Dat beide inhoudelijk helemaal verschillen, daarover zijn we het eens. maar nu die praktische vertaling daarvan. Daar ging het me om.
Ik denk dat we het wat het praktische betreft inderdaad wel eens zijn. Het is wel eens eerder en mijns inziens terecht gezegd: je kunt beter naar ds. Comrie luisteren dan naar dr. Comrie.
Ik denk dat het terecht is opgemerkt. In zijn preken is Comrie een herder die het voor alles er om te doen is om verloren en schuldige zondaren te leiden tot Christus. In dat opzicht spreekt Comrie me zonder meer bijzonder aan. Sterker: het lieflijke en Evangelische en de onvoorwaardelijke aanbieding van Christus in het Evangelie (zijn Schotse erfenis ?) vind ik bij hem meer dan bij Van der Groe terug.
In dogmatisch opzicht denk ik echter dat Van der Groe veel dichter bij de Schrift, belijdenis en onze nadere reformatoren en puriteinen staat.
Nu is een dergelijk verschil op zich niet erg wanneer de praktische uitwerking nagenoeg niet verschilt; zoals bij Comrie inderdaad het geval was.
Kwalijker is het wanneer men Comrie gebruiken wil om een niet Schriftuurlijke heilsorde waarbij wedergeboorte, geloof in Christus, rechtvaardiging e.d. geen onderscheiden weldaden, maar standen worden die de ene wel, en de ander niet kent.
Dat is onschriftuurlijk. De Schrift geeft weliswaar aan dat er onderscheid is in kracht en mate van het geloof; maar stelt wel duidelijk dat alle wedergeborenen daadwerkelijk in Christus geloven en daardoor rechtvaardig voor God zijn.
Ik geloof niet dat Comrie het misbruik van zijn leer gewild heeft. Helaas heeft hij er onbedoeld wel wat aanleiding toe gegeven.
Kortom: waardeer Comrie als Schriftuurlijk-bevindelijk prediker; maar raadpleeg liever anderen op dogmatisch gebied. Dat is overigens mijn persoonlijke mening waarmee een ieder uiteraard mag verschillen.
Groeten,