Maar die Gemeente kende wel ambtsdragers. In die zin heeft Meijer en geestverwanten wel een punt...Gian schreef:Overal waar Gods kinderen bijeen komen, daar is een deel van de Gemeente bij elkaar. Of een kerkverband dat nu organiseert of Arjan Baan maakt niet uit. De kerk als organisatie is niet door God ingesteld, dat zeggen ze in Rome.Bert Mulder schreef:Daar de kerk een instelling Gods is.Gian schreef:
Waarom moet de ene organisatie het altijd via de andere organisatie doen?
Heartcry is een instelling Baans.
Het nieuwe testament spreekt nergens meer over kerk of gemeente. Wel over Gemeente.
Stichting Heartcry
Re: Stichting Heartcry
-
Bureaucraat
- Berichten: 603
- Lid geworden op: 01 jun 2009, 11:41
Re: Stichting Heartcry
De meeste kerken zijn anders gewoon mensenwerk.Bert Mulder schreef: Daar de kerk een instelling Gods is.
Heartcry is een instelling Baans.
Re: Stichting Heartcry
De meeste kerken zijn mendsenwerk geworden...Bureaucraat schreef:De meeste kerken zijn anders gewoon mensenwerk.Bert Mulder schreef: Daar de kerk een instelling Gods is.
Heartcry is een instelling Baans.
Alzo is het van den beginne niet geweest...
© -DIA- 33.965 || ©Dianthus »since 03.10.2008«
Re: Stichting Heartcry
Dat is ook zo. Overal waar de Gemeente structureel bij elkaar komt dienen we de aanbevelingen van Paulus in acht te nemen. Feit blijft wel dat waar Zijn kinderen bij elkaar komen, dat een deel van Zijn Lichaam is, en ook de Gemeente.freek schreef: Maar die Gemeente kende wel ambtsdragers. In die zin heeft Meijer en geestverwanten wel een punt...
Hedendaagse bijbelstudie is voor een belangrijk deel het elimineren van theologische contradicties.
-
Bert Mulder
- Berichten: 9099
- Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
- Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
- Contacteer:
Re: Stichting Heartcry
Net als in de tijd van de richters dus, toen iedereen deed wat goed was in eigen ogen...-DIA- schreef: De meeste kerken zijn mendsenwerk geworden...
Alzo is het van den beginne niet geweest...
Er is dus niets nieuws onder de zon...
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Re: Stichting Heartcry
Klopt. De Kerk is van God. Kerkverbanden zijn mensenwerk.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Re: Stichting Heartcry
ik vond het vooral een erg vage briefwisseling. Ik volg het Heartcrydebat een beetje vanaf de zijlijn, dus ik kon wel raden waar allemaal op geduid werd. Voor wie niet erg bekend is met Heartcry, was er volgens mij geen touw aan vast te knopen.Cantate schreef:Inderdaad, Willem Meijer ging nergens op wat HeartCry nu echt beoogt in. Arjan Baan gaf de voorzetten wel, maar er werd niet echt inhoudelijk op ingegaan. Er werd meer langs elkaar heen gepraat. Jammer!
Re: Stichting Heartcry
Brrr... dat gejij en gejou in die brieven.
Re: Stichting Heartcry
Ach kom, wat is daar nou weer mis mee?Kislev schreef:Brrr... dat gejij en gejou in die brieven.
~~Soli Deo Gloria~~
Re: Stichting Heartcry
Je lijkt m'n opa welKislev schreef:Brrr... dat gejij en gejou in die brieven.
Re: Stichting Heartcry
Elkaar de oren wassen en ondertussen lekker jij-en en jouw-en als 'broeders'. Zeker in een discussie is afstand gepast en houdt vousvoyeren de discussie zuiverder en een stuk zakelijker.
Re: Stichting Heartcry
Tja, en voor zakelijkheid in discussies met broeders en zusters, moet je juist oppassen.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Re: Stichting Heartcry
Beste broeder Willem,
Bedankt voor je brief. Zoals gezegd zie ik het belang
van een zendende gemeente, maar in verband met
de kerkelijke verdeeldheid is een en ander echter
niet gemakkelijk te realiseren. Ik word geconfronteerd
met een grote geestelijke nood en de Heere heeft mij op
het hart gelegd om juist het hele lichaam van Christus – over
kerkmuren heen – tot zegen te zijn.
