memento schreef:Eén van de Dordtse Synodes (ik meen de grote synode) heeft geboden dat de sacramenten (ook de doop dus) op de zondag bediend moesten worden. Elke kerk die die synode als geldig erkent, heeft zich dus aan die synode-uitspraken te houden, tenzij die uitspraak officieel door een eigen synode buiten werking is gesteld.

Mara schreef:Jolanda, ik heb het steeds gehad over een BESTAANDE doordeweekse dienst. Dus 2e Paasdag, biddag enz enz
Niet een speciaal geregelde aparte dienst.
En ik neem aan dat jij door de weeks Het Woord ook graag wil horen ?

JolandaOudshoorn schreef:

Mara schreef:Jolanda, ik heb het steeds gehad over een BESTAANDE doordeweekse dienst. Dus 2e Paasdag, biddag enz enz
Niet een speciaal geregelde aparte dienst.
En ik neem aan dat jij door de weeks Het Woord ook graag wil horen ?

De meeste hebben het hier over een niet bestaande doordeweekse dienst, maar een doordeweekse doopdienst die speciaal door de weeks wordt gehouden zodat alle familie erbij kan zijn, in het bijzonder hen die niet op zondag willen rijden.
En ja, ik hoor het Woord graag iedere dag, ik zou geen dag zonder Zijn Woord kunnen. Maar dat is niet perse in een eredienst.

Mara schreef:Ik heb dit topic aan mijn man laten lezen. Hij werd destijds als "heiden" liefdevol ontvangen door mijn ouders. Mijn vader heeft hem als het ware bij de hand genomen, met bepaalde zaken, zoals k.r. vergadering, dingen uitgelegd hoe het allemaal gaat in de kerk, meegenomen naar de SGP, enz enz.
Mijn man heeft zelf een vloekende vader, hij kwam dus in een totaal andere wereld terecht, hij had en heeft diep respect voor mijn ouders. OMDAT HET VAN BINNENUIT KWAM ! Als buitenstaander heeft hij een feilloos gevoel voor wettiscisme en hypocrisie. Dus dingen doen of laten omdat de medegemeenteleden je misschien kunnen zien, of zo hoort dat nu eenmaal.
Dat mijn ouders op zondag niet reden en een nauw leven leidden, was een voorbeeld voor hem. Hij heeft bij ons huwelijk zijn leven 180 graden om moeten gooien. Hij schrikt van sommige reacties hier, dat er weinig begrip is voor principekwesties.
Ik schrik er niet meer van, want dat weet ik allang. En als je dan een standpunt, wat vroeger heel normaal was !!, wil vasthouden, omdat je echt niet anders kunt, krijg je het verwijt dat je star en wettisch bent. Terwijl juist de wereld op je let ! Die praten hierover.
Dus blijf je met een handjevol over. Totdat ook zij weggevallen zijn.
Ik had gehoopt dat het eens aan het denken had gezet, zo van: o ja, zo was het en waarom eigenlijk niet meer.
i.p.daarvan. wordt het een heel andere discussie, jammer.
Wij hebben familieleden en vrienden die hele eigen principes erop nahouden, waar wij niet zoveel van snappen eigenlijk. Maar we respecteren dat, proberen te begrijpen waarom het een zeer belangrijk punt is in hun leven. Zonder meteen de Bijbel of de formulieren erop na te slaan, dat je dit en dat best mag doen.
Als iemand het zo beleeft, waarom zou je iemand als belachelijk, achterlijk of wettisch bestempelen ?

En om het H.A. nu gelijk te trekken met de doop, daar snap ik niets van. Als je aan het H.A. gaat, nodig je je ouders niet uit. Ik ben zelf (nog) geen oma, maar moet er niet aan denken dat mijn kind dan zou zeggen: kun je er niet bij zijn ? Jammer dan.
Je moet het eens andersom voorstellen, dat je ouders tegen jou als kind zeggen, bij een belangrijke gebeurtenis in hun leven, nou, dan niet !
Dan zijn de kinderen diep beledigd.

Mara schreef:
En om het H.A. nu gelijk te trekken met de doop

henriët schreef:

Mara schreef:
En om het H.A. nu gelijk te trekken met de doop

Ik weet niet of je op mijn posting doelde, maar wat ik bedoel is, dat HA èn HD beide sacramenten zijn.

Erasmiaan schreef:Waarom is het grootste deel van de gemeente er dan niet? Die horen er ook te zijn!

Bert Mulder schreef:

henriët schreef:

Mara schreef:
En om het H.A. nu gelijk te trekken met de doop

Ik weet niet of je op mijn posting doelde, maar wat ik bedoel is, dat HA èn HD beide sacramenten zijn.

