Re: Rome of Mekka, of beide?
Geplaatst: 03 mar 2016, 11:06
Hallo DDD,
U schreef: Van het onderscheid en de merktekenen der ware en valse kerk.
Even voor de goede orde, er is maar één teken tussen de ware kerk en de valse kerk.
De Sabbat van het 4e gebod = het teken tussen U en Mij (Het Hemels Kanaän dus)
De Zondag is het (merk-) teken dat duidt op het Gezag van de Machtsstaat Rome en de wereld.
Als ik dus de rede om de Sabbat als een teken tussen de Hemelse Vader en Zijn volk, te onderhouden en daarmee dus niet (onbewust) alle geboden hiermee overtreedt dan kom ik tot de volgenden conclusie:
De Sabbat als onverbrekelijk teken van trouw aan en verbondenheid in Christus:
"De Sabbat is gemaakt om de mens, niet de mens om de Sabbat". (Marc.2: 27). Vandaar dat het sabbatsgebod ook geldt voor "de vreemdeling". "Welzalig de sterveling die dit doet, en het mensenkind dat daaraan vasthoudt; die acht geeft op de Sabbat, zodat hij hem niet ontheiligt, en acht geeft op zijn hand, zodat zij niets kwaads doet! En de vreemdelingen, die zich bij de Here aansluiten om Hem te dienen, en om de naam des Heren lief te hebben, om Hem tot knechten te zijn, allen die de Sabbat onderhouden, zodat zij hem niet ontheiligen, en die vasthouden aan Mijn verbond; hen zal Ik brengen naar Mijn heilige berg en Ik zal hen vreugde bereiden in Mijn bedehuis; ...want Mijn huis zal een bedehuis heten voor alle volken". (Jes.56:2,6,7; Ex.20:10). Jezus zei over Zichzelf: "Want de Zoon des mensen is Heer van de Sabbat". (Mat.12: 8). Zo erkennen wij door het gedenken van de Sabbat, Jezus Christus als Schepper: "Want in Hem zijn alle dingen geschapen, die in de hemelen en die op de aarde zijn..." (Kol.l:16 vgl. Hebr.1:2,3; Joh.1:1-3, 14, Ps.33: 6, 9; Hebr.11:3).
Groet
En hiermee kom ik tot de conclusie dat de Sabbat van het 4e gebod ook verbonden is in het Oordeel, want immers de wet die Jezus toepast in het oordeel is de decaloog!
De Sabbat en de verlossing
De Bijbel brengt het vieren van de zevende dag als de door God ingestelde, regelmatig terugkerende gedenkdag in verband met het verkrijgen van de eeuwige sabbatsrust aan het einde van deze wereld. "Want Hij heeft ergens van de zevende dag aldus gesproken: en God rustte op de zevende dag van al Zijn werken". "Want wie tot Zijn rust is ingegaan, is ook zelf tot rust gekomen van zijn werken, evenals God van de Zijne". (Hebr.4: 4, 10, 11; Jes.66: 22, 23). Het feit, dat hier de zevende dag in zijn symboliek naar de wederkomst van de Heer verwijst, is voor ons, die aan het einde van zesduizend jaar menselijke geschiedenis leven, van grote betekenis. "Doch dit ene mag u niet ontgaan, geliefden, dat één dag bij de Here is als duizend jaar en duizend jaar als één dag. De Here talmt niet met de belofte, al zijn er, die aan talmen denken, maar Hij is lankmoedig jegens u, omdat Hij niet wil, dat sommigen verloren gaan, doch dat allen tot bekering komen. Maar de dag des Heren zal komen als een dief..." (2 Petr.3: 8-10 vgl. Ps.90: 4). Alle profetische tijdsaanduidingen in de Bijbel zijn gebleken juist te zijn en de laatste tekenen van het einde voltrekken zich in onze dagen.
