Verbond verbroken

[Zonderling]

Ik zou wel eens willen weten wie dan volgens Zonderling in dit draadje verder zou gaan dan Calvijn in zijn waardering van de kinderdoop en de daaraan verbonden beloften van God. Ik heb dat nergens gezien.

Ik zou gehandhaafd willen zien dat ook gedoopten niet anders dan anderen wedergeboren moeten worden en tot geloof moeten komen.

De tendens om voor gedoopten een eigen weg voor te stellen (je sprak zelfs meen ik over een eigen Evangelie voor gedoopten) vind ik huiveringwekkend. Dit verbondsdenken werd door Johannes de Doper in zijn tijd weggeslagen. Zie ook hoe Christus Nicodemus benaderde en de noodzaak van wedergeboorte hem voorstelde. In deze val ik Posthoorn van harte bij.

[Zonderling]

Als ik de bijdrage van Zonderling lees dan lees ik daarin niet iets anders dan ik van Huisman heb gelezen.

Ik zie inmiddels evenmin een verschil. Wel houd ik moeite met de term 'bondelingen' ontkoppeld van geloof en wedergeboorte. Pastoraal moeten we de overgrote meerderheid van de gedoopten zien als ongelovigen en onwedergeborenen. Maar Huisman stemt daarmee in zodat we geen verschil lijken te hebben.

[Zonderling]

Maar waar bestaat dat 'andere' dan in? Wordt hun een ander heil verkondigd?

Allen wordt hetzelfde heil in Christus verkondigd.
Maar je ziet in de Bijbel toch ook wel verschil in de manier waarop het evangelie wordt geopenbaard aan verschillende groepen? Er zijn er die 'nabij' zijn en er zijn er die 'ver' zijn. Ik ben ervan overtuigd dat allen door God even welmenend worden genodigd tot het heil. Maar ze worden wel verschillend aangesproken.
Ik zou zeggen dat het verschil ligt in de relatie. Het verbondsvolk wordt teruggeroepen op grond van hun relatie met de Heere. Het zijn afkerige kinderen, het is een overspelige bruid en een weggelopen zoon. Die relatie maakt de klank van de nodiging heel anders. Het maakt het berouw als het goed is ook veel dieper.
Dat is heel anders dan hoe bijvoorbeeld Nineve tot bekering wordt geroepen. Hen wordt slechts het oordeel aangezegd. Als zij zich bekeren (met een "wie weet...") ontmoeten zij dezelfde genadige God van Israël. Zijn ontferming is er voor verbondskinderen en heidenen. Zij krijgen hetzelfde heil uit dezelfde Christus. Beiden horen de boodschap van bekering, berouw en geloof. En toch komt hen een "ander evangelie" tegen. Ik denk als je dat verschil 'wiskundig' op papier wilt zetten, dat je vastloopt. Terwijl toch de taal van de relatie een wereld van verschil maakt.
Ik zou niet graag beweren dat de situatie van Israël naar de gemeente te "kopiëren" is. Toch denk ik dat we voor het begrijpen van de verbondsrelatie wel naar het Oude Testament moeten kijken. Dan zie je toch voortdurend dat God op verschillende wijze spreekt tot degenen die onder Zijn verbond leven en de 'buitenstaanders'? Terwijl we toch geloven dat Hij ook onder die bedeling de bekering van de heidenen (alle einden der aarde) verlangde.

Dan ga je uit van een relatie en de vraag is: hoe is dit relatie tot stand gekomen als er geen sprake is van geloof? In het OT kon dat, door tot het volk Israël te behoren, het natuurlijke zaad van Abraham. Maar is het NT is er toch geen natuurlijk zaad van het geestelijk zaad van Abraham, waarmee God dan een verbondsrelatie zou hebben? Want dan kom je weer tot de vraag: waar bestaat die verbondsrelatie dan uit, anders dan dat God 'welmenend' het heil aanbiedt?

In het OT kon dit evenmin als in het NT. De besnijdenis was evenmin als de Doop slechts een uitwendig teken. Het geloof was ook in het OT nodig om waarlijk in een verbondsrelatie te staan.

[DDD]

Ik zou wel eens willen weten wie dan volgens Zonderling in dit draadje verder zou gaan dan Calvijn in zijn waardering van de kinderdoop en de daaraan verbonden beloften van God. Ik heb dat nergens gezien.

