Glashelder

[Afgewezen]

tenzij iemand wedergeboren is KAN hij het koninkrijk der hemelen niet zien, laat staat ingaan.In dat koninkrijk zijn slechts de ware bekeerde gelovigen, denk ik toch .

Zeker. Maar het gaat er nu om hoe dit koninkrijk gestalte krijgt op deze aarde. Dan blijkt het met vele onzuivere bestanddelen te zijn vermengd. Daarover geeft Jezus onderwijs in deze gelijkenissen.

[Hansie]

tenzij iemand wedergeboren is KAN hij het koninkrijk der hemelen niet zien, laat staat ingaan.In dat koninkrijk zijn slechts de ware bekeerde gelovigen, denk ik toch .

Zeker. Maar het gaat er nu om hoe dit koninkrijk gestalte krijgt op deze aarde. Dan blijkt het met vele onzuivere bestanddelen te zijn vermengd. Daarover geeft Jezus onderwijs in deze gelijkenissen.

Jezus antwoordde: Mijn Koninkrijk is NIET van deze wereld. Indien Mijn Koninkrijk van deze wereld ware, zo zouden Mijn dienaren gestreden hebben...

[Fjodor]

tenzij iemand wedergeboren is KAN hij het koninkrijk der hemelen niet zien, laat staat ingaan.In dat koninkrijk zijn slechts de ware bekeerde gelovigen, denk ik toch .

Zeker. Maar het gaat er nu om hoe dit koninkrijk gestalte krijgt op deze aarde. Dan blijkt het met vele onzuivere bestanddelen te zijn vermengd. Daarover geeft Jezus onderwijs in deze gelijkenissen.

Jezus antwoordde: Mijn Koninkrijk is NIET van deze wereld. Indien Mijn Koninkrijk van deze wereld ware, zo zouden Mijn dienaren gestreden hebben...

Hansie.., natuurlijk is het koninkrijk niet van deze wereld. En de ware gelovigen zijn niet van deze wereld. Daarin is iedereen het met je eens. Maar het punt is dat er tussen de ware gelovigen veel ongelovigen zijn.

En dan is de vraag: hoe weet je in de ervaring het verschil tussen een ware gelovige en een onware gelovige. Wat maakt de ware gelovige anders dan de valse gelovige.

[dennis]

Ik heb het volledige verhaal over Jan - want over hem gaat het toch in de eerste plaats - gelezen.
De bedoeling van de auteur is duidelijk: hij wil waarschuwen voor een oppervlakkig geloof. En die intentie is niet alleen goed, maar ook volkomen bijbels en nodig.
Want de Schrift leert ons duidelijk dat er een tijdgeloof is. Mensen die het woord met vreugde horen en het terstond aannemen.

Ik zie het dan ook in de eerste plaats als een oproep tot zelfonderzoek. Ben ik het Heere? Heb ik werkelijk genade? Dat onderzoek is noodzakelijk.
Het ware geloof heeft haar kenmerken, en we moeten en mogen onszelf nauwgezet bevragen.. Een kind van God wordt door genade klein. Grote christenen bestaan ten diepste niet. Er komt ootmoed, zelfvernedering. Het wordt een wonder dat de Heere met ons te maken wil hebben, en iets daarvan wordt geproefd.

Toch wil ik ook een kritische opmerking over dit stukje maken. Jan wordt - bewust - neergezet als een karikatuur, waardoor je je misschien niet snel met hem zult vergelijken, maar meer vragen heb ik bij de twee andere personen. Grietje en het boertje.

Grietje wijst niet op de Enige van wie Jan, maar ook zij het moet hebben: op de Heere Jezus Christus. En dat treft me pijnlijk. En het boertje zegt dingen die ik herken, maar als ik zijn woorden goed lees komt er wel een belangrijke vraag bij me op.
Tegen Jan spreekt hij over de verzegeling met de Heilige Geest. Nu is het zo dat het daarmee gewoonlijk niet begint in het leven van Gods kinderen. En dat - naar mijn overtuiging - die overtuiging, sommige van Gods kinderen in dit leven ook niet ten deel valt. De Heere is vrij in wat Hij schenkt. Even later zegt het boertje dit ook met zoveel woorden, maar daarmee wordt dat wat hij tegen Jan zegt wel wat ontkracht.

