-DIA- schreef:Ten eerste wilde ik opmerken naar aanleiding van wat u schreef, dat we ons dat wel bewust zijn. Maar weten en bewust is twee. Om een voorbeeld te noemen weten we allen dat we gaan sterven. Maar niemand gelooft dat hij/zij (normaal gesproken, als hij/zij gezond is) dat hij/zij vandaag gaat sterven. Toch weet iedereen het.
Ook las ik gisteren i.v.m. Pinksteren in het Dagboek dat we dagelijks gebruiken:
De aandacht wordt gevraagd voor een groepje eenvoudige Galileërs, geoefend op de leerschool van Jezus en vervrijmoedigd door de Heilige Geest. De toehoorders zijn ontzette, twijfelmoedige en vragende mensen. Daartussen staan ook spotters, onvatbaar voor de grote Godsopenbaring. De aandacht valt in het bijzonder op de apostel Petrus. Hij is uit de volheid van Christus bediend om de geheimen van Gods genade te prediken. Hij verklaard het Pinksterwonder aan de menigte, en wijst naar de vervulling van de profetie van Joel.
Het is de taal van de Heilige Geest, een wonderlijke taal die altijd nieuw is. Zij is onveranderlijk en wordt door Gods kinderen verstaan en geleerd. Al is de taalvorm onderscheiden, de inhoud is gelijk. De Heilige Geest leidt en dan is de taal nuchter, niet overgeestelijk. Er wordt gesproken vanuit het kindschap en zij verklaard de geestelijke lessen, maar nooit hoogdravend. De taal van de Heilige Geest is uit Christus en doet Christus kennen. Petrus spreekt door een rechte Schriftkennis over de Schriftvervulling en over het ware Schriftgezag.
Opmerkelijk:
Ook ds. maakte een gisteren een opmerking in deze zin. Hij maakte een opmerking voor degenen die zich aan kleine uiterlijke zaken in de taal stoten. De apostelen spraken met een Galilees accent. En opmerkelijk is, dat waar de Waarheid, in welke vorm, of gebrek ook, de satan zich daartussen werkt. Dat zien we (naar mijn gedachte) ook hier. Het stichtelijke en inhoudelijke wordt weggenomen. Daarom juist, is het vaak zo moeilijk op dit forum, waar allerlei geloven en (vaak) menselijke visies door elkaar gemengd zijn. Dan wordt het onstichtelijk. En moeten we ons afvragen of dit past. Na een meditatie van wijlen ds. Bakker en een gedeelte uit een preek van ds. Van Dieren komt nu dit. Merk op!
Ik heb deze post overgenomen uit
https://www.refoforum.nl/forum/viewtopi ... 0&start=15
@DIA, je verward hier twee zaken:
De rede van Petrus op de Pinksterdag waren woorden die hij ingegeven kreeg door de Heilige Geest. Er zal niemand zijn die dat betwist.
Maar dat moet je niet gaan verwarren met de taal die een dominee ´s zondags op de preekstoel spreekt.
Ook al kan een dominee (sterk verouderd) taalgebruik hanteren, dan wil dat nog niet zeggen dat de H. Geest daar in meekomt.
Dat is het onderscheid.
En daarom zou ik dat zeker niet als voorwaarde willen stellen voor echtheid.
Een dominee die in eenvoudig hedendaags Nederlands preekt, en waarvan de Heere het Woord aan de harten zegent, zou ik de laatste willen zijn te beweren dat de waarheid daar niet is.
Een dominee die in sterk verouderd Nederlands preekt, maar waarvan de Heere het Woord aan de harten zegent, zou ik ook de laatste willen zijn te beweren dat de waarheid daar niet is.
Waar het om gaat is dat
alle hoorders de gesproken woorden begrijpen, zowel jong als oud.
Ja, de apostelen spraken met Galilees accent, maar aan een Zeeuwse dominee zal ook vast wel een Zeeuwse tongval te horen zijn, en daar is op zich niks mis mee.
Toch zou ik dat niet zomaar willen vergeestelijken, want de Bijbel geeft daar geen ruimte voor:
De eerste plaats waar dit in de Bijbel is aangehaald ging over een gebeurtenis in Jerusalem, waar het onderscheid tussen de dialecten openbaar kwam ... niet vanwege de waarheid - Petrus sprak in zijn Galilese dialect allesbehalve de waarheid! - maar vanwege zijn ontkenning dat hij bij de groep van de Heere Jezus behoorde.
Een terechte ergernis, vanwege de leugen van een vrome Galileer.
En het tweede voorval ging over de Pinksterdag, niet uit ergernis dat Galilese mannen de woorden Gods spraken, maar vanwege de verbazing dat dit hoorbaar was in de eigen talen van buitenlandse toehoorders, juist door Galilese (lees: eenvoudige) mannen.
Geen ergernis, maar een "compliment" vanwege het taalwonder gesproken door de Geest van Pinksteren.
Probeer dat onderscheid op te merken.