Ik zou gehandhaafd willen zien dat ook gedoopten niet anders dan anderen wedergeboren moeten worden en tot geloof moeten komen.

De tendens om voor gedoopten een eigen weg voor te stellen (je sprak zelfs meen ik over een eigen Evangelie voor gedoopten) vind ik huiveringwekkend. Dit verbondsdenken werd door Johannes de Doper in zijn tijd weggeslagen. Zie ook hoe Christus Nicodemus benaderde en de noodzaak van wedergeboorte hem voorstelde. In deze val ik Posthoorn van harte bij.

Dat is allemaal goed en best, maar hiermee doe je gespreksdeelnemers helemaal geen recht.

Ook gedoopten moeten zich bekeren en wedergeboren worden. Maar tegen gedoopten zegt God: "Jij bent van mij. Ik heb je apart gezet, om jou in het bijzonder mijn genade te willen bewijzen." Dat is een andere Evangelieboodschap dan aan hen die buiten het verbond staan. Niet in de kern, maar in de aanspraak. Het verschil zit hem zoals hierboven al geschreven, in de verbondsrelatie die God met de gedoopten heeft. Die verbondsrelatie is niet vrijblijvend van onze kant. Maar die verbondsrelatie is ook niet vrijblijvend van Gods kant. Dat is een belangrijke kern van de gereformeerde leer. Iedereen die daaraan afdoet, verlaat het spoor van Calvijn op een heel wezenlijk punt.

En dat doet helemaal niets af aan het onderwijs van Jezus aan Nicodemus, dat ook de kinderen van het Koninkrijk opnieuw geboren moeten worden. Soms kan het nodig zijn daarop het accent te leggen. Juist dat was een heel ander evangelie dan Jezus aan de kananese vrouw bracht. Dus het onderstreept slechts wat ik zei: de kinderen van het verbond worden door God anders aangesproken.

[Posthoorn]

Ik geloof dat die relatie tot stand is gekomen door het "geheiligd zijn" in de gelovige ouders (naar 1 Korinthe 7). Ik vind het moeilijk voorstelbaar dat Gods beloften voor het gezinsverband tot de schaduw zou behoren die in een rijkere verbondsopenbaring verdwijnt. Dat het geloof is ingebed in het gezinsleven (NT: huis) is volgens mij een wezenlijke lijn door de hele Schrift.
Ik besef wel dat de 'grenzen' van het verbond (of de bediening daarvan) voor ons mensen in het NT moeilijker te bepalen zijn. Het is inderdaad geen natuurlijke 'vanzelfsprekendheid'; al is het verbond met Israël dat ook nooit geweest, ook dat vroeg een (individueel) antwoord. Misschien moeten we onder het Nieuwe Testament ook wel zeggen dat de verbondsbreking zwaarder wordt aangerekend, omdat de schaduwen verdwenen zijn. Eigenlijk in de lijn van Hebr. 10:29 daar gaat het om geheiligden door het bloed die een zwaarder oordeel zullen ontvangen dan degenen onder het oude verbond.

Ik geloof zeker in het 'geheiligd' zijn door de ouders, en ik ben het met je eens dat de huisgedachte in de Bijbel heel belangrijk is. M.i. is dat, maar ook dát uitsluitend, de grond van de kinderdoop. Dat je in het OT door geboorte in het verbond was, kwam doordat dit verbond ook een schaduwachtige kant had, met een uitwendige godsdienst en een aards land. Ook in het OT had je slechts deel aan de weldaden van het nieuwe verbond door het geloof en pas dan had men deel aan het wezen van het verbond.
Wat Hebr. 10:29 betreft, daar gaat het over hen die uitwendig Christus belijden, maar niet geloven met het hart (zie ook kantt. SV). Uiteraard betreft dit ook de kinderen van gelovige ouders, zolang ze niet openlijk gebroken hebben met het geloof van hun ouders. Maar dat betekent niet dat er sprake is van een verbondsrelatie (of je zou kunnen zeggen dat God Zich in het Evangelie in een verbondsrelatie stelt tot de hoorders, maar dat is dan niet beperkt tot de gedoopten). Het nieuwe verbond geldt slechts de gelovigen, daar is de Schrift duidelijk in. En het heil van het nieuwe verbond lag 'ingebed' in de schaduwen van het oude, wettische verbond.

