Ruth de Moabietische.

[refo]

En als de doodslager de vrijstad verliet mocht de bloedwreker hem doden. Op rechtsgronden.

[Erasmiaan]

En als de doodslager de vrijstad verliet mocht de bloedwreker hem doden. Op rechtsgronden.

Behalve als de hogepriester was gestorven.

[memento]

Nee hoor, onze dominee gisteren ging door. Je bent veilig in de vrijstad, maar waarlijk vrij wanneer de hogepriester stierf.

De heerlijke boodschap van de Schrift is dat de hogepriester gestorven IS! Een ieder die in Hem, in die Vrijstad is, die hoeft niet meer vrijgemaakt te worden, maar die IS vrij!

[refo]

Daarom gaat compleet vergeestelijken mank.

Wie de vrijstad bereikte wendde zich tot de oudsten.
Deze namen de doodslager mee naar zijn stad.
Daar werd onderzocht of slachtoffer en doodslager ruzie hadden.
(Je kon maar beter met niemand ruzie hebben!!)
Als dat niet zo was, moest er enig ritueel gedaan worden.
Vervolgens werd hij meegenomen naar de vrijstad.
Hij moest daar binnen blijven tot de (eventuele) dood van de hogepriester.
Die hogepriester wees heen naar Christus: zijn dood kan alleen werkelijk vrijmaken.
Alle gebeurtenissen daartussen in, gaan over de doodslager en die is nergens beeld van.
Niet de zondaar licht op uit het OT, maar de Verlosser.
Zo leuk was dat niet in de vrijstad. De ene dag was je prettig aan het werk, de volgende dag zat je in een wildvreemde omgeving. Die doodslagers zullen reikhalzend naar de dood van de hogepriester hebben uitgekeken.

En, zoals memento zegt: nu is de Hogepriester gestorven. Waarom nog over de doodslager praten?

[huisman]

Ik denk als wij 5 minuten met elkaar spraken dat je mijn bezwaar tegen een bepaald soort Ruth prediking zou begrijpen.
Nu kom je steeds met zaken waar wij het over eens zijn.
Om maar weer het bekende voorbeeld te gebruiken, als er wordt gezegd dat bij Ruth's belijdenis bij de grens van Moab Ruth was levendgemaakt maar nog zonder kennis van Boaz was ......dus....kun je levendgemaakt zijn zonder enige kennis van Christus. Dan pleeg je een exegese die verwerpelijk is en een gans andere sfeer ademt dan die van b.v. M Henry.

Niks verwerpelijk. Zoals de doodslager vluchtte naar de Vrijstad, zo nam Ruth de toevlucht tot Boaz. Dit als type van Gods Kerk dat met een toevluchtnemend geloof tot de Heere Jezus komt. Zoals Henry zelf zegt:

Ruths kloekmoedigheid in het ten uitvoer brengen van de zaak. Zij volgde de orders harer moeder, ging zich nederleggen, niet naast hem maar dwars aan zijne voeten, in haar kleederen, en bleef wakker, wachtende op de gelegenheid om te doen waarvoor zij gekomen was. Toen hij in den nacht ontwaakte en bemerkt dat er iemand aan zijne voeten lag, en vroeg wie dit was, zeide zij hem haar naam, daarna haar boodschap, vers 9, namelijk dat zij gekomen was om zich onder zijne bescherming te stellen, daar hij de persoon was, door de wet Gods aangewezen om haar beschermer te zijn. "Gij zijt het, die het recht hebt om een geslacht en een erfbezitting te lossen, te behoeden van om te komen en verloren te gaan, breid dan uwen vleugel over mij uit, het behage u mij en mijne zaak te huwen". Zoo moeten wij door het geloof ons wenden tot Jezus Christus als onze nabestaande, die machtig is ons te verlossen, komen onder Zijne vleugelen, waartoe wij uitgenodigd zijn, Matth. 23:37, en Hem bidden Zijn vleugel over ons uit te breiden. "Heere Jezus, neem mij op in Uw verbond, en onder Uwe hoede, ik wordt onderdrukt, wees Gij mijn Borg."

Laten predikanten de eenvoudige en duidelijke lijnen uit zo'n geschiedenis trekken , maar niet het hele bevindelijke geloofsleven met al zijn zgn standen uit deze geschiedenis trekken.

