Vervolgde schreef:

Dr. P. de Vries schreef
In het licht van de gehele Schrift maar in het bijzonder van het boek Openbaring moeten we de coronacrisis zien als een voetstap van de naderende Christus. Onze samenleving draagt tal van trekken van Babel. We kunnen ons niet uit de samenleving terugtrekken. Ook wij hebben er een taak en plaats. De vraag is wel of wij er ons helemaal thuis voelen. Voor iedereen is de coronacrisis een appel om met het normen- en waardenpatroon van Babel te breken. In het boek Openbaring lezen we in dat kader de oproep: ‘Gaat uit van haar, Mijn volk, opdat gij aan haar zonden geen gemeenschap hebt, en opdat gij van haar plagen niet ontvangt.’ (Openb. 18:4).

Hoe zouden we dat concreet moeten doen?

Zie mijn eerdere reacties.

Ik zie de coronacrisis als het begin van de eindtijd. In de Bijbel staat dat er oorlogen van geruchten, rampen en ziektes over de hele wereld zullen komen. Maar de mensen zijn horende doof en ziende blind. En er zal radeloze angst heersen over de mensheid. Gelukkig zijn wij, die in de Messias geloven en ons geborgen weten in Zijn hand. Dat wil niet zeggen dat wij niet beproefd zullen worden. Maar hetzij wij leven of hetzij wij sterven, wij zijn van de Heere. De Messias zeg Zelf: "Ik ben de Alfa, en de Omega, het Begin en het Einde; de Eerste en de Laatste. Wie Mij gelooft zal eeuwig leven," (Openb 22:14 en Joh 3:16) ... We mogen beseffen dat we niet alleen zijn en dat we door het geloof in Jezus kracht zullen krijgen.

Bron: Hadderech

Het is toch jammer dat de discussie in dit draadje steeds doodbloedt, terwijl alle andere draadjes over het Coronavirus bovenaan de lijst met actuele topics staan.

Misschien is dat ook wel goed. Ik lees nog niet zoveel zinnigs als het om de duiding gaat. Wij zijn bovendien geen profeten, en de mensen die wel profeteren, nemen soms standpunten in die ik in de Bijbel niet herken en waarin ik de Bijbel niet herken.

DDD schreef:Misschien is dat ook wel goed. Ik lees nog niet zoveel zinnigs als het om de duiding gaat. Wij zijn bovendien geen profeten, en de mensen die wel profeteren, nemen soms standpunten in die ik in de Bijbel niet herken en waarin ik de Bijbel niet herken.

Dat ben ik in het geheel niet met je eens. De Bijbel staat er vol mee. Alleen willen wij het ten diepste niet onder ogen zien. We kunnen uren debatteren en filosoferen, maar daar schieten we niets mee op, als we de duiding van dit virus niet onder ogen (willen) komen.

Ten diepste.
Dat is altijd wel een mooie term. Maar wat bedoel je daarmee?

Jantje schreef: Dat ben ik in het geheel niet met je eens. De Bijbel staat er vol mee. Alleen willen wij het ten diepste niet onder ogen zien. We kunnen uren debatteren en filosoferen, maar daar schieten we niets mee op, als we de duiding van dit virus niet onder ogen (willen) komen.

In de afgelopen 2000 jaar is dit een relatief onschuldig pandemietje. Nog geen tiende promille van de wereldbevolking is er aan overleden tot nu toe. Dat was in het verleden wel anders met pandemieën. Dus zoveel duiding is helemaal niet noodzakelijk, zeker van rechterzijde. Die duiding kan ik zo voor je uittekenen.

refo schreef:Ten diepste.
Dat is altijd wel een mooie term. Maar wat bedoel je daarmee?

Dit: 'diep in ons hart' of: 'op de bodem van ons hart'.

Ambtenaar schreef:

Jantje schreef: Dat ben ik in het geheel niet met je eens. De Bijbel staat er vol mee. Alleen willen wij het ten diepste niet onder ogen zien. We kunnen uren debatteren en filosoferen, maar daar schieten we niets mee op, als we de duiding van dit virus niet onder ogen (willen) komen.

In de afgelopen 2000 jaar is dit een relatief onschuldig pandemietje. Nog geen tiende promille van de wereldbevolking is er aan overleden tot nu toe. Dat was in het verleden wel anders met pandemieën. Dus zoveel duiding is helemaal niet noodzakelijk, zeker van rechterzijde. Die duiding kan ik zo voor je uittekenen.

Ik distantieer me hier nadrukkelijk van. Het gaat vandaag de dag ook om de gevolgen naar aanleiding ván dit virus. De sociale en economische schade zullen nog lang gevoeld worden.

En dat vergeet jij voor het gemak maar even.

Jantje schreef:Ik distantieer me hier nadrukkelijk van. Het gaat vandaag de dag ook om de gevolgen naar aanleiding ván dit virus. De sociale en economische schade zullen nog lang gevoeld worden.

En dat vergeet jij voor het gemak maar even.

En jij denkt dat dit vroeger niet voorkwam? Hoe hoger het percentage doden, hoe hoger de sociale en economische schade.

Ik loop op tegen een metershoge muur, daar er geen enkel begrip lijkt te bestaan. Het voelt wel een beetje als een vervreemding. Dus ik reageer maar niet meer.

Jantje schreef:Ik loop op tegen een metershoge muur, daar er geen enkel begrip lijkt te bestaan. Het voelt wel een beetje als een vervreemding. Dus ik reageer maar niet meer.

Nou, leg het dan eens uit, voor ons allemaal. We zijn tenslotte hier op RF om iets van elkaar te leren.

Jantje schreef:Ik loop op tegen een metershoge muur, daar er geen enkel begrip lijkt te bestaan. Het voelt wel een beetje als een vervreemding. Dus ik reageer maar niet meer.

Wat wil je dan zeggen Jantje?
Ik vond de uitleg van prof Kater wel helder.
Daar wil ik het verder ook bij laten.

Allereerst spreekt de Heere tot ons aller hart en leven persoonlijk. En de grootste vraag is voor onszelf wat wij persoonlijk doen met deze roepstem die van Godswege tot ons komt.

Maar daarnaast is het ook een oordeel voor onze gezindte, mijns inziens. En het publiekelijk belijden van alle schuld die wij als reformatorische gezindte tegenover de Heere en Zijn dienst hebben bedreven, die mis ik zo. Als ik denk aan de verdeeldheid binnen onze kerken, de wereldgelijkvormigheid, het materialisme, de zedeloosheid, het verzaken van onze plicht om een zoutend zout en een lichtend licht te zijn in deze ondergaande wereld en noem het allemaal maar op, dan vraag ik me af: waarom wordt deze niet publiekelijk door ons allen beleden? Waarom houden we onze eigen kerkmuren in ere? Waarom maken we ons druk over de economische toestand van morgen? Zijn we de wereldgelijkvormigheid en de zedeloosheid van onze gezindte opeens vergeten? En waarom treden we niet meer naar buiten als gereformeerde gezindte, maar zijn onze dorpen en kerken zulke gesloten bastions?

Moeten wij niet in deze samenleving belijden dat wij schuldig staan tegenover Gods heilzame geboden? En zou dát dan ook een reden kunnen zijn dat God deze crisis nog zendt, niet uit lust tot plagen, maar als oproep om tot Hem en Zijn Woord terug te keren, om te doen wat Hij van ons vraagt en wat Zijn Woord van ons eist?