Samenvattend zou ik er nog 1 ding van willen zeggen: het grote kenmerk van de ware kinderen van God is dat ze bedelaars worden. En dat blijven ze ook. De woorden die Luther aan het einde van zijn leven opschreef zijn zo waar.
Ze hebben zelf helemaal niets, en moeten - elke dag opnieuw - alles uit Gods hand ontvangen. En als dat niet gebeurd gaan ze ongelukkig over de wereld, totdat de Heere opnieuw overkomt.

[J.C. Philpot]

Tegen Jan spreekt hij over de verzegeling met de Heilige Geest. Nu is het zo dat het daarmee gewoonlijk niet begint in het leven van Gods kinderen. En dat - naar mijn overtuiging - die overtuiging, sommige van Gods kinderen in dit leven ook niet ten deel valt.

Dennis,
Zou je bijbels kunnen motiveren dat niet al God's kinderen de verzegeling met de Heilige Geest ontvangen? Het komt namelijk erg ongereformeerd over bij mij.

In zijn brieven gaat Paulus er vanuit dat de gelovigen die hij schrijft allemaal verzegeld zijn met de Heilige Geest:

2 Kor 1,22
Die ons ook heeft verzegeld, en het onderpand des Geestes in onze harten gegeven.

Ef 4,30
En bedroeft den Heiligen Geest Gods niet, door Welken gij verzegeld zijt tot den dag der verlossing.

En hieronder word het beschreven als iets wat als een vanzelfsprekendheid volgt op het tot geloof komen.

Ef 1,13
In Welken ook gij zijt, nadat gij het woord der waarheid, namelijk het Evangelie uwer zaligheid gehoord hebt; in Welken gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met den Heiligen Geest der belofte;

Ook de Dortse Leerregels leren dat dit het deel is van iedereen die is wedergeboren:

Want eerstelijk, in zulk vallen bewaart Hij nog in hen dit Zijn onverderfelijk zaad, waaruit zij wedergeboren zijn, opdat het niet verga, noch uitgeworpen worde. Ten andere vernieuwt Hij hen zekerlijk en krachtiglijk door Zijn Woord en Geest tot bekering; opdat zij over de bedreven zonden van harte, en naar God, bedroefd zijn; vergeving in het bloed des Middelaars, door het geloof, met een verbroken hart, begeren, en verkrijgen; de genade van God, Die nu met hen verzoend is, wederom gevoelen; Zijn ontfermingen en trouw aanbidden; en voortaan hun zaligheid met vrezen en beven des te naarstiger werken.

Alzo verkrijgen zij dan dit, niet door hun verdiensten of krachten, maar uit de genadige barmhartigheid Gods, dat zij noch ganselijk van het geloof en de genade uitvallen, noch tot het einde toe in den val blijven of verloren gaan. Hetwelk, zoveel hen aangaat, niet alleen lichtelijk zou kunnen geschieden, maar ook ongetwijfeld geschieden zou. Doch ten aanzien van God kan het ganselijk niet geschieden; dewijl noch Zijn raad veranderd, noch Zijn belofte gebroken, noch de roeping naar Zijn voornemen herroepen, noch de verdienste, voorbidding en bewaring van Christus krachteloos gemaakt, noch de verzegeling des Heiligen Geestes verijdeld of vernietigd kan worden.

De Nederlandse Geloofsbelijdenis leert dit in Artikel 27:

Wij geloven en belijden één katholieke of algemene kerk. Zij is een heilige vergadering van de ware gelovigen, die al hun heil verwachten van Jezus Christus, gewassen zijn door zijn bloed, geheiligd en verzegeld door de Heilige Geest.

Reformatorisch is deze mening dus absoluut niet, zoals ik uit de belijdenisgeschriften heb aangetoont.

