Belijdenis doen

[Chrisje72]

Jawel maar ik begreep dat TAF van oorsprong niet uit de GG komt.

[refo]

Wat Bavinck schrijft kan tot nadenken setmmen. Als er echter van je wordt gevraagd het met alles 100% eens te zijn, kan het toch lastig worden.

[Zita]

Ik heb nog geen 10 jaar geleden belijdenis gedaan, maar dit was wel de teneur bij ons. 4 meisjes onder de 19 zwanger. Motivatie voor belijdenis: anders mag ik niet dopen. Geen gesprek of dat wel de juiste grond was. Zelf liep ik met vragen. Veel vreemde antwoorden gekregen of zelfs geen antwoorden. Ik zie nu hetzelfde weer gebeuren bij schoonzusje die belijdenis wil doen en vastloopt met de liggingsverschillen. Tegen haar werd gezegd dat je belijdenis doet van de leer die alhier geleerd wordt....sja.

In het Oosten lopen ze denk ik nog een paar jaar achter.
Voor Luthers gemeente geldt dat in ieder geval niet.

Ik heb het onlangs weer van belijdeniscatechisanten uit het westen des lands gehoord. Hen werd letterlijk verteld dat je belijdenis doet van de leer, niet van je persoonlijk geloof.

[Tiberius]

Ik heb het onlangs weer van belijdeniscatechisanten uit het westen des lands gehoord. Hen werd letterlijk verteld dat je belijdenis doet van de leer, niet van je persoonlijk geloof.

Dan hebben ze niet goed geluisterd; de vragen van Voetius zijn daar helder genoeg in.
Of hebben ze andere vragen gekregen?

[MarthaMartha]

Ik heb het onlangs weer van belijdeniscatechisanten uit het westen des lands gehoord. Hen werd letterlijk verteld dat je belijdenis doet van de leer, niet van je persoonlijk geloof.

Dan hebben ze niet goed geluisterd; de vragen van Voetius zijn daar helder genoeg in.
Of hebben ze andere vragen gekregen?

De vragen van Voetius worden je gesteld en daar moet je dan biddend op antwoorden dat het zo nog eens mag worden.
Mij is ook verteld dat je belijdenis doet van de leer.

Toen ik vroeg hoe ik onbekeerd ooit kon antwoorden op de vraag over de kerk: dat ik daarvan een lidmaat ben en eeuwig zal blijven, was het antwoord: boosheid.

Evengoed als je de vragen van het doopformulier niet met 'ja' kunt beantwoorden als je onbekeerd bent, en toch het gros een manier vindt om dat wel te doen, zo is het ook met de belijdenisvragen. Het is onzin om je ogen hiervoor te sluiten, zo gaat het in massa's gemeenten.

[Ad Anker]

De vragen van Voetius worden je gesteld en daar moet je dan biddend op antwoorden dat het zo nog eens mag worden.
Mij is ook verteld dat je belijdenis doet van de leer.

Toen ik vroeg hoe ik onbekeerd ooit kon antwoorden op de vraag over de kerk: dat ik daarvan een lidmaat ben en eeuwig zal blijven, was het antwoord: boosheid.

Evengoed als je de vragen van het doopformulier niet met 'ja' kunt beantwoorden als je onbekeerd bent, en toch het gros een manier vindt om dat wel te doen, zo is het ook met de belijdenisvragen. Het is onzin om je ogen hiervoor te sluiten, zo gaat het in massa's gemeenten.

Beetje verbitterde post, dat is in ieder geval geen Christelijke deugd.

De vragen van Voetius zijn als volgt:

Belijdenisvragen van Voetius

1. Verklaart gij dat de leer van onze kerk (welke gij geleerd, gehoord en beleden hebt) houdt voor de ware en zaligmakende leer, overeenkomende met de Heilige Schriften?
2. Belooft gij dat gij door de genade Gods, in de belijdenis van deze zaligmakende leer standvastig zult blijven, en in haar zult leven en sterven?
3. Belooft gij dat gij overeenkomstig deze heilige leer uw leven altijd godvruchtig, eerbaar en onberispelijk zult inrichten, en dat gij uw belijdenis met goede werken zult versieren?
4. Belooft gij, dat gij u aan de vermaning, terechtwijzing en kerkelijke tucht wilt onderwerpen en onderworpen zult zijn, indien (wat God verhoede) het mocht gebeuren, dat gij u in leer en leven kwaamt te misgaan?

