De prediking van het Evangelie

[Mariavt]

Waar geloof is dat wat God hoort spreken en rust op Zijn belofte, zegt Calvijn.

Voor wie die beloften zijn, is geen wiskundige vraag, wat mij betreft. Die beloften zijn voor hen, die God erin horen spreken en bij wie het geloof doorbreekt om te rusten op Zijn Woord.
Er is uiteraard verschil in beloften. Maar als het gaat om de beloften van het evangelie, die zijn er voor iedereen om mee gehandeld te woorden. Ze zijn Gods Woorden en daarmee betrouwbaar. Ik weet niet of je daarmee een belofte "hebt" (of ze dan voor jou zijn). Het gaat er ook niet om een belofte te hebben, maar om vergeving te hebben. Ik weet wel dat het ware geloof bezig is met de beloften en daarin ook met niets anders tevreden is dan met Gods eigen Woord (ook Calvijn).
Gods Woord spreekt tegen iedereen. Zijn beloften hebben daarmee ook iedereen iets te zeggen. Niemand kan die naast zich neerleggen, als er 'niets is gebeurd'. Want of ze nu voor jou zijn of niet, het is Gods Woord en daarmee waarheid en betrouwbaar. Het is een grote zaligheid waar acht op geslagen moet worden. Wie dat gaat zien, gaat worstelen met Gods woorden. Tot hij mag rusten in de beloften van God in Zijn evangelie, dat er vergeving der zonden is voor zondaren.

Maar die beloften moeten wel toegepast zijn in het hart, want het is groot als je mag zien dat er vergeving is der zonden voor zondaren, maar die moeten wel verzegeld worden,, wil het wel zijn voor de eeuwigheid.

Ik geloof dat dat gebeurt vanuit die worsteling (die plaats vindt waar God de ogen opent) tot het omhelzen van het geloof van de belofte. Daarmee worden ze toegepast, want in het geloof krijgen we deel aan de inhoud van de belofte. Dat gaat niet buiten ons om, als in stokken of blokken. En toch is het geheel genade.

Daar kan ik me wel in vinden ja, maar heb je het nu over het geloof in Christus of andere beloften? Pas als je mag weten dat je in Christus bent, door de verzegeling, of zoals jij het noemt , omhelzing, dan worden de andere beloften ook zeker waar, en inderdaad het gaat echt niet buiten ons om..........

[Jongere]

Je bent wel erg snel tot die conclusie gekomen.... hoeveel bladzijden van het boekje heb je gelezen?

Ik heb de eerste paar bladzijden gelezen en de rest vluchtig bekeken. Je mag me aantonen waar ik de schrijver verkeerd zou begrijpen. Ik ken de argumenten. En wij hebben er ook wel vaker over gediscussieerd.

Ik heb alle respect voor wat hij schrijft, maar kan er persoonlijk niet bij dat hij dit soort vragen stelt. Hij zegt halverwege dat we hem niet mogen tegenwerpen dat hij redeneert, maar ik doe het toch. Het is te kort door de bocht. Om de reden die ik al gaf: alle tegenwerpingen die hij geeft, kunnen ook gegeven worden rond Gods geboden. Niemand zal durven beweren dat God niet wil dat die worden gehouden. Maar ook niemand zal dan toch over een machteloze wil in God spreken (zoals de schrijver doet)? Er moet een ander antwoord zijn, dat dieper ligt. Het is soms de moeite waard om eens wat dieper af te steken, juist rond deze vragen.

[refo]

Dit topic zal binnenkort wel weer verdwijnen, maar toch:
Het feit dat niet allen zullen geloven, wil niet zeggen dat de belofte niet voor iedereen is.

De belofte van 'een land vloeiende van melk en honing' was alle Israelieten gegeven.
Toch kwamen ze er niet, maar dat lag niet aan de belofte.

Ik vraag me altijd af waarom mensen toch zo graag willen dat de beloften Gods niet voor iedereen zijn?

[Bert Mulder]

Dit topic zal binnenkort wel weer verdwijnen, maar toch:
Het feit dat niet allen zullen geloven, wil niet zeggen dat de belofte niet voor iedereen is.