[Posthoorn]

Helaas bespeur ik dat het juiste 'midden', welk 'midden' door Calvijn zorgvuldig is bewaard, in veel postings in dit topic niet terug te vinden is. Helaas schieten sommigen toch door naar een van beide uitersten, zoals hierboven genoemd.Z.

Bij Calvijn bestaat de uitwendige verbondsrelatie in het feit dat “God Zijn genade zowel aan verworpenen als aan uitverkorenen toezegt”, zie zijn comm. bij Gen. 17:7 (de belangrijke passage over de ‘tweeërlei kinderen des verbonds’). Dat was in het OT exclusief voor Israël, maar in het NT is deze aanbieding wereldwijd geworden. Maar het feit dat de genade je toegezegd, of: verkondigd wordt, betekent in het NT nog niet dat je in het verbond bent, en uiteindelijk in het OT ook niet. We mogen het verbond niet ‘verschralen’ tot het aanbod van genade (vgl. ds. Moerkerken in zijn boekje ‘Genadeleven en genadeverbond’).

Edit> Volgens mij zitten huisman en Zonderling op één lijn. Op die lijn zat ik in het verleden ook. Maar ik ben erachter gekomen dat het iets gecompliceerder ligt, ook gecompliceerder dan de reformatoren waar wilden hebben.

[eilander]

Helaas bespeur ik dat het juiste 'midden', welk 'midden' door Calvijn zorgvuldig is bewaard, in veel postings in dit topic niet terug te vinden is. Helaas schieten sommigen toch door naar een van beide uitersten, zoals hierboven genoemd.Z.

Bij Calvijn bestaat de uitwendige verbondsrelatie in het feit dat “God Zijn genade zowel aan verworpenen als aan uitverkorenen toezegt”, zie zijn comm. bij Gen. 17:7 (de belangrijke passage over de ‘tweeërlei kinderen des verbonds’). Dat was in het OT exclusief voor Israël, maar in het NT is deze aanbieding wereldwijd geworden. Maar het feit dat de genade je toegezegd, of: verkondigd wordt, betekent in het NT nog niet dat je in het verbond bent, en uiteindelijk in het OT ook niet. We mogen het verbond niet ‘verschralen’ tot het aanbod van genade (vgl. ds. Moerkerken in zijn boekje ‘Genadeleven en genadeverbond’).

Waar zit nu uiteindelijk je bezwaar om ook bij het NT (zoals je bij het OT terecht doet) te zeggen: je kunt wel uiterlijk tot het verbond behoren, maar zonder wedergeboorte behoor je "uiteindelijk" of "in wezen" niet tot het verbond?
De woorden "uiteindelijk" en "wezenlijk" gebruik je wel bij het NT.

Ik begrijp dat je dit doet op basis van de uitleg van b.v. Romeinen, maar die wordt niet door iedereen gedeeld zoals je zelf ook al aangeeft. Zijn er ook praktische bezwaren?

[Posthoorn]

Waar zit nu uiteindelijk je bezwaar om ook bij het NT (zoals je bij het OT terecht doet) te zeggen: je kunt wel uiterlijk tot het verbond behoren, maar zonder wedergeboorte behoor je "uiteindelijk" of "in wezen" niet tot het verbond?
De woorden "uiteindelijk" en "wezenlijk" gebruik je wel bij het NT.

Ik begrijp dat je dit doet op basis van de uitleg van b.v. Romeinen, maar die wordt niet door iedereen gedeeld zoals je zelf ook al aangeeft. Zijn er ook praktische bezwaren?

1. Je gaat de titels die voor de Kerk (met een grote K) gelden geven aan onbekeerden (kind van God, bruisgemeente, etc.)
2. Je gaat een onderscheid aanbrengen tussen gedoopte en ongedoopte hoorders van het Evangelie. Eerstgenoemden zouden dan een zeker 'recht' hebben op de belofte in vergelijking met de ongedoopten.
3. Je doet tekort aan de strekking van het Evangelie, dat zich niet langer beperkt tot een afgezonderde groep mensen, maar dat verkondigd moet worden aan de gehele wereld.

[huisman]

Waar zit nu uiteindelijk je bezwaar om ook bij het NT (zoals je bij het OT terecht doet) te zeggen: je kunt wel uiterlijk tot het verbond behoren, maar zonder wedergeboorte behoor je "uiteindelijk" of "in wezen" niet tot het verbond?
De woorden "uiteindelijk" en "wezenlijk" gebruik je wel bij het NT.

