Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

[GJdeBruijn]

We moeten oppassen om de Erskines voor een opvatting te citeren die ze zelf bestreden hebben! Niet dat ik meen dat het zo bedoeld wordt, maar om misverstanden te voorkomen, en om ds. Roos goed te verstaan moeten we wel weten wat de context is waarin de Erskines hun uitspraken geplaatst hebben.
De Erskines leerden net als Boston dat de beloften wel gepredikt worden als aanbod aan alle hoorders maar tegelijkertijd benadrukten ze ook de wijze waarop het aannemen moest gebeuren en dat dit buiten de vermogens van de natuurlijke mens ligt.
En dan blijkt dat dit in praktijk dicht bij de visie van ds. Roos staat! Hoewel met een wat andere wijze van formuleren en bewust kiezen voor een ander woord (voorstellen, prediken ipv aanbieden).
Aanbieden aan alle mensen is wat anders dan te zeggen dat de verbondsbeloften (zoals bijv. de toezegging van het eeuwige leven) gelden door het zondermeer aannemen waarbij het geloof zich niet kenmerkt door wat ds. Roos noemt bij 'ontdekte zondaars'.

Dus: aanbieding algemeen, bij het tekenen van het gehele verbond (bediening) met de nadrukkelijke opmerking dat aannemen alleen mogelijk is op een wijze die slechts gekend wordt door hen die ontdekte zondaars zijn en van daaruit niets anders kunnen dan aannemen en weten dat dát aannemen wat anders is dan een verstandelijke conclusie.

Ds. Roos maakt een iets andere keuze in het hanteren van theologische begrippen als 'aanbod' en 'voorwaarden' dan in andere kerkverbanden gebruikelijk is, maar in genoemde artikel blijkt mijns inziens dat het inhoudelijk toch vooral overéén stemt. Dat zie ik als een positieve ontwikkeling, want ik denk dat er veel herkenning zal zijn in het kerkverband waar het verband van ds. Roos uit voortgekomen is.

[Arie]

... Dat zie ik als een positieve ontwikkeling, want ik denk dat er veel herkenning zal zijn in het kerkverband waar het verband van ds. Roos uit voortgekomen is.

Je zou het bijna kunnen/willen zien als een handreiking, hetgeen pas echt winst zou zijn.

[huisman]

We moeten oppassen om de Erskines voor een opvatting te citeren die ze zelf bestreden hebben! Niet dat ik meen dat het zo bedoeld wordt, maar om misverstanden te voorkomen, en om ds. Roos goed te verstaan moeten we wel weten wat de context is waarin de Erskines hun uitspraken geplaatst hebben.
De Erskines leerden net als Boston dat de beloften wel gepredikt worden als aanbod aan alle hoorders maar tegelijkertijd benadrukten ze ook de wijze waarop het aannemen moest gebeuren en dat dit buiten de vermogens van de natuurlijke mens ligt.
En dan blijkt dat dit in praktijk dicht bij de visie van ds. Roos staat! Hoewel met een wat andere wijze van formuleren en bewust kiezen voor een ander woord (voorstellen, prediken ipv aanbieden).
Aanbieden aan alle mensen is wat anders dan te zeggen dat de verbondsbeloften (zoals bijv. de toezegging van het eeuwige leven) gelden door het zondermeer aannemen waarbij het geloof zich niet kenmerkt door wat ds. Roos noemt bij 'ontdekte zondaars'.

Dus: aanbieding algemeen, bij het tekenen van het gehele verbond (bediening) met de nadrukkelijke opmerking dat aannemen alleen mogelijk is op een wijze die slechts gekend wordt door hen die ontdekte zondaars zijn en van daaruit niets anders kunnen dan aannemen en weten dat dát aannemen wat anders is dan een verstandelijke conclusie.

Ds. Roos maakt een iets andere keuze in het hanteren van theologische begrippen als 'aanbod' en 'voorwaarden' dan in andere kerkverbanden gebruikelijk is, maar in genoemde artikel blijkt mijns inziens dat het inhoudelijk toch vooral overéén stemt. Dat zie ik als een positieve ontwikkeling, want ik denk dat er veel herkenning zal zijn in het kerkverband waar het verband van ds. Roos uit voortgekomen is.

Even iets uit een lezing van Ds C.Harinck over de belofteprediking van de Erskines.

