Wedergeboorte of schijngeboorte [3]

[Ad Anker]

Misschien is het goed om bij al deze pogingen tot een verantwoorde exegese te letten op de regel van Calvijn: "Vergelijkingen moeten niet verder gaan dan de regel der Schrift ze voorgaat; zover is het er van af, dat ze op zichzelf voldoende zouden zijn tot het funderen van enig leerstuk" (Inst. II, 5, 19).

Helemaal mee eens. Wat veel gebeurt is:
1. Hoe denk ik erover?
2. Kan ik de gelijkenis/geschiedenis zo uitleggen?
3. Zo ja, dan klopt mijn stelling onder 1.

Om een heel simpel voorbeeld te gebruiken:
1. Ruth belijdt bij haar komst in Kanaän: Uw God is mijn God. (Wedergeboorte in engere zin)
2. Toch kende ze Boaz nog niet
3. Ze krijgt verlangen naar Boaz
4. Ze trouwt met Boaz (Christuskennis)
Zie je wel, ds. Moerkerken heeft gelijk.

1. Ruth belijdt bij haar komst in Kanaän: Uw God is mij God. Dit is de enige keer dat we iets over de geestelijke toestand van Ruth kunnen lezen. Of ze toen bijvoorbeeld wel of niet de rechtvaardigmaking in de 4-schaar heeft beleefd, is niet bekend. Laten we verder liggen.
2. Ruth kende armoe (ellendekennis)
3. Ruth was nog steeds 'de Moabitische', ook al leefde ze al van de vrucht van Boaz. (Door de Geest van Christus gewerkte ellendekennis, is niet al de verlossing, je ligt nog steeds onder de vloek der wet)
4. Ruth kon niet met Boaz trouwen, er was nog een andere losser. (nogmaals: je leeft nog onder de vloek der wet)
5. Ruth trouwt, nadat de andere losser zijn recht had verloren, met Boaz. Het huwelijk met Christus, de wedergeboorte, vanaf nu niet meer onder de vloek der wet, maar het eigendom van Christus.
Zie je wel, ds. Kort heeft gelijk!

Nog een keuze: ze hebben allebei gelijk. Kan dat ook?

[Afgewezen]

Misschien is het goed om bij al deze pogingen tot een verantwoorde exegese te letten op de regel van Calvijn: "Vergelijkingen moeten niet verder gaan dan de regel der Schrift ze voorgaat; zover is het er van af, dat ze op zichzelf voldoende zouden zijn tot het funderen van enig leerstuk" (Inst. II, 5, 19).

Helemaal mee eens. Wat veel gebeurt is:
1. Hoe denk ik erover?
2. Kan ik de gelijkenis/geschiedenis zo uitleggen?
3. Zo ja, dan klopt mijn stelling onder 1.

Om een heel simpel voorbeeld te gebruiken:
1. Ruth belijdt bij haar komst in Kanaän: Uw God is mijn God. (Wedergeboorte in engere zin)
2. Toch kende ze Boaz nog niet
3. Ze krijgt verlangen naar Boaz
4. Ze trouwt met Boaz (Christuskennis)
Zie je wel, ds. Moerkerken heeft gelijk.

1. Ruth belijdt bij haar komst in Kanaän: Uw God is mij God. Dit is de enige keer dat we iets over de geestelijke toestand van Ruth kunnen lezen. Of ze toen bijvoorbeeld wel of niet de rechtvaardigmaking in de 4-schaar heeft beleefd, is niet bekend. Laten we verder liggen.
2. Ruth kende armoe (ellendekennis)
3. Ruth was nog steeds 'de Moabitische', ook al leefde ze al van de vrucht van Boaz. (Door de Geest van Christus gewerkte ellendekennis, is niet al de verlossing, je ligt nog steeds onder de vloek der wet)
4. Ruth kon niet met Boaz trouwen, er was nog een andere losser. (nogmaals: je leeft nog onder de vloek der wet)
5. Ruth trouwt, nadat de andere losser zijn recht had verloren, met Boaz. Het huwelijk met Christus, de wedergeboorte, vanaf nu niet meer onder de vloek der wet, maar het eigendom van Christus.
Zie je wel, ds. Kort heeft gelijk!

