Dag Parsifal,
Ik heb je link (vluchtig) doorgelezen heb inderdaad gezien dat het huis-denken in de Bijbel een grote rol speelde. Maar dat geldt niet alleen in de Bijbel en niet alleen bij God’s volk. De Islam kent het ook. In Afrika is ook het stam-denken sterk aanwezig.
In dit gedachten patroon past het idee van een veronderstelde wedergeboorte ook heel goed. In het verbond, tenzij je het breekt. Behouden tenzij anders blijkt Dat staat allemaal haaks op het idee over van een radicale persoonlijke bekering.
Nu is de vraag of God dat denken voor altijd en iedereen geïnitieerd en gewild heeft, of dat Hij Zich in Zijn handelen met de volken uit het Bijbelse Midden-Oosten daarbij aansloot. Betekent het dat wij als geïndividualiseerde westerlingen ook zo moeten gaan denken als wij Christen willen worden? Of alleen maar ten opzichte van de doop? In dit verband moet ik altijd aan de Ethiopiër denken. Hij reisde heus niet moederziel alleen. Hoe zat het dan met zijn “huisgezinâ€
doopformulier
Hoi Rose,
Doop is niet het teken van het nieuwe verbond. Al is het wel een teken van het begraven worden met Christus. Juist door dit begraven worden is er het Nieuwe verbond. De Heilige Geest is het teken van het nieuwe verbond. Het ontvangen van de Heilige Geest wordt weer volop in verband gebracht met de doop. Om deze reden schroom ik niet om de doop als teken van het nieuwe verbond te zien. Misschien niet 100% correct en 100% fout als je doop alleen als teken ziet. Maar zolang er oog blijft voor wat er in de Bijbel allemaal met de doop in verband wordt gebracht dan is deze versimpeling toegestaan denk ik.
Op welke belofte wordt gedoeld in Galaten 3:29? Is dat een andere belofte dan de belofte die verband houdt met de besnijdenis? Ik zie dat niet. Ik denk niet dat de vleselijke besnijdenis ook maar enigszins los is te zien van de oproep die er in zit. Ook niet van de belofte van de Messias.
Verder zie ik in de door Refojongere aangehaalde tekst uit Efeze 2 wel een grond om te zeggen dat de besnijdenis met haar aardse belofte verder reikte dan deze aardse beloften alleen. Deze tekst wordt in mijn ogen betekenis loos als de besnijdenis alleen aardse betekenissen heeft.
Ik weet dat het afvallen van het geloof vreselijk is, dat waarop gewezen wordt in Hebreeen 10. Maar ik doelde met mijn verwijzing op de praktijk die je in bijvoorbeeld Amerika ziet, waar heel wat zeer liberale baptisten zijn. De doop is voor hen ook een teken wat direct verbroken wordt. Heeft de doop dan de uitwerking van het begraven worden met Christus? Ik denk het niet. Ik weet dat er een gigantische verantwoordelijkheid is door de kinderen te laten dopen. Die verantwoordelijkheid is er sowieso. Maar vanuit mijn visie is het ook een verantwoordelijkheid om te zeggen, jullie kinderen horen er nog niet helemaal bij. Ze hebben nog niet zelf de keus gemaakt. Ik geloof juist dat de hele Bijbel het huis-denken ademt. Vanuit dit denken worden ook de kinderen gedoopt, vanuit deze doop worden ze aangesproken op wat ze zijn (merk op dat de belofte van besnijdenis van hart, ook voor de kinderen is, net als de belofte van behoud, in handelingen 16 er is voor het huis van de gelovige, zij het dat het antwoord van iedereen gevraagd wordt en je je buiten het huis kan plaatsen).
Met een op een in verband met wedergeboorte en doop, bedoel ik dat de verbanden niet noodzakelijk en altijd geldend zijn. Simon de tovenaar was gedoopt en leek niet wedergeboren. De moordenaar aan het kruis werd behouden, ondanks dat hij waarschijnlijk niet gedoopt was. Het verband tussen doop en wedergeboorte is er zeker. Doop staat voor wedergeboorte, een gedoopte mag niet leven zonder deze doop met geloof te beantwoorden. Net zomin als een gedoopte mag weigeren op te staan in een nieuw leven. Hoewel hij dit wel kan weigeren.
Toch kom ik weer terug op de besnijdenis nu als analogie. De besnijdenis was een zegel van het geloof. Toch volgt voor velen hierna het geloof op de de besnijdenis. Zo is het ook met de doop voor velen volgt de wedergeboorte op de doop. Al begint het met een doop die volgt op een besnijdenis van het hart, of op een wedergeboorte. Maar zoals de beloftes aan Abraham ook voor zijn nageslacht en zaad zijn. Zo zijn die beloftes er ook wat betreft de besnijdenis van het hart.
Vaya con Dios,
parsifal
Doop is niet het teken van het nieuwe verbond. Al is het wel een teken van het begraven worden met Christus. Juist door dit begraven worden is er het Nieuwe verbond. De Heilige Geest is het teken van het nieuwe verbond. Het ontvangen van de Heilige Geest wordt weer volop in verband gebracht met de doop. Om deze reden schroom ik niet om de doop als teken van het nieuwe verbond te zien. Misschien niet 100% correct en 100% fout als je doop alleen als teken ziet. Maar zolang er oog blijft voor wat er in de Bijbel allemaal met de doop in verband wordt gebracht dan is deze versimpeling toegestaan denk ik.
Op welke belofte wordt gedoeld in Galaten 3:29? Is dat een andere belofte dan de belofte die verband houdt met de besnijdenis? Ik zie dat niet. Ik denk niet dat de vleselijke besnijdenis ook maar enigszins los is te zien van de oproep die er in zit. Ook niet van de belofte van de Messias.
Verder zie ik in de door Refojongere aangehaalde tekst uit Efeze 2 wel een grond om te zeggen dat de besnijdenis met haar aardse belofte verder reikte dan deze aardse beloften alleen. Deze tekst wordt in mijn ogen betekenis loos als de besnijdenis alleen aardse betekenissen heeft.