De evangeliebediening van de Erskines koerst tussen twee gevaarlijke klippen heen, aldus de spreker. "Aan de ene kant was daar het zogenaamde hypercalvinisme met zijn overtrokken aandacht voor de leer van de dubbele predestinatie. Daardoor werd in de prediking de vrijheid van het evangelieaanbod beperkt tot hen die tekenen van uitverkiezing vertoonden. Aan de andere kant was daar het neonomianisme, waardoor het Evangelie tot een nieuwe wet werd gemaakt. Daarbij moest de mens zelf aan de voorwaarden van het Evangelie voldoen, zich voor de genade en voor Christus geschikt maken en daardoor de zaligheid zien te verwerven."

Dit zorgt ervoor dat de prediking van de Erskines steeds een gezonde en bijbelse spanning bevat. "Het is geen voorspelbare prediking, maar het gaat om spanning tussen belofte en verkiezing. Er is een recht van gebruik van de beloften voor alle hoorders van het Evangelie, zelfs een recht van aanspraak. Ieder mag op grond van de belofte de genade die men nodig heeft, van God opeisen. Maar aan de ander kant stellen zij: De beloften worden vervuld in de uitverkorenen. Alleen door het geloof krijg je een recht van bezit op de beloften. Geloof is geen vrucht van menselijke inspanning, maar van de verkiezende liefde van God. Zij hebben gepredikt dat niets kan redden dan het geloof in Jezus en dat de zondaar voor zijn redding niets anders nodig heeft, dan zich aan Christus toe te vertrouwen. Zij hebben tegelijk de merktekenen van de kinderen God gepredikt als de bewijzen van het ware geloof. Een gelukkige, gezonde en vooral bijbelse inconsequentie."

[-DIA-]

Het is opmerkelijk dat Van der Groe en de Erskines geen onderscheid maakten tussen de beloften van het Evangelie en de beloften van het Verbond zoals men tegenwoordig wel doet, wat voor de hoorders ontzettend verwarrend en voor de prediker zeer moeilijk is om dit in de prediking te scheiden.

Wat bedoelt dominee Roos met het onderscheid tussen de beloften van het Evangelie en de beloften van het Verbond?

De beloften van het Evangelie zijn de voorwaardelijke beloften, beloften die voor iedereen gelden onder beding van geloof en bekering.
De beloften van het Verbond zijn onvoorwaardelijke beloften, beloften die voor Gods kinderen zijn.

Toch ben ik verheugd dat Ds J Roos afstand neemt van dit onderscheid. Het is idd uiterst verwarrend en volgens mij niet naar de Schrift.

Het is opmerkelijk dat Van der Groe en de Erskines geen onderscheid maakten tussen de beloften van het Evangelie en de beloften van het Verbond zoals men tegenwoordig wel doet, wat voor de hoorders ontzettend verwarrend en voor de prediker zeer moeilijk is om dit in de prediking te scheiden

Of Huisman Roosiaans...
Want dit leert hij altijd al.

Mmmmmmmmm..'k weet niet of dit waar is . Zinnen als "Inderdaad, de Erskines waren ruim in de aanbieding van genade en wij hebben er op toe te zien dit niet minder te doen" en "Laat het toch duidelijk zijn dat het Evangelie aan allen verkondigd wordt, en dat niemand wordt uitgesloten. Christus roept iedere zondaar op om zich tot Hem te wenden om behouden te worden " waren echt geen gemeengoed in de GGiN.

In de brochure "Om de oude waarheid , het leergeschil aangetoond" lees ik toch echt wat anders.

Laat ik dit zeggen: Ik ben blij met het eerste stuk van dit artikel.

Is de brochurede brochure "Om de oude waarheid , het leergeschil aangetoond" nog ergens te lezen?
Ik heb ds. Roos altijd met instemming gehoord en gelezen. En ik kan mij niet voorstellen dat
er een omslag is geweest, zoals hier min of meer gesuggereerd wordt...

[Afgewezen]

Is de brochurede brochure "Om de oude waarheid , het leergeschil aangetoond" nog ergens te lezen?

Volgens mij is die opgenomen in het boek 'Rondom verbond, roeping en doop' van dr. Steenblok. En anders kun je nog op boekwinkeltjes.nl kijken, daar zag ik er een paar.

[huisman]

Is de brochurede brochure "Om de oude waarheid , het leergeschil aangetoond" nog ergens te lezen?

Volgens mij is die opgenomen in het boek 'Rondom verbond, roeping en doop' van dr. Steenblok. En anders kun je nog op boekwinkeltjes.nl kijken, daar zag ik er een paar.