[Ad Anker]

Jij gaat vervolgens niet in op mijn vragen. Ik doe geen inlegkunde, ik probeer te lezen wat de Schrift zegt. Kohlbrugge (zie citaat) zegt het: Het hart des mensen, hoe verdorven ook, wordt in de heilige Schrift goed genaamd, als het beantwoordt aan het doel, dat de hemelse Landman met Zijn akker heeft, het doel,
waarmee de Heere met het woord Zijner waarheid binnentrekt in zo’n hart, namelijk opdat het vrucht drage. Dus het hart is goed, als het beantwoordt aan het doel, namelijk vrucht dragen. Of is de aarde op de steenachtige plaatsen enz. in beginsel ook goed? Ik stel ook niet dat de goede aarde er al tijden braak bij lag. Maar wel dat de aarde goed is, een wedergeboren hart, als het zaad gestrooid is. Dus niet de aarde wordt pas goed als het vruchten draagt, nee het is al bereid door Gods Geest. Dat het al tijden braak ligt, is inderdaad inlegkunde.

Mooi dat wij het over het ondersteepte eens zijn. Volgens mij zeg ik hetzelfde als jouw citaat van Kohlbrugge.
Het verschil tussen ons is dat jij het echte leven vroeger verondersteld dan ik.

Huisman, je draait er omheen, heb ik het idee.
Wat is in jouw bewoording het verschil tussen leven en het echte leven?

Het echte leven is het geestelijke leven. Van nature zijn wij namelijk geestelijk dood.

Oké, dus de goede aarde wijst op geestelijk leven. Waar bestaat dat uit? Het Zaad wordt daarna pas gestrooid.

[Afgewezen]

Oké, dus de goede aarde wijst op geestelijk leven. Waar bestaat dat uit? Het Zaad wordt daarna pas gestrooid.

Daar gaan we weer. Het zaad is er en goede aarde is er. Het gaat hier niet over de volgorde.

[huisman]

Misschien is het goed om bij al deze pogingen tot een verantwoorde exegese te letten op de regel van Calvijn: "Vergelijkingen moeten niet verder gaan dan de regel der Schrift ze voorgaat; zover is het er van af, dat ze op zichzelf voldoende zouden zijn tot het funderen van enig leerstuk" (Inst. II, 5, 19).

Maar volgens mij is de gelijkenis best heel duidelijk. Het feit van de goede aarde (wedergeboorte, zoals de kantt. zeggen) is heel duidelijk en wordt nu wat ondergesneeuwd door te hameren op de vruchten. Dat laatste is goed, zonder het eerste te vergeten. Als je dat doet, komt het bij mij toch wat remonstrants over, alsof het aan de ontvanger is om goede vruchten voort te brengen. Zo wordt het vast niet bedoeld maar de vruchten zijn voorbehouden aan de goede aarde in deze gelijkenis. Dat is nogmaals geen inlegkunde maar eenvoudigweg deze gelijkenis goed lezen.

Wij zijn er weer: Het woord remonstrants is weer gevallen. Lees Romeinen 3 er is niemand met een "goed" hart. Zo'n hart is het werk van Gods Geest, een werk in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden.

Ik heb het met enige voorzichtigheid genoteerd. En met je notitie op basis van Rom. 3 ben ik het eens. Maar kun je ook ingaan op de rest wat ik hier aangeef?

Jij leest deze gelijkenis niet eenvoudig maar probeert er van alles in te leggen. De Heere Jezus zegt hier dat een zaaier getrouw moet zaaien (op alle plaatsen, tijdig en ontijdig) maar dat niet alle zaad vrucht zal dragen. Alleen het zaad in de goede akker draagt vrucht. Die vruchten zijn het onderscheid tussen dood en leven en zijn volkomen het werk van Gods Geest.

