 apr 2023, 20:56

Bezorgd schreef: ↑29 apr 2023, 20:15

Toch denk je verkeerd.
Voor ouderlingen en diakenen geldt al een max termijn van 3,4 of 5 jaar.
Daarna begint of een nieuw ambtstermijn of niet.
Bij kandidaatstelling is een zittende kandidaat gelijkwaardig aan een kandidaat die (nog) niet in het ambt staat.

Elke ambtsdrager is volledig vrij om bij kandidaatstelling zich niet kandidaat te stellen.
En een kerkenraad is ook volledig vrij om een aftredend ambtsdrager niet kandidaat te stellen.

In jou redenatie zou je dus ook geen verkiezingen moeten houden?

Ik citeerde een stukje tekst van @Tiberius. GGL is het met Tiberius eens, maar ik kan dit niet rijmen zijn eerdere standpunt.
1. Als ambstdragers zich herkiesbaar stellen, dan neem ik aan dat zij nog steeds een roeping ervaren.
2. In theorie zijn kerkenraden volledig vrij om ambstdragers niet herkiesbaar te stellen. In de praktijk denken lang niet alle gemeenteleden hier ook zo over.

Ik heb mij nooit verdiept in de vraag of ouderling/diaken net als predikant een ambt voor het leven is. En daarmee samenhangend of we wel herverkiezing moeten houden.

1. Vind je dan ook dat een gemeentelid die met een roeping loopt (ouderling-diaken) zich moet kunnen melden bij de kerkenraad? 2. En dan kandidaat gesteld moet worden?

Of predikant een roeping voor het leven is weet ik ook niet.
3. Hoe dan met afgezette predikanten? Is de roeping nooit echt geweest? Is dat dan wel een tijdelijke roeping geweest?

1. Het moet kunnen, maar ik betwijfel of het nodig is. Zulke zaken moeten allereerst en vooral bij God neergelegd worden. Dezelfde God die ook aangeroepen wordt bij het kandidaat stellen van ambstdragers.
2. Absoluut niet. De kerkenraad moet zelf beslissingen nemen.
3. Lastige vraag. De roeping kan ook echt zijn, maar dat de predikant door zijn zondige handelen niet meer aan de roeping kan voldoen/voldoet.

Weeg je dan de roeping tot ouderling of diaken anders dan de roeping tot predikant?
Want laatstgenoemden moeten zich wel in de weg der middelen stellen, of via curatorium en/of een studie beginnen om beroepbaar gesteld te worden.