Ik zou jou niet graag als adviseur op laten treden om de predikanten te vertellen hoe ze moeten preken.

Jammer, nergens lees je bij Henry iets van waar mijn bezwaar zich op richtte en jij komt met een voorbeeld die juist wel een verantwoorde toepassing is. Begrijp jij mij oprecht niet of wil je toch scheve exegese waarvan ik eerder een voorbeeld gaf goedpraten (Leven zonder kennis van Christus vindt je echt niet bij Henry).
Laten wij het toch eens zijn over Henry's verklaring van Ruth.

Beste Huisman,

Ik word een beetje moe van je gehamer op hetzelfde aambeeld. Op grond van de bergrede zijn er mensen die zeggen dat het hongeren en dorsten naar de gerechtigheid al leven is. Dat is een leerstelling gebaseerd op een uitspraak van Christus. Als men dan in de praktijk ziet dat dode zondaren, die nooit iets om kerk gaven, gaan zoeken naar een onbekende God, dan zien ze dat wat Christus zegt in de praktijk bevestigd. Ook in het boekje Ruth zien ze een beeld van dingen die in het geestelijke gebeuren. Laten we ophouden met elkaar over dat punt te verketteren.

Verder fulmineer je tegen vergeestelijken van Ruth. Ook wordt hier gesteld dat het zien van een beeld van het geestelijke leven in het boek Ruth niet voor 1800 is gebeurd door theologen. Als Ander dan wijst op Matthew Henry, die niet alleen in Boaz een beeld zag van Christus, maar ook in Ruth een beeld van een zondaar die tot Christus komt, dan is het flauw om te blijven fulmineren. Zeg dan gewoon: ik vind dat er predikanten zijn die te ver gaan in het nemen van beelden uit Ruth, en daarmee basta. Maar eerst wek je de indruk dat je helemaal niets hebt met prediking over Ruth, vertaald naar het genadeleven.

Jullie blijven de standenleer belangrijker vinden dan de Bijbelse leer en dat is pas echt verdrietig!!!!!!!!!!
Ik hou erover op. Er is denk ik veel meer is dat ons bindt dan dat ons scheidt. (Vinden jullie waarschijnlijk niet gezien je felle postings)

[jvdg]

Jullie blijven de standenleer belangrijker vinden dan de Bijbelse leer en dat is pas echt verdrietig!!!!!!!!!!
Ik hou erover op. Er is denk ik veel meer is dat ons bindt dan dat ons scheidt. (Vinden jullie waarschijnlijk niet gezien je felle postings)

Huisman, wanhoop niet. Vanavond hebben we gesproken met een zojuist bevestigde kandidaat als predikant van het Goddelijke Woord.
Onze achtergrond en kerkelijke cultuur waren totaal niet in in overeenstemming, maar al snel waren er herkenningspunten: Jezus Christus, en Dien gekruisigd, betalende voor alle uitverkorenen, in het bijzonder voor Zijn vijanden.
En de Liefde was overvloeiende.
Dan valt er door genade een band die door discussies nooit bereikt kan worden.

Soms denk ik, dat als alle forummers over hun schaduw heenstappen, de Liefde van Christus mogen ervaren en daaruit leven, het RF -forum overbodig is.

[Ander]

Jullie blijven de standenleer belangrijker vinden dan de Bijbelse leer en dat is pas echt verdrietig!!!!!!!!!!
Ik hou erover op. Er is denk ik veel meer is dat ons bindt dan dat ons scheidt. (Vinden jullie waarschijnlijk niet gezien je felle postings)

Beste huisman, nu stel je je behoorlijk aan. Ik neem je maar niet al te serieus omdat je in één posting mij o.a. beschuldigt van het feit dat ik de standenleer belangrijker vind dan de Bijbelse leer (dat is nogal wat) maar daarnaast dat ons veel meer bindt dan dat ons scheidt. Ik vind het een beetje lastig hoe dat samen moet gaan. Alsof jij het niet erg zou vinden dat er iets boven de Bijbelse leer zou gaan. Als het werkelijk zo zou zijn dat ik iets boven de Schrift zou stellen zou je mij als ketter moeten verwerpen ofzo maar in ieder geval niet zeggen dat ons meer bindt dan dat ons scheidt.