[Ad Anker]

Jij leest deze gelijkenis niet eenvoudig maar probeert er van alles in te leggen. De Heere Jezus zegt hier dat een zaaier getrouw moet zaaien (op alle plaatsen, tijdig en ontijdig) maar dat niet alle zaad vrucht zal dragen. Alleen het zaad in de goede akker draagt vrucht. Die vruchten zijn het onderscheid tussen dood en leven en zijn volkomen het werk van Gods Geest.

Sorry, maar ik leg er niets in. De Heere Jezus spreekt over zaad dat in de goede aarde valt. Dat sla jij in je laatste postings structureel over. Concreet gevraagd: wordt de aarde goed tijdens het zaaien of was de aarde al goed voor het zaaien?

[Ad Anker]

Het verschil tussen ons is dat jij het echte leven vroeger verondersteld dan ik.

Huisman, je draait er omheen, heb ik het idee.
Wat is in jouw bewoording het verschil tussen leven en het echte leven?

Het echte leven is het geestelijke leven. Van nature zijn wij namelijk geestelijk dood.

Trouwens nog even: ik veronderstel niets hoor. Zoals ik het woord remonstrants tot jouw ergenis gebruikt moet je mij niet telkens betichten van veronderstelde wedergeboorte ofzo. Jij laat het echte leven (jouw woorden) beginnen bij de vruchten, ik bij de goede aarde. En met veel eerbied: dat laatste doet de Bijbel ook in deze gelijkenis, lees daarvoor de kanttekeningen. En als je de vruchten tegelijkertijd laat vallen met het zaaien in de goede aarde dan doe je wel inlegkunde, volgens mij. Maar daarover ben ik graag in discussie.

[huisman]

Jij leest deze gelijkenis niet eenvoudig maar probeert er van alles in te leggen. De Heere Jezus zegt hier dat een zaaier getrouw moet zaaien (op alle plaatsen, tijdig en ontijdig) maar dat niet alle zaad vrucht zal dragen. Alleen het zaad in de goede akker draagt vrucht. Die vruchten zijn het onderscheid tussen dood en leven en zijn volkomen het werk van Gods Geest.

Sorry, maar ik leg er niets in. De Heere Jezus spreekt over zaad dat in de goede aarde valt. Dat sla jij in je laatste postings structureel over. Concreet gevraagd: wordt de aarde goed tijdens het zaaien of was de aarde al goed voor het zaaien?

Daar geeft deze gelijkenis geen antwoord op omdat dat niet de bedoeling van deze gelijkenis is. Zie je niet hoe je maar doorgaat met zaken te willen bewijzen waar deze gelijkenis helemaal niet over gaat.
Ik beantwoord maar met de verklaring van Matthew Henry over de goede aarde.

Een ander deel viel in de goede aarde, en wèl is het te betreuren, dat goed zaad niet altijd in goede aarde valt, want dan ging er niets te loor; zodanig zijn de goede hoorders van het woord, vers 23 . Hoewel er velen zijn, die Gods genade en het woord Zijner genade te vergeefs ontvangen, heeft God toch een overblijfsel, die het met uitnemend gevolg ontvangen; want Gods woord zal niet ledig tot Hem wederkeren, Jes. 55:10, 11 . Hetgeen deze goede aarde nu van de andere onderscheidde was, in één woord, vruchtbaarheid. Daaraan worden ware Christenen van geveinsden onderscheiden, dat zij de vruchten der gerechtigheid voortbrengen; zo zult gij Mijne discipelen zijn, Joh. 15:8 . Hij zegt niet, dat er in deze goede aarde gene stenen zijn, en gene doornen, maar er waren er geen, die de overhand hadden en aldus hare vruchtbaarheid konden in den weg staan. De heiligen zijn in de wereld niet volkomen vrij van de overblijfselen der zonde, maar wèl zijn zij gelukkig bevrijd van de heerschappij er van. De hoorders, voorgesteld door den goeden grond, zijn: Ten eerste: Verstandige hoorders; zij horen het woord en verstaan het. Zij verstaan niet slechts den zin en de betekenis van het woord, maar ook het belang, dat zij zelf er bij hebben. Zij verstaan het zoals een man van zaken zijne zaken verstaat. In Zijn woord handelt God met de mensen als mensen, op redelijke wijze. Hij wint voor zich hun wil en hun genegenheden door hun verstand te openen, terwijl Satan, die een dief en moordenaar is, door die deur niet ingaat, maar van elders inklimt.