Ik begrijp dat je dit doet op basis van de uitleg van b.v. Romeinen, maar die wordt niet door iedereen gedeeld zoals je zelf ook al aangeeft. Zijn er ook praktische bezwaren?

1. Je gaat de titels die voor de Kerk (met een grote K) gelden geven aan onbekeerden (kind van God, bruisgemeente, etc.)
2. Je gaat een onderscheid aanbrengen tussen gedoopte en ongedoopte hoorders van het Evangelie. Eerstgenoemden zouden dan een zeker 'recht' hebben op de belofte in vergelijking met de ongedoopten.
3. Je doet tekort aan de strekking van het Evangelie, dat zich niet langer beperkt tot een afgezonderde groep mensen, maar dat verkondigd moet worden aan de gehele wereld.

1. Niet waar deze titels zijn voor de wedergeborenen en dus niet voor alle bondelingen.
2. ?? waar is de opdracht van de Heere Jezus gebleven in jouw redenering : Gaat dan henen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in den Naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes; lerende hen onderhouden alles, wat Ik u geboden heb.
3.Vreemde redenering! Er is niemand die denkt zoals ik die dit zegt. Juist op grond van Jezus opdracht om "al de volken"te onderwijzen"

....en hoe pas je de nog niet vervulde beloften voor Israël in jouw verbondsvisie. De joden zijn nog steeds Gods volk en Gods verbond met Israël is in het N.T. niet opgeheven.

25 Want ik wil niet, broeders, dat u deze verborgenheid onbekend zij (opdat gij niet wijs zijt, bij uzelven), dat de verharding voor een deel over Israël gekomen is, totdat de volheid der heidenen zal ingegaan zijn.
26 En alzo zal geheel Israël zalig worden; gelijk geschreven is: De Verlosser zal uit Sion komen en zal de goddeloosheden afwenden van Jakob.
27 En dit is hun een verbond van Mij, als Ik hun zonden zal wegnemen.
28 Zo zijn zij wel vijanden aangaande het Evangelie, om uwentwil, maar aangaande de verkiezing zijn zij beminden, om der vaderen wil;
29 Want de genadegiften en de roeping Gods zijn onberouwelijk.

Lees kanttekening 117 t/m 138 bij Romeinen 11

[Posthoorn]

1. Je gaat de titels die voor de Kerk (met een grote K) gelden geven aan onbekeerden (kind van God, bruisgemeente, etc.)
2. Je gaat een onderscheid aanbrengen tussen gedoopte en ongedoopte hoorders van het Evangelie. Eerstgenoemden zouden dan een zeker 'recht' hebben op de belofte in vergelijking met de ongedoopten.
3. Je doet tekort aan de strekking van het Evangelie, dat zich niet langer beperkt tot een afgezonderde groep mensen, maar dat verkondigd moet worden aan de gehele wereld.

1. Niet waar deze titels zijn voor de wedergeborenen en dus niet voor alle bondelingen.

Akkoord, maar ben je dan consequent? Volgens Jongere geldt dit de hele gemeente.

2. ?? waar is de opdracht van de Heere Jezus gebleven in jouw redenering : Gaat dan henen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in den Naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes; lerende hen onderhouden alles, wat Ik u geboden heb.

Dus jij leest hierin dat met name de gedoopten het Evangelie moet worden verkondigd? Ik niet. Het staat er ook niet. "Wie geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn...""

3.Vreemde redenering! Er is niemand die denkt zoals ik die dit zegt. Juist op grond van Jezus opdracht om "al de volken"te onderwijzen"

Al de volken is niet 'alle gedoopten onder de volken'. Dan maak je toch weer een onderscheid, precies zoals onder OT Israël. Alleen dan ten aanzien van de gedoopten.

....en hoe pas je de nog niet vervulde beloften voor Israël in jouw verbondsvisie. De joden zijn nog steeds Gods volk en Gods verbond met Israël is in het N.T. niet opgeheven.

Israël heeft geen andere beloften dan wij. Alleen door het geloof in Christus zullen ook zij de zaligheid deelachtig worden. Ongelovige Joden zijn afgebroken takken en als zodanig niet meer in het verbond.

[eilander]

Waar zit nu uiteindelijk je bezwaar om ook bij het NT (zoals je bij het OT terecht doet) te zeggen: je kunt wel uiterlijk tot het verbond behoren, maar zonder wedergeboorte behoor je "uiteindelijk" of "in wezen" niet tot het verbond?
De woorden "uiteindelijk" en "wezenlijk" gebruik je wel bij het NT.