De belofte van 'een land vloeiende van melk en honing' was alle Israelieten gegeven.
Toch kwamen ze er niet, maar dat lag niet aan de belofte.

Ik vraag me altijd af waarom mensen toch zo graag willen dat de beloften Gods niet voor iedereen zijn?

Jes 6:

9 Toen zeide Hij: Ga henen, en zeg tot dit volk: Horende hoort, maar verstaat niet, en ziende ziet, maar merkt niet.

10 Maak het hart dezes volks vet, en maak hun oren zwaar, en sluit hun ogen, opdat het niet zie met zijn ogen, noch met zijn oren hore, noch met zijn hart versta, noch zich bekere, en Hij het geneze.

11 Toen zeide ik: Hoe lang, Heere? En Hij zeide: Totdat de steden verwoest worden, zodat er geen inwoner zij, en de huizen, dat er geen mens zij, en dat het land met verwoesting verstrooid worde.

12 Want de HEERE zal die mensen verre wegdoen, en de verlating zal groot wezen in het binnenste des lands.

13 Doch nog een tiende deel zal daarin zijn, en het zal wederkeren, en zijn om af te weiden; maar gelijk de eik, en gelijk de haageik, in dewelke na de afwerping der bladeren nog steunsel is, alzo zal het heilige zaad het steunsel daarvan zijn.

[Mariavt]

Dit topic zal binnenkort wel weer verdwijnen, maar toch:
Het feit dat niet allen zullen geloven, wil niet zeggen dat de belofte niet voor iedereen is.

De belofte van 'een land vloeiende van melk en honing' was alle Israelieten gegeven.
Toch kwamen ze er niet, maar dat lag niet aan de belofte.

Ik vraag me altijd af waarom mensen toch zo graag willen dat de beloften Gods niet voor iedereen zijn?

Ho, nu ga je te ver......... De Heere zegt Zélf dat Zijn beloften aan alleen Zijn kinderen toekomen, en niet de mensen.......

[Bert Mulder]

Je bent wel erg snel tot die conclusie gekomen.... hoeveel bladzijden van het boekje heb je gelezen?

Ik heb de eerste paar bladzijden gelezen en de rest vluchtig bekeken. Je mag me aantonen waar ik de schrijver verkeerd zou begrijpen. Ik ken de argumenten. En wij hebben er ook wel vaker over gediscussieerd.

Ik heb alle respect voor wat hij schrijft, maar kan er persoonlijk niet bij dat hij dit soort vragen stelt. Hij zegt halverwege dat we hem niet mogen tegenwerpen dat hij redeneert, maar ik doe het toch. Het is te kort door de bocht. Om de reden die ik al gaf: alle tegenwerpingen die hij geeft, kunnen ook gegeven worden rond Gods geboden. Niemand zal durven beweren dat God niet wil dat die worden gehouden. Maar ook niemand zal dan toch over een machteloze wil in God spreken (zoals de schrijver doet)? Er moet een ander antwoord zijn, dat dieper ligt. Het is soms de moeite waard om eens wat dieper af te steken, juist rond deze vragen.

Gods bevel is dat we allen al Zijn geboden onderhouden. Gods bevel is ook dat wij allen ons bekeren. Dat is Gods geopenbaarde wil, waarmee we te maken hebben. Natuurlijk is het zo, door de zondeval, dat we Zijn beeld verloren hebben, dood liggen in de zonden, en Zijn geboden niet meer kunnen onderhouden, en ons ook niet kunnen bekeren. Maar God heeft ons goed en naar zijn evenbeeld geschapen. En zoals Hij ons geschapen heeft, konden wij het wel!