[Bert Mulder]

Het is apart wat mensen allemaal uit een verhaal kunnen halen. En dan nog hele beschouwingen houden over de naam, over hoe voorspelbaar het verhaal wel niet is en dat het niet echt zou zijn.

Maar dit verhaal is juist opgezet om iets duidelijk te maken, om iets te leren. Daartoe is het verhaal in deze vorm gegoten. In de tijd van deze predikant begreep iedereen dan wel dat wat Jan deed niet goed was, enz. en wat de schrijver daarmee te zeggen had. Nu gaan we zo'n verhaal uitpluizen en zegt het voorbeeld ons niets meer.

Erasmiaan en DIA, dit, de stomme verhaaltjes, is de leer van de reformatie niet. Dit neigt naar Rome. Dit leert de reformatie:

Vr.98. Maar zou men de beelden in de kerken als boeken der leken niet mogen dulden?
Antw. Neen; want wij moeten niet wijzer zijn dan God, Dewelke Zijn Christenen niet door stomme beelden a, maar door de levende verkondiging Zijns Woords wil onderwezen hebben b.

a Jer 10:8 Hab 2:18,19 b Ro 10:14,15,17 2Pe 1:19 2Ti 3:16,17

God wil Zijn volk niet door stomme verhaaltjes, maar door de levende verkondiging Zijn Woords onderwezen hebben....

[dennis]

We moeten m.i. een onderscheid maken tussen wat de Heere in een ziel werkt en wat die ziel daarvan mag beleven.
De verzegeling met de Heilige Geest heeft alles te maken met de zekerheid van het geloof.

Nu was het zo in de eerste Christengemeente dat de Heilige Geest (soms) op een bijzondere wijze werd uitgestort. Op een wijze waarvan wij toch belijden dat het nu over het algemeen anders gaat.

In het leven van de ware gelovigen zal er altijd iets zijn van kennis van zonde en onwaardigheid EN een zekere kennis van de Borg, Jezus Christus. Zonder dat laatste kan het niet. We moeten schoonheid hebben gezien in de Schoonste van alle mensenkinderen, in Wiens lippen genade is uitgestort.
Maar de mate verschilt, en wat ik bedoel is dat er gelovigen zijn die in dit leven niet tot de volle ruimte komen, tot de volle zekerheid in Christus, maar in wie de Heere toch een goed werk begonnen is. En die komen Thuis. Wat het boertje in het verhaal daarover zegt is zeker waar. Het komt nl. allemaal bij de Heere vandaan.

Let op: hier wil ik geen geestelijke zorgeloosheid aanprijzen. Zodat er mensen zijn die denken: die zekerheid ken ik nog niet en dat hoeft ook niet. Want een ander kenmerk van het ware leven is juist dat we het zonder vrede, zonder de verzekering, ten diepste niet kunnen uithouden.

[Erasmiaan]

Toch staan er in de Westminster Confessie behartenswaardige dingen over de verzekering met de Geest (dit vond ik op Google):

"Verzekering van genade en zaligheid behoort niet tot de kern van het geloof, ware gelovigen moeten soms lang wachten voordat zij het verkrijgen" (Grote Westminster Catechismus); "in dewelke jullie, nadat jullie geloofden, ook zijn verzegeld met de Heilige Geest der belofte (Ef. 1:13)

[Erasmiaan]

Het is apart wat mensen allemaal uit een verhaal kunnen halen. En dan nog hele beschouwingen houden over de naam, over hoe voorspelbaar het verhaal wel niet is en dat het niet echt zou zijn.

Maar dit verhaal is juist opgezet om iets duidelijk te maken, om iets te leren. Daartoe is het verhaal in deze vorm gegoten. In de tijd van deze predikant begreep iedereen dan wel dat wat Jan deed niet goed was, enz. en wat de schrijver daarmee te zeggen had. Nu gaan we zo'n verhaal uitpluizen en zegt het voorbeeld ons niets meer.