Ik begrijp dat je dit doet op basis van de uitleg van b.v. Romeinen, maar die wordt niet door iedereen gedeeld zoals je zelf ook al aangeeft. Zijn er ook praktische bezwaren?

1. Je gaat de titels die voor de Kerk (met een grote K) gelden geven aan onbekeerden (kind van God, bruisgemeente, etc.)
2. Je gaat een onderscheid aanbrengen tussen gedoopte en ongedoopte hoorders van het Evangelie. Eerstgenoemden zouden dan een zeker 'recht' hebben op de belofte in vergelijking met de ongedoopten.
3. Je doet tekort aan de strekking van het Evangelie, dat zich niet langer beperkt tot een afgezonderde groep mensen, maar dat verkondigd moet worden aan de gehele wereld.

1. Zolang er opgeroepen wordt tot waarachtig geloof en wedergeboorte, is dat niet zo'n bezwaar. Dan zal een gedoopte ook niet zonder meer kind van God genoemd worden. Je gelooft toch wel dat een dergelijke prediking bestaat?
2. Ongedoopte hoorders van het evangelie behoren gedoopt te wezen. Maar los daarvan: dat onderscheid bestaat niet echt, de doop is een teken van het verbond, niet meer dan dat. Geen op zichzelf staande meerwaarde ofzo, wel onlosmakelijk verbonden aan het geboren worden op het erf van het verbond.
3. Die begrijp ik niet. Ik heb nog nooit gehoord dat iemand bij ons afdoet aan de zendingsopdracht.

[huisman]

1. Je gaat de titels die voor de Kerk (met een grote K) gelden geven aan onbekeerden (kind van God, bruisgemeente, etc.)
2. Je gaat een onderscheid aanbrengen tussen gedoopte en ongedoopte hoorders van het Evangelie. Eerstgenoemden zouden dan een zeker 'recht' hebben op de belofte in vergelijking met de ongedoopten.
3. Je doet tekort aan de strekking van het Evangelie, dat zich niet langer beperkt tot een afgezonderde groep mensen, maar dat verkondigd moet worden aan de gehele wereld.

1. Niet waar deze titels zijn voor de wedergeborenen en dus niet voor alle bondelingen.

Akkoord, maar ben je dan consequent? Volgens Jongere geldt dit de hele gemeente.

2. ?? waar is de opdracht van de Heere Jezus gebleven in jouw redenering : Gaat dan henen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in den Naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes; lerende hen onderhouden alles, wat Ik u geboden heb.

Dus jij leest hierin dat met name de gedoopten het Evangelie moet worden verkondigd? Ik niet. Het staat er ook niet. "Wie geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn...""

3.Vreemde redenering! Er is niemand die denkt zoals ik die dit zegt. Juist op grond van Jezus opdracht om "al de volken"te onderwijzen"

Al de volken is niet 'alle gedoopten onder de volken'. Dan maak je toch weer een onderscheid, precies zoals onder OT Israël. Alleen dan ten aanzien van de gedoopten.

....en hoe pas je de nog niet vervulde beloften voor Israël in jouw verbondsvisie. De joden zijn nog steeds Gods volk en Gods verbond met Israël is in het N.T. niet opgeheven.

Israël heeft geen andere beloften dan wij. Alleen door het geloof in Christus zullen ook zij de zaligheid deelachtig worden. Ongelovige Joden zijn afgebroken takken en als zodanig niet meer in het verbond.

Oeps.....dat zegt Paulus als hij een verborgenheid mag openbaren toch heel anders. Het past wel consequent in jouw verbondsvisie maar je moet dan wel verschillende Schriftplaatsen (o.a. Romeinen11) buigen naar jouw visie.


Over jouw andere reacties. Het lijkt mij beter om daar niet meer op in te gaan. Niet uit disrespect maar je legt in mijn postings zoveel wat ik niet zeg of wil zeggen dat het erg vermoeiend wordt.
Zal wel liggen aan mijn gebrekkig formuleren .