Ik weet dat het afvallen van het geloof vreselijk is, dat waarop gewezen wordt in Hebreeen 10. Maar ik doelde met mijn verwijzing op de praktijk die je in bijvoorbeeld Amerika ziet, waar heel wat zeer liberale baptisten zijn. De doop is voor hen ook een teken wat direct verbroken wordt. Heeft de doop dan de uitwerking van het begraven worden met Christus? Ik denk het niet. Ik weet dat er een gigantische verantwoordelijkheid is door de kinderen te laten dopen. Die verantwoordelijkheid is er sowieso. Maar vanuit mijn visie is het ook een verantwoordelijkheid om te zeggen, jullie kinderen horen er nog niet helemaal bij. Ze hebben nog niet zelf de keus gemaakt. Ik geloof juist dat de hele Bijbel het huis-denken ademt. Vanuit dit denken worden ook de kinderen gedoopt, vanuit deze doop worden ze aangesproken op wat ze zijn (merk op dat de belofte van besnijdenis van hart, ook voor de kinderen is, net als de belofte van behoud, in handelingen 16 er is voor het huis van de gelovige, zij het dat het antwoord van iedereen gevraagd wordt en je je buiten het huis kan plaatsen).
Met een op een in verband met wedergeboorte en doop, bedoel ik dat de verbanden niet noodzakelijk en altijd geldend zijn. Simon de tovenaar was gedoopt en leek niet wedergeboren. De moordenaar aan het kruis werd behouden, ondanks dat hij waarschijnlijk niet gedoopt was. Het verband tussen doop en wedergeboorte is er zeker. Doop staat voor wedergeboorte, een gedoopte mag niet leven zonder deze doop met geloof te beantwoorden. Net zomin als een gedoopte mag weigeren op te staan in een nieuw leven. Hoewel hij dit wel kan weigeren.
Toch kom ik weer terug op de besnijdenis nu als analogie. De besnijdenis was een zegel van het geloof. Toch volgt voor velen hierna het geloof op de de besnijdenis. Zo is het ook met de doop voor velen volgt de wedergeboorte op de doop. Al begint het met een doop die volgt op een besnijdenis van het hart, of op een wedergeboorte. Maar zoals de beloftes aan Abraham ook voor zijn nageslacht en zaad zijn. Zo zijn die beloftes er ook wat betreft de besnijdenis van het hart.
Vaya con Dios,
parsifal
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Hoi Christina,
Ik denk dat wij niet alleen in ons doopdenken het geindividualiseerde af moeten wijzen. Ik betrek dit ook op avondmaal en andere aangelegenheden die met de kerk van doen hebben. Maar ook op de hele samenleving als zodanig. Wij blijven een huis, wel is waar met individuele verantwoordelijkheden. Zoals we ons door ongeloof buiten het Christelijke huis kunnen plaatsen, kunnen we ons door sommige daden buiten het huis plaatsen in de wereldse zin. Maar we moeten als een huis een eenheid zijn. En ook in rechtelijke zin mogen we bijvoorbeeld ouders als verantwoordelijk voor de daden van hun kinderen zien. Of een land als verantwoordelijk voor de daden van haar regering. (Ik ben ook verantwoordelijk voor het abortus-beleid en euthenasie beleid van de Nederlandse regering, hoewel ik er persoonlijk op tegen ben).
Ik denk dat in Handelingen 8, ook de kinderen gedoopt zijn, hoewel ze niet genoemd worden. Hier heb ik geen bewijs voor, maar hierbij baseer ik me op andere teksten.
Verder was de kamerling uit Ethiopie zelf een knecht. Ik denk dat zijn slaven niet als zijn huis werden gezien. Hij zal zelf wel eens als deel van het huis van de koningin gezien kunnen worden.
De oud-Christelijke visie (als ik de boekjes mag geloven) was trouwens dat slaven zich wel bij de gemeentes konden aansluiten, terwijl ze in een heidense omgeving leefden en deel uit maakten van een heidens huis. Ik weet trouwens niet of de kinderen van slaven ook werden gedoopt. Die vraag stel ik me nu, maar heb nooit echt naar antwoorden op deze vraag gezocht.
Vaya con Dios,
parsifal
Ik denk dat wij niet alleen in ons doopdenken het geindividualiseerde af moeten wijzen. Ik betrek dit ook op avondmaal en andere aangelegenheden die met de kerk van doen hebben. Maar ook op de hele samenleving als zodanig. Wij blijven een huis, wel is waar met individuele verantwoordelijkheden. Zoals we ons door ongeloof buiten het Christelijke huis kunnen plaatsen, kunnen we ons door sommige daden buiten het huis plaatsen in de wereldse zin. Maar we moeten als een huis een eenheid zijn. En ook in rechtelijke zin mogen we bijvoorbeeld ouders als verantwoordelijk voor de daden van hun kinderen zien. Of een land als verantwoordelijk voor de daden van haar regering. (Ik ben ook verantwoordelijk voor het abortus-beleid en euthenasie beleid van de Nederlandse regering, hoewel ik er persoonlijk op tegen ben).
Ik denk dat in Handelingen 8, ook de kinderen gedoopt zijn, hoewel ze niet genoemd worden. Hier heb ik geen bewijs voor, maar hierbij baseer ik me op andere teksten.
Verder was de kamerling uit Ethiopie zelf een knecht. Ik denk dat zijn slaven niet als zijn huis werden gezien. Hij zal zelf wel eens als deel van het huis van de koningin gezien kunnen worden.
De oud-Christelijke visie (als ik de boekjes mag geloven) was trouwens dat slaven zich wel bij de gemeentes konden aansluiten, terwijl ze in een heidense omgeving leefden en deel uit maakten van een heidens huis. Ik weet trouwens niet of de kinderen van slaven ook werden gedoopt. Die vraag stel ik me nu, maar heb nooit echt naar antwoorden op deze vraag gezocht.
Vaya con Dios,
parsifal
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
-
roseline
Beste Refojongere,
Ook voor de ongelovige joden is het een zegel van de rechtvaardiging van Abrahams geloof. Niet van hun eigen geloof dat ze niet hebben.
Maar een zegel, daar gebruikt God iets anders voor: de Heilige Geest (2x genoemd in Efeze).
Aan trappen in wedergeboorte doe ik niet
Maar na de dood, de begrafenis, begint in Christus een nieuw leven, en een nieuw leven ontstaat niet zonder opnieuw geboren te zijn.
Abraham werd gerechtvaardigd uit geloof, niet uit de besnijdenis! Niet uit de wet, niet uit een verbond. Hij was 2 hoofdstukken voor dat verbond reeds gerechtvaardigd. Omdat hij geloofde in een belofte.
De besnijdenis is een zegel van de rechtvaardiging van Abrahams geloof.Het is een teken (Rom. 4:11) en een zegel niet alleen voor Abraham, maar ook voor zijn nageslacht. De besnijdenis heeft voor Abraham echt niet een andere betekenis als voor zijn nageslacht.
Ook voor de ongelovige joden is het een zegel van de rechtvaardiging van Abrahams geloof. Niet van hun eigen geloof dat ze niet hebben.