Het tweegesprek (beter gezegd ruzie) tussen Dr Steenblok en Ds Verhagen waarmee deze brochure inzet is niet echt stichtelijk te noemen. Jammer van je tijd DIA om deze brochure te lezen.

[-DIA-]

Is de brochurede brochure "Om de oude waarheid , het leergeschil aangetoond" nog ergens te lezen?

Volgens mij is die opgenomen in het boek 'Rondom verbond, roeping en doop' van dr. Steenblok. En anders kun je nog op boekwinkeltjes.nl kijken, daar zag ik er een paar.

Het tweegesprek (beter gezegd ruzie) tussen Dr Steenblok en Ds Verhagen waarmee deze brochure inzet is niet echt stichtelijk te noemen. Jammer van je tijd DIA om deze brochure te lezen.

Ik heb gehoord van het gesprek tussen beide voorgangers, maar nooit gelezen.
Ik vraag me af of daar alles recht gezegd is. Het was immers in het heetst van de strijd, na 1953,
en in zulke omstandigheden kunnen er wel eens dingen gezegd worden waarvan men later afstand moet nemen.
Ik denk niet dat we het daarom zouden moeten mijden. We mogen de zaken wel recht onder ogen zien,
en de zaken van twee kanten bekijken is nooit verkeerd, en kan juist verhelderend zijn.

[Luther]

Hoe we het ook wenden of keren, het stukje van ds. Roos is toch anders van kleurklank dan vanuit De Wachter Sions over dit thema eerder heeft geklonken. En laten we daar blij mee zijn!

Ds. Roos zegt ook: "We spreken de wens uit dat de Heere ons bij deze leer wil houden, en dat we mogen optrekken en samenwerken met hen die buiten ons zijn en deze leer van harte voorstaan.”

Laten de verschillende kerkverbanden niet hun energie gaan steken in organisatorische ineensmelting, maar aan de kerkenraden de bevoegdheid geven om ook predikanten op de kansels toe te laten voor wie het bovenstaande geldt.

[Wilhelm]

Hoe we het ook wenden of keren, het stukje van ds. Roos is toch anders van kleurklank dan vanuit De Wachter Sions over dit thema eerder heeft geklonken. En laten we daar blij mee zijn!

Ds. Roos zegt ook: "We spreken de wens uit dat de Heere ons bij deze leer wil houden, en dat we mogen optrekken en samenwerken met hen die buiten ons zijn en deze leer van harte voorstaan.”

Laten de verschillende kerkverbanden niet hun energie gaan steken in organisatorische ineensmelting, maar aan de kerkenraden de bevoegdheid geven om ook predikanten op de kansels toe te laten voor wie het bovenstaande geldt.

Maar het is niet nieuw. Ds Roos laat geregeld een verrassend geluid horen.

[-DIA-]

Hoe we het ook wenden of keren, het stukje van ds. Roos is toch anders van kleurklank dan vanuit De Wachter Sions over dit thema eerder heeft geklonken. En laten we daar blij mee zijn!

Ds. Roos zegt ook: "We spreken de wens uit dat de Heere ons bij deze leer wil houden, en dat we mogen optrekken en samenwerken met hen die buiten ons zijn en deze leer van harte voorstaan.”

Laten de verschillende kerkverbanden niet hun energie gaan steken in organisatorische ineensmelting, maar aan de kerkenraden de bevoegdheid geven om ook predikanten op de kansels toe te laten voor wie het bovenstaande geldt.

Nee, ik meen toch dat we het anders kunnen zien. Ds. J. Roos is qua karakter anders als geachte wijlen ds. F. Mallan. Die kon wel eens wat hard overkomen.
En naar mijn vaste overtuiging zijn zowel wijlen ds. F. Mallan als ds. J. Roos geen andere waarheid toegedaan. Het kan hoogstens liggen in de vorm (qua woordkeuze).

[huisman]

Is de brochurede brochure "Om de oude waarheid , het leergeschil aangetoond" nog ergens te lezen?

Volgens mij is die opgenomen in het boek 'Rondom verbond, roeping en doop' van dr. Steenblok. En anders kun je nog op boekwinkeltjes.nl kijken, daar zag ik er een paar.

Het tweegesprek (beter gezegd ruzie) tussen Dr Steenblok en Ds Verhagen waarmee deze brochure inzet is niet echt stichtelijk te noemen. Jammer van je tijd DIA om deze brochure te lezen.