[refo]

In het boek Ruth gaat het niet om Ruth. 'Deze zijn het die van MIJ spreken'. Wie Ruth bestudeert in haar vermeende en echte gangen let op het verkeerde. Net als wie op Jacob studeert de God van Jacob achterstelt.

[Erasmiaan]

In het boek Ruth gaat het niet om Ruth. 'Deze zijn het die van MIJ spreken'. Wie Ruth bestudeert in haar vermeende en echte gangen let op het verkeerde. Net als wie op Jacob studeert de God van Jacob achterstelt.

Wie zegt dat het om Ruth gaat?

[huisman]

In het boek Ruth gaat het niet om Ruth. 'Deze zijn het die van MIJ spreken'. Wie Ruth bestudeert in haar vermeende en echte gangen let op het verkeerde. Net als wie op Jacob studeert de God van Jacob achterstelt.

Wie zegt dat het om Ruth gaat?

Volgens de kanttekenaren is dit de eigenlijke reden van het Bijbelboek Ruth

28) die Thamar aan Juda baarde,

Hier en in het volgende wordt ontdekt de voornaamste oorzaak, waarom het den Heiligen Geest geliefd heeft deze ganse historie van Ruth in de kanonieke boeken der Heilige Schrift in te lijven en te bewaren: te weten, opdat blijken mocht de waarheid der belofte Gods, dat de Messias uit Juda [Gen. 49:10] zou voortkomen, wiens geslacht [naar het vlees] in het volgende verhaald wordt tot op David; en voorts van David tot Christus, Matth. 1, en Luk. 3.

#Ge 49.10

[Ander]

In het boek Ruth gaat het niet om Ruth. 'Deze zijn het die van MIJ spreken'. Wie Ruth bestudeert in haar vermeende en echte gangen let op het verkeerde. Net als wie op Jacob studeert de God van Jacob achterstelt.

Wie zegt dat het om Ruth gaat?

Volgens de kanttekenaren is dit de eigenlijke reden van het Bijbelboek Ruth

28) die Thamar aan Juda baarde,

Hier en in het volgende wordt ontdekt de voornaamste oorzaak, waarom het den Heiligen Geest geliefd heeft deze ganse historie van Ruth in de kanonieke boeken der Heilige Schrift in te lijven en te bewaren: te weten, opdat blijken mocht de waarheid der belofte Gods, dat de Messias uit Juda [Gen. 49:10] zou voortkomen, wiens geslacht [naar het vlees] in het volgende verhaald wordt tot op David; en voorts van David tot Christus, Matth. 1, en Luk. 3.

#Ge 49.10

Dit heb je nu al honderd keer gezegd en er is geen forumlid die dit ontkent. Vrij zinloos om daar weer mee te komen. Verder, de pericoop van de door jou gelukkig zeer geachte statenvertalers noemen ook het boek als een spiegel van Gods onbegrijpelijke genade, en een voorbeeld van de beroeping der heidenen tot de gemeenschap van onze Heere Jezus Christus. En 't gaat degenen die een bepaalde uitleg van het boek Ruth voorstaan niet om Ruth, niet om Boaz maar om de meerdere Boaz, om reden die ik zojuist noemde uit de pericoop.

Huisman, wil je nog ingaan op mijn vorige posting? Stellen dat heel veel ons bindt en vervolgens de beschuldiging uiten dat ik een bepaalde leer boven de leer van de Schrift stelt gaat echt niet samen. Hoe zie je dat?

[DWW]

Ik las gisteren iets opmerkelijks bij Calvijn (onderstreping van mij):