Dan wat de prediking betreft. Opnieuw wordt het in onze correspondentie
duidelijk dat we – als broeders in Christus – theologisch
niet op dezelfde lijn zitten. Ik vind het verdrietig dat je
iedere verantwoordelijkheid lijkt te ontlopen met betrekking
tot de ongelovigen binnen de kerk. Neem jij er dan genoegen
mee dat het merendeel in jouw gemeente misschien wel bestaat
uit schijnchristenen? Ik vrees dat ook na onze correspondentie
Heart Cry nodig zal blijven om – in het licht van de wederkomst
– de kerken wakker te schudden met de oproep om
niet langer verder te leven in ‘dode vormengodsdienst’ (2Tim.
3:5).
Volgens mij is de wedergeboorte een radicale vernieuwing. Wij
dienen niet de wet der zonde, maar met het ‘vlees’ de wet der
zonde. Wij waren in het vlees (Rom.7:5), maar zijn door wedergeboorte
in de Geest. Wanneer je in het vlees blijft, zul je sterven
(Rom.8:13)! Absolute onmacht tot het goede mag ons zo
brengen tot absolute afhankelijkheid van de Geest. Dan voert
niet de wet(matigheid) van de zonde (het vlees) de boventoon,
maar de wet(matigheid) van de Geest; wat dat teweegbrengt
geeft Paulus aan met ‘de vrucht van de Geest’. Rustend op
Christus’ werk voor ons aan het kruis, maar ook rustend op
Christus’ werk in ons door Zijn Geest. Onze heiligmaking ligt in
Christus, maar gaat ook daadwerkelijk gestalte in mij krijgen
(Gal.4:19).
Willem, voor Christus in de gelovige heb jij mijns inziens te
weinig aandacht en daardoor kom je ook niet echt tot een
antwoord op het hedendaagse verval van de kerk. Het is deze
‘onzuiverheid van spreken’, deze ‘gedeeltelijke waarheid’ die
míj zorgen baart en die een verklaring geeft voor de oppervlakkigheid
en lauwheid onder gelovigen.
Neem bijvoorbeeld Paulus’ veelvuldige vermaningen tot een
rein, heilig en onberispelijk leven als een verantwoordelijkheid
van de gelovige. Je lijkt dit te vertekenen en speelt deze twee
aspecten voortdurend tegen elkaar uit. Natuurlijk is Gods
genade in de gave van Zijn Geest ons uitgangspunt
(Ezech.36:25 ev.). Natuurlijk is het waar dat God het werk dat
Hij in ons begonnen is, voleindigen zal tot op de dag van Jezus
Christus (Fil.1:6). Maar laten we wel met twee woorden spreken.
Er is een onvoorwaardelijke/eenzijdige kant: God zorgt voor
Zijn eigen werk. Maar er is ook een voorwaardelijke kant: gehoorzaamheid
geeft zegen. In 2 Korinthe 6:11 tot 7:2 zien we
duidelijk dat Gods Geest bedroefd wordt als wij zondigen. En 2
Kronieken 7:14 is ook voorwaardelijk; geloof en bekering zijn
immers voorwaarden! Dit is wat de Bijbel ons voorhoudt. Zolang
de Heere ons daartoe genade schenkt zal Heart Cry in de
toekomst deze noodzakelijke boodschap van rechtvaardiging
én heiliging onder de aandacht blijven brengen.
Ondanks dat ik weet dat er een getrouw overblijfsel binnen de
Protestantse Kerk is, zie ik de toekomst als kerkverband zeer
somber in. Op de universiteiten worstelen veel studenten om
het geloof te behouden. Ik vrees dat de vrijzinnigheid, het
atheïsme (zie ds. Hendrikse) en het esoterische denken alleen
maar hand over hand zullen toenemen wanneer de tucht stelselmatig
zal uitblijven. Denken we nu echt dat de kandelaar
door God nooit van het kerkverband weggenomen kan worden?
O, dit zal zeer zeker het geval zijn indien de predikanten
en het volk zich niet 180 graden bekeren! Vorig jaar sprak ik
een bekende hervormde predikant die zei: ‘Verwacht niet dat
herleving bij de predikanten zal beginnen; als er herleving
komt zal dat komen vanaf het grondvlak.’ Ontbreekt het wellicht
aan predikanten die met durf en profetische zalving de
bazuin aan de mond durven nemen?