Ten tweede: Vruchtbare hoorders, hetgeen een blijk is van hun goed verstand, en gaf vrucht. Van elk zaad is vrucht als het eigen lichaam, een wezenlijk voortbrengsel in het hart en het leven, overeenkomstig het zaad des woords, dat ontvangen is. Wij dragen vrucht, als wij overeenkomstig het woord handelen, als onze gemoedsgesteldheid en de strekking van ons leven in overeenstemming zijn met het Evangelie, dat wij hebben, als wij dus doen naar ons geleerd is.

Ten derde: Niet allen zijn even vruchtbaar, het een honderd-, het ander zestig- en het ander dertigvoud. Onder vruchtbare Christenen zijn sommigen meer vruchtbaar dan anderen; er is ware genade, maar in verschillenden trap of mate. Sommigen zijn verder gevorderd in kennis en heiligheid dan anderen; alle scholieren van Christus zitten niet in dezelfde klasse. Wij behoren te streven naar den hoogsten graad, honderdvoudige vrucht voort te brengen, zoals Izaks land, Gen. 26:12, overvloedig zijnde in het werk des Heeren, Joh. 15:8. Maar als de grond goed is, en de vrucht naar behoren; als het hart oprecht is, en het leven daar getuigenis van aflegt, dan zullen zij, die slechts dertigvoudig voortbrengen, even genadiglijk door God aangenomen worden, want wij zijn onder de genade, en niet onder de wet.

[Erasmiaan]

Ik kwam deze vraag en dit antwoord tegen: http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/150 ... s-krijgen/. Ik moest even met mijn ogen knipperen. Ten eerste dat het kijken van televisieprogramma's goedgepraat wordt. Maar belangrijker (en in het kader van deze topic): deze man die zoveel kritiek heeft op de reformatorische kerken op dit onderwerp (http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/181 ... dende-weg/), spreekt hier een meisje zalig in wat wettische woelingen! Als ds. Kort heeft bedoeld hier tegen te waarschuwen dan ben ik dat van harte met hem eens.

Voor de mensen die geen zin hebben om te klikken:

Eerste artikel:

...De Schrift spreekt van Christus als de weg, de waarheid en het leven. Heel die verwarring van de toeleidende weg vóór de echte weg leidt uiteindelijk tot verstarring. Wat dacht je van Heid. Cat. Zondag 23, vr. 60 “Hoe bent u rechtvaardig voor God?” – “Antw.: “Alleen door een waar geloof in Jezus Christus… in zoverre (!!!) ik zulk een weldaad met een gelovig hart aanneem...

Tweede artikel:

De laatste paar weken ben ik erg met het geloof bezig. Ik ben dus ook erg kritisch op mijn eigen levensstijl geworden. Thuis hebben wij geen tv, dat wil ik later zelf ook niet. Toch kijk ik af en toe wat programma's terug op uitzendinggemist.nl, bijvoorbeeld kookprogramma's, de serie “Boer zoekt Vrouw” en eventueel wat educatieve programma's. Kan dit als christen? Zelf let ik erop dat er niet in gevloekt wordt, dan sluit ik hem direct af. Ook heb ik nog een andere vraag: Wat moet ik doen om ellendekennis te krijgen? Wat moet ik doen om berouw over mijn zonden te krijgen? Ik bid God elke dag of hij mij dat toch wil geven omdat ik besef dat zonder dit geen nieuw hart kan krijgen. Ik merk toch dat ik met mijn verstand God wil dienen en bekeerd wil worden (omdat ik anders verloren ga), maar ik heb de wil helemaal niet.