Erasmiaan en DIA, dit, de stomme verhaaltjes, is de leer van de reformatie niet. Dit neigt naar Rome. Dit leert de reformatie:

Vr.98. Maar zou men de beelden in de kerken als boeken der leken niet mogen dulden?
Antw. Neen; want wij moeten niet wijzer zijn dan God, Dewelke Zijn Christenen niet door stomme beelden a, maar door de levende verkondiging Zijns Woords wil onderwezen hebben b.

a Jer 10:8 Hab 2:18,19 b Ro 10:14,15,17 2Pe 1:19 2Ti 3:16,17

God wil Zijn volk niet door stomme verhaaltjes, maar door de levende verkondiging Zijn Woords onderwezen hebben....

Misschien iets minder schelden, Bert. "Stomme verhaaltjes" heeft toch een klank die niet op een reformatorisch forum hoort, althans ik neem aan dat je "stom" hier oneigenlijk bedoelt. Overigens begrijp ik niet wat vraag en antwoord 98 van de catechismus hiermee te maken heeft.
a. Dit is niet in de kerk;
b. catechisatie is ook geen levende verkondiging maar het zij er verre van dat deze vraag en antwoord erop ziet dat men de jeugd niet dmv catechisatie onderwezen wil hebben.

[Bert Mulder]

Toch staan er in de Westminster Confessie behartenswaardige dingen over de verzekering met de Geest (dit vond ik op Google):

"Verzekering van genade en zaligheid behoort niet tot de kern van het geloof, ware gelovigen moeten soms lang wachten voordat zij het verkrijgen" (Grote Westminster Catechismus); "in dewelke jullie, nadat jullie geloofden, ook zijn verzegeld met de Heilige Geest der belofte (Ef. 1:13)

En dit leert de Heilige Schrift, en belijden we met de Dordtse Leerregels. Is Westminster ook niet onder onze eigen belijdenisgeschriften:

5-9. Van deze bewaring der uitverkorenen tot de zaligheid, en van de volharding der ware gelovigen in het geloof, kunnen de gelovigen zelven verzekerd zijn, en zij zijn het ook, naar de mate des geloofs, waarmede zij zekerlijk geloven dat zij zijn en altijd blijven zullen ware en levende leden der Kerk, dat zij hebben vergeving der zonden en het eeuwige leven.

5-10. En dienvolgens spruit deze verzekerdheid niet uit enige bijzondere openbaring, zonder of buiten het Woord geschied, maar uit het geloof aan de beloften Gods, die Hij in Zijn Woord zeer overvloedig tot onzen troost geopenbaard heeft; uit het getuigenis des Heiligen Geestes, Die met onzen geest getuigt dat wij kinderen en erfgenamen Gods zijn (Rom. 8:16, 17); eindelijk, uit de ernstige en heilige oefening van een goede consciëntie en van goede werken. En zo de uitverkorenen Gods dezen vasten troost in deze wereld niet hadden, dat zij de overwinning behouden zullen, mitsgaders dit onbedrieglijk pand der eeuwige heerlijkheid, zo zouden zij de ellendigste van alle mensen zijn.

[J.C. Philpot]

Toch staan er in de Westminster Confessie behartenswaardige dingen over de verzekering met de Geest (dit vond ik op Google):

"Verzekering van genade en zaligheid behoort niet tot de kern van het geloof, ware gelovigen moeten soms lang wachten voordat zij het verkrijgen" (Grote Westminster Catechismus); "in dewelke jullie, nadat jullie geloofden, ook zijn verzegeld met de Heilige Geest der belofte (Ef. 1:13)

Zoals Bert ook aangeeft, wij hebben de drie formulieren van enigheid als grondslag op dit forum.

[Bert Mulder]

Misschien iets minder schelden, Bert. "Stomme verhaaltjes" heeft toch een klank die niet op een reformatorisch forum hoort, althans ik neem aan dat je "stom" hier oneigenlijk bedoelt. Overigens begrijp ik niet wat vraag en antwoord 98 van de catechismus hiermee te maken heeft.
a. Dit is niet in de kerk;
b. catechisatie is ook geen levende verkondiging maar het zij er verre van dat deze vraag en antwoord erop ziet dat men de jeugd niet dmv catechisatie onderwezen wil hebben.