Hoe dan ook, Heart Cry verlangt ook in de toekomst een beweging
te zijn die mensen alarmeert om hen te wijzen op de Heere
Jezus Christus en de noodzaak van berouw, bekering en radicale
navolging. Als er dan binnen de kerken geen ruimte zal
komen voor deze boodschap, dan zal die – met Gods hulp – tijdens
conferenties en toerustingsavonden blijven klinken. De
kerkgeschiedenis toont trouwens aan dat er binnen de geïnstitutionaliseerde
kerken vaak geen of weinig ruimte was voor
appèlbewegingen. O Willem, laten we toch wakker worden en
samen in ernstige bewogenheid de kerk terugroepen naar God
en Zijn Woord!
Van harte hoop en bid ik dat de Heere jouw bediening in de
kerk en het werk van Heart Cry interkerkelijk zal gebruiken als
‘slijk aan Zijn vinger’ om Zichzelf een reine Bruid te bereiden.
Met hartelijke broedergroet,
a.c. Baan
Arjan Baan, evangelist en oprichter van
de stichting Heart Cry, en ds. W. Meijer
uit Tholen schrijven elkaar vier keer een
brief. Vandaag de laatste aflevering.
Bedankt voor je brief. Zoals gezegd zie ik het belang
van een zendende gemeente, maar in verband met
de kerkelijke verdeeldheid is een en ander echter
niet gemakkelijk te realiseren. Ik word geconfronteerd
met een grote geestelijke nood en de Heere heeft mij op
het hart gelegd om juist het hele lichaam van Christus – over
kerkmuren heen – tot zegen te zijn.
Dan wat de prediking betreft. Opnieuw wordt het in onze correspondentie
duidelijk dat we – als broeders in Christus – theologisch
niet op dezelfde lijn zitten. Ik vind het verdrietig dat je
iedere verantwoordelijkheid lijkt te ontlopen met betrekking
tot de ongelovigen binnen de kerk. Neem jij er dan genoegen
mee dat het merendeel in jouw gemeente misschien wel bestaat
uit schijnchristenen? Ik vrees dat ook na onze correspondentie
Heart Cry nodig zal blijven om – in het licht van de wederkomst
– de kerken wakker te schudden met de oproep om
niet langer verder te leven in ‘dode vormengodsdienst’ (2Tim.
3:5).
Volgens mij is de wedergeboorte een radicale vernieuwing. Wij
dienen niet de wet der zonde, maar met het ‘vlees’ de wet der
zonde. Wij waren in het vlees (Rom.7:5), maar zijn door wedergeboorte
in de Geest. Wanneer je in het vlees blijft, zul je sterven
(Rom.8:13)! Absolute onmacht tot het goede mag ons zo
brengen tot absolute afhankelijkheid van de Geest. Dan voert
niet de wet(matigheid) van de zonde (het vlees) de boventoon,
maar de wet(matigheid) van de Geest; wat dat teweegbrengt
geeft Paulus aan met ‘de vrucht van de Geest’. Rustend op
Christus’ werk voor ons aan het kruis, maar ook rustend op
Christus’ werk in ons door Zijn Geest. Onze heiligmaking ligt in
Christus, maar gaat ook daadwerkelijk gestalte in mij krijgen
(Gal.4:19).
Willem, voor Christus in de gelovige heb jij mijns inziens te
weinig aandacht en daardoor kom je ook niet echt tot een
antwoord op het hedendaagse verval van de kerk. Het is deze
‘onzuiverheid van spreken’, deze ‘gedeeltelijke waarheid’ die
míj zorgen baart en die een verklaring geeft voor de oppervlakkigheid
en lauwheid onder gelovigen.
Neem bijvoorbeeld Paulus’ veelvuldige vermaningen tot een
rein, heilig en onberispelijk leven als een verantwoordelijkheid
van de gelovige. Je lijkt dit te vertekenen en speelt deze twee
aspecten voortdurend tegen elkaar uit. Natuurlijk is Gods
genade in de gave van Zijn Geest ons uitgangspunt
(Ezech.36:25 ev.). Natuurlijk is het waar dat God het werk dat
Hij in ons begonnen is, voleindigen zal tot op de dag van Jezus
Christus (Fil.1:6). Maar laten we wel met twee woorden spreken.