Inderdaad doe je belijdenis van de leer. Kijk maar naar vraag 1. Aan vraag 2 kan niemand voldoen dan door de genade Gods, zoals zo mooi aangegeven. Dat moet inderdaad een biddend leven geven. Dus dat hebben ze je ook goed verteld. Gods eis ligt er voor ieder kerkmens, bekeerd of onbekeerd. En daar hebben we aan te voldoen. Dat is een onmogelijkheid van onze kant, maar mogelijk bij God vandaan. Wanneer mensen makkelijk antwoorden op deze vragen zonder de diepe ernst te beseffen is dat hun eigen verantwoordelijkheid, niet die van de kerkenraad.

[Bert Mulder]

Beetje verbitterde post, dat is in ieder geval geen Christelijke deugd.

De vragen van Voetius zijn als volgt:

Belijdenisvragen van Voetius

1. Verklaart gij dat de leer van onze kerk (welke gij geleerd, gehoord en beleden hebt) houdt voor de ware en zaligmakende leer, overeenkomende met de Heilige Schriften?
2. Belooft gij dat gij door de genade Gods, in de belijdenis van deze zaligmakende leer standvastig zult blijven, en in haar zult leven en sterven?
3. Belooft gij dat gij overeenkomstig deze heilige leer uw leven altijd godvruchtig, eerbaar en onberispelijk zult inrichten, en dat gij uw belijdenis met goede werken zult versieren?
4. Belooft gij, dat gij u aan de vermaning, terechtwijzing en kerkelijke tucht wilt onderwerpen en onderworpen zult zijn, indien (wat God verhoede) het mocht gebeuren, dat gij u in leer en leven kwaamt te misgaan?

Inderdaad doe je belijdenis van de leer. Kijk maar naar vraag 1. Aan vraag 2 kan niemand voldoen dan door de genade Gods, zoals zo mooi aangegeven. Dat moet inderdaad een biddend leven geven. Dus dat hebben ze je ook goed verteld. Gods eis ligt er voor ieder kerkmens, bekeerd of onbekeerd. En daar hebben we aan te voldoen. Dat is een onmogelijkheid van onze kant, maar mogelijk bij God vandaan. Wanneer mensen makkelijk antwoorden op deze vragen zonder de diepe ernst te beseffen is dat hun eigen verantwoordelijkheid, niet die van de kerkenraad.

Anker, dat is onzin!

Hoe kun je die vragen 'biddend' waar antwoorden? Deze vragen kunnen alleen waar beantwoord worden als je een waar geloof bezit. Als je voor een wereldse rechter vragen beantwoord, die je dat toch ook niet 'biddend', hopende dat je antwoorden eens waar zouden zijn?

[Ad Anker]

Beetje verbitterde post, dat is in ieder geval geen Christelijke deugd.

De vragen van Voetius zijn als volgt:

Belijdenisvragen van Voetius

1. Verklaart gij dat de leer van onze kerk (welke gij geleerd, gehoord en beleden hebt) houdt voor de ware en zaligmakende leer, overeenkomende met de Heilige Schriften?
2. Belooft gij dat gij door de genade Gods, in de belijdenis van deze zaligmakende leer standvastig zult blijven, en in haar zult leven en sterven?
3. Belooft gij dat gij overeenkomstig deze heilige leer uw leven altijd godvruchtig, eerbaar en onberispelijk zult inrichten, en dat gij uw belijdenis met goede werken zult versieren?
4. Belooft gij, dat gij u aan de vermaning, terechtwijzing en kerkelijke tucht wilt onderwerpen en onderworpen zult zijn, indien (wat God verhoede) het mocht gebeuren, dat gij u in leer en leven kwaamt te misgaan?