Teken en zegel? Het is niet genoemd als ‘teken’ en ook niet als ‘zegel’ - maar je zou kunnen zeggen dat het een teken is van het begraven zijn met Christus.Waarvan is dan de doop een teken en zegel?
Maar een zegel, daar gebruikt God iets anders voor: de Heilige Geest (2x genoemd in Efeze).
Inderdaad: De doop betekent om met Christus begraven te zijn, net zoals staat in Kol 2.Dat staat in Romeinen 6:3-5:
3. Of weet gij niet, dat zovelen als wij in Christus Jezus gedoopt zijn, wij in Zijn dood gedoopt zijn?
Aan trappen in wedergeboorte doe ik niet
Maar na de dood, de begrafenis, begint in Christus een nieuw leven, en een nieuw leven ontstaat niet zonder opnieuw geboren te zijn.
Wil je deel hebben aan het oude verbond, dan moet je besneden zijn ja.In Exodus 12:48 zie je dat wil een vreemdeling van het Pascha mee-eten, hij besneden zal moeten worden. Tijdens het OT komen maar weinig mannelijke heidenen tot bekering en voegen zich bij het volk van God. Zo vind je maar weinig voorbeelden van onbesnedenen die gelovig zijn en besneden moeten worden, behalve in Exodus 12.
Wel als je dezelfde inhoud en bedoeling geeft aan de beide verbonden, zoals jullie dezelfde inhoud geven aan de doop en de besnijdenis. Zo van: Het nieuwe is vervangend van het oude, want we hoeven geen brand- en zondoffers meer te brengen omdat Jezus het offer heeft gebracht ter vergeving van zonden (wat eerst die brand- en zondoffers deden), de ceremoniële wetten zijn afgeschaft, ook de heidenen mogen toetreden en de besnijdenis is afgeschaft en de doop toegevoegd, maar verder is het qua inhoud hetzelfde - ja, dan degradeer je het Nieuwe Verbond ook behoorlijk.De doop wordt niet gedegradeerd door het de vervanging van de besnijdenis te noemen. Net zoals je ook niet het Nieuwe Verbond degradeert door het de vervanging van het Oude te noemen.
Probleem? Dan maakte Paulus er dus een probleem van. De bijbel zelf. Ja, de betekenis van de besnijdenis is aards, voor een aards volk en met aardse beloften, en dáárom is het onnuttig. Want besneden zijn of onbesneden zijn betekent niets, maar of men een nieuwe schepping is. Het voorrecht van de besnedenen is dat ze de wet kenden - dat was Gods genade. Maar tegelijkertijd een vloek omdat ze die wet toch niet konden houden.Het probleem is dat je de besnijdenis degradeert tot iets aards, voor een aards volk, met enkel aardse beloften.
Abraham werd gerechtvaardigd uit geloof, niet uit de besnijdenis! Niet uit de wet, niet uit een verbond. Hij was 2 hoofdstukken voor dat verbond reeds gerechtvaardigd. Omdat hij geloofde in een belofte.
Ze hadden dezelfde inhoud!
"Als de Heere de Besnijdenis aan Abraham gebiedt te onderhouden, zo zegt Hij vooraf dat Hij de God van hem en zijn zaad zal zijn; daarbij voegende dat bij Hem een overvloed en genoegzaamheid was van alle dingen: opdat Abraham mocht verzekerd zijn dat Zijn hand hem zijn zou tot een springader van alle goed. In welke woorden de belofte des eeuwigen levens begrepen isâ€
-
roseline
Hoi Parsifal,
Want de belofte is niet door de wet aan Abraham of zijn zaad geschied, namelijk, dat hij een erfgenaam der wereld zou zijn, maar door de rechtvaardigheid des geloofs. Rom. 4:13.
Opdat de zegening van Abraham tot de heidenen komen zou in Christus Jezus, en opdat wij de belofte des Geestes verkrijgen zouden door het geloof. Gal. 3:14
In Welken ook gij zijt, nadat gij het woord der waarheid, namelijk het Evangelie uwer zaligheid gehoord hebt; in Welken gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met den Heiligen Geest der belofte; Die het onderpand is van onze erfenis, tot de verkregene verlossing, tot prijs Zijner heerlijkheid.
Ef/ 1:13
Tot een onverderfelijke, en onbevlekkelijke, en onverwelkelijke erfenis, die in de hemelen bewaard is voor u. 1 Petr. 1:4
De belofte aan Abraham is die belofte dat in Hem alle geslachten des aardbodems gezegend zullen worden, en dat hij een erfgenaam der wereld zou zijn Dit door Jezus Christus, en daardoor weer door de Heilige Geest. Deel te hebben aan deze heilige Geest betekent een erfgenaam te zijn niet alleen van Abraham (een erfgenaam der wereld dus), maar ook een broeder/zuster van Jezus Christus zèlf te zijn, mede-erfgenamen van God. Gal. 4:7
Welken Hij gesteld heeft tot een Erfgenaam van alles, door Welken Hij ook de wereld gemaakt heeft; Heb. 1:2.
De belofte aan Israël (als gemaakt in Deuteronomium 30) is nog niet tot vervulling gekomen.
En dan heb je nog verschil tussen paradijs en de hemel. En ook binnen de hemel zijn verschillende plaatsen.
Behouden worden - of met Jezus op Zijn troon zitten? Behouden worden - of met Hem verenigd worden? Behouden worden - of heersen met Hem als koningen en priesters op de nieuwe hemel en aarde? Behouden worden - of de Bruid van het Lam zijn?
Dit is hetzelfde als wat ik aan Refojongere schreeft - men denkt door besnijdenis (en als vervangend daarvan de doop) behouden te worden. Dat is de hoop: behouden worden.
Mensen die deel hebben aan het nieuwe verbond hebben een veel rijkere roeping. Maar dan moet je wel je ogen open willen doen voor die rijkere roeping.
En tot die tijd kun je net zo goed alle kinderen besnijden als dopen - het heeft toch dezelfde waarde. Weinig. Net zoveel als wat Paulus schrijft over de besnijdenis in Gal. 6.
Het was het zegel van het geloof van Abraham. Maar weinigen wandelen ook werkelijk in de voetsporen van dat geloof.
De besnijdenis was het teken ervan dat er een verbond bestaat tussen God en het volk Israël. Welk verbond, dat staat in Gen. 17.
Groeten, Rose.
En indien gij van Christus zijt, zo zijt gij dan Abrahams zaad, en naar de beloftenis erfgenamen.Op welke belofte wordt gedoeld in Galaten 3:29?
Want de belofte is niet door de wet aan Abraham of zijn zaad geschied, namelijk, dat hij een erfgenaam der wereld zou zijn, maar door de rechtvaardigheid des geloofs. Rom. 4:13.
