JCRyle schreef:

samanthi schreef:

Jeremiah schreef:

Herman schreef:Weest in geen ding bezorgd. Ook niet over de vraag hoe God u gaat bekeren. (Vrij naar D. Rustige)

Onzin. Nergens in de Bijbel lees ik dat een onbekeerde onbezorgd moet zijn.

Dat denk ik ook niet

Dat wordt ook helemaal niet beweerd door Herman. Dat gaat eerder over de vrijmacht van God in het zaligen van zondaren.
Hij doet wat Hem behaagd, ook in het weg van de bekering.

“Hij is een Profeet.” Tegen wie zegt die man dat? Hij zegt dat tegen Israëls geleerden, godsdienstigen, staatkundigen, hij zegt dat tegen de hogepriester met zijn priesterschare, tegen de Farizeërs en Schriftgeleerden, tegen die getabbaarde heren, de mannen van de Hoge Raad. Maar die grote, geleerde mannen waren het helemaal niet met hem eens. Zij hielden “de mens, genaamd Jezus”, zoals de blindgeborene hem noemde, voor een verleider. En nu zoeken zij naar bewijzen, om hun vooroordeel te kunnen staven. Maar dan zijn ze bij deze eenvoudige, ongeletterde man aan het verkeerde adres. Geen wonder, wat de man hier belijdt, dat heeft hij niet in een boekje gelezen, hij heeft het niet van horen zeggen, maar het is zijn eigen, met Gods Woord overeenstemmende ervaring, die hij hier uitspreekt. En dat is nog altijd de beste grond. Evenals bij die Samaritanen, die zeiden (Joh. 4:42): “Wij geloven niet meer om uws zeggens wil, want wijzelven hebben hem gehoord, en wij weten, dat deze waarlijk is de Christus, de Zaligmaker der wereld”.

“Hij is een Profeet”. Het wordt echter zulke eenvoudige mensen niet gemakkelijk gemaakt om hun overtuiging uit te spreken. Hoe listig en boosaardig zoekt de raad, waarvoor men hem gebracht heeft, de man in zijn redenen te verstrikken. Eerst vragen zijn hem, door wie en hoe hij van zijn blindheid is genezen. Als hij hun dit gezegd heeft, vragen zij, waar Hij, die mens Jezus, is. En waar hij verklaart, het niet te weten, daar brengen zij hem tot de Farizeërs. En als hij ook hen dit nog eens, en nogal eens, gezegd heeft, en het blijkt dat ze hem niet kunnen verstrikken, beginnen zij zijn genezing te loochenen. Maar daar schieten zij ook niet mee op, hij was blindgeboren en nu kon hij zien, dan moest er toch een wonder aan hem gebeurd zijn! Dan gaan ze hem dreigen: hij moest meehuichelen, hij moest Jezus verloochenen en Jezus’ vijanden toevallen, en anders: “Er uit!” Dan zou hij uit de synagoge geworpen worden.

(Dat is nog zo: dat arme volk, dat volgens hun eigen zielservaring spreekt, moet hun belijdenis verloochenen, of er uit.) Nu, onze genezen blinde koos het laatste. Op hun vraag: “Wat zegt gij van hem?” antwoordt hij kort, krachtig en klaar: “Hij is een Profeet”. En zij? Zij wierpen hem uit.

Wat een diep verval spreekt er uit deze historie. Dat zij nu de ambtsdragers des Heeren! Dat zijn nu de mannen, die het volk moeten onderwijzen! Dat zijn ze nu, die in Gods Naam het volk moeten onderrichten, die de kwaden moesten uitwerpen en de goeden moesten behouden! ´t Is hier juist omgekeerd: hier moest een eenvoudig, ongeleerd mens de waarheid verdedigen tegenover de geleerdheid, de ambteloze moet voor de ere des Heeren staan tegenover de ambtsdragers. De belijders van Christus worden in de ban gedaan, en die Hem kruisigen zitten op de stoel der ere! O, wat maken zulke ambtsdragers het de leden der gemeente moeilijk, om eerbied te hebben en te houden voor de ambten! Gelukkig heeft de Heere gezorgd, dat er ten allen tijde ook andere ambtsdragers zijn geweest, en - gezegend zij de Heere! - ze zijn er ook nu nog: mannen, die door genade staan; mannen, die nog als handwijzers de arme en ellendige mens wijzen op de Christus Gods als de enige grond van zaligheid. Maar zulken waren die mannen niet, waarvoor onze blindgeborene gesteld was, want dan hadden zij hem niet uitgeworpen. Of zou het dan toch kunnen wezen, dat de man het mis had? Neen, geliefde toehoorders! de man sprak de volkomen, bevestigde waarheid. Gelukkig, Jezus van Nazareth - Hij is een Profeet!

Veel reformatoren waren onderwezen in de scholastieke theologie, met een speculatief spreken over God. Ze kregen er een afkeer van. Het spreken over God moet volgens Calvijn eenvoudig zijn en geënt zijn op de Bijbel. Spitsvondigheid staat een eerbiedig buigen voor Gods Woord in de weg. Ware wijsheid wil zwijgen over zaken waarover God zwijgt.

In navolging van de Reformatie moet ons spreken over God doordrenkt zijn van wat God Zelf door Zijn Woord spreekt. Liefde voor logisch redeneren vraagt dubbele behoedzaamheid. Heel gemakkelijk stellen we vragen die we niet behoren te stellen, bijvoorbeeld over Gods raad. De wijsheid van de wereld is immers dwaasheid voor God.

JCRyle schreef:

Veel reformatoren waren onderwezen in de scholastieke theologie, met een speculatief spreken over God. Ze kregen er een afkeer van. Het spreken over God moet volgens Calvijn eenvoudig zijn en geënt zijn op de Bijbel. Spitsvondigheid staat een eerbiedig buigen voor Gods Woord in de weg. Ware wijsheid wil zwijgen over zaken waarover God zwijgt.

In navolging van de Reformatie moet ons spreken over God doordrenkt zijn van wat God Zelf door Zijn Woord spreekt. Liefde voor logisch redeneren vraagt dubbele behoedzaamheid. Heel gemakkelijk stellen we vragen die we niet behoren te stellen, bijvoorbeeld over Gods raad. De wijsheid van de wereld is immers dwaasheid voor God.

Uit een lezenswaardig artikel van Ds. J.M.D. de Heer in RD 29-9

emigrant schreef:toch wel goed artikel van twee Remonstrantse predikanten over de christelijke boycot van de kinderboekenweek:
https://www.nrc.nl/nieuws/2017/10/10/la ... 8-a1576635

emigrant schreef:toch wel goed artikel van twee Remonstrantse predikanten over de christelijke boycot van de kinderboekenweek:

https://www.nrc.nl/nieuws/2017/10/10/la ... 8-a1576635

Klavart schreef:

emigrant schreef:toch wel goed artikel van twee Remonstrantse predikanten over de christelijke boycot van de kinderboekenweek:
https://www.nrc.nl/nieuws/2017/10/10/la ... 8-a1576635

En waarom vindt u het een goed artikel?