Inderdaad doe je belijdenis van de leer. Kijk maar naar vraag 1. Aan vraag 2 kan niemand voldoen dan door de genade Gods, zoals zo mooi aangegeven. Dat moet inderdaad een biddend leven geven. Dus dat hebben ze je ook goed verteld. Gods eis ligt er voor ieder kerkmens, bekeerd of onbekeerd. En daar hebben we aan te voldoen. Dat is een onmogelijkheid van onze kant, maar mogelijk bij God vandaan. Wanneer mensen makkelijk antwoorden op deze vragen zonder de diepe ernst te beseffen is dat hun eigen verantwoordelijkheid, niet die van de kerkenraad.

Anker, dat is onzin!

Hoe kun je die vragen 'biddend' waar antwoorden? Deze vragen kunnen alleen waar beantwoord worden als je een waar geloof bezit. Als je voor een wereldse rechter vragen beantwoord, die je dat toch ook niet 'biddend', hopende dat je antwoorden eens waar zouden zijn?

Ik begrijp die vergelijking met een wereldse rechter niet zo. Maak dat eens concreet?

[GJdeBruijn]

@Anker: Het gaat belijdenis des geloofs. Of zou die aanduiding onjuist zijn?
Het gaat om de leer, inderdaad: Geloofsleer.
Zie http://www.kerkrecht.nl/main.asp?pagety ... bitem=4375

[Bert Mulder]

Beetje verbitterde post, dat is in ieder geval geen Christelijke deugd.

De vragen van Voetius zijn als volgt:

Belijdenisvragen van Voetius

1. Verklaart gij dat de leer van onze kerk (welke gij geleerd, gehoord en beleden hebt) houdt voor de ware en zaligmakende leer, overeenkomende met de Heilige Schriften?
2. Belooft gij dat gij door de genade Gods, in de belijdenis van deze zaligmakende leer standvastig zult blijven, en in haar zult leven en sterven?
3. Belooft gij dat gij overeenkomstig deze heilige leer uw leven altijd godvruchtig, eerbaar en onberispelijk zult inrichten, en dat gij uw belijdenis met goede werken zult versieren?
4. Belooft gij, dat gij u aan de vermaning, terechtwijzing en kerkelijke tucht wilt onderwerpen en onderworpen zult zijn, indien (wat God verhoede) het mocht gebeuren, dat gij u in leer en leven kwaamt te misgaan?

Inderdaad doe je belijdenis van de leer. Kijk maar naar vraag 1. Aan vraag 2 kan niemand voldoen dan door de genade Gods, zoals zo mooi aangegeven. Dat moet inderdaad een biddend leven geven. Dus dat hebben ze je ook goed verteld. Gods eis ligt er voor ieder kerkmens, bekeerd of onbekeerd. En daar hebben we aan te voldoen. Dat is een onmogelijkheid van onze kant, maar mogelijk bij God vandaan. Wanneer mensen makkelijk antwoorden op deze vragen zonder de diepe ernst te beseffen is dat hun eigen verantwoordelijkheid, niet die van de kerkenraad.

Anker, dat is onzin!

Hoe kun je die vragen 'biddend' waar antwoorden? Deze vragen kunnen alleen waar beantwoord worden als je een waar geloof bezit. Als je voor een wereldse rechter vragen beantwoord, die je dat toch ook niet 'biddend', hopende dat je antwoorden eens waar zouden zijn?

Ik begrijp die vergelijking met een wereldse rechter niet zo. Maak dat eens concreet?

Voor een wereldse rechter antwoord je op de vraag of je eerlijjk zult antwoorden. Dat is ja of nee. Niet, ik zal hopen dat mijn antwoorden eerlijk zullen zijn...

[Wilhelm]

Er is veel verwarring op dit punt.
Vandaag heb ik ook een belijdenisdienst meegemaakt. In de preek werden de catechisanten geregeld aangesproken, ernstig en liefdevol. Maar wel als onbekeerden. Dan werd er gewezen op het geluk van Gods volk met de bede of ze dat ook zouden mogen leren kennen.
Na de preek werd er gezegd "we gaan over tot de openbare belijdenis" Er werd niet gesproken over "geloofsbelijdenis"
En dat door een van de docenten aan de theologische school.
Het was een mooie preek, een indrukwekkende dienst, maar die vaagheid over wat belijdenis des geloofs nu is blijft dan bestaan. En dat roept op zn minst vragen op.

[GJdeBruijn]

Ten tijde van de reformatie moesten deze vragen beantwoord worden.