Opdat de zegening van Abraham tot de heidenen komen zou in Christus Jezus, en opdat wij de belofte des Geestes verkrijgen zouden door het geloof. Gal. 3:14
In Welken ook gij zijt, nadat gij het woord der waarheid, namelijk het Evangelie uwer zaligheid gehoord hebt; in Welken gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met den Heiligen Geest der belofte; Die het onderpand is van onze erfenis, tot de verkregene verlossing, tot prijs Zijner heerlijkheid.
Ef/ 1:13
Tot een onverderfelijke, en onbevlekkelijke, en onverwelkelijke erfenis, die in de hemelen bewaard is voor u. 1 Petr. 1:4
De belofte aan Abraham is die belofte dat in Hem alle geslachten des aardbodems gezegend zullen worden, en dat hij een erfgenaam der wereld zou zijn Dit door Jezus Christus, en daardoor weer door de Heilige Geest. Deel te hebben aan deze heilige Geest betekent een erfgenaam te zijn niet alleen van Abraham (een erfgenaam der wereld dus), maar ook een broeder/zuster van Jezus Christus zèlf te zijn, mede-erfgenamen van God. Gal. 4:7
Welken Hij gesteld heeft tot een Erfgenaam van alles, door Welken Hij ook de wereld gemaakt heeft; Heb. 1:2.
Ik geloof dat nietIk geloof juist dat de hele Bijbel het huis-denken ademt.
Belofte van behoud is iets anders dan de belofte van besnijdenis van het hart.(merk op dat de belofte van besnijdenis van hart, ook voor de kinderen is, net als de belofte van behoud, in handelingen 16 er is voor het huis van de gelovige, zij het dat het antwoord van iedereen gevraagd wordt en je je buiten het huis kan plaatsen).
De belofte aan Israël (als gemaakt in Deuteronomium 30) is nog niet tot vervulling gekomen.
Behouden worden - Abraham was ook niet gedoopt en toch behouden. Tenminste, er staat van hem dat hij leeft.De moordenaar aan het kruis werd behouden, ondanks dat hij waarschijnlijk niet gedoopt was.
En dan heb je nog verschil tussen paradijs en de hemel. En ook binnen de hemel zijn verschillende plaatsen.
Behouden worden - of met Jezus op Zijn troon zitten? Behouden worden - of met Hem verenigd worden? Behouden worden - of heersen met Hem als koningen en priesters op de nieuwe hemel en aarde? Behouden worden - of de Bruid van het Lam zijn?
Dit is hetzelfde als wat ik aan Refojongere schreeft - men denkt door besnijdenis (en als vervangend daarvan de doop) behouden te worden. Dat is de hoop: behouden worden.
Mensen die deel hebben aan het nieuwe verbond hebben een veel rijkere roeping. Maar dan moet je wel je ogen open willen doen voor die rijkere roeping.
En tot die tijd kun je net zo goed alle kinderen besnijden als dopen - het heeft toch dezelfde waarde. Weinig. Net zoveel als wat Paulus schrijft over de besnijdenis in Gal. 6.
En voor nog meer níet. Zie de geschiedenis van Israël.Toch kom ik weer terug op de besnijdenis nu als analogie. De besnijdenis was een zegel van het geloof. Toch volgt voor velen hierna het geloof op de besnijdenis.
Het was het zegel van het geloof van Abraham. Maar weinigen wandelen ook werkelijk in de voetsporen van dat geloof.
De besnijdenis was het teken ervan dat er een verbond bestaat tussen God en het volk Israël. Welk verbond, dat staat in Gen. 17.
Groeten, Rose.
-
Refojongere
Roseline,
De besnijdenis is een zegel van de rechtvaardiging van Abrahams geloof.
En vanuit Rom. 4:11 kunnen we ook zeggen dat het een teken daarvan was.
Ook voor de ongelovige joden is het een zegel van de rechtvaardiging van Abrahams geloof. Niet van hun eigen geloof dat ze niet hebben.
Er wordt noch over hun eigen geloof, noch over Abrahams geloof gerept. Maar enkel over 'het geloof', waarmee bedoeld wordt: het waar zaligmakend geloof.
Teken en zegel? Het is niet genoemd als ‘teken’ en ook niet als ‘zegel’ - maar je zou kunnen zeggen dat het een teken is van het begraven zijn met Christus.
Heel goed Roseline. Eindelijk zie je wel in dat je vanuit de Bijbel gevolgtrekkingen kunt maken en niet hoeft te zeggen: "Er staat nergens dat de doop ergens een teken van is, dus is het geen teken".
Maar een zegel, daar gebruikt God iets anders voor: de Heilige Geest (2x genoemd in Efeze).
Precies: Efeze 1:13, 14 en 4:30.
De H. Geest Zelf is het zegel en verzegelt de gelovigen van de eeuwige erfenis.
Bij de inwendige verzegeling, voegt God ook de verzegeling door de 'sacramenten' (tekenen en zegelen, dat zijn de Doop en het Heilig Avondmaal). God wil de mens overvloedig van Zijn genade verzekeren en gebruikt daartoe middelen, die zowel op de ziel als op het lichaam werken. Het Woord Gods werkt op de ziel, tot verlichting, geloof, bekering en versterking; de sacramenten op de uiterlijke zinnen, en daardoor op de ziel.
Het woord 'sacrament' is niet Schriftuurlijk. De afkomst is onzeker. Omdat iedereen het gebruikt en kent, mag men het wel behouden.
De doop wordt een verzegelende kracht toegeschreven:
Rom. 6:3 en 4: "Of weet gij niet dat zovelen als wij in Christus Jezus gedoopt zijn, wij in Zijn dood gedoopt zijn? etc.
Hiermee wordt gezegd dat de doop een bevesting is dat Christus dood voor ons is. De doop verzegelt niet alleen dat wij deel aan Christus hebben, maar ook van de heiligmaking te zullen deelachtig worden.
De besnijdenis is een zegel van de rechtvaardiging van Abrahams geloof.
En vanuit Rom. 4:11 kunnen we ook zeggen dat het een teken daarvan was.
Ook voor de ongelovige joden is het een zegel van de rechtvaardiging van Abrahams geloof. Niet van hun eigen geloof dat ze niet hebben.
Er wordt noch over hun eigen geloof, noch over Abrahams geloof gerept. Maar enkel over 'het geloof', waarmee bedoeld wordt: het waar zaligmakend geloof.
Teken en zegel? Het is niet genoemd als ‘teken’ en ook niet als ‘zegel’ - maar je zou kunnen zeggen dat het een teken is van het begraven zijn met Christus.