Dat dus geen enkele jota of titel verandert is door Jezus, vinden we o.a. hier opgetekend in de Bijbel:
Prediker 12: 13
13 Van alles, wat gehoord is, is het einde van de zaak: Vrees God, en houd Zijn geboden, want dit betaamt allen mensen.
De gebodentafel is dus niet alleen voor de Joden van het OT
En ook:
Psalm 19: 8,9
8 De bevelen des HEREN zijn waarachtig, zij verheugen het hart; het gebod des HEREN is louter, het verlicht de ogen.
9 De vreze des HEREN is rein, voor altijd bestendig; de verordeningen des HEREN zijn waarheid, altegader rechtvaardig.
Als ik nu de zondag beschouw, dan ontdek ik dat de zondag niet verbonden is, in Christus maar in een andere Heer. Want het 4e gebod kan nooit afgeschaft zijn, want het 4e gebod eindigt in Christus. Dat wil zeggen Christus was aan alle geboden trouws, inclusief het 4e gebod!
De Zondag is dus een teken van Gezag over de mensheid en dat kan alleen door menselijke organisatie!
De zondag, zo zegt de RK Kerkstaat is een Merkteken van Gezag, in het trouw zijn aan de Paus! Niet aan Christus.
Ook daar zegt de Bijbel iets over in het licht van Openbaring 13
De zondag.
Dus de betekenis van de zondag is e( een geheel andere. De zondag eerste dag van de week, is noch gedenkdag aan de schepping, r aan de beloofde rust van Daaruit blijkt dat de zondagsvis het sabbatsverbod uit de geboden niet houdt. God zegende heiligde de zevende, en niet de eerste dag tot een eeuwig gedenkteken gaat God hierbij om het gedenken van Hem als Schepper en Verlosser uit de slavernij van de zonde, zowel als van de dood (Ex.20: 8 Deut.5: 12-15) en niet om opstanding. "Het is duidelijk, da niet de Sabbat vieren, hoe streng vol overgave wij ook de zondag houden. De Sabbat is gegrond op een bijzonder goddelijk ge Wij kunnen ons op zo'n gebod de zondagsviering niet beroep (zie:R. W. Dale, D. D., een leider de Congregationalisten in Engeland in `De tien geboden', blz. 106/1)
Zijn we vrij om als (leden van de Reformatie) Christenen te kiezen voor de Sabbat of zondag. Of dienen we juist vanuit die Reformatie (eind 19e eeuw) te begrijpen dat Gods plan was om de misleidde mensen terug te voeren naar de fundamenten van Zijn wetgeving, na de duistere Middeleeuwen.
Om het onderscheidt tussen Sabbat en de zondag nog beter te begrijpen, moeten we nog en verder gaan en de vraag stellen of er voor het houden van de zondag wel een Bijbelse grondslag te vinden is; of het b.v. geoorloofd is de van God te veranderen. antwoord op de vraag of de heden nog geldig is, blijkt overduidelijk, geeft Jezus "Het zou gemakkelijker zijn hemel en aarde zouden vergaan, dat er van de wet één tittel vallen". (Luk. 16: 17). In de berg zegt Hij: "Meent niet, da gekomen ben om de wet o profeten te ontbinden. Ik ben gekomen om te ontbinden, maar te vervullen. Want voorwaar, Ik u: Eer de hemel en de aarde verf zal er niet één jota of één t vergaan van de wet, eer alles zal geschied". (Mat.5: 17, 18). Deze woorden van Jezus maken op niet mis te verstane wijze duidelijk, dat de wet onveranderlijk is en dat niemand het recht heeft haar te veranderen. De volgende tekst benadrukt dit nogmaals: "Want wie de gehele wet houdt, maar op één punt struikelt, is schuldig geworden aan alle geboden". (Jak.2: 10).
Met andere woorden; de keuze is duidelijk. Rome als Machtscentrum van zowel politieke- militaire- en religieuze vraagstukken voor DEZE wereld en tevens de rol van haar als Moederkerk, lijkt mij persoonlijk geen keuze te zijn tussen Mekka en Rome.
Beide machten strijden door geweld en door manipulatie van politieke- militaire- en religieuze middelen, hun Leider (en geen Koning) Satan aan de macht te brengen, als Overste van deze wereld en alleen deze Mensenmoordenaar op de troon in het aardse Jeruzalem te brengen! Jezus is niet hier en niet daar. Jezus is in het hemels Jeruzalem waar ook Zijn Bruid (Geestelijk volk) woont en nergens anders!
