Ik heb m net voor de vierde keer gelezen:

Vanya: hij betaalde zijn geloof met de dood.

Over een jonge soldaat (18 aan het begin van het boek) die in dienst gaat bij de Sovjet Unie en stelselmatig wordt gemarteld en geprobeerd om hem uit de weg te werken, wat uiteindelijk zijn dood wordt. Heel bijzonder om te lezen, het is echt gebeurd. 40 jaar geleden.

-DIA- schreef:

refo schreef:Toch denk ik dat het niet juist is: de gereformeerde gemeente van Rijssen is de Ontmoetingskerk.
De Gereformeerde Gemeente van Rijssen? Welke bedoel je? Noord, Zuid of West?

Lijkt me niet moeilijk. De gereformeerde kerk aan de boomkamp te Rijssen noemen we
"de gereformeerde kerk"
of een beetje op z'n Holtens: De Gereffomeerde Karke.
En op z'n Rijssens: De Greffermeerde Koarke

De Gereformeerde gemeente heet hier gewoon Gereformeerde gemeente, en onderling spreken
we van "Zuid". "West" of "Noord"

Het kerkverband Gereformeerde Gemeenten schrijf je met een hoofdletter. Want met kleine letters is het een gemeente van een gereformeerde kerk in het algemeen.

-DIA- schreef: Als het goed ligt is de Baniertaal iets meer beschaafd als de seculiere taal...

Toch iets beschaafder dan dit, hoop ik?

In Zeeland noemt men in de volksmond alles wat reformatorisch is: 'oud ghereformeerd'. Of het nu iets te maken heeft met de OGG of met de GG, als het zwart is en rokken en pakken draagt is het 'oud ghereformeerd'. Binnen de ger. gez. maakt men natuurlijk wél onderscheid.

-DIA- schreef:Lijkt me niet moeilijk. De gereformeerde kerk aan de boomkamp te Rijssen noemen we
"de gereformeerde kerk"
of een beetje op z'n Holtens: De Gereffomeerde Karke.
En op z'n Rijssens: De Greffermeerde Koarke

Welnee, dan hebben we het over "de Boomkamp" of "de Ontmoetingskerk".
Niemand hier noemt de vroegere gereformeerde kerk de Gereformeerde kerk.
En nu al helemaal niet meer, want sinds 2004 is het gewoon PKN Ontmoetingskerk

Hendrikus schreef:

-DIA- schreef:Lijkt me niet moeilijk. De gereformeerde kerk aan de boomkamp te Rijssen noemen we
"de gereformeerde kerk"
of een beetje op z'n Holtens: De Gereffomeerde Karke.
En op z'n Rijssens: De Greffermeerde Koarke

Welnee, dan hebben we het over "de Boomkamp" of "de Ontmoetingskerk".
Niemand hier noemt de vroegere gereformeerde kerk de Gereformeerde kerk.
En nu al helemaal niet meer, want sinds 2004 is het gewoon PKN Ontmoetingskerk

Dat zal dan door de leden zelf het geval zijn. Ik hoor niet veel mensen ovet DE ONTMOETINGSKERK
spreken. Eerder over de KROAIN' KOARKE. Doch de buitenwereld - en die van elders inkomen, hebben het
(althans mijn generatie) meestal over de Gereformeerde Kerk (al dan niet op z'n Holtens, Enters of Rijssens)

Overigens heb ik op dit moment bijna 'Ik ben die ik ben' van Aart Romijn uit. Van sommige boeken snap je werkelijk niet dat ze zijn uitgegeven. Dit is er eentje van.

Inmiddels aanbeland bij het laatste hoofdstuk...............indrukwekkend boek over de ethische kant van oorlogvoeren.

Zita schreef:Overigens heb ik op dit moment bijna 'Ik ben die ik ben' van Aart Romijn uit. Van sommige boeken snap je werkelijk niet dat ze zijn uitgegeven. Dit is er eentje van.

Lang geleden gelezen. Nogal een afknapper, ja.
Misschien begreep de uitgever het zelf ook niet, maar dacht hij: Aart Romijn, dat loopt vanzelf.
De laatste Ansman was ook zo'n boek.

refo schreef:

Zita schreef:Overigens heb ik op dit moment bijna 'Ik ben die ik ben' van Aart Romijn uit. Van sommige boeken snap je werkelijk niet dat ze zijn uitgegeven. Dit is er eentje van.

Lang geleden gelezen. Nogal een afknapper, ja.
Misschien begreep de uitgever het zelf ook niet, maar dacht hij: Aart Romijn, dat loopt vanzelf.
De laatste Ansman was ook zo'n boek.

Dankje, dan knikker ik die meteen in de kringloopdoos. Scheelt weer twee uur verveling. 'De vreemde werkelijkheid' was ook al zo'n draak. (Ik ruim boeken op, en de twijfelgevallen lees ik even.)
Maar 't kan inderdaad dat de uitgever net als ik dacht na Geert Dammers: Gaaf! Alles kopen van die man!

