Gelezen, gedacht, gehoord... [1]

[Ad Anker]

Al is het Bijbelser dat mensen vol ergernis uit de kerk komen dan vol lof voor de gepredikte waarheid.

Wanneer is het waarheid dan?
Als het aan bovenstaande voorwaarden voldoet?

Nee, maar dat mensen commentaar geven aan het einde van de dienst op de inhoud/lengte van de dienst is voor mij geen bewijs dat die dienst niet goed is geweest. Het hoeft wat mij betreft geen voorwaarde te zijn, liever niet zelfs, maar het tegenovergestelde is ook geenszins het geval.

[-DIA-]

Dat weet ik wel en daar kan ik alleen maar mee instemmen.
Maar het kan ook te "veel" worden.
Het was een tropische dag, dus de mensen zaten zo'n 3 uur in een bloedheet kerkje.
En naast de ernst, mag er toch vreugde zijn?
Wij hadden die dag een begrafenis, de dominee daar maakte nog een opmerking over de hitte.
Het viel voor hem niet mee, in een 3 delig zwart kostuum.

Gaat het je nu om de opmerking 'rouwkoets' of om de tijdsduur?

Ik probeer steeds te zeggen dat het om het totaalplaatje ging.
Er wordt één punt uitgelicht, terwijl ik zei dat het een bloedhete dag was en een heel sombere dienst die buitensporig lang duurde.
Ik zeg toch niet dat het thema op zich fout is? Maar het ging er alleen maar over dat we op weg zijn naar het graf.
Dat wist het bruidspaar in kwestie ook echt wel, omdat er één plaats leeg bleef op de plaats waar de ouders zaten.
Ik heb heel wat trouwdiensten meegemaakt, van uiterst links naar uiterst rechts, maar dit was gewoonweg "zwart".
Bij een huwelijksbevestiging zitten vaak kleine kinderen in de kerk, buitenkerkelijken, een uitermate geschikte gelegenheid om te evangeliseren.
Nu waren die mensen blij dat ze buiten stonden, met alle commentaar die daar dan bij hoort.
Ik vind dat jammer, een gemiste kans.

Het ligt er maar helemaal aan wat de inhoud van de preek was.
Als het hart verklaard wordt zou je willen dat de kerk eeuwig aanbleef.
Maar dat is de Toekomst voor het levende volk!
Eeuwig, zonder uren zonder dagen,
zonder naar de tijd te vragen.
Want daar is tijd en ure uit!

[Marco]

Als het evangelie gebracht wordt, blijft geen enkele preek steken in rouw. Vanwege twee redenen: 1. Als wij als gelovige sterven, weten wij dat we mogen leven. Er is dus hoop.
2. Wij geloven dat Jezus binnenkort ('spoedig'!) terugkomt, dus we weten helemaal niet zeker dat er een roukoets komt. Het is bijbelser, uit te gaan van een terugkomst nog in onze tijd dan van die rouwkoets, ook al duurt dat al 2000 jaar.

[-DIA-]

Als het evangelie gebracht wordt, blijft geen enkele preek steken in rouw. Vanwege twee redenen: 1. Als wij als gelovige sterven, weten wij dat we mogen leven. Er is dus hoop.
2. Wij geloven dat Jezus binnenkort ('spoedig'!) terugkomt, dus we weten helemaal niet zeker dat er een roukoets komt. Het is bijbelser, uit te gaan van een terugkomst nog in onze tijd dan van die rouwkoets, ook al duurt dat al 2000 jaar.

Er komt een rouwkoets! Als wij in ons hart geen rouwkoets leren inleven, niet leren dat we
moeten sterven, dan zal er een eeuwig omkomen komen. Hoe dan ook, er komt een rouwkoets,
en welgelukzalig, als die rouwkoets komt vóór dat het sterven wordt. Dan zal de rouwkoets
leiden tot de eeuwige bruiloftszaal. Daar zal God alle tranen van hun ogen afwissen. Daar zal
de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch gekrijt, maar eeuwige vreugde zal op hun hoofden wezen.

Maar daarentegen degenen die hier alleen maar vrolijk en prachtig leefden, die zullen
gaan in een eeuwige rouw. Daar waar hun worm niet sterft, waar de rook van hun pijniging op
zal gaan in alle eeuwigheid, en daar ook: Eeuwig! Daar is tijd en ure uit. Welgelukzalig dan,
die hier op hun trouwdag (of eerder, of later) kennis mochten maken met die rouwkoets!
Driewerf zalig!

O Zaligheid nooit af te meten! O vreugde die alle smart verbant!
Daar is de vreemdelingschap vergeten Ze zal nooit meer in het hart opkomen!
En eeuwig in het vaderland! Zonder scheiden, want daar is geen tijd meer.

[Ditbenik]

Als het evangelie gebracht wordt, blijft geen enkele preek steken in rouw. Vanwege twee redenen: 1. Als wij als gelovige sterven, weten wij dat we mogen leven. Er is dus hoop.
2. Wij geloven dat Jezus binnenkort ('spoedig'!) terugkomt, dus we weten helemaal niet zeker dat er een roukoets komt. Het is bijbelser, uit te gaan van een terugkomst nog in onze tijd dan van die rouwkoets, ook al duurt dat al 2000 jaar.

Er komt een rouwkoets! Als wij in ons hart geen rouwkoets leren inleven, niet leren dat we
moeten sterven, dan zal er een eeuwig omkomen komen. Hoe dan ook, er komt een rouwkoets,
en welgelukzalig, als die rouwkoets komt vóór dat het sterven wordt. Dan zal de rouwkoets
leiden tot de eeuwige bruiloftszaal. Daar zal God alle tranen van hun ogen afwissen. Daar zal
de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch gekrijt, maar eeuwige vreugde zal op hun hoofden wezen.

Maar daarentegen degenen die hier alleen maar vrolijk en prachtig leefden, die zullen
gaan in een eeuwige rouw. Daar waar hun worm niet sterft, waar de rook van hun pijniging op
zal gaan in alle eeuwigheid, en daar ook: Eeuwig! Daar is tijd en ure uit. Welgelukzalig dan,
die hier op hun trouwdag (of eerder, of later) kennis mochten maken met die rouwkoets!
Driewerf zalig!

O Zaligheid nooit af te meten! O vreugde die alle smart verbant!
Daar is de vreemdelingschap vergeten Ze zal nooit meer in het hart opkomen!
En eeuwig in het vaderland! Zonder scheiden, want daar is geen tijd meer.

Als het hart verklaard wordt, ben ik blij dat de kerkdienst niet eeuwig duurt. Wat is dat een onbijbelse voorstelling van wat de hemelse heerlijkheid zal zijn. Hij alles en in allen. Dat is op geen enkele manier te vergelijken met een kerkdienst waarin het hart wordt verklaard, inclusief harde banken, zondige mensen, onvolmaakte voorganger, treuren op hele noten, enz.

Niet de rouwkoets of het inleven daarvan is de grond voor de zaligheid. Dat in te leven is nog steeds verloren. Alleen wie gelooft in de Jezus Christus heeft het eeuwige leven.

[Johann Gottfried Walther]

Er kan ook een ander kant zijn, als je vrede hebt met God