Antwoord:

Beste briefschrijfster,

Uit de voorkeuren die je uitspreekt ten aanzien van bepaalde programma’s op internet begrijp ik dat ik met een schrijfster te doen heb. En misschien nog wel woonachtig op een boerderij. Maar dit maakt allemaal niet echt uit. Het gaat om de zaken waar je mee aankomt. Geen probleem als je een aantal programma’s van de televisie terugkijkt op internet. We leven nu eenmaal in déze wereld. Het heeft geen zin om net te doen alsof we nog honderd jaar terug leven. Ga er wel verantwoord mee om. En doe er dan je voordeel mee!

Je schrijft dat je de laatste paar weken erg met het geloof bezig bent. Misschien durf je dit moeilijk te aanvaarden vanuit je achtergrond, maar ik houd het er op dat God met jou bezig is.

[GGBeroopingswerk]

Misschien is het goed om bij al deze pogingen tot een verantwoorde exegese te letten op de regel van Calvijn: "Vergelijkingen moeten niet verder gaan dan de regel der Schrift ze voorgaat; zover is het er van af, dat ze op zichzelf voldoende zouden zijn tot het funderen van enig leerstuk" (Inst. II, 5, 19).

Helemaal mee eens. Wat veel gebeurt is:
1. Hoe denk ik erover?
2. Kan ik de gelijkenis/geschiedenis zo uitleggen?
3. Zo ja, dan klopt mijn stelling onder 1.

Om een heel simpel voorbeeld te gebruiken:
1. Ruth belijdt bij haar komst in Kanaän: Uw God is mijn God. (Wedergeboorte in engere zin)
2. Toch kende ze Boaz nog niet
3. Ze krijgt verlangen naar Boaz
4. Ze trouwt met Boaz (Christuskennis)
Zie je wel, ds. Moerkerken heeft gelijk.

1. Ruth belijdt bij haar komst in Kanaän: Uw God is mij God. Dit is de enige keer dat we iets over de geestelijke toestand van Ruth kunnen lezen. Of ze toen bijvoorbeeld wel of niet de rechtvaardigmaking in de 4-schaar heeft beleefd, is niet bekend. Laten we verder liggen.
2. Ruth kende armoe (ellendekennis)
3. Ruth was nog steeds 'de Moabitische', ook al leefde ze al van de vrucht van Boaz. (Door de Geest van Christus gewerkte ellendekennis, is niet al de verlossing, je ligt nog steeds onder de vloek der wet)
4. Ruth kon niet met Boaz trouwen, er was nog een andere losser. (nogmaals: je leeft nog onder de vloek der wet)
5. Ruth trouwt, nadat de andere losser zijn recht had verloren, met Boaz. Het huwelijk met Christus, de wedergeboorte, vanaf nu niet meer onder de vloek der wet, maar het eigendom van Christus.
Zie je wel, ds. Kort heeft gelijk!

Nog een keuze: ze hebben allebei gelijk. Kan dat ook?

Uiteraard, mits je genoeg spitsvondigheid of fantasie heb.

[Afgewezen]

Jij leest deze gelijkenis niet eenvoudig maar probeert er van alles in te leggen. De Heere Jezus zegt hier dat een zaaier getrouw moet zaaien (op alle plaatsen, tijdig en ontijdig) maar dat niet alle zaad vrucht zal dragen. Alleen het zaad in de goede akker draagt vrucht. Die vruchten zijn het onderscheid tussen dood en leven en zijn volkomen het werk van Gods Geest.

Sorry, maar ik leg er niets in. De Heere Jezus spreekt over zaad dat in de goede aarde valt. Dat sla jij in je laatste postings structureel over. Concreet gevraagd: wordt de aarde goed tijdens het zaaien of was de aarde al goed voor het zaaien?

