emigrant schreef:In elk geval, ook aan thuislezen kan Hij zijn Zegen schenken.
Alleen heb ik dan geen sacramenten.

Dat vonden mijn ouders ook best moeilijk, zij waren een tijd thuislezer (vader had wel prekenbanden).
Maar de ouderen in het zorgcentrum of de mensen in een verpleeginstelling, hebben dat ook niet
!

Luther schreef:Dan wordt er niet aan toegevoegd dat je maar thuis moet blijven, maar dat je je moet aansluiten bij de ware kerk. Mocht die er niet zijn, dan moet je 'm oprichten.

Nou ja zeg. Alsof dat zo maar kan.
Waarom krijgen thuislezers zoveel meedogenloze kritiek hier, alsof ze uit gemakzucht thuis blijven.
Het geeft zoveel smart als je uit een kerkelijke gemeente moet stappen, omdat er dwalingen gepredikt worden.
En vergeet de mensen niet die thuisblijven vanwege een psychische aandoening. Kerkfobie bestaat namelijk, maar vrijwel geen mens die ervoor uit durft te komen.
Maar ook bij andere fobiën kan de drempel huizenhoog zijn.

Mara schreef:Waarom krijgen thuislezers zoveel meedogenloze kritiek hier, alsof ze uit gemakzucht thuis blijven.

Ik vind het juist schrijnend om te zien dat je het thuislezen probeert goed te praten. Dan ga je toch wel voorbij aan een hoop bijbelteksten.

Natuurlijk kunnen er allerlei medische klachten zijn. Echter, dan zijn er opties die ik al eerder genoemd heb. De meeste thuislezers hebben geen medische klachten maar vinden geen een kerk goed genoeg. Dwarsheid? Kieskeurigheid? Beter weten? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat er ontzettend veel soorten reformatorische kerken zijn, dat is niet bepaald een zegen. Maar als je je als thuislezer dan nog niet in een van die kerken kunt vinden, klopt er gewoon iets niet en ga je aan bijbelteksten over de samenkomsten en de gemeenten voorbij. Ik kan dan ook niet begrijpen dat je een kerk verlaat om een dwaling en dan vervolgens een belangrijk gebod en een institutie (de kerk) uit de Bijbel nalaat.

Het is ook een zich niet meer willen identificeren of inlaten met gekibbel, betweterigheid en persoonsverheerlijking zoals die in kerken aan de orde van de dag zijn. Helaas en met smart. Daar wil ik mij immers niet aan schuldig maken.

emigrant schreef:Het is ook een zich niet meer willen identificeren of inlaten met gekibbel, betweterigheid en persoonsverheerlijking zoals die in kerken aan de orde van de dag zijn. Helaas en met smart. Daar wil ik mij immers niet aan schuldig maken.

Maar jij vind dus niet dat thuislezen onbijbels is?

Zeker niet. De eerste christenen hielden hun godsdienstoefeningen thuis. Zij lazen de Evangeliën en brieven die ze van de apostel kregen. Lang niet alle samenkomsten hadden gelijk al ambten.

emigrant schreef:Zeker niet. De eerste christenen hielden hun godsdienstoefeningen thuis. Zij lazen de Evangeliën en brieven die ze van de apostel kregen. Lang niet alle samenkomsten hadden gelijk al ambten.

En de bijbelteksten over de onderlinge bijeenkomsten dan?

Kijk, er zijn altijd redenen aanwezig om thuis te blijven zoals gezondheidsredenen, maar dan nog valt men onder een kerk als het goed is.

Ik heb het nu over een situatie dat je nergens lid bent, niet naar een kerk gaat en alleen uit principe thuisleest.
Vind jij dat niet onbijbels?

emigrant schreef:Zeker niet. De eerste christenen hielden hun godsdienstoefeningen thuis. Zij lazen de Evangeliën en brieven die ze van de apostel kregen. Lang niet alle samenkomsten hadden gelijk al ambten.

In dezen stem je dus niet in met wat we belijden in de NGB?
En: kun je de beginsituatie in de gemeenten vergelijken met nu?
Verder: Geeft Paulus niet de opdracht om in de gemeenten juist ambten in te stellen?

Een thuislezer is net zo goed een levend lidmaat van de Ene Heilige Algemene Kerk. Ergens in een doopregister staan of in het lidmatenboek is geen bijbels vereiste.
Geloof is door rechtvaardigmaking, niet door de kerkenraad waar ik mij al dan niet onder schaar. Dat is een papieren formaliteit.

Mara schreef:

Luther schreef:Dan wordt er niet aan toegevoegd dat je maar thuis moet blijven, maar dat je je moet aansluiten bij de ware kerk. Mocht die er niet zijn, dan moet je 'm oprichten.

Nou ja zeg. Alsof dat zo maar kan.
Waarom krijgen thuislezers zoveel meedogenloze kritiek hier, alsof ze uit gemakzucht thuis blijven.
Het geeft zoveel smart als je uit een kerkelijke gemeente moet stappen, omdat er dwalingen gepredikt worden.
En vergeet de mensen niet die thuisblijven vanwege een psychische aandoening. Kerkfobie bestaat namelijk, maar vrijwel geen mens die ervoor uit durft te komen.
Maar ook bij andere fobiën kan de drempel huizenhoog zijn.