Ik heb gehoord van het gesprek tussen beide voorgangers, maar nooit gelezen.
Ik vraag me af of daar alles recht gezegd is. Het was immers in het heetst van de strijd, na 1953,
en in zulke omstandigheden kunnen er wel eens dingen gezegd worden waarvan men later afstand moet nemen.
Ik denk niet dat we het daarom zouden moeten mijden. We mogen de zaken wel recht onder ogen zien,
en de zaken van twee kanten bekijken is nooit verkeerd, en kan juist verhelderend zijn.

Het was in het heetst van de strijd voor 1953 (namelijk 1951). Het is in grote tegenspraak met de vrede die Witsius zocht tussen christenen (Zie laatste Daniël van 22 febr 2012)
1.Alleen Christus is onfeilbaar; mensen kennen ten dele.Dit maakt bescheiden
2.Overdrijf verschillen niet en maak niet overal een probleem van.
3.Exegese is vrij, beschuldig een ander niet te vlug van ketterij.
4.Steek energie in het verminderen, bijleggen en wegnemen van verschillen.
5.Ga niet af op de visie van één dominee, alleen de Bijbel heeft beslissend gezag.
6.Vorm samen één front tegen wezenlijke bedreigingen van buitenaf in plaats van te broedertwisten.
7.Zachtmoedigheid en nederigheid past meer bij een christen dan partijzucht.

Dit alles volgens Witsius. Een goede raad lijkt mij.

[-DIA-]

Ik heb gehoord van het gesprek tussen beide voorgangers, maar nooit gelezen.
Ik vraag me af of daar alles recht gezegd is. Het was immers in het heetst van de strijd, na 1953,
en in zulke omstandigheden kunnen er wel eens dingen gezegd worden waarvan men later afstand moet nemen.
Ik denk niet dat we het daarom zouden moeten mijden. We mogen de zaken wel recht onder ogen zien,
en de zaken van twee kanten bekijken is nooit verkeerd, en kan juist verhelderend zijn.

Het was in het heetst van de strijd voor 1953 (namelijk 1951). Het is in grote tegenspraak met de vrede die Witsius zocht tussen christenen (Zie laatste Daniël van 22 febr 2012)
1.Alleen Christus is onfeilbaar; mensen kennen ten dele.Dit maakt bescheiden
2.Overdrijf verschillen niet en maak niet overal een probleem van.
3.Exegese is vrij, beschuldig een ander niet te vlug van ketterij.
4.Steek energie in het verminderen, bijleggen en wegnemen van verschillen.
5.Ga niet af op de visie van één dominee, alleen de Bijbel heeft beslissend gezag.
6.Vorm samen één front tegen wezenlijke bedreigingen van buitenaf in plaats van te broedertwisten.
7.Zachtmoedigheid en nederigheid past meer bij een christen dan partijzucht.

Dit alles volgens Witsius. Een goede raad lijkt mij.

Ja snap ik, maar dan nog, of het was voor 1953 of kort erna, die dingen kwamen niet zomaar ineens uit de lucht vallen, als je begrijpt wat ik bedoel.
Ik moet die tekst toch ergens zien te bemachtigen, want het gaat hier wel een een niet te verwaarlozen punt uit de (kleine) kerkgeschiedenis en met name dan de kerkgeschiedenis van mijn eigen kerkverband.

[huisman]

Ik heb gehoord van het gesprek tussen beide voorgangers, maar nooit gelezen.
Ik vraag me af of daar alles recht gezegd is. Het was immers in het heetst van de strijd, na 1953,
en in zulke omstandigheden kunnen er wel eens dingen gezegd worden waarvan men later afstand moet nemen.
Ik denk niet dat we het daarom zouden moeten mijden. We mogen de zaken wel recht onder ogen zien,
en de zaken van twee kanten bekijken is nooit verkeerd, en kan juist verhelderend zijn.

Het was in het heetst van de strijd voor 1953 (namelijk 1951). Het is in grote tegenspraak met de vrede die Witsius zocht tussen christenen (Zie laatste Daniël van 22 febr 2012)
1.Alleen Christus is onfeilbaar; mensen kennen ten dele.Dit maakt bescheiden
2.Overdrijf verschillen niet en maak niet overal een probleem van.
3.Exegese is vrij, beschuldig een ander niet te vlug van ketterij.
4.Steek energie in het verminderen, bijleggen en wegnemen van verschillen.
5.Ga niet af op de visie van één dominee, alleen de Bijbel heeft beslissend gezag.
6.Vorm samen één front tegen wezenlijke bedreigingen van buitenaf in plaats van te broedertwisten.
7.Zachtmoedigheid en nederigheid past meer bij een christen dan partijzucht.

Dit alles volgens Witsius. Een goede raad lijkt mij.

Ja snap ik, maar dan nog, of het was voor 1953 of kort erna, die dingen kwamen niet zomaar ineens uit de lucht vallen, als je begrijpt wat ik bedoel.
Ik moet die tekst toch ergens zien te bemachtigen, want het gaat hier wel een een niet te verwaarlozen punt uit de (kleine) kerkgeschiedenis en met name dan de kerkgeschiedenis van mijn eigen kerkverband.

Zie PB, zit een verrassing in

[Wilhelm]

Hoe we het ook wenden of keren, het stukje van ds. Roos is toch anders van kleurklank dan vanuit De Wachter Sions over dit thema eerder heeft geklonken. En laten we daar blij mee zijn!

Ds. Roos zegt ook: "We spreken de wens uit dat de Heere ons bij deze leer wil houden, en dat we mogen optrekken en samenwerken met hen die buiten ons zijn en deze leer van harte voorstaan.”

Laten de verschillende kerkverbanden niet hun energie gaan steken in organisatorische ineensmelting, maar aan de kerkenraden de bevoegdheid geven om ook predikanten op de kansels toe te laten voor wie het bovenstaande geldt.

Nee, ik meen toch dat we het anders kunnen zien. Ds. J. Roos is qua karakter anders als geachte wijlen ds. F. Mallan. Die kon wel eens wat hard overkomen.
En naar mijn vaste overtuiging zijn zowel wijlen ds. F. Mallan als ds. J. Roos geen andere waarheid toegedaan. Het kan hoogstens liggen in de vorm (qua woordkeuze).

Waarom verdedig je het toch? Wees blij (als belijdend lid van de GG) dat onze uitgetreden broeders en zusters nu blijkbaar te taal aanpassen en misschien wel inzien dat ze wat betreft het leerstuk van het aanbod van genade toch verkeerd zaten. Dan moet je juist de koerswijziging van ds Roos toejuichen!

[StAndrews]

Even iets uit een lezing van Ds C.Harinck over de belofteprediking van de Erskines.

De evangeliebediening van de Erskines koerst tussen twee gevaarlijke klippen heen, aldus de spreker. "Aan de ene kant was daar het zogenaamde hypercalvinisme met zijn overtrokken aandacht voor de leer van de dubbele predestinatie. Daardoor werd in de prediking de vrijheid van het evangelieaanbod beperkt tot hen die tekenen van uitverkiezing vertoonden. Aan de andere kant was daar het neonomianisme, waardoor het Evangelie tot een nieuwe wet werd gemaakt. Daarbij moest de mens zelf aan de voorwaarden van het Evangelie voldoen, zich voor de genade en voor Christus geschikt maken en daardoor de zaligheid zien te verwerven."

Dit zorgt ervoor dat de prediking van de Erskines steeds een gezonde en bijbelse spanning bevat. "Het is geen voorspelbare prediking, maar het gaat om spanning tussen belofte en verkiezing. Er is een recht van gebruik van de beloften voor alle hoorders van het Evangelie, zelfs een recht van aanspraak. Ieder mag op grond van de belofte de genade die men nodig heeft, van God opeisen. Maar aan de ander kant stellen zij: De beloften worden vervuld in de uitverkorenen. Alleen door het geloof krijg je een recht van bezit op de beloften. Geloof is geen vrucht van menselijke inspanning, maar van de verkiezende liefde van God. Zij hebben gepredikt dat niets kan redden dan het geloof in Jezus en dat de zondaar voor zijn redding niets anders nodig heeft, dan zich aan Christus toe te vertrouwen. Zij hebben tegelijk de merktekenen van de kinderen God gepredikt als de bewijzen van het ware geloof. Een gelukkige, gezonde en vooral bijbelse inconsequentie."

Hartelijk dank voor dit mooie en evenwichtige citaat, ik geloof dat ik het weleens ergens gelezen heb.
Wat we in het oog moeten houden is die bijbelse spanning tussen belofte en verkiezing, die gelukkige inconsequentie. We moeten er geen kloppend systeem van willen maken door de prediking van de beloften teveel onder beheersing van de verkiezing te brengen.