Zoals gezegd, om die vraag gaat het helemaal niet in de gelijkenis! In feite valt het samen. Op het moment dat de Heere het hart opent (=goede aarde), gaat de zondaar geloven en neemt hij het Woord (=het zaad) aan. Zo ging dat tenminste bij de pinksterlingen, en Lydia, en de stokbewaarder. Zo staat het ook in de NGB, dat de Heilige Geest het geloof in het hart ontsteekt en dat de zondaar Christus aanneemt (uit het hoofd geciteerd).
Je gaat nu je probleemstelling inlezen in een gelijkenis die daar niet over gaat.

[Ad Anker]

Jij leest deze gelijkenis niet eenvoudig maar probeert er van alles in te leggen. De Heere Jezus zegt hier dat een zaaier getrouw moet zaaien (op alle plaatsen, tijdig en ontijdig) maar dat niet alle zaad vrucht zal dragen. Alleen het zaad in de goede akker draagt vrucht. Die vruchten zijn het onderscheid tussen dood en leven en zijn volkomen het werk van Gods Geest.

Sorry, maar ik leg er niets in. De Heere Jezus spreekt over zaad dat in de goede aarde valt. Dat sla jij in je laatste postings structureel over. Concreet gevraagd: wordt de aarde goed tijdens het zaaien of was de aarde al goed voor het zaaien?

Daar geeft deze gelijkenis geen antwoord op omdat dat niet de bedoeling van deze gelijkenis is. Zie je niet hoe je maar doorgaat met zaken te willen bewijzen waar deze gelijkenis helemaal niet over gaat.
Ik beantwoord maar met de verklaring van Matthew Henry over de goede aarde.

Een ander deel viel in de goede aarde, en wèl is het te betreuren, dat goed zaad niet altijd in goede aarde valt, want dan ging er niets te loor; zodanig zijn de goede hoorders van het woord, vers 23 . Hoewel er velen zijn, die Gods genade en het woord Zijner genade te vergeefs ontvangen, heeft God toch een overblijfsel, die het met uitnemend gevolg ontvangen; want Gods woord zal niet ledig tot Hem wederkeren, Jes. 55:10, 11 . Hetgeen deze goede aarde nu van de andere onderscheidde was, in één woord, vruchtbaarheid. Daaraan worden ware Christenen van geveinsden onderscheiden, dat zij de vruchten der gerechtigheid voortbrengen; zo zult gij Mijne discipelen zijn, Joh. 15:8 . Hij zegt niet, dat er in deze goede aarde gene stenen zijn, en gene doornen, maar er waren er geen, die de overhand hadden en aldus hare vruchtbaarheid konden in den weg staan. De heiligen zijn in de wereld niet volkomen vrij van de overblijfselen der zonde, maar wèl zijn zij gelukkig bevrijd van de heerschappij er van. De hoorders, voorgesteld door den goeden grond, zijn: Ten eerste: Verstandige hoorders; zij horen het woord en verstaan het. Zij verstaan niet slechts den zin en de betekenis van het woord, maar ook het belang, dat zij zelf er bij hebben. Zij verstaan het zoals een man van zaken zijne zaken verstaat. In Zijn woord handelt God met de mensen als mensen, op redelijke wijze. Hij wint voor zich hun wil en hun genegenheden door hun verstand te openen, terwijl Satan, die een dief en moordenaar is, door die deur niet ingaat, maar van elders inklimt.

Ten tweede: Vruchtbare hoorders, hetgeen een blijk is van hun goed verstand, en gaf vrucht. Van elk zaad is vrucht als het eigen lichaam, een wezenlijk voortbrengsel in het hart en het leven, overeenkomstig het zaad des woords, dat ontvangen is. Wij dragen vrucht, als wij overeenkomstig het woord handelen, als onze gemoedsgesteldheid en de strekking van ons leven in overeenstemming zijn met het Evangelie, dat wij hebben, als wij dus doen naar ons geleerd is.

