TSC schreef:
Wel denk ik dat @Mara in de beginpost een pint heeft met de vele informatievoorziening. Zo ontzettend veel prikkels. Voor mijn idee maakt dat ook veel vluchtiger en gejaagder. Echt onthaasten en ontspannen is een kunst die ik steeds opnieuw moet leren en moet blijven oefenen .
Als je de generatie van onze (over)grootouders neemt, wat moesten die mensen hard werken. Lange werkdagen, zware lichamelijke arbeid, geen comfortabel vervoer, grote gezinnen veelal.
Er was armoede, spanning over toenemende oorlogen.
Maar als er iets in China gebeurde, hoorden ze dat pas weken later.
Ze namen het nieuws tot zich middels het radiojournaal, krant was soms te duur.
En nu heb je elk half uur de headlines van het nieuws, als je in een wachtkamer moet wachten, toont het beeldscherm ook allerlei informatie.
We hebben niet alleen kranten, maar ook opiniebladen.
Er wordt van je verwacht dat je een mening kunt vormen over iets.
Ik heb weleens het gevoel dat een onzichtbare hand mij vooruit duwt.
Er is nooit meer.... niets.
Niets om je zorgen over te maken, geheel lege agenda, telefoon blijft stil, mailbox leeg.
Nee dus.
Maar te weinig prikkels is ook niet gezond.
Dus zaak is om de juiste middenweg - die bij jou past - te vinden.
Van hard werken op zich gaat niemand dood. Wel als het veel spanning of frustratie oplevert. Of je krijgt geen waardering.
Als je continu alleen maar uit je rugzakje haalt, zonder dat iemand er iets leuks instopt, raakt het leeg.