U schreef: Van het onderscheid en de merktekenen der ware en valse kerk.
Even voor de goede orde, er is maar één teken tussen de ware kerk en de valse kerk.
De Sabbat van het 4e gebod = het teken tussen U en Mij (Het Hemels Kanaän dus)
De Zondag is het (merk-) teken dat duidt op het Gezag van de Machtsstaat Rome en de wereld.
Als ik dus de rede om de Sabbat als een teken tussen de Hemelse Vader en Zijn volk, te onderhouden en daarmee dus niet (onbewust) alle geboden hiermee overtreedt dan kom ik tot de volgenden conclusie:
De Sabbat als onverbrekelijk teken van trouw aan en verbondenheid in Christus:
"De Sabbat is gemaakt om de mens, niet de mens om de Sabbat". (Marc.2: 27). Vandaar dat het sabbatsgebod ook geldt voor "de vreemdeling". "Welzalig de sterveling die dit doet, en het mensenkind dat daaraan vasthoudt; die acht geeft op de Sabbat, zodat hij hem niet ontheiligt, en acht geeft op zijn hand, zodat zij niets kwaads doet! En de vreemdelingen, die zich bij de Here aansluiten om Hem te dienen, en om de naam des Heren lief te hebben, om Hem tot knechten te zijn, allen die de Sabbat onderhouden, zodat zij hem niet ontheiligen, en die vasthouden aan Mijn verbond; hen zal Ik brengen naar Mijn heilige berg en Ik zal hen vreugde bereiden in Mijn bedehuis; ...want Mijn huis zal een bedehuis heten voor alle volken". (Jes.56:2,6,7; Ex.20:10). Jezus zei over Zichzelf: "Want de Zoon des mensen is Heer van de Sabbat". (Mat.12: 8). Zo erkennen wij door het gedenken van de Sabbat, Jezus Christus als Schepper: "Want in Hem zijn alle dingen geschapen, die in de hemelen en die op de aarde zijn..." (Kol.l:16 vgl. Hebr.1:2,3; Joh.1:1-3, 14, Ps.33: 6, 9; Hebr.11:3).
Groet
En hiermee kom ik tot de conclusie dat de Sabbat van het 4e gebod ook verbonden is in het Oordeel, want immers de wet die Jezus toepast in het oordeel is de decaloog!
De Sabbat en de verlossing
De Bijbel brengt het vieren van de zevende dag als de door God ingestelde, regelmatig terugkerende gedenkdag in verband met het verkrijgen van de eeuwige sabbatsrust aan het einde van deze wereld. "Want Hij heeft ergens van de zevende dag aldus gesproken: en God rustte op de zevende dag van al Zijn werken". "Want wie tot Zijn rust is ingegaan, is ook zelf tot rust gekomen van zijn werken, evenals God van de Zijne". (Hebr.4: 4, 10, 11; Jes.66: 22, 23). Het feit, dat hier de zevende dag in zijn symboliek naar de wederkomst van de Heer verwijst, is voor ons, die aan het einde van zesduizend jaar menselijke geschiedenis leven, van grote betekenis. "Doch dit ene mag u niet ontgaan, geliefden, dat één dag bij de Here is als duizend jaar en duizend jaar als één dag. De Here talmt niet met de belofte, al zijn er, die aan talmen denken, maar Hij is lankmoedig jegens u, omdat Hij niet wil, dat sommigen verloren gaan, doch dat allen tot bekering komen. Maar de dag des Heren zal komen als een dief..." (2 Petr.3: 8-10 vgl. Ps.90: 4). Alle profetische tijdsaanduidingen in de Bijbel zijn gebleken juist te zijn en de laatste tekenen van het einde voltrekken zich in onze dagen.