En beiden zijn bedoeld voor de versterking van het geloof van de gemeente der gelovigen, en niet voor buitenstaanders.... Het wordt gevierd door de kerk, en is geen familiefeestje.

Bert Mulder schreef:

Mara schreef:Ik heb dit topic aan mijn man laten lezen. Hij werd destijds als "heiden" liefdevol ontvangen door mijn ouders. Mijn vader heeft hem als het ware bij de hand genomen, met bepaalde zaken, zoals k.r. vergadering, dingen uitgelegd hoe het allemaal gaat in de kerk, meegenomen naar de SGP, enz enz.
Mijn man heeft zelf een vloekende vader, hij kwam dus in een totaal andere wereld terecht, hij had en heeft diep respect voor mijn ouders. OMDAT HET VAN BINNENUIT KWAM ! Als buitenstaander heeft hij een feilloos gevoel voor wettiscisme en hypocrisie. Dus dingen doen of laten omdat de medegemeenteleden je misschien kunnen zien, of zo hoort dat nu eenmaal.
Dat mijn ouders op zondag niet reden en een nauw leven leidden, was een voorbeeld voor hem. Hij heeft bij ons huwelijk zijn leven 180 graden om moeten gooien. Hij schrikt van sommige reacties hier, dat er weinig begrip is voor principekwesties.
Ik schrik er niet meer van, want dat weet ik allang. En als je dan een standpunt, wat vroeger heel normaal was !!, wil vasthouden, omdat je echt niet anders kunt, krijg je het verwijt dat je star en wettisch bent. Terwijl juist de wereld op je let ! Die praten hierover.
Dus blijf je met een handjevol over. Totdat ook zij weggevallen zijn.
Ik had gehoopt dat het eens aan het denken had gezet, zo van: o ja, zo was het en waarom eigenlijk niet meer.
i.p.daarvan. wordt het een heel andere discussie, jammer.
Wij hebben familieleden en vrienden die hele eigen principes erop nahouden, waar wij niet zoveel van snappen eigenlijk. Maar we respecteren dat, proberen te begrijpen waarom het een zeer belangrijk punt is in hun leven. Zonder meteen de Bijbel of de formulieren erop na te slaan, dat je dit en dat best mag doen.
Als iemand het zo beleeft, waarom zou je iemand als belachelijk, achterlijk of wettisch bestempelen ?

En om het H.A. nu gelijk te trekken met de doop, daar snap ik niets van. Als je aan het H.A. gaat, nodig je je ouders niet uit. Ik ben zelf (nog) geen oma, maar moet er niet aan denken dat mijn kind dan zou zeggen: kun je er niet bij zijn ? Jammer dan.
Je moet het eens andersom voorstellen, dat je ouders tegen jou als kind zeggen, bij een belangrijke gebeurtenis in hun leven, nou, dan niet !
Dan zijn de kinderen diep beledigd.

gebrek aan zijn onderwijs blijkbaar......

Mara schreef:

JolandaOudshoorn schreef:

Mara schreef:Ik heb dit topic aan mijn man laten lezen. Hij werd destijds als "heiden" liefdevol ontvangen door mijn ouders. Mijn vader heeft hem als het ware bij de hand genomen, met bepaalde zaken, zoals k.r. vergadering, dingen uitgelegd hoe het allemaal gaat in de kerk, meegenomen naar de SGP, enz enz.
Mijn man heeft zelf een vloekende vader, hij kwam dus in een totaal andere wereld terecht, hij had en heeft diep respect voor mijn ouders. OMDAT HET VAN BINNENUIT KWAM ! Als buitenstaander heeft hij een feilloos gevoel voor wettiscisme en hypocrisie. Dus dingen doen of laten omdat de medegemeenteleden je misschien kunnen zien, of zo hoort dat nu eenmaal.
Dat mijn ouders op zondag niet reden en een nauw leven leidden, was een voorbeeld voor hem. Hij heeft bij ons huwelijk zijn leven 180 graden om moeten gooien. Hij schrikt van sommige reacties hier, dat er weinig begrip is voor principekwesties.
Ik schrik er niet meer van, want dat weet ik allang. En als je dan een standpunt, wat vroeger heel normaal was !!, wil vasthouden, omdat je echt niet anders kunt, krijg je het verwijt dat je star en wettisch bent. Terwijl juist de wereld op je let ! Die praten hierover.
Dus blijf je met een handjevol over. Totdat ook zij weggevallen zijn.
Ik had gehoopt dat het eens aan het denken had gezet, zo van: o ja, zo was het en waarom eigenlijk niet meer.
i.p.daarvan. wordt het een heel andere discussie, jammer.
Wij hebben familieleden en vrienden die hele eigen principes erop nahouden, waar wij niet zoveel van snappen eigenlijk. Maar we respecteren dat, proberen te begrijpen waarom het een zeer belangrijk punt is in hun leven. Zonder meteen de Bijbel of de formulieren erop na te slaan, dat je dit en dat best mag doen.
Als iemand het zo beleeft, waarom zou je iemand als belachelijk, achterlijk of wettisch bestempelen ?