Ten derde: Niet allen zijn even vruchtbaar, het een honderd-, het ander zestig- en het ander dertigvoud. Onder vruchtbare Christenen zijn sommigen meer vruchtbaar dan anderen; er is ware genade, maar in verschillenden trap of mate. Sommigen zijn verder gevorderd in kennis en heiligheid dan anderen; alle scholieren van Christus zitten niet in dezelfde klasse. Wij behoren te streven naar den hoogsten graad, honderdvoudige vrucht voort te brengen, zoals Izaks land, Gen. 26:12, overvloedig zijnde in het werk des Heeren, Joh. 15:8. Maar als de grond goed is, en de vrucht naar behoren; als het hart oprecht is, en het leven daar getuigenis van aflegt, dan zullen zij, die slechts dertigvoudig voortbrengen, even genadiglijk door God aangenomen worden, want wij zijn onder de genade, en niet onder de wet.

Hier ben ik het helemaal mee eens. Natuurlijk brengt de goede aarde alleen maar vruchten voort van geloof en bekering. Alleen in een wedergeboren hart zal het Evangelie vruchten voortbrengen. Wordt de aarde goed tijdens het zaaien of was het al goed? De gelijkenis zegt het laatste, volgens mij wil jij wat anders zeggen.

[Ad Anker]

Jij leest deze gelijkenis niet eenvoudig maar probeert er van alles in te leggen. De Heere Jezus zegt hier dat een zaaier getrouw moet zaaien (op alle plaatsen, tijdig en ontijdig) maar dat niet alle zaad vrucht zal dragen. Alleen het zaad in de goede akker draagt vrucht. Die vruchten zijn het onderscheid tussen dood en leven en zijn volkomen het werk van Gods Geest.

Sorry, maar ik leg er niets in. De Heere Jezus spreekt over zaad dat in de goede aarde valt. Dat sla jij in je laatste postings structureel over. Concreet gevraagd: wordt de aarde goed tijdens het zaaien of was de aarde al goed voor het zaaien?

Zoals gezegd, om die vraag gaat het helemaal niet in de gelijkenis! In feite valt het samen. Op het moment dat de Heere het hart opent, gaat de zondaar geloven en neemt hij het Woord (=het zaad) aan. Zo ging dat tenminste bij de pinksterlingen, en Lydia, en de stokbewaarder. Zo staat het ook in de NGB, dat de Heilige Geest het geloof in het hart ontsteekt en dat de zondaar Christus aanneemt (uit het hoofd geciteerd).
Je gaat nu je probleemstelling inlezen in een gelijkenis die daar niet over gaat.

Pinksterlingen: en zij werden verslagen in het hart (goede aarde?) Wat moeten wij doen? Dan het zaad: geloof in de Heere Jezus en gij zult zalig worden.
Lydia: wier hard de Heere geopend had (goede aarde?) zodat ze acht nam op hetgeen van Paulus gesproken werd (het zaad)
De stokbewaarder: Lieve heren, wat moet ik doen? (goede aarde?) Geloof in de Heere Jezus Christus. (het zaad)
Zie ook de kantt. bij Hand. 16, die verwijzen ook naar de geschiedenis van de Pinksterlingen.

[Tiberius]

Misschien moet je een ander Schriftgedeelte zoeken om je stelling te onderbouwen.(mosterdzaadje misschien ? )Een ieder kan zien dat de gelijkenis van de zaaier niet bedoeld te zeggen wat jij beoogd.

Beoogt.
Sorry, maar ik zie dat niet. En getuige het feit dat er al weer een aantal pagina's aan gewijd zijn, wijst erop, dat anderen dat ook niet zien. Integendeel juist. Het leven is eerder begonnen.

[Tiberius]

Ik denk ook niet dat er iemand is die ontkend dat er leven is voor de vrucht.

Ik moet me al heel sterk vergissen of Huisman zit dat te verdedigen.