[Posthoorn]

Samenvattend:

In het OT stelde God Zich uitsluitend met Abraham en zijn zaad in een verbondsbetrekking, door hun het Evangelie te verkondigen.
Het ongelovige Israël dacht dat het in eigen kracht aan de verbondsvoorwaarden kon doen.
Het NT leert ons dat het verbond alleen van kracht kan worden door Christus.
Dit is het heil dat in het NT wordt verkondigd, “eerst aan de Jood, maar ook aan de Griek”. God stelt Zich als het ware nu in een verbondsbetrekking met al degenen die het Woord horen.
Door het geloof krijgt men deel aan het heil en is men opgenomen in het nieuwe verbond. “Zovelen Hem aangenomen hebben, die heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden.”
Het is lastig precies aan te geven hoe het nieuwe verbond zich nu verhoudt tot het verbond met het OT Israël.

De discussie over de toekomst van Israël is een apart onderwerp, waaraan in het RF-verleden al vele topics zijn gewijd.

[Martijn]

De doop door de Heere Jezus bevolen is voor jou leeg en van generlei waarde. Komt omdat jij de doop loskoppelt van het verbond der genade.Doe je dat niet dan zijn de verbondsbeloften vermaakt aan de gelovigen en hun zaad.

Met jouw vraagstelling over een apart Evangelie voor gedoopten maak je de gereformeerde leer bijna belachelijk.

Jammer dat je je niet eens verdiept in de gereformeerde doopleer die voluit steunt op de Schrift.

De doop en het verbond... Ik vindt het een zeer lastig onderwerp.
@Huisman kun je mij uitleggen hoe ik het verbond moet zien? En dan gebaseerd op de Bijbel?

Sowieso wordt het onduidelijk door termen in te brengen zoals het genadeverbond. Aangezien we deze uitdrukking zo niet tegenkomen in de Bijbel is het dus lastig hier een definitie aan te hangen wat dit nu exact is. Dat dit niet duidelijk is blijkt wel uit de vele vragen die er daarover zijn. Me dunkt dat het dus niet zo verstandig is dat er dergelijke buitenbijbelse termen in het leven zijn geroepen en die door een ieder dus vrij te definiëren is. En dat geeft verwarring.

De Bijbel gaat in hoofdzaak over het oude en nieuwe verbond waarvan de kaders zijn aangegeven. We kunnen beter deze kaders handhaven dan eigenbedachte kaders.

Want men haalt op deze wijze allerlei zaken door elkaar zoals @Huisman doet. Hij heeft het over het verbond der genade en gaat direct verder met de verbondsbeloften. Maar welke beloften zijn dit dan? welke beloften zitten er volgens de Bijbel vast aan aan het genadeverbond?

Naarmate ik meer en meer op de Bijbel alleen vertrouw ontdek ik dat ook de reformatie lang niet zuiver is en dat het allerbeste is dat we ons zoveel als mogelijk houden aan hetgeen geschreven is door de Bijbelschrijvers. Zij zijn in mijn optiek de enige die van God gedreven, recht hebben van spreken. Het is dan ook aan ons om het Woord der Waarheid, de Bijbel, Gods Woord zelf, recht te verdelen en te onderscheiden waarop het aankomt.

Soms krijg je wel het idee van een Babylonische spraakverwarring als het over het verbond gaat. Jammer dat @huisman niet in gaat op mijn vraag....
Als het gaat over het oude en het nieuwe verbond. Het oude verbond is gesloten met het volk Israël, het nieuwe verbond is ingesteld tijdens de instelling van het Avondmaal.
Wat betreft de kinderdoop en het verbond. Het verbond en de kinderdoop zijn waarschijnlijk geboren uit een theologisch conflict. Dit zou gedaan zijn door Zwingli. Deze was eerst tegen de kinderdoop, maar veranderde later van mening. Tegenover de dopers moest hij toen de legitimiteit aantonen. Hij ging zoeken en ontwierp toen de verbondsleer. De leer van de kinderdoop zou dan geen uitvloeisel zijn van de verbondsleer, maar precies omgekeerd: de verbondsleer is een uitvloeisel van de leer van de kinderdoop.

[Wim Anker]

m.i. is dat hoe @Huisman en @Zonderling het verwoorden ook wat de GG en de GGiN leren. Het gaat echter mis als geprobeerd wordt de voordelen van de gedoopte(n) op te sommen, want het is idd heel moeilijk om voordelen te benoemen die een ongedoopte hoorder van het evangelie niet heeft. Mischien moeten we dat ook maar niet proberen - het benoemen van de voordelen - en ons beperken tot het gelovig doen. Tenslotte zijn niet de voordelen de reden om kinderen te dopen maar de bijbelse opdracht is de grond.