Dat dus geen enkele jota of titel verandert is door Jezus, vinden we o.a. hier opgetekend in de Bijbel:
Prediker 12: 13
13 Van alles, wat gehoord is, is het einde van de zaak: Vrees God, en houd Zijn geboden, want dit betaamt allen mensen.
De gebodentafel is dus niet alleen voor de Joden van het OT
En ook:
Psalm 19: 8,9
8 De bevelen des HEREN zijn waarachtig, zij verheugen het hart; het gebod des HEREN is louter, het verlicht de ogen.
9 De vreze des HEREN is rein, voor altijd bestendig; de verordeningen des HEREN zijn waarheid, altegader rechtvaardig.
Als ik nu de zondag beschouw, dan ontdek ik dat de zondag niet verbonden is, in Christus maar in een andere Heer. Want het 4e gebod kan nooit afgeschaft zijn, want het 4e gebod eindigt in Christus. Dat wil zeggen Christus was aan alle geboden trouws, inclusief het 4e gebod!
De Zondag is dus een teken van Gezag over de mensheid en dat kan alleen door menselijke organisatie!
De zondag, zo zegt de RK Kerkstaat is een Merkteken van Gezag, in het trouw zijn aan de Paus! Niet aan Christus.
Ook daar zegt de Bijbel iets over in het licht van Openbaring 13
De zondag.
Dus de betekenis van de zondag is e( een geheel andere. De zondag eerste dag van de week, is noch gedenkdag aan de schepping, r aan de beloofde rust van Daaruit blijkt dat de zondagsvis het sabbatsverbod uit de geboden niet houdt. God zegende heiligde de zevende, en niet de eerste dag tot een eeuwig gedenkteken gaat God hierbij om het gedenken van Hem als Schepper en Verlosser uit de slavernij van de zonde, zowel als van de dood (Ex.20: 8 Deut.5: 12-15) en niet om opstanding. "Het is duidelijk, da niet de Sabbat vieren, hoe streng vol overgave wij ook de zondag houden. De Sabbat is gegrond op een bijzonder goddelijk ge Wij kunnen ons op zo'n gebod de zondagsviering niet beroep (zie:R. W. Dale, D. D., een leider de Congregationalisten in Engeland in `De tien geboden', blz. 106/1)
Zijn we vrij om als (leden van de Reformatie) Christenen te kiezen voor de Sabbat of zondag. Of dienen we juist vanuit die Reformatie (eind 19e eeuw) te begrijpen dat Gods plan was om de misleidde mensen terug te voeren naar de fundamenten van Zijn wetgeving, na de duistere Middeleeuwen.
Om het onderscheidt tussen Sabbat en de zondag nog beter te begrijpen, moeten we nog en verder gaan en de vraag stellen of er voor het houden van de zondag wel een Bijbelse grondslag te vinden is; of het b.v. geoorloofd is de van God te veranderen. antwoord op de vraag of de heden nog geldig is, blijkt overduidelijk, geeft Jezus "Het zou gemakkelijker zijn hemel en aarde zouden vergaan, dat er van de wet één tittel vallen". (Luk. 16: 17). In de berg zegt Hij: "Meent niet, da gekomen ben om de wet o profeten te ontbinden. Ik ben gekomen om te ontbinden, maar te vervullen. Want voorwaar, Ik u: Eer de hemel en de aarde verf zal er niet één jota of één t vergaan van de wet, eer alles zal geschied". (Mat.5: 17, 18). Deze woorden van Jezus maken op niet mis te verstane wijze duidelijk, dat de wet onveranderlijk is en dat niemand het recht heeft haar te veranderen. De volgende tekst benadrukt dit nogmaals: "Want wie de gehele wet houdt, maar op één punt struikelt, is schuldig geworden aan alle geboden". (Jak.2: 10).
Met andere woorden; de keuze is duidelijk. Rome als Machtscentrum van zowel politieke- militaire- en religieuze vraagstukken voor DEZE wereld en tevens de rol van haar als Moederkerk, lijkt mij persoonlijk geen keuze te zijn tussen Mekka en Rome.
Beide machten strijden door geweld en door manipulatie van politieke- militaire- en religieuze middelen, hun Leider (en geen Koning) Satan aan de macht te brengen, als Overste van deze wereld en alleen deze Mensenmoordenaar op de troon in het aardse Jeruzalem te brengen! Jezus is niet hier en niet daar. Jezus is in het hemels Jeruzalem waar ook Zijn Bruid (Geestelijk volk) woont en nergens anders!