Dordrecht 1576
Ten eersten: of sij niet van herten ongeveynsdelicke bekennen dat sij armen elendighen sondaren sijn ende van wegen der
sonden Kinderen des toorns Godes?
Ten tweeden: oft sij niet en gevoelen in haerder conscientien dat allen haeren sonden vergeven sijn door het genoechdoen
onses Heren Jhesu Christi?
Ten derden: oft haer voornemen niet en sij om voortaen vruchten der danckbaerheyt mit een Godsalich leven voor Godt ende
den menschen door die genade Godes te bewijsen?
Ten vierden: oft sij niet voortaen aennemen om op haren mitbroederen ende susteren acht te nemen ende den gevallen te
vermanen broederlicke ende oock harer selfs die christelicke discipline niet onderwerpen van herten?


Voetsius wilde zover ik weet geen andere koers varen dan de reformatie.

[Chrisje72]

Toch klinkt dit veel persoonlijker dan de vragen van Voetius.

[huisman]

Op de site van Ds W. Pieters staat een mooie studie over de vraag: Wat is belijdenis doen?
Zie voor het hele stuk; http://dspieters.refoweb.nl/1777836.htm

Les 1: Inleiding: wat is belijdenis doen?


De uitdrukking belijdenis doen heeft in de Bijbel betrekking op
1. schuldbelijdenis (bijvoorbeeld Psalm 32 vers 5; Jona 1 vers 9)
2. ervoor uitkomen dat we Gods Naam hoog hebben (I Koningen 8 vers 33; Jona 1 vers 9)
3. dat we God liefhebben
4. dat we bij Hem (willen) horen
5. Hem prijzen

In de Bijbel komen we belijdenisdoen tegen bij Johannes de Doper. Hij doopte mensen nadat zij belijdenis deden van hun zonden (Markus 1 vers 4-5). Zij die zich lieten dopen beleden daarmee, metterdaad, dat zij geloof hechtten aan zijn verkondiging, namelijk de Messias en Zijn werk.
In de eerste christelijke gemeenten werd je als jood of heiden die christen wilde worden, eerst drie jaren doopleerling, waarin je leven / gedrag werd geobserveerd. Vervolgens kreeg je aan het einde een tijd van intensieve catechisatie (35 lessen van drie uur), vervolgens deed je belijdenis, werd je gedoopt en nam je deel aan het avondmaal.
In de dagen van Luther en Calvijn werd er een nauw verband gelegd tussen doop - catechese - avondmaal. Dit onderwijs op weg van de doop naar het avondmaal moest volgens de Dordtse Synode van 1618-1619 thuis worden gegeven, door de ouders; op de school, door de schoolmeesters; en in de kerk door de voorgangers. Zo kon je rekenschap geven van wat je beleed.

Belijdenis doen is 'ja' zeggen tegen God en heeft als zodanig te maken met
· de doop
· het avondmaal
· het Woord van God / de leer der waarheid
· de praktijk der godzaligheid
· het lid worden van de kerk

Het Griekse woord voor belijden (homologeo) betekent: hetzelfde zeggen. Je zegt iemand na die jou voorzegt: God naspreken. Nu kunnen we dat op twee manieren doen: onoprecht (als we zó belijdenis doen, liegen we) of oprecht, omdat het geloofsbeleving is in ons hart!
Het tegenovergestelde van belijden is verloochenen. Christus belijden betekent openlijk ervoor uitkomen dat je bij Hem hoort, dat je Hem vertrouwt. Hem verloochenen is ontkennen dat je bij Hem hoort. Wie Hem belijdt voor de mensen, zal Hij ook belijden voor Zijn Vader, maar wie Hem verloochent voor de mensen, van die persoon zal Christus voor Zijn Vader zeggen: Ik hoor niet bij hem, hij hoort niet bij Mij (Mattheüs 10 vers 32-33).

(1) In de doop zegt God drie dingen tegen ons:
· Ik heb recht op jou (Ezechiël 16 vers 20-21)
· Ik beloof jou Mijn genade (Ik schenk jou beloftegewijs Mijn genade).
· Ik eis van jou liefdesgehoorzaamheid / dankbaarheid
Hieruit volgt, dat elke gedoopte verplicht is belijdenis te doen. God roept ons daartoe, of we het kunnen of niet...

