-DIA- schreef:

Afgewezen schreef:Ik had vroeger in de 4e en de 5e klas (nee, niet groep, klas) een meester met een gitaar. Die meester vond ik echt super en die gitaar hoorde helemaal bij hem. We gingen zelfs een keer ritmisch gymmen, dan speelde hij tegelijk gitaar en mondharmonica!
Geweldig toch!

Wij hadden toen een meester die de zang begeleidde met zo'n blaasorgeltje, hoe heet zo'n ding,
je weet wel, en dat vonden we ook prachtig!

In de 6e hadden we een meester die met één vinger harmonium speelde ter begeleiding... Maar voor muziek hadden we de gitaarmeester.

Erasmiaan schreef:Tegenwoordig zie je dat mechanisme zoals je dat had op de lagere school, namelijk dat je iets prachtig vond omdat het anders was dan gewend, ook bij volwassenen...

Dat laatste is jouw interpretatie, waarde Erasmiaan. Ik weet niet of ik het prachtig vond 'omdat het anders was dan gewend'. Het was gewoon zoals het was, en als kind van negen, tien, begin je het leven nog maar net te verkennen.

Afgewezen schreef:

-DIA- schreef:

Afgewezen schreef:Ik had vroeger in de 4e en de 5e klas (nee, niet groep, klas) een meester met een gitaar. Die meester vond ik echt super en die gitaar hoorde helemaal bij hem. We gingen zelfs een keer ritmisch gymmen, dan speelde hij tegelijk gitaar en mondharmonica!
Geweldig toch!

Wij hadden toen een meester die de zang begeleidde met zo'n blaasorgeltje, hoe heet zo'n ding,
je weet wel, en dat vonden we ook prachtig!

In de 6e hadden we een meester die met één vinger harmonium speelde ter begeleiding... Maar voor muziek hadden we de gitaarmeester.

Nu we toch op de nostalgische toer zijn:
In de 3e klas hadden we een juffrouw die in soms meenam naar de 'hal' van de school.
Daar stond een ouderwets harmonium. Dan gingen we zingen bij het orgel. Juffrouw was
wel niet zo'n meerstemusicus, want ze speelde cijferaccoorden... Maar voor ons kinderen
was het prachtig!

Mijn moeder kon ook alleen met cijferakkoorden spelen.
We hadden een 4ehands traporgel, toen dat definitief kapot ging, kwam er een electronisch, maar mijn pa heeft er nooit aan kunnen wennen.

-DIA- schreef:

Afgewezen schreef:Ik had vroeger in de 4e en de 5e klas (nee, niet groep, klas) een meester met een gitaar. Die meester vond ik echt super en die gitaar hoorde helemaal bij hem. We gingen zelfs een keer ritmisch gymmen, dan speelde hij tegelijk gitaar en mondharmonica!
Geweldig toch!

Wij hadden toen een meester die de zang begeleidde met zo'n blaasorgeltje, hoe heet zo'n ding,
je weet wel, en dat vonden we ook prachtig!

Melodica

Hendrikus schreef:

-DIA- schreef:

Afgewezen schreef:Ik had vroeger in de 4e en de 5e klas (nee, niet groep, klas) een meester met een gitaar. Die meester vond ik echt super en die gitaar hoorde helemaal bij hem. We gingen zelfs een keer ritmisch gymmen, dan speelde hij tegelijk gitaar en mondharmonica!
Geweldig toch!

Wij hadden toen een meester die de zang begeleidde met zo'n blaasorgeltje, hoe heet zo'n ding,
je weet wel, en dat vonden we ook prachtig!

Melodica

Ja zoiets!

Ik heb zo'n groene; nog van vroeger. Ik weet nog hoe geweldig ik het vond om er op te spelen
Nu is het niet echt mijn favoriete instrument om naar te luisteren Echt een vreselijk schel geluid.
(zeker als het wordt bespeeld door een ADHD-er )

Maar eerlijk is eerlijk, onze zoon kan er tweestemmig Goudimel enzo op spelen en zover heb ik het nooit geschopt.