Er is een onvoorwaardelijke/eenzijdige kant: God zorgt voor
Zijn eigen werk. Maar er is ook een voorwaardelijke kant: gehoorzaamheid
geeft zegen. In 2 Korinthe 6:11 tot 7:2 zien we
duidelijk dat Gods Geest bedroefd wordt als wij zondigen. En 2
Kronieken 7:14 is ook voorwaardelijk; geloof en bekering zijn
immers voorwaarden! Dit is wat de Bijbel ons voorhoudt. Zolang
de Heere ons daartoe genade schenkt zal Heart Cry in de
toekomst deze noodzakelijke boodschap van rechtvaardiging
én heiliging onder de aandacht blijven brengen.
Ondanks dat ik weet dat er een getrouw overblijfsel binnen de
Protestantse Kerk is, zie ik de toekomst als kerkverband zeer
somber in. Op de universiteiten worstelen veel studenten om
het geloof te behouden. Ik vrees dat de vrijzinnigheid, het
atheïsme (zie ds. Hendrikse) en het esoterische denken alleen
maar hand over hand zullen toenemen wanneer de tucht stelselmatig
zal uitblijven. Denken we nu echt dat de kandelaar
door God nooit van het kerkverband weggenomen kan worden?
O, dit zal zeer zeker het geval zijn indien de predikanten
en het volk zich niet 180 graden bekeren! Vorig jaar sprak ik
een bekende hervormde predikant die zei: ‘Verwacht niet dat
herleving bij de predikanten zal beginnen; als er herleving
komt zal dat komen vanaf het grondvlak.’ Ontbreekt het wellicht
aan predikanten die met durf en profetische zalving de
bazuin aan de mond durven nemen?
Hoe dan ook, Heart Cry verlangt ook in de toekomst een beweging
te zijn die mensen alarmeert om hen te wijzen op de Heere
Jezus Christus en de noodzaak van berouw, bekering en radicale
navolging. Als er dan binnen de kerken geen ruimte zal
komen voor deze boodschap, dan zal die – met Gods hulp – tijdens
conferenties en toerustingsavonden blijven klinken. De
kerkgeschiedenis toont trouwens aan dat er binnen de geïnstitutionaliseerde
kerken vaak geen of weinig ruimte was voor
appèlbewegingen. O Willem, laten we toch wakker worden en
samen in ernstige bewogenheid de kerk terugroepen naar God
en Zijn Woord!
Van harte hoop en bid ik dat de Heere jouw bediening in de
kerk en het werk van Heart Cry interkerkelijk zal gebruiken als
‘slijk aan Zijn vinger’ om Zichzelf een reine Bruid te bereiden.
Met hartelijke broedergroet,
a.c. Baan
Arjan Baan, evangelist en oprichter van
de stichting Heart Cry, en ds. W. Meijer
uit Tholen schrijven elkaar vier keer een
brief. Vandaag de laatste aflevering.
Gods weg is niet de gemakkelijkste, maar wel de mooiste!
Re: Stichting Heartcry
10 de waarheidsvriend 5 november 2009
Laten we wakker worden
Stichting Heart Cry en de kerk [4, slot]
Arjan Baan, evangelist en oprichter van
de stichting Heart Cry, en ds. W. Meijer
uit Tholen schrijven elkaar vier keer een
brief. Vandaag de laatste aflevering.
de waarheidsvriend 5 november 2009 11
‘Verander!’ geeft geen vrucht
Beste broeder Arjan,
Ook ik kijk met dankbaarheid terug op onze briefwisseling.
Ze heeft me extra opgescherpt, met name wat betreft
ons Schriftverstaan. Je constatering dat wij op verschillende
theologische lijnen zitten is terecht. Dat heeft alles
te maken met de vraag: hoe lezen wij de Schrift? En: lezen
we werkelijk wat er staat? Ik wil geen enkele verantwoordelijkheid
ontlopen, maar ook niet in het wilde weg de
Schrift citeren zonder de vraag te stellen: wat staat er nu
echt? Het etiket van ‘dode vormengodsdienst’ of ‘merendeel
schijnchristenen’ op onze gemeente plakken, dat laat
ik liever aan God over. 2 Timotheüs 3 laat echter wel zien
dat vormengodsdienst zich keert tegen de door God geroepen
dienaren, zoals een Mozes.