Over die laatste categorie heb ik het uiteraard niet. Als die mensen bij een gemeente zijn aangesloten, kunnen ze meeluisteren via de kerktelefoon of via internet.
Het zinnetje waar je nu op aanhaakt, is een uitleg van mijn kant over het NGB-artikel waarin bevolen wordt, je bij de ware kerk aan te sluiten. Als er dwalingen verkondigd worden, dan zul je uiteindelijk weg moeten (!) gaan. Mocht er geen bijbelgetrouwe gemeente in de buurt zijn, dan zit er uiteindelijk niets anders op om te verhuizen of een eigen gemeente te starten en aansluiting bij een ander kerkverband aan te vragen. Zo moeilijk is dat niet hoor, en het is in de geschiedenis ook vele keren gebeurd.

emigrant schreef:Een thuislezer is net zo goed een levend lidmaat van de Ene Heilige Algemene Kerk. Ergens in een doopregister staan of in het lidmatenboek is geen bijbels vereiste.
Geloof is door rechtvaardigmaking, niet door de kerkenraad waar ik mij al dan niet onder schaar. Dat is een papieren formaliteit.

Wat zijn dit nou voor onbijbelse teksten!. Die ene heilige algemene christelijke kerk heeft ook een openbaringsvorm. En het is per definitie een gemeenschap! Dat verdraagt zich maar moeilijk met een soort doe-het-zelf-kerk.

Iedereen leest toch thuis wel eens een preek of stichtelijk werk? Daar heb ik de gemeenschap niet voor nodig.

emigrant schreef:Iedereen leest toch thuis wel eens een preek of stichtelijk werk? Daar heb ik de gemeenschap niet voor nodig.

Maar wat wordt er dan in Hebreeën 10 bedoeld, als daar staat in vers 25:
"En laat ons onze onderlinge bijeenkomst niet nalaten, gelijk sommigen de gewoonte hebben, maar elkander vermanen; en dat zoveel te meer als gij ziet dat de dag nadert."

Want dat je best thuis een stichtelijk werk mag lezen, dat ontkent niemand hier. Het probleem zit veel dieper: als thuislezer, zonder thuisgemeente, ga je op jezelf staan, zonder onderlinge samenkomst.

Luther schreef:

Mara schreef:

Luther schreef:Dan wordt er niet aan toegevoegd dat je maar thuis moet blijven, maar dat je je moet aansluiten bij de ware kerk. Mocht die er niet zijn, dan moet je 'm oprichten.

Nou ja zeg. Alsof dat zo maar kan.
Waarom krijgen thuislezers zoveel meedogenloze kritiek hier, alsof ze uit gemakzucht thuis blijven.
Het geeft zoveel smart als je uit een kerkelijke gemeente moet stappen, omdat er dwalingen gepredikt worden.
En vergeet de mensen niet die thuisblijven vanwege een psychische aandoening. Kerkfobie bestaat namelijk, maar vrijwel geen mens die ervoor uit durft te komen.
Maar ook bij andere fobiën kan de drempel huizenhoog zijn.

Over die laatste categorie heb ik het uiteraard niet. Als die mensen bij een gemeente zijn aangesloten, kunnen ze meeluisteren via de kerktelefoon of via internet.
Het zinnetje waar je nu op aanhaakt, is een uitleg van mijn kant over het NGB-artikel waarin bevolen wordt, je bij de ware kerk aan te sluiten. Als er dwalingen verkondigd worden, dan zul je uiteindelijk weg moeten (!) gaan. Mocht er geen bijbelgetrouwe gemeente in de buurt zijn, dan zit er uiteindelijk niets anders op om te verhuizen of een eigen gemeente te starten en aansluiting bij een ander kerkverband aan te vragen. Zo moeilijk is dat niet hoor, en het is in de geschiedenis ook vele keren gebeurd.

Echt... ik ben helemaal Dacht dat er de laatste tijd zo gehamerd werd op de drie formulieren en het (Nadere) reformatorische gedachtegoed. Maar dat geld zeker alleen aan de linkerzijde. En mag men hier gewoon zeggen dat je de gemeenschap der heiligen niet nodig hebt. Dat alle kerken dwaalplaatsen zijn. Over schoppen gesproken.

emigrant schreef:Iedereen leest toch thuis wel eens een preek of stichtelijk werk? Daar heb ik de gemeenschap niet voor nodig.

Dat is erg individueel gedacht.
Net als een lichaamsdeel niet op zichzelf kan functioneren, zo kan een lid van de Gemeente niet los functioneren. Het samen lofzingen bijvoorbeeld van de Heere hoort een wezenlijk onderdeel te zijn van ons geestelijk leven.

emigrant schreef:Of hoe men soms een kerkenraad als heilig sacrament benadert.
Kerkelijke tucht is er wel degelijk bij een thuislezer. Het gaat niet elke keer "van harte" maar dan komt er motivatie door biddend op te zien.

Hoe krijgt deze tucht dan vorm?