Zita schreef:

refo schreef:

Zita schreef:Overigens heb ik op dit moment bijna 'Ik ben die ik ben' van Aart Romijn uit. Van sommige boeken snap je werkelijk niet dat ze zijn uitgegeven. Dit is er eentje van.

Lang geleden gelezen. Nogal een afknapper, ja.
Misschien begreep de uitgever het zelf ook niet, maar dacht hij: Aart Romijn, dat loopt vanzelf.
De laatste Ansman was ook zo'n boek.

Dankje, dan knikker ik die meteen in de kringloopdoos. Scheelt weer twee uur verveling. 'De vreemde werkelijkheid' was ook al zo'n draak. (Ik ruim boeken op, en de twijfelgevallen lees ik even.)
Maar 't kan inderdaad dat de uitgever net als ik dacht na Geert Dammers: Gaaf! Alles kopen van die man!

Jammer he, dat had ik ook bij Rudolf van Reest. De eerste boeken die ik van hem had las ik in één adem uit, maar ze werden steeds "slechter".
Het is dus bij boeken ook niet altijd: eens goed, altijd goed.
Misschien stijgt de roem dan iemand naar het hoofd en gaat hij er te gemakkelijk mee om?
Het zou zo moeten zijn dat iemand steeds beter wordt. Toch?

Mara schreef:

Zita schreef:

refo schreef:

Zita schreef:Overigens heb ik op dit moment bijna 'Ik ben die ik ben' van Aart Romijn uit. Van sommige boeken snap je werkelijk niet dat ze zijn uitgegeven. Dit is er eentje van.

Lang geleden gelezen. Nogal een afknapper, ja.
Misschien begreep de uitgever het zelf ook niet, maar dacht hij: Aart Romijn, dat loopt vanzelf.
De laatste Ansman was ook zo'n boek.

Dankje, dan knikker ik die meteen in de kringloopdoos. Scheelt weer twee uur verveling. 'De vreemde werkelijkheid' was ook al zo'n draak. (Ik ruim boeken op, en de twijfelgevallen lees ik even.)
Maar 't kan inderdaad dat de uitgever net als ik dacht na Geert Dammers: Gaaf! Alles kopen van die man!

Jammer he, dat had ik ook bij Rudolf van Reest. De eerste boeken die ik van hem had las ik in één adem uit, maar ze werden steeds "slechter".
Het is dus bij boeken ook niet altijd: eens goed, altijd goed.
Misschien stijgt de roem dan iemand naar het hoofd en gaat hij er te gemakkelijk mee om?
Het zou zo moeten zijn dat iemand steeds beter wordt. Toch?

Jos van Manen Pieters werd ook hoe langer hoe flauwer. De Tuinfluiter is natuurlijk geen literatuur, maar mijns inziens een mooie roman (vooral deel 1 en 2). Er zijn nog een paar van haar boeken die ik het lezen waard vind, maar daarna stijgt het nauwelijks boven Julia Burgers en dat soort prut uit.

Mara schreef:Jammer he, dat had ik ook bij Rudolf van Reest. De eerste boeken die ik van hem had las ik in één adem uit, maar ze werden steeds "slechter".
Het is dus bij boeken ook niet altijd: eens goed, altijd goed.
Misschien stijgt de roem dan iemand naar het hoofd en gaat hij er te gemakkelijk mee om?
Het zou zo moeten zijn dat iemand steeds beter wordt. Toch?

Bij Rie van Rossum zie je dat ook. Eerste boek het beste, alles daarna, tenminste wat ik gelezen heb, is minder.

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik was in mijn jonge jaren dol op Leni Saris.
Maar ook alleen weer die eerste boeken van haar.
Het werd steeds oppervlakkiger en het onderwerp bleef hetzelfde.
Meisje wordt verliefd op jongen en omgekeerd, ze krijgen elkaar uiteindelijk, er gebeurt iets waardoor er verwijdering ontstaat en dan komen ze aan het eind van het boek toch weer bij elkaar.
Als romantisch meisje van 15 vond ik dat eerst geweldig.
Er zaten bij die witte raven echt wel mooie boeken.
Netty Koen-Conrad, Nel van der Zee, Miep Diekmann, Dieuwke Winsemius, Margreet van Hoorn vond ik toch wel boven de middelmaat uitstijgen.
Deze schieten me zo te binnen, maar er zijn er volgens mij meer.

Leni Saris heb ik ook gelezen...in een ver grijs verleden.
Maar ik heb nooit geen behoefte gehad om ze nog eens te lezen.
Er is een schrijfster die ik het liefst las van Witte Raven; maar ben de naam kwijt.
Er was in mijn jeugd ook niet zo heel veel beters te lezen. Wat dat betreft is er nu veel en veel meer keus.

Eigenlijk lees ik een roman met een historisch thema nog het liefst. Dan steek je in elk geval nog wat op ;-)

Begonnen in 'wachten op brug acht' van Hans Werkman. Stukjes en stukken over literatuur, schrijvers etc. Interessant. Tenminste: dat vind ik.