7. Zo is de wet als een spiegel, waarin wij onze onmacht, en verder uit deze onze ongerechtigheid en tenslotte uit beide onze vervloeking aanschouwen; evenals een spiegel ons de vlekken van ons gelaat doet zien. Want hij, wie het vermogen ontbreekt tot het navolgen van de gerechtigheid, moet wel in het slijk van de zonde vast blijven steken. En op de zonde volgt terstond de vervloeking. Daarom op hoe groter overtreding de wet iemand betrapt en hem daarvan overtuigt aan des te zwaarder oordeel maakt ze hem tegelijkertijd schuldig. Hierop slaat het woord van de apostel (Rom. 3:20), dat door de wet de kennis van de zonde is. Want hij bedoelt daar alleen de eerste taak van de wet, die zij ten uitvoer brengt in nog niet weergeboren zondaars. Hiermee hangen deze woorden samen, dat de wet bovendien ingekomen is, opdat de misdaad te meerder zou worden (Rom. 5:20), en dat ze daarom de bediening des doods is, die toorn wekt en doodt (2 Kor. 3:7) (Rom. 4:15). Want zonder twijfel neemt de ongerechtigheid des te meer toe, naarmate het geweten door een helderder inzicht in de zonde getroffen wordt; omdat in dat geval bij de overtreding nog weerspannigheid tegen de Wetgever komt. Dus blijft er over, dat de wet de toorn Gods wapent tot de ondergang van de zondaar; want door zichzelf kan ze niets anders dan beschuldigen, veroordelen en te gronde richten. En zoals Augustinus schrijft 1): "Indien de Geest van de genade er niet is, is de wet er slechts om te beschuldigen en te doden.

Waarom reageert niemand op dit treffende puur reformatorisch citaat van Johannes Calvijn, naar voren gebracht door Fjodor....?? Velen op dit forum denken/leren dat de overtuigingen der wet de zondaar levend maken, maar Calvijn leert hier, overeenkomstig de Heilige Schrift, dat de wet de zonde levend maakt in het hart van een nog niet wedergeboren zondaar.

[Zita]

Ik las gisteren iets opmerkelijks bij Calvijn (onderstreping van mij):

7. Zo is de wet als een spiegel, waarin wij onze onmacht, en verder uit deze onze ongerechtigheid en tenslotte uit beide onze vervloeking aanschouwen; evenals een spiegel ons de vlekken van ons gelaat doet zien. Want hij, wie het vermogen ontbreekt tot het navolgen van de gerechtigheid, moet wel in het slijk van de zonde vast blijven steken. En op de zonde volgt terstond de vervloeking. Daarom op hoe groter overtreding de wet iemand betrapt en hem daarvan overtuigt aan des te zwaarder oordeel maakt ze hem tegelijkertijd schuldig. Hierop slaat het woord van de apostel (Rom. 3:20), dat door de wet de kennis van de zonde is. Want hij bedoelt daar alleen de eerste taak van de wet, die zij ten uitvoer brengt in nog niet weergeboren zondaars. Hiermee hangen deze woorden samen, dat de wet bovendien ingekomen is, opdat de misdaad te meerder zou worden (Rom. 5:20), en dat ze daarom de bediening des doods is, die toorn wekt en doodt (2 Kor. 3:7) (Rom. 4:15). Want zonder twijfel neemt de ongerechtigheid des te meer toe, naarmate het geweten door een helderder inzicht in de zonde getroffen wordt; omdat in dat geval bij de overtreding nog weerspannigheid tegen de Wetgever komt. Dus blijft er over, dat de wet de toorn Gods wapent tot de ondergang van de zondaar; want door zichzelf kan ze niets anders dan beschuldigen, veroordelen en te gronde richten. En zoals Augustinus schrijft 1): "Indien de Geest van de genade er niet is, is de wet er slechts om te beschuldigen en te doden.

Waarom reageert niemand op dit treffende puur reformatorisch citaat van Johannes Calvijn, naar voren gebracht door Fjodor....?? Velen op dit forum denken/leren dat de overtuigingen der wet de zondaar levend maken, maar Calvijn leert hier overeenkomstig de Heilige Schrift, dat de wet de zonde levend maakt in het hart van een nog niet wedergeboren zondaar.

ik denk dat niemand reageert, omdat de discussie die je voorstelt hier erg offtopic zou zijn.

[huisman]

In het boek Ruth gaat het niet om Ruth. 'Deze zijn het die van MIJ spreken'. Wie Ruth bestudeert in haar vermeende en echte gangen let op het verkeerde. Net als wie op Jacob studeert de God van Jacob achterstelt.

Wie zegt dat het om Ruth gaat?