Heel goed Roseline. Eindelijk zie je wel in dat je vanuit de Bijbel gevolgtrekkingen kunt maken en niet hoeft te zeggen: "Er staat nergens dat de doop ergens een teken van is, dus is het geen teken".
Maar een zegel, daar gebruikt God iets anders voor: de Heilige Geest (2x genoemd in Efeze).
Precies: Efeze 1:13, 14 en 4:30.
De H. Geest Zelf is het zegel en verzegelt de gelovigen van de eeuwige erfenis.
Bij de inwendige verzegeling, voegt God ook de verzegeling door de 'sacramenten' (tekenen en zegelen, dat zijn de Doop en het Heilig Avondmaal). God wil de mens overvloedig van Zijn genade verzekeren en gebruikt daartoe middelen, die zowel op de ziel als op het lichaam werken. Het Woord Gods werkt op de ziel, tot verlichting, geloof, bekering en versterking; de sacramenten op de uiterlijke zinnen, en daardoor op de ziel.
Het woord 'sacrament' is niet Schriftuurlijk. De afkomst is onzeker. Omdat iedereen het gebruikt en kent, mag men het wel behouden.
De doop wordt een verzegelende kracht toegeschreven:
Rom. 6:3 en 4: "Of weet gij niet dat zovelen als wij in Christus Jezus gedoopt zijn, wij in Zijn dood gedoopt zijn? etc.
Hiermee wordt gezegd dat de doop een bevesting is dat Christus dood voor ons is. De doop verzegelt niet alleen dat wij deel aan Christus hebben, maar ook van de heiligmaking te zullen deelachtig worden.
-
roseline
Het teken der besnijdenis (en waar dat teken voor staat, staat in Gen. 17) ontving hij als zegel der gerechtigheid van dat geloof (NBG).Oorspronkelijk gepost door Refojongere
En vanuit Rom. 4:11 kunnen we ook zeggen dat het een teken daarvan was.
Voor de Israëlieten was het een teken van het verbond. Voor Abraham een zegel der gerechtigheid van dat geloof.
Abraham geloofde God en het werd hem tot gerechtigheid gerekend. Rom. 4:3.Ook voor de ongelovige joden is het een zegel van de rechtvaardiging van Abrahams geloof. Niet van hun eigen geloof dat ze niet hebben.
Er wordt noch over hun eigen geloof, noch over Abrahams geloof gerept. Maar enkel over 'het geloof', waarmee bedoeld wordt: het waar zaligmakend geloof.
Maar die ook treden in het voetspoor van het geloof, dat onze vader Abraham in zijn onbesneden staat bezat. Rom. 4:12.
Maar aan de belofte Gods heeft hij niet getwijfeld door ongeloof, doch hij werd versterkt in zijn geloof en gaf Gode eer in de volle verzekerdheid dat Hij bij machte was hetgeen Hij beloofd had ook te volbrengen. Daarom ook werd het hem gerekend tot gerechtigheid Rom. 4:20-22.
Tjonge zeg, wat had dat zaligmakende geloof (term staat niet in de bijbel) voor inhoud in geval van Abraham (het was toch echt zijn eigen geloof)? Wát geloofde Abraham? Wat God gezegd had. Wát had God gezegd? Nu, dat kun je heel goed zelf nalezen. Genesis 12 t/m 17.
Het geloof nu, is de zekerheid der dingen die men hoopt en het bewijs der dingen die men niet ziet. Dát is HET geloof.
Wát hoopte Abraham? Nu, wát had God gezegd?
Wát zag hij nog niet en was reeds bewezen? Nu wát had God beloofd?
Wát hoop jij? Dat je behouden wordt?
Wát hoop ik? Nog veel meer...
Wat wil je graag zien? Het eeuwige leven?
Wat wil ik zien? Nog veel meer...
Hoogmoed? Nee, de inhoud van het nieuwe verbond.
Bij deze trek ik de zin direct weer inTeken en zegel? Het is niet genoemd als ‘teken’ en ook niet als ‘zegel’ - maar je zou kunnen zeggen dat het een teken is van het begraven zijn met Christus.
Heel goed Roseline. Eindelijk zie je wel in dat je vanuit de Bijbel gevolgtrekkingen kunt maken en niet hoeft te zeggen: "Er staat nergens dat de doop ergens een teken van is, dus is het geen teken".
Want voor je het weet wordt het weer verheven tot 'dogma' terwijl t er niet staat. En dan ben ik er zelf nog schuldig aan ook. Excuses.Letterlijk staat er: Zijnde door de doop met Hem begraven.
Ik hou niet van dat soort redeneringen want van het een komt t ander en vervolgens klopt er geen biet meer van.
Zeker. Dát is het zegel. En niet de doop.Maar een zegel, daar gebruikt God iets anders voor: de Heilige Geest (2x genoemd in Efeze).
Precies: Efeze 1:13, 14 en 4:30.
De H. Geest Zelf is het zegel en verzegelt de gelovigen van de eeuwige erfenis.
Oh? Ik zie niet de waarde van deze toevoegingen. Het klinkt met niet bijbels in de oren, maar misschien heb ik dat mis?Bij de inwendige verzegeling, voegt God ook de verzegeling door de 'sacramenten' (tekenen en zegelen, dat zijn de Doop en het Heilig Avondmaal). God wil de mens overvloedig van Zijn genade verzekeren en gebruikt daartoe middelen, die zowel op de ziel als op het lichaam werken. Het Woord Gods werkt op de ziel, tot verlichting, geloof, bekering en versterking; de sacramenten op de uiterlijke zinnen, en daardoor op de ziel. Het woord 'sacrament' is niet Schriftuurlijk. De afkomst is onzeker. Omdat iedereen het gebruikt en kent, mag men het wel behouden.
Door wie?De doop wordt een verzegelende kracht toegeschreven:
De doop op zich verzegelt dat niet, maar de dood waarin wij gedoopt zijn maakt dat we deel hebben aan Christus en met Hem opstaan in nieuw leven.Rom. 6:3 en 4: "Of weet gij niet dat zovelen als wij in Christus Jezus gedoopt zijn, wij in Zijn dood gedoopt zijn?" etc.
Hiermee wordt gezegd dat de doop een bevesting is dat Christus dood voor ons is. De doop verzegelt niet alleen dat wij deel aan Christus hebben, maar ook van de heiligmaking te zullen deelachtig worden.
Groeten, Rose.
[Aangepast op 5/5/03 door roseline]
-
Ereunao
Bijbels of gereformeerd?