[memento]

Sprekend over de beloften zijn er denk ik een aantal zaken belangrijk:

1. Wanneer gesproken wordt over een pleiten op de beloften, dan wil dit niet zeggen dat de beloften werken als een soort automatisme, als een optelsommetje. Zo spreekt de Schrift er niet over. Kijk naar Daniël. Hij leest de belofte van God, dat na 70 jaar het volk zal terugkeren, hij pakt zijn kalender erbij en ziet dat die 70 jaar bijna afgelopen zijn. Rent hij juichend de straat op? We worden verlost, halleluja? Nee, Daniël gaat op zijn knieën, hij belijdt de zonden, en smeekt om de vervulling. Dát is de weg waarlangs God de beloften vervult. Ik zal mij doen overhouden een ellendig en arm volk, wat op de naam van de Heere hopen zal.

2. Gods beloften zijn rijk, maar ze wijzen ons scherp op onze armoede. Waar God een belofte van heil geeft, wijst dat ons op ons onheil. Waar God ons een belofte geeft van vergeving der zonden, wijst dat ons op onze zondigheid. Waar God ons een belofte geeft dat Hij een nieuw hart in ons scheppen zal, wijst dat ons erop dat ons hart zou koud en gevoelloos als een steen is. Waar God ons een belofte van het Leven geeft, wijst ons dat erop, dat wij midden in de dood liggen. Waar de beloften waarlijk functioneren, wordt scherp en ontdekkend gepredikt. Gods beloften van genade wijzen ons op onze rampzaligheid.

3. Gods beloften zijn in Christus ja en amen. Er is geen vervulling van de beloften buiten het (bevindelijk) kennen van Christus om. In Christus worden de beloften vervult. Buiten Hem is het - ook al heeft men alle beloften van de Schrift aangeboden gekregen - eeuwig omkomen.

[Mariavt]

Sprekend over de beloften zijn er denk ik een aantal zaken belangrijk:

1. Wanneer gesproken wordt over een pleiten op de beloften, dan wil dit niet zeggen dat de beloften werken als een soort automatisme, als een optelsommetje. Zo spreekt de Schrift er niet over. Kijk naar Daniël. Hij leest de belofte van God, dat na 70 jaar het volk zal terugkeren, hij pakt zijn kalender erbij en ziet dat die 70 jaar bijna afgelopen zijn. Rent hij juichend de straat op? We worden verlost, halleluja? Nee, Daniël gaat op zijn knieën, hij belijdt de zonden, en smeekt om de vervulling. Dát is de weg waarlangs God de beloften vervult. Ik zal mij doen overhouden een ellendig en arm volk, wat op de naam van de Heere hopen zal.

2. Gods beloften zijn rijk, maar ze wijzen ons scherp op onze armoede. Waar God een belofte van heil geeft, wijst dat ons op ons onheil. Waar God ons een belofte geeft van vergeving der zonden, wijst dat ons op onze zondigheid. Waar God ons een belofte geeft dat Hij een nieuw hart in ons scheppen zal, wijst dat ons erop dat ons hart zou koud en gevoelloos als een steen is. Waar God ons een belofte van het Leven geeft, wijst ons dat erop, dat wij midden in de dood liggen. Waar de beloften waarlijk functioneren, wordt scherp en ontdekkend gepredikt. Gods beloften van genade wijzen ons op onze rampzaligheid.

3. Gods beloften zijn in Christus ja en amen. Er is geen vervulling van de beloften buiten het (bevindelijk) kennen van Christus om. In Christus worden de beloften vervult. Buiten Hem is het - ook al heeft men alle beloften van de Schrift aangeboden gekregen - eeuwig omkomen.

Amen

[refo]

Nou, nee.
Christus Zelf is de Belofte. Een belofte zonder Hem bestaat niet eens.

[Jongere]

Gods bevel is ook dat wij allen ons bekeren. Dat is Gods geopenbaarde wil, waarmee we te maken hebben.

Dat is dus wat ik heel de tijd probeer te zeggen.

[Ander]

Onderstaande is een antwoord op een pb met een vraag over mijn standpunt omtrent het aanbod van genade.