En om het H.A. nu gelijk te trekken met de doop, daar snap ik niets van. Als je aan het H.A. gaat, nodig je je ouders niet uit. Ik ben zelf (nog) geen oma, maar moet er niet aan denken dat mijn kind dan zou zeggen: kun je er niet bij zijn ? Jammer dan.
Je moet het eens andersom voorstellen, dat je ouders tegen jou als kind zeggen, bij een belangrijke gebeurtenis in hun leven, nou, dan niet !
Dan zijn de kinderen diep beledigd.

En draai het nu eens om? Ik wil mijn kind uit principe op zondag dopen, in het midden van de gemeente. Feiltelijk zeggen ouders die niet op zondag willen dopen: je wilt je kind op zondag dopen, jammer dan, maar ik ben er niet bij.

albion schreef:

JolandaOudshoorn schreef:

Mara schreef:Ik heb dit topic aan mijn man laten lezen. Hij werd destijds als "heiden" liefdevol ontvangen door mijn ouders. Mijn vader heeft hem als het ware bij de hand genomen, met bepaalde zaken, zoals k.r. vergadering, dingen uitgelegd hoe het allemaal gaat in de kerk, meegenomen naar de SGP, enz enz.
Mijn man heeft zelf een vloekende vader, hij kwam dus in een totaal andere wereld terecht, hij had en heeft diep respect voor mijn ouders. OMDAT HET VAN BINNENUIT KWAM ! Als buitenstaander heeft hij een feilloos gevoel voor wettiscisme en hypocrisie. Dus dingen doen of laten omdat de medegemeenteleden je misschien kunnen zien, of zo hoort dat nu eenmaal.
Dat mijn ouders op zondag niet reden en een nauw leven leidden, was een voorbeeld voor hem. Hij heeft bij ons huwelijk zijn leven 180 graden om moeten gooien. Hij schrikt van sommige reacties hier, dat er weinig begrip is voor principekwesties.
Ik schrik er niet meer van, want dat weet ik allang. En als je dan een standpunt, wat vroeger heel normaal was !!, wil vasthouden, omdat je echt niet anders kunt, krijg je het verwijt dat je star en wettisch bent. Terwijl juist de wereld op je let ! Die praten hierover.
Dus blijf je met een handjevol over. Totdat ook zij weggevallen zijn.
Ik had gehoopt dat het eens aan het denken had gezet, zo van: o ja, zo was het en waarom eigenlijk niet meer.
i.p.daarvan. wordt het een heel andere discussie, jammer.
Wij hebben familieleden en vrienden die hele eigen principes erop nahouden, waar wij niet zoveel van snappen eigenlijk. Maar we respecteren dat, proberen te begrijpen waarom het een zeer belangrijk punt is in hun leven. Zonder meteen de Bijbel of de formulieren erop na te slaan, dat je dit en dat best mag doen.
Als iemand het zo beleeft, waarom zou je iemand als belachelijk, achterlijk of wettisch bestempelen ?

En om het H.A. nu gelijk te trekken met de doop, daar snap ik niets van. Als je aan het H.A. gaat, nodig je je ouders niet uit. Ik ben zelf (nog) geen oma, maar moet er niet aan denken dat mijn kind dan zou zeggen: kun je er niet bij zijn ? Jammer dan.
Je moet het eens andersom voorstellen, dat je ouders tegen jou als kind zeggen, bij een belangrijke gebeurtenis in hun leven, nou, dan niet !
Dan zijn de kinderen diep beledigd.

En draai het nu eens om? Ik wil mijn kind uit principe op zondag dopen, in het midden van de gemeente. Feiltelijk zeggen ouders die niet op zondag willen dopen: je wilt je kind op zondag dopen, jammer dan, maar ik ben er niet bij.

Ik denk dat je bedoelt: feitelijk zeggen ouders die niet op zondag willen rijden:..... Maar daar ben ik niet mee eens. Want als het voor iemand een gewetenskwestie is moet je zo iemand niet dwingen....

Als je graag je ouders er bij wilt hebben en die zijn principieel tegen rijden op zondag dan doop je op een doordeweekse avond (er zijn er duizenden die dat moeten doen omdat ze op zondag geen dominee hebben, sommige gemeenten kunnen maar vier of vijf keer per jaar op een zondag een dominee beluisteren). En anders nodig je de ouders uit om te blijven slapen zodat ze zondag bij het dopen van hun kleinkind kunnen zijn.