1.Omdat de beloofde Messias uit zijn zaad geboren moest worden heeft het genadeverbond eeuwenlang zijn bedding in het verbond met Abraham gehad en vielen deze twee bijna samen. 2.Sinds de komst van Chr.heeft het(genade) verbond vlees en bloed aangenomen,het is nu een Persoon.Jes.49:8,wie niet in Chr.is is daarom ook niet in het verbond 3.De geref.theologie bezigt hier een cirkelredenering;eerst gaat zij er zonder enig bewijs van uit dat God Zijn verbond met Abraham in de kerk heeft gecontinueerd,en vervolgens ziet men alle op dit uitgangspunt gebaseerde schriftverklaringen voor bewijzen aan. Als de apostelen de hele gemeente als gemeente des Heeren ziet,dan is dat primair niet vanwege het verbond,maar dan houdt hij ze aan hun belijdenis en doop,latende het oordeel over het hart aan de Heere.Als de ongelovige man geheiligd is door de (gelovige) vrouw,dan is die man daarmee geen verbondskind,maar heeft door deze relatie wel een zekere graad van heiligheid t.o.v.de heidenen.Op dezelfde wijze heeft God aan Paulus geschonken allen die met hem in het schip waren Hand.27;24. De Jood is,ongeacht geloof of ongeloof van nature een kind van het verbond Hand.3:25, met Abraham n.l;maar zonder geloof in zijn Messias niet van het genadeverbond Gal.3:27-29,waarvan de Doop en het A-maal de tekenen en zegelen zijn en dat na de dood v.Chr. tot alle volken is uitgebreid en niet het verbond met het natuurlijke zaad van Abraham, dat loopt buiten de kerk om gewoon door. Daarom heeft God eeuwenlang dit volk voor het land en het land voor het volk bewaard zoals wij sinds 1948 duidelijk kunnen zien.Wij lezen in Romeinen3:28,29 dat alleen de besnedenen van hart Joden zijn in de eigenlijke zin van het woord.Maar als ik in Israël kom kan ik niet tegen een ongelovige Jood zeggen dat hij geen Jood is,want Paulus handhaaft toch deze benaming voor al zijn broederen naar het vlees.Hand.9;3,4 Maar zo ligt het in de gekerstende landen niet;alle Europeanen worden wel christenen genoemd i.t.t de belijders van andere godsdiensten,maar als de H.C.vraagt "waarom wordt gij een christen genaamd?"krijg je wel een heel ander antwoord. Ik erken dus wel degelijk de notie van het verbond als het over de kerk gaat;het is zelfs mijn enige hoop in deze,maar ik heb er wel moeite mee als de hele Schrift onder de noemer van een kerk en een verbond gebracht wordt en de troon van David zomaar in de kerk wordt neergezet.Het gaat in de kerk om het Nieuwe Testament in Zijn bloed en niet om het verbond met Davids huis.Hier valt nog op te merken dat het Avondmaalsformulier ook alleen naar dit verbond niet naar het verbond met Abraham verwijst. Maar het doopformulier gaat uit van de vervangingstheorie en beroept zich daarom op het verbond met Abraham. Maar dat neemt niet weg dat ik heel goed kan leven met de verbondsgedachte op zich, het gaat mij alleen om de ongenuanceerde wijze waarop alle verbonden en daarmee kerk en Israël in elkaar geschoven en met elkaar vereenzelvigd worden ereunao
1.Omdat de beloofde Messias uit zijn zaad geboren moest worden heeft het genadeverbond eeuwenlang zijn bedding in het verbond met Abraham gehad en vielen deze twee bijna samen. 2.Sinds de komst van Chr.heeft het(genade) verbond vlees en bloed aangenomen,het is nu een Persoon.Jes.49:8,wie niet in Chr.is is daarom ook niet in het verbond 3.De geref.theologie bezigt hier een cirkelredenering;eerst gaat zij er zonder enig bewijs van uit dat God Zijn verbond met Abraham in de kerk heeft gecontinueerd,en vervolgens ziet men alle op dit uitgangspunt gebaseerde schriftverklaringen voor bewijzen aan. Als de apostelen de hele gemeente als gemeente des Heeren ziet,dan is dat primair niet vanwege het verbond,maar dan houdt hij ze aan hun belijdenis en doop,latende het oordeel over het hart aan de Heere.Als de ongelovige man geheiligd is door de (gelovige) vrouw,dan is die man daarmee geen verbondskind,maar heeft door deze relatie wel een zekere graad van heiligheid t.o.v.de heidenen.Op dezelfde wijze heeft God aan Paulus geschonken allen die met hem in het schip waren Hand.27;24. De Jood is,ongeacht geloof of ongeloof van nature een kind van het verbond Hand.3:25, met Abraham n.l;maar zonder geloof in zijn Messias niet van het genadeverbond Gal.3:27-29,waarvan de Doop en het A-maal de tekenen en zegelen zijn en dat na de dood v.Chr. tot alle volken is uitgebreid en niet het verbond met het natuurlijke zaad van Abraham, dat loopt buiten de kerk om gewoon door. Daarom heeft God eeuwenlang dit volk voor het land en het land voor het volk bewaard zoals wij sinds 1948 duidelijk kunnen zien.Wij lezen in Romeinen3:28,29 dat alleen de besnedenen van hart Joden zijn in de eigenlijke zin van het woord.Maar als ik in Israël kom kan ik niet tegen een ongelovige Jood zeggen dat hij geen Jood is,want Paulus handhaaft toch deze benaming voor al zijn broederen naar het vlees.Hand.9;3,4 Maar zo ligt het in de gekerstende landen niet;alle Europeanen worden wel christenen genoemd i.t.t de belijders van andere godsdiensten,maar als de H.C.vraagt "waarom wordt gij een christen genaamd?"krijg je wel een heel ander antwoord. Ik erken dus wel degelijk de notie van het verbond als het over de kerk gaat;het is zelfs mijn enige hoop in deze,maar ik heb er wel moeite mee als de hele Schrift onder de noemer van een kerk en een verbond gebracht wordt en de troon van David zomaar in de kerk wordt neergezet.Het gaat in de kerk om het Nieuwe Testament in Zijn bloed en niet om het verbond met Davids huis.Hier valt nog op te merken dat het Avondmaalsformulier ook alleen naar dit verbond niet naar het verbond met Abraham verwijst. Maar het doopformulier gaat uit van de vervangingstheorie en beroept zich daarom op het verbond met Abraham. Maar dat neemt niet weg dat ik heel goed kan leven met de verbondsgedachte op zich, het gaat mij alleen om de ongenuanceerde wijze waarop alle verbonden en daarmee kerk en Israël in elkaar geschoven en met elkaar vereenzelvigd worden ereunao
-
Refojongere
De Statenvertaling zegt: "des geloofs"Het teken der besnijdenis (en waar dat teken voor staat, staat in Gen. 17) ontving hij als zegel der gerechtigheid van dat geloof (NBG).