Ik blijf toch echt met veel overtuiging bij mijn standpunt. Dr. Steenblok zegt ook dat een aanbod van genade mag, op bevel van geloof en bekering. Dat is Bijbels. Praktisch is dat wat lastig, in de Bijbel lees ik nergens van een aanbod, wel van een oproep of noem het een nodiging tot de bekering, ook in die tekst van Paulus, die J.C. Philpot (nickname) plaatste.
En ik ben het er direct mee eens dat vele predikanten moeten stoppen met het uitsluitend preken in wensende zin en veel meer moeten aandringen. Dat is Bijbels. Maar dat los je niet op om ineens voor een aanbod te zijn. In de GG zijn ze in naam voor een aanbod maar ze doen er over het algemeen niet zoveel mee.

Wat verstaan we overigens onder aanbod?

Ik ben toch wel overtuigd van het feit dat de GGiN daarin een zuiverder koers vaart, ook wanneer ik hoor hoe ds. Schultink hier in onze gemeente de geschiedenis van Zacheüs onlangs heeft uitgelegd (dat was nog eens aanbod, veel GG-ers kunnen daar een puntje aanzuigen) en wanneer ik hoor dat bijv. in de GGiN tijdens de leesdiensten preken van de Erskines en Boston worden gelezen. Ook gaat ds. Roos die moeilijkheid niet uit de weg, getuige de recensies in de Wachter Sions van de laatste tijd. En dan is het goed dat hij voor het evenwicht weer wat van Gadsby laat zien.

Laat die spanning maar bestaan. En dat doen ze in de GGiN heel aardig. In de GG hebben ze alles vastgelegd in leeruitspraken en zitten ze soms danig in de knoop met hun eigen dogma's. Dan is er weinig ruimte voor nuance en zal rechts en links in de GG altijd een haat-liefde verhouding blijven. Lees bijv. maar wat dr. P. de Vries schrijft in dat door Willem gelinkte artikel: ds. C. Harinck heeft wel wat met ds. Kok, maar ondertussen wil hij ook vasthouden aan leeruitspraken van bijv. 1931. En dan raak je hoe dan ook soms in de knoop. Op zich is dat dan ook weer niet zo erg, maar dat moet je wel erkennen.

Dus vandaar mijn standpunt.

[GJdeBruijn]

@Ander: Is het aanbieden van Christus volgens jou ook op voorwaarde van geloof en bekering?
Zie citaat van Calvijn dat ik eerder postte.

[GJdeBruijn]

Gods bevel is ook dat wij allen ons bekeren. Dat is Gods geopenbaarde wil, waarmee we te maken hebben.

Dat is dus wat ik heel de tijd probeer te zeggen.

Conclusie: Als dit geldt ten aanzien van de wet, dan ook ten aanzien van de toezegging van het heil in Christus. En dus de beloften die deze toezegging behelzen als grond voor het geloof.
Bedoel je dit Jongere?

[dennis]

Ik heb een aantal van de bijdragen gelezen. Niet alle, dus het kan zijn dat dat wat ik hier aanvoer al op de een of andere manier aan de orde is geweest.
Niettemin is het volgens mij wel hetgene waar het ten diepste om draait als het gaat om het aanbod van genade.

De bekende woorden van de Christus: wie tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen, houden precies in hoe het in de aanbieding gaat. De Heere Jezus Christus biedt zichzelf aan, als het Levende water, als het Brood des levens..
En dat is een heerlijke en onbevattelijke zaak als we iets gaan leren van wie we zelf zijn.
Bunyan schijft: bij deze woorden legde ik mijn vinger en ik zei tegen de duivel: het staat er, het staat er.

Maar aan de tekst gaat vooraf: Al wat de Vader trekt zal tot Mij komen. En dat betekent heel eenvoudig en waar dat we niet, ja nooit komen, als de Heere zelf ons niet zoekend maakt. En dat ga je ook bevindelijk leren. Zodat het altijd zal zijn: Ik zocht U niet Heere, maar U zocht mij!
Waarom was het op mij gemunt? Dat wordt een wonder voor je.

[Ander]

@Ander: Is het aanbieden van Christus volgens jou ook op voorwaarde van geloof en bekering?
Zie citaat van Calvijn dat ik eerder postte.

ja.