Verder zeiden onze ouders in onze doop ook drie dingen tegen God:
· wij erkennen Uw recht op ons kind
· wij geloven Uw belofte aan ons kind
· wij gehoorzamen Uw eis tot ons kind (wij beloven ons kind voor U op te voeden).

Nu we volwassen zijn geworden, nemen we de verantwoordelijkheid over die onze ouders op zich hadden genomen, we doen belijdenis en zeggen 'Amen' op de drie dingen die God ons zei en op de drie dingen die onze ouders namens ons tot God zeiden:
· ik erken Uw recht op mijn leven
· ik omhels gelovig Uw genadebelofte
· ik beloof U onvoorwaardelijk te gehoorzamen.

Dit laatste is misschien een reden om géén belijdenis te doen… Je kunt immers nooit volbrengen wat je belooft!

en een mooi artikel van Ds Catsburg die de spanning belijdenis-Heilig Avondmaal laat staan.

Een ieder die leeft op het erf van het verbond, behoort zich te laten dopen. De doop is gegrond in het verbond met Abraham. Die nu gedoopt zijn, kunnen geen doopleden blijven. Wanneer de jaren van het onderscheid gekomen zijn, worden zij voor de keus gesteld: de leer van de doop, van het verbond der genade, voor hun rekening nemen, of het leven der wereld verkiezen. Let nu op! Bij het belijdenis doen moet het ons niet alleen te doen zijn om het belijden van de leer, maar om het belijden van Christus in Zijn heerlijke ambten. De weg naar de belijdenis is een weg van gebed, van op de knieën, van strijd! Daar is de doop, waarin de Heere is gekomen met de verzegeling van Zijn beloften, de beloften der genade. Hebben we deze beloofde genade nodig? Zeg nu niet slechts met de mond 'ja'. De Heere vraagt naar waarheid in het binnenste. Dan maar geen belijdenis doen? Dat is de Heere en Zijn beloften verwerpen. Ja, maar hoe moet het nu? Op de knieën. Dit is de weg, wandel in dezelve!
Er zijn kerken waarin de kinderen automatisch de weg bewandelen van de doop naar het belijdenis doen en vervolgens naar het deelnemen aan het avondmaal. Zij zijn blijkbaar allen ware gelovigen. Maar… wanneer ik rondkijk, kan ik er maar weinig vinden. We zeggen dit vanuit de smart en vrees dat vroomheid en godsdienst worden aangezien voor bekering en wedergeboorte. We horen steeds weer dat zij aannemen wat met Christus gebeurd is aan het kruis. Hij heeft alles volbracht. Is dit dan niet goed? Inderdaad. We dienen te aanvaarden wat er met Christus is gebeurd. Maar er moet ook wat met de mens gebeuren! Hij moet van godsdienstig goddeloos worden, van een farizeeër een tollenaar, van een vriend een vijand, van iemand die meent behouden te zijn, een verloren zondaar.Belijdenis doen. We hebben op het oog dat jongeren belijdenis doen van het zaligmakende geloof in Christus. Wat gaan we dan geloven? Als de Heere komt werken, komen we in het spoor terecht van de verloren zoon. Het spoor van de terugkeer, na de inkeer. Het spoor van de terugkeer door de trekkende liefde des Vaders. Dat is een weg van verootmoediging en schuldbelijden. We hebben dan een buitenvallend geloof: ik ben niet meer waardig Uw kind genaamd te worden, maak mij maar één van Uw huurlingen. Het kindschap verbeurd. We hebben dan een walg aan de zonde. We kunnen de zonden niet meer aan de hand houden! We leren ze haten. En de Vader als de liefhebbende Vader kennen. Hij kust de zoon. Daar is het toch om te doen. Om de kus, dat is om de Vader zelf!
Ds. J. Catsburg

[GJdeBruijn]

Op de site van Ds W. Pieters staat een mooie studie over de vraag: Wat is belijdenis doen?
Zie voor het hele stuk; http://dspieters.refoweb.nl/1777836.htm

En nog uitgebreider van dezelfde predikant: http://dswpieters.nl/bestanden/Lessen.pdf