Voor de Israëlieten was het een teken van het verbond. Voor Abraham een zegel der gerechtigheid van dat geloof.
Zou het teken ergens anders voor staan dan het zegel? Het is inderdaad het teken en zegel van het Oude Verbond, waarvan de inhoud Jezus Christus is.
Wat was concreet de inhoud van dat Oude Verbond met Abraham gesloten? Dat waren de geestelijke goederen en beloften die bij dat verbond behoorden:
Algemeen bewijs: Efeze 2:12 en 19
Verder:
1. God betuigde in Gen. 17 Abrahams en zijns zaads God te zijn.
>>Mattheus 22:32:
Iemands God te zijn, is iemand de eeuwige zaligheid naar lichaam en ziel te willen geven; zie Ps. 33:12, en Ps. 144:15, waaruit volgt dat deze pariarchen naar de ziel bij God leefden en ook naar deze lichamen opstaan zouden en eeuwiglijk leven, mits Hij een God, niet alleen van een deel van hen, maar van hun gehele personen genaamd wordt.
>>>Verder bewijs: Exod. 20:2 / Jes. 41:10 / Jes. 64:8
2. Zij hadden vergeving der zonden:
>>Ps. 65:4 en 32:5
3. Zij hadden de geest der aanneming tot kinderen:
>>Rom. 9:4 / 2 Kor. 4:13 / Ps. 143:10
4. Zij hadden vrede met God:
>> Ps. 4:8 en 62:2
5. Zij hadden een kinderlijke omgang met God:
>> Ps. 139:18 en 73: 28
6. Zij hadden deel aan de heiligmaking:
>>Ps. 119:97
7. Zij gingen na de dood het eeuwige leven in:
>> Hand. 15:11
Je conclusie dat het voor de Israelieten een teken van het verbond was en voor Abraham slechts een zegel van de rechtvaardigheid uit het geloof, deel ik zeker niet.
Waarom zou het voor Abraham ook niet het teken van het verbond zijn geweest? Dat zien we toch duidelijk in Gen. 17?
De besnijdenis blijft toch een teken en zegel van het Verbond en een zegel van de rechtvaardigheid uit HET geloof? Zowel voor Abraham als voor zijn nageslacht? Tot op de komst van Christus?
Ik hou niet van dat soort redeneringen want van het een komt t ander en vervolgens klopt er geen biet meer van.
Je bent bang voor redeneren aan de hand van de Schrift?
Door God, dat blijkt uit Romeinen 6:3 en 4 en 5 en Galaten 3:27De doop wordt een verzegelende kracht toegeschreven:
Door wie?
De doop verzegelt het wel! Of weet gij niet dat 'zovelen als wij in Christus Jezus gedoopt zijn'. Hieruit blijkt duidelijk dat de doop verzegelt!Rom. 6:3 en 4: "Of weet gij niet dat zovelen als wij in Christus Jezus gedoopt zijn, wij in Zijn dood gedoopt zijn?" etc.
Hiermee wordt gezegd dat de doop een bevesting is dat Christus dood voor ons is. De doop verzegelt niet alleen dat wij deel aan Christus hebben, maar ook van de heiligmaking te zullen deelachtig worden.
De doop op zich verzegelt dat niet, maar de dood waarin wij gedoopt zijn maakt dat we deel hebben aan Christus en met Hem opstaan in nieuw leven.
-
roseline
Waarvan de inhoud Jezus Christus is.Oorspronkelijk gepost door RefojongereDe Statenvertaling zegt: "des geloofs"Het teken der besnijdenis (en waar dat teken voor staat, staat in Gen. 17) ontving hij als zegel der gerechtigheid van dat geloof (NBG).
Voor de Israëlieten was het een teken van het verbond. Voor Abraham een zegel der gerechtigheid van dat geloof.
Zou het teken ergens anders voor staan dan het zegel? Het is inderdaad het teken en zegel van het Oude Verbond, waarvan de inhoud Jezus Christus is.
Dus Jezus Christus is verouderd en niet ver van verdwijning? Heb. 8.
Wat is de inhoud van het Oude Verbond?
Lees de brief van de Hebreeën en lees 2 Kor. 3. En daarmee verwijs ik naar de betreffende discussie, gestart door Gerrie, lang geleden. Als de inhoud van het oude verbond dezelfde is als die van het nieuwe, is Jezus Christus voor niets gestorven.
Nogmaals teken/zegel (de doop zo noemen) - jullie kunnen niet zonder dat, omdat anders je hele redenering niet klopt. Maar nogmaals: het is niet bijbels, zeker niet als je hele redenering niet klopt zonder die woorden te gebruiken.
Groeten, Rose.
Rose,
Ik ben met je eens dat de wedergeboorte veel meer betekent dan behouden worden. Maar goed om mijn voorbeeld te verlengen. De moordenaar ging naar het paradijs, waar Christus ook is. Ik geloof dat dat het zelfde is als het koninkrijk waarin je niet kunt gaan als je niet wedergeboren bent. Daarom geloof ik dat we bij de moordenaar kunnen spreken van wedergeboorte.
Op de rest ga ik nog in, als ik daarmee niet de discussie van refojongere herhaal. Ik vind trouwens dat Eurenao veel toevoegt.
Vaya con Dios,
parsifal
Ik ben met je eens dat de wedergeboorte veel meer betekent dan behouden worden. Maar goed om mijn voorbeeld te verlengen. De moordenaar ging naar het paradijs, waar Christus ook is. Ik geloof dat dat het zelfde is als het koninkrijk waarin je niet kunt gaan als je niet wedergeboren bent. Daarom geloof ik dat we bij de moordenaar kunnen spreken van wedergeboorte.
Op de rest ga ik nog in, als ik daarmee niet de discussie van refojongere herhaal. Ik vind trouwens dat Eurenao veel toevoegt.