Het wordt opeens heel nostalgisch hier

Erasmiaan schreef:Tegenwoordig zie je dat mechanisme zoals je dat had op de lagere school, namelijk dat je iets prachtig vond omdat het anders was dan gewend, ook bij volwassenen...

Hoe bedoel je dit in verband met een gitaar?

Harmen schreef:

Erasmiaan schreef:Tegenwoordig zie je dat mechanisme zoals je dat had op de lagere school, namelijk dat je iets prachtig vond omdat het anders was dan gewend, ook bij volwassenen...

Hoe bedoel je dit in verband met een gitaar?

Het is natuurlijk best interessant, zo'n gitaar op J.V. of op kamp. Juist als 'men' er op tegen is.

Erasmiaan schreef:

Harmen schreef:

Erasmiaan schreef:Tegenwoordig zie je dat mechanisme zoals je dat had op de lagere school, namelijk dat je iets prachtig vond omdat het anders was dan gewend, ook bij volwassenen...

Hoe bedoel je dit in verband met een gitaar?

Het is natuurlijk best interessant, zo'n gitaar op J.V. of op kamp. Juist als 'men' er op tegen is.

Maar 'men' is er meestal helemaal niet op tegen. Tot vorige week.

Harmen schreef:

Erasmiaan schreef:

Harmen schreef:

Erasmiaan schreef:Tegenwoordig zie je dat mechanisme zoals je dat had op de lagere school, namelijk dat je iets prachtig vond omdat het anders was dan gewend, ook bij volwassenen...

Hoe bedoel je dit in verband met een gitaar?

Het is natuurlijk best interessant, zo'n gitaar op J.V. of op kamp. Juist als 'men' er op tegen is.

Maar 'men' is er meestal helemaal niet op tegen. Tot vorige week.

Ach kom, overschat het gezag van de Saambinder nou niet.

Harmen schreef:

Erasmiaan schreef:

Harmen schreef:

Erasmiaan schreef:Tegenwoordig zie je dat mechanisme zoals je dat had op de lagere school, namelijk dat je iets prachtig vond omdat het anders was dan gewend, ook bij volwassenen...

Hoe bedoel je dit in verband met een gitaar?

Het is natuurlijk best interessant, zo'n gitaar op J.V. of op kamp. Juist als 'men' er op tegen is.

Maar 'men' is er meestal helemaal niet op tegen. Tot vorige week.

Tikkeltje overdreven...
Ik heb constant aangegeven dat ik er geen enkel principiele reden voor kan bedenken op grond van de Bijbel. Maar ik vind het gewoon niet mooi. En daarbij heb ik inderdaad de gevoelens zoals die door Luther verwoord zijn. (En dat terwijl ik opgegroeid ben met gitaar op JV en school)
En daarom begrijp ik de opmerking van ds. Neele heel goed, maar diegenen die die gevoelens niet hebben, zullen zich ook niets van de opmerking aantrekken. En er zullen er ook zijn die blij zijn dat ze weer iets in de Saambinder gevonden hebben, waaruit blijkt dat het binnen de GG altijd over bijzaken gaat. De mooie meditaties en artikelen er omheen hoor je ze niet over.

Marieke schreef:En er zullen er ook zijn die blij zijn dat ze weer iets in de Saambinder gevonden hebben, waaruit blijkt dat het binnen de GG altijd over bijzaken gaat. De mooie meditaties en artikelen er omheen hoor je ze niet over.

Exact, en het zijn ook altijd dezelfde die dit oprakelen.

Afgewezen schreef:Ik had vroeger in de 4e en de 5e klas (nee, niet groep, klas) een meester met een gitaar. Die meester vond ik echt super en die gitaar hoorde helemaal bij hem. We gingen zelfs een keer ritmisch gymmen, dan speelde hij tegelijk gitaar en mondharmonica!
Geweldig toch!

Meester B. met snor?