Volgens de kanttekenaren is dit de eigenlijke reden van het Bijbelboek Ruth

28) die Thamar aan Juda baarde,

Hier en in het volgende wordt ontdekt de voornaamste oorzaak, waarom het den Heiligen Geest geliefd heeft deze ganse historie van Ruth in de kanonieke boeken der Heilige Schrift in te lijven en te bewaren: te weten, opdat blijken mocht de waarheid der belofte Gods, dat de Messias uit Juda [Gen. 49:10] zou voortkomen, wiens geslacht [naar het vlees] in het volgende verhaald wordt tot op David; en voorts van David tot Christus, Matth. 1, en Luk. 3.

#Ge 49.10

Dit heb je nu al honderd keer gezegd en er is geen forumlid die dit ontkent. Vrij zinloos om daar weer mee te komen. Verder, de pericoop van de door jou gelukkig zeer geachte statenvertalers noemen ook het boek als een spiegel van Gods onbegrijpelijke genade, en een voorbeeld van de beroeping der heidenen tot de gemeenschap van onze Heere Jezus Christus. En 't gaat degenen die een bepaalde uitleg van het boek Ruth voorstaan niet om Ruth, niet om Boaz maar om de meerdere Boaz, om reden die ik zojuist noemde uit de pericoop.

Huisman, wil je nog ingaan op mijn vorige posting? Stellen dat heel veel ons bindt en vervolgens de beschuldiging uiten dat ik een bepaalde leer boven de leer van de Schrift stelt gaat echt niet samen. Hoe zie je dat?

Natuurlijk wil ik daar op ingaan . Wat bindt ons? 1. De Schrift 2.De confessie 3. Totale verdorvenheid van de mens 4.De onvoorwaardelijke verkiezing 5.De beperkte verzoening 6. De onweerstaanbare genade 7.De volharding van de gelovigen.

Wat bindt ons niet? De uitleg van Ruth v.w.b. de standenleer

Coclusie er bindt ons meer dan ons scheidt....Mee eens?

[Afgewezen]

Ik las gisteren iets opmerkelijks bij Calvijn (onderstreping van mij):

7. Zo is de wet als een spiegel, waarin wij onze onmacht, en verder uit deze onze ongerechtigheid en tenslotte uit beide onze vervloeking aanschouwen; evenals een spiegel ons de vlekken van ons gelaat doet zien. Want hij, wie het vermogen ontbreekt tot het navolgen van de gerechtigheid, moet wel in het slijk van de zonde vast blijven steken. En op de zonde volgt terstond de vervloeking. Daarom op hoe groter overtreding de wet iemand betrapt en hem daarvan overtuigt aan des te zwaarder oordeel maakt ze hem tegelijkertijd schuldig. Hierop slaat het woord van de apostel (Rom. 3:20), dat door de wet de kennis van de zonde is. Want hij bedoelt daar alleen de eerste taak van de wet, die zij ten uitvoer brengt in nog niet weergeboren zondaars. Hiermee hangen deze woorden samen, dat de wet bovendien ingekomen is, opdat de misdaad te meerder zou worden (Rom. 5:20), en dat ze daarom de bediening des doods is, die toorn wekt en doodt (2 Kor. 3:7) (Rom. 4:15). Want zonder twijfel neemt de ongerechtigheid des te meer toe, naarmate het geweten door een helderder inzicht in de zonde getroffen wordt; omdat in dat geval bij de overtreding nog weerspannigheid tegen de Wetgever komt. Dus blijft er over, dat de wet de toorn Gods wapent tot de ondergang van de zondaar; want door zichzelf kan ze niets anders dan beschuldigen, veroordelen en te gronde richten. En zoals Augustinus schrijft 1): "Indien de Geest van de genade er niet is, is de wet er slechts om te beschuldigen en te doden.

Waarom reageert niemand op dit treffende puur reformatorisch citaat van Johannes Calvijn, naar voren gebracht door Fjodor....?? Velen op dit forum denken/leren dat de overtuigingen der wet de zondaar levend maken, maar Calvijn leert hier overeenkomstig de Heilige Schrift, dat de wet de zonde levend maakt in het hart van een nog niet wedergeboren zondaar.

ik denk dat niemand reageert, omdat de discussie die je voorstelt hier erg offtopic zou zijn.

Lezen jullie wel? Ik heb gereageerd.