Vaya con Dios,
parsifal
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
-
Refojongere
-
Ereunao
1.Omdat de beloofde Messias uit zijn zaad geboren moest worden heeft het genadeverbond eeuwenlang zijn bedding in het verbond met Abraham gehad en vielen deze twee bijna samen. 2.Sinds de komst van Chr.heeft het(genade) verbond vlees en bloed aangenomen,het is nu een Persoon.Jes.49:8,wie niet in Chr.is is daarom ook niet in het verbond 3.De geref.theologie bezigt hier een cirkelredenering;eerst gaat zij er zonder enig bewijs van uit dat God Zijn verbond met Abraham in de kerk heeft gecontinueerd,en vervolgens ziet men alle op dit uitgangspunt gebaseerde schriftverklaringen voor bewijzen aan. Als de apostelen de hele gemeente als gemeente des Heeren ziet,dan is dat primair niet vanwege het verbond,maar dan houdt hij ze aan hun belijdenis en doop,latende het oordeel over het hart aan de Heere.Als de ongelovige man geheiligd is door de (gelovige) vrouw,dan is die man daarmee geen verbondskind,maar heeft door deze relatie wel een zekere graad van heiligheid t.o.v.de heidenen.Op dezelfde wijze heeft God aan Paulus geschonken allen die met hem in het schip waren Hand.27;24. De Jood is,ongeacht geloof of ongeloof van nature een kind van het verbond Hand.3:25, met Abraham n.l;maar zonder geloof in zijn Messias niet van het genadeverbond Gal.3:27-29,waarvan de Doop en het A-maal de tekenen en zegelen zijn en dat na de dood v.Chr. tot alle volken is uitgebreid en niet het verbond met het natuurlijke zaad van Abraham, dat loopt buiten de kerk om gewoon door. Daarom heeft God eeuwenlang dit volk voor het land en het land voor het volk bewaard zoals wij sinds 1948 duidelijk kunnen zien.Wij lezen in Romeinen3:28,29 dat alleen de besnedenen van hart Joden zijn in de eigenlijke zin van het woord.Maar als ik in Israël kom kan ik niet tegen een ongelovige Jood zeggen dat hij geen Jood is,want Paulus handhaaft toch deze benaming voor al zijn broederen naar het vlees.Hand.9;3,4 Maar zo ligt het in de gekerstende landen niet;alle Europeanen worden wel christenen genoemd i.t.t de belijders van andere godsdiensten,maar als de H.C.vraagt "waarom wordt gij een christen genaamd?"krijg je wel een heel ander antwoord. Ik erken dus wel degelijk de notie van het verbond als het over de kerk gaat;het is zelfs mijn enige hoop in deze,maar ik heb er wel moeite mee als de hele Schrift onder de noemer van een kerk en een verbond gebracht wordt en de troon van David zomaar in de kerk wordt neergezet.Het gaat in de kerk om het Nieuwe Testament in Zijn bloed en niet om het verbond met Davids huis.Hier valt nog op te merken dat het Avondmaalsformulier ook alleen naar dit verbond niet naar het verbond met Abraham verwijst. Maar het doopformulier gaat uit van de vervangingstheorie en beroept zich daarom op het verbond met Abraham. Maar dat neemt niet weg dat ik heel goed kan leven met de verbondsgedachte op zich, het gaat mij alleen om de ongenuanceerde wijze waarop alle verbonden en daarmee kerk en Israël in elkaar geschoven en met elkaar vereenzelvigd worden ereunao
-
roseline
Ereunao,
Ik geloof zeker dat je postings veel items bevatten die de moeite waard zijn om te lezen, echter ik vind ze zo lastig lezen omdat alles achterelkaar is geplakt...
Zou je iets meer witregels kunnen gebruiken?
B.v.d. Rose.
Refojongere,
Het lijkt me inderdaad goed om in te gaan op het oude en het nieuwe verbond.
Mijn bewering dat de inhoud van de besnijdenis niet overeenkomt met de inhoud van de doop, en dat ze dáárom niet door elkaar vervangen kunnen worden (en omdat het één een teken wordt genoemd en het ander niet), berust voor een groot deel op mijn overtuiging dat de inhoud van het oude verbond, of de inhoud van het verbond dat God met Abraham sloot in Genesis 17, Gods verbond met het aardse volk Israël, níet overeenkomt met de inhoud van het nieuwe verbond.
Groeten, Rose.
Ik geloof zeker dat je postings veel items bevatten die de moeite waard zijn om te lezen, echter ik vind ze zo lastig lezen omdat alles achterelkaar is geplakt...
Zou je iets meer witregels kunnen gebruiken?
B.v.d. Rose.
Refojongere,
Het lijkt me inderdaad goed om in te gaan op het oude en het nieuwe verbond.
Mijn bewering dat de inhoud van de besnijdenis niet overeenkomt met de inhoud van de doop, en dat ze dáárom niet door elkaar vervangen kunnen worden (en omdat het één een teken wordt genoemd en het ander niet), berust voor een groot deel op mijn overtuiging dat de inhoud van het oude verbond, of de inhoud van het verbond dat God met Abraham sloot in Genesis 17, Gods verbond met het aardse volk Israël, níet overeenkomt met de inhoud van het nieuwe verbond.
Groeten, Rose.
-
roseline
Beste Parsifal,
Ik geloof dat er een verschil is tussen het paradijs en tot het Koninkrijk Gods binnengaan.
Gods Geest is in het paradijs, maar degenen die daarin zijn hoeven geen deel te hebben aan die Geest. Adam en Eva waren in het paradijs, maar hadden geen deel aan Gods Geest.
Christus Geest is met hen, die in het paradijs zijn, maar degenen die in het paradijs zijn, hoeven geen deel te hebben aan die Geest.
Al zullen ze wel door die Geest God loven en prijzen. En erkennen dat Christus de Zoon van God is.
Degenen echter die door de Geest wandelen, die geboren zijn uit water en Geest, wiens lichamen een tempel van God zijn, die zijn deel van Christus zèlf. Die zullen met Hem verenigd worden. Die zullen in Hem de wereld overwinnen, en zullen met Hem zitten op zijn troon, gelijk Hij gezeten is met zijn Vader op zijn troon...
Groeten, Rose.
Ik geloof dat er een verschil is tussen het paradijs en tot het Koninkrijk Gods binnengaan.
Gods Geest is in het paradijs, maar degenen die daarin zijn hoeven geen deel te hebben aan die Geest. Adam en Eva waren in het paradijs, maar hadden geen deel aan Gods Geest.
Christus Geest is met hen, die in het paradijs zijn, maar degenen die in het paradijs zijn, hoeven geen deel te hebben aan die Geest.
Al zullen ze wel door die Geest God loven en prijzen. En erkennen dat Christus de Zoon van God is.
Degenen echter die door de Geest wandelen, die geboren zijn uit water en Geest, wiens lichamen een tempel van God zijn, die zijn deel van Christus zèlf. Die zullen met Hem verenigd worden. Die zullen in Hem de wereld overwinnen, en zullen met Hem zitten op zijn troon, gelijk Hij gezeten is met zijn Vader op zijn troon...
Groeten, Rose.