Ik gebruik de zelfde taal als onze vaderen...

En ik bedoel het op dezelfde manier. Die verhaaltjes zijn net zo stom als de beelden in de Roomse Kerk en de plaatjes in boeken. En of ze in de kerk zijn of erbuiten, maakt natuurlijk niets uit. Gereformeerde mensen hebben thuis ook geen afbeeldingen van onze Zaligmaker.

En, catechesatie is WEL de levende verkondiging....

[dennis]

Toch staan er in de Westminster Confessie behartenswaardige dingen over de verzekering met de Geest (dit vond ik op Google):

"Verzekering van genade en zaligheid behoort niet tot de kern van het geloof, ware gelovigen moeten soms lang wachten voordat zij het verkrijgen" (Grote Westminster Catechismus); "in dewelke jullie, nadat jullie geloofden, ook zijn verzegeld met de Heilige Geest der belofte (Ef. 1:13)

Helemaal mee eens. Dit is ook wat ik - op een andere manier - probeer aan te geven.

[memento]

Ho ho, laten we niet doordraven. Niemand propageert hier het vervangen van de prediking door verhalen. Naast de prediking kunnen verhalen een nuttige functie vervullen. De Heere Jezus zelf sprak ook in gelijkenissen.

Wel moeten verhalen aan de Schrift getoetst worden. De Schrift leert ons, dat elk waar geloof met een zekere zekerheid gepaard gaat. Ook leert de Schrift ons ootmoedig en nederig te zijn, de ander uitnemender achtende dan onszelf. Niet te oordelen, behalve wanneer iets duidelijk ingaat tegen Gods Woord. En ook leert de Schrift ons, dat er mensen met heel verschillende karakters zalig worden. Mensen met een opvliegend karakter die altijd hun woordje klaar hebben, zoals Petrus. Maar ook mensen met een rustig en bedaard karakter, die heel overdacht spreken, zoals de apostel Johannes.

Toch staan er in de Westminster Confessie behartenswaardige dingen over de verzekering met de Geest (dit vond ik op Google):

"Verzekering van genade en zaligheid behoort niet tot de kern van het geloof, ware gelovigen moeten soms lang wachten voordat zij het verkrijgen" (Grote Westminster Catechismus); "in dewelke jullie, nadat jullie geloofden, ook zijn verzegeld met de Heilige Geest der belofte (Ef. 1:13)

Helemaal mee eens. Dit is ook wat ik - op een andere manier - probeer aan te geven.

Dit onderschrijven uit de Westminster, betekend wel dat je het oneens bent met dit punt uit de Dordtse Leerregels. De WC heeft hierin een andere theologische keuze dan de DL.

[dennis]

Het is apart wat mensen allemaal uit een verhaal kunnen halen. En dan nog hele beschouwingen houden over de naam, over hoe voorspelbaar het verhaal wel niet is en dat het niet echt zou zijn.

Maar dit verhaal is juist opgezet om iets duidelijk te maken, om iets te leren. Daartoe is het verhaal in deze vorm gegoten. In de tijd van deze predikant begreep iedereen dan wel dat wat Jan deed niet goed was, enz. en wat de schrijver daarmee te zeggen had. Nu gaan we zo'n verhaal uitpluizen en zegt het voorbeeld ons niets meer.

Erasmiaan en DIA, dit, de stomme verhaaltjes, is de leer van de reformatie niet. Dit neigt naar Rome. Dit leert de reformatie:
quote.

Dennis zegt:
Ik vind dit wel heel erg kort door de bocht. Hoe kijk je dan bijvoorbeeld tegen de Christenreis van Bunyan aan?
De Heere Jezus onderwees zelf met gelijkenissen, en al is het zo dat een gelovige zich nooit met Hem mag en kan vergelijken. Ik geloof zeker dat er voorbeelden mogen worden gebruikt.