Dat je op een ander spoor zit dan het gereformeerde komt
nog sterker tot uitdrukking in je visie op Romeinen 7 en 8.
Vlees en G(g)eest worden daarin tegen elkaar uitgespeeld.
Maar we mogen niet vergeten dat juist tussen Romeinen
7:5 en 8:13 nog het gedeelte 7:14-26 staat. Aan de ene
kant was Paulus voor zijn eerste bekering helemaal vleselijk,
aan de andere kant is hij in het geloofsleven ook vleselijk
gebleven. Noem het: voortgaande ontdekking.
Jij wilt kennelijk niet accepteren – mij lijkt dat Schriftkritiek
– dat Paulus 25 jaar na zijn bekering (!) over zichzelf
zegt: ‘Maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde’
(7:14b). Een met zijn verbondshoofd Adam is hij verkocht
onder de zonde. Een met zijn Verbondshoofd Christus
leeft hij vrij van de zonde. Was er dan in 25 jaar niets veranderd?
O jawel, maar hij was steeds meer gaan zien dat
de wet geestelijk is en dat die alleen geestelijk (namelijk
in Christus) vervuld kan worden (7:14a). Dat betekent dat
alles wat niet totaal aan Christus gelijk is, zonde is. Niet
alleen bepaalde daden, maar heel ons bestaan ‘in Adam’
is zonde.
In Paulus’ leven was het: steeds minder zonden doen
(Rom.8), steeds groter zondaar worden (Rom.7). Over het
eerste zijn we eens, maar het laatste ontbreekt in de Heart
Cry-boodschap. Die voortgaande ontdekking, verbrijzeling,
verootmoediging in het geloofsleven krijgt geen
plaats. Je verkondigt een heiligmaking die niet rekent met
de geestelijkheid van de wet en de radicaliteit van de
zonde in ons. Dat is dus geen werkelijke heiligmaking. Jij
wilt vrucht doen groeien door heel hard te roepen: ‘Verander!
Verander!’, maar in het nieuwe verbond is de grondregel
voor de vernieuwing 2 Korinthe 3:18. Door het zien
van Christus’ heerlijkheid vernieuwt de Geest ons naar
hetzelfde beeld. Dán krijgt Christus gestalte in ons.
De sleutel tot herleving ligt dan ook niet in jouw verchristelijkte
wetsprediking, maar in het uitschilderen van
ds. W. Meijer
Christus’ heerlijkheid. Dat was Paulus’ bediening
(2Kor.4:1) en daarin wens ik hem te volgen. Lees de uitleg
van dr. H.F. Kohlbrugge en/of de bijbellezingen van ds. C.
den Boer over Romeinen nog eens. Hun boodschap is
werkelijk reformatorisch, maar de jouwe staat daar helaas
haaks op.
Wanneer ik alle stemmen rond Heart Cry de laatste
maanden of het afgelopen jaar hoor, dan merk ik met jou
dat er binnen de kerk(en) steeds minder ruimte komt
voor je boodschap. In hoeverre ben je dan nog interkerkelijk,
vraag ik me af. In je laatste brief wordt steeds duidelijker
dat je werk meer buitenkerkelijk dreigt te worden
of dat misschien al wel is. Het ontbreken van de belijdenisgeschriften
in de grondslag van de stichting is hierbij
een duidelijk signaal.
De bewogenheid tot onze kerk is juist voor mij de reden
om in dienst van God binnen deze vervallen, zieke kerk
het Woord te bedienen. Met als doel: de eer van God.
Een herleving zal er komen op het Woord van het kruis.
Wat mij treft in de kerkgeschiedenis is dat een herleving
meestal een vrucht is op oordeelsprediking. Te denken
valt aan Jonathan Edwards’ preek ‘Zondaars in de handen
van een toornend God’, naar aanleiding van Deuteronomium
32:35. Juist wanneer in het zicht op onze rechtvaardige
veroordeling de Heiland verkondigd wordt, gaat Hij
des te meer schitteren en worden wij verbrijzeld voor
Hem. Hiervan heb ik groter verwachting dan van appèlbewegingen
buiten de kerk, die na verloop van tijd weer
verdwijnen. Het kan ook nog eens zomaar een radicale
doperse beweging worden. Jouw visie op Romeinen 7 en
8 lijkt zeer sterk op die van de zestiende-eeuwse Menno
Simons (zie zijn Complete Works, 262-263).
Wanneer er daarom bij jou niet alleen een emotionele
bewogenheid maar ook een geloofsbewogenheid tot de
kerk is, zou ik je dit nog willen meegeven: maak je theologiestudie
af en laat je roeping bevestigd worden door
Gods roep vanuit een van de vele (!) herderloze gemeenten.
De Heere heeft nog veel arbeidsveld en daarom vele
Woordgetrouwe dienaren nodig!
Met een hartelijke groet,
ds. W. Meijer
Laten we wakker worden
Stichting Heart Cry en de kerk [4, slot]
Arjan Baan, evangelist en oprichter van
de stichting Heart Cry, en ds. W. Meijer
uit Tholen schrijven elkaar vier keer een
brief. Vandaag de laatste aflevering.
de waarheidsvriend 5 november 2009 11
‘Verander!’ geeft geen vrucht
Beste broeder Arjan,
Ook ik kijk met dankbaarheid terug op onze briefwisseling.
Ze heeft me extra opgescherpt, met name wat betreft
ons Schriftverstaan. Je constatering dat wij op verschillende
theologische lijnen zitten is terecht. Dat heeft alles
te maken met de vraag: hoe lezen wij de Schrift? En: lezen
we werkelijk wat er staat? Ik wil geen enkele verantwoordelijkheid
ontlopen, maar ook niet in het wilde weg de
Schrift citeren zonder de vraag te stellen: wat staat er nu
echt? Het etiket van ‘dode vormengodsdienst’ of ‘merendeel
schijnchristenen’ op onze gemeente plakken, dat laat
ik liever aan God over. 2 Timotheüs 3 laat echter wel zien
dat vormengodsdienst zich keert tegen de door God geroepen
dienaren, zoals een Mozes.
Dat je op een ander spoor zit dan het gereformeerde komt
nog sterker tot uitdrukking in je visie op Romeinen 7 en 8.
Vlees en G(g)eest worden daarin tegen elkaar uitgespeeld.
Maar we mogen niet vergeten dat juist tussen Romeinen
7:5 en 8:13 nog het gedeelte 7:14-26 staat. Aan de ene
kant was Paulus voor zijn eerste bekering helemaal vleselijk,
aan de andere kant is hij in het geloofsleven ook vleselijk
gebleven. Noem het: voortgaande ontdekking.
Jij wilt kennelijk niet accepteren – mij lijkt dat Schriftkritiek
– dat Paulus 25 jaar na zijn bekering (!) over zichzelf
zegt: ‘Maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde’
(7:14b). Een met zijn verbondshoofd Adam is hij verkocht
onder de zonde. Een met zijn Verbondshoofd Christus
leeft hij vrij van de zonde. Was er dan in 25 jaar niets veranderd?
O jawel, maar hij was steeds meer gaan zien dat
de wet geestelijk is en dat die alleen geestelijk (namelijk
in Christus) vervuld kan worden (7:14a). Dat betekent dat
alles wat niet totaal aan Christus gelijk is, zonde is. Niet
alleen bepaalde daden, maar heel ons bestaan ‘in Adam’
is zonde.
In Paulus’ leven was het: steeds minder zonden doen
(Rom.8), steeds groter zondaar worden (Rom.7). Over het
eerste zijn we eens, maar het laatste ontbreekt in de Heart
Cry-boodschap. Die voortgaande ontdekking, verbrijzeling,
verootmoediging in het geloofsleven krijgt geen
plaats. Je verkondigt een heiligmaking die niet rekent met
de geestelijkheid van de wet en de radicaliteit van de
zonde in ons. Dat is dus geen werkelijke heiligmaking. Jij
wilt vrucht doen groeien door heel hard te roepen: ‘Verander!
Verander!’, maar in het nieuwe verbond is de grondregel
voor de vernieuwing 2 Korinthe 3:18. Door het zien
van Christus’ heerlijkheid vernieuwt de Geest ons naar
hetzelfde beeld. Dán krijgt Christus gestalte in ons.
De sleutel tot herleving ligt dan ook niet in jouw verchristelijkte
wetsprediking, maar in het uitschilderen van
ds. W. Meijer
Christus’ heerlijkheid. Dat was Paulus’ bediening
(2Kor.4:1) en daarin wens ik hem te volgen. Lees de uitleg
van dr. H.F. Kohlbrugge en/of de bijbellezingen van ds. C.
den Boer over Romeinen nog eens. Hun boodschap is
werkelijk reformatorisch, maar de jouwe staat daar helaas
haaks op.
Wanneer ik alle stemmen rond Heart Cry de laatste
maanden of het afgelopen jaar hoor, dan merk ik met jou
dat er binnen de kerk(en) steeds minder ruimte komt
voor je boodschap. In hoeverre ben je dan nog interkerkelijk,
vraag ik me af. In je laatste brief wordt steeds duidelijker
dat je werk meer buitenkerkelijk dreigt te worden
of dat misschien al wel is. Het ontbreken van de belijdenisgeschriften
in de grondslag van de stichting is hierbij
een duidelijk signaal.
De bewogenheid tot onze kerk is juist voor mij de reden
om in dienst van God binnen deze vervallen, zieke kerk
het Woord te bedienen. Met als doel: de eer van God.
Een herleving zal er komen op het Woord van het kruis.
Wat mij treft in de kerkgeschiedenis is dat een herleving
meestal een vrucht is op oordeelsprediking. Te denken
valt aan Jonathan Edwards’ preek ‘Zondaars in de handen
van een toornend God’, naar aanleiding van Deuteronomium
32:35. Juist wanneer in het zicht op onze rechtvaardige
veroordeling de Heiland verkondigd wordt, gaat Hij
des te meer schitteren en worden wij verbrijzeld voor
Hem. Hiervan heb ik groter verwachting dan van appèlbewegingen
buiten de kerk, die na verloop van tijd weer
verdwijnen. Het kan ook nog eens zomaar een radicale
doperse beweging worden. Jouw visie op Romeinen 7 en
8 lijkt zeer sterk op die van de zestiende-eeuwse Menno
Simons (zie zijn Complete Works, 262-263).
Wanneer er daarom bij jou niet alleen een emotionele
bewogenheid maar ook een geloofsbewogenheid tot de
kerk is, zou ik je dit nog willen meegeven: maak je theologiestudie
af en laat je roeping bevestigd worden door
Gods roep vanuit een van de vele (!) herderloze gemeenten.
De Heere heeft nog veel arbeidsveld en daarom vele
Woordgetrouwe dienaren nodig!
Met een hartelijke groet,
ds. W. Meijer
Gods weg is niet de gemakkelijkste, maar wel de mooiste!
Re: Stichting Heartcry
Vind ik moeilijk te rijmen metds. Meijer schreef:Dat je op een ander spoor zit dan het gereformeerde komt nog sterker tot uitdrukking in je visie op Romeinen 7 en 8. Vlees en G(g)eest worden daarin tegen elkaar uitgespeeld. Maar we mogen niet vergeten dat juist tussen Romeinen 7:5 en 8:13 nog het gedeelte 7:14-26 staat. Aan de ene kant was Paulus voor zijn eerste bekering helemaal vleselijk, aan de andere kant is hij in het geloofsleven ook vleselijk gebleven. Noem het: voortgaande ontdekking. Jij wilt kennelijk niet accepteren – mij lijkt dat Schriftkritiek– dat Paulus 25 jaar na zijn bekering (!) over zichzelfzegt: ‘Maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde’ (7:14b).
Hoe zit dat?ds. Meijer schreef:Wanneer er daarom bij jou niet alleen een emotionele bewogenheid maar ook een geloofsbewogenheid tot de kerk is, zou ik je dit nog willen meegeven: maak je theologiestudie af en laat je roeping bevestigd worden door Gods roep vanuit een van de vele (!) herderloze gemeenten. De Heere heeft nog veel arbeidsveld en daarom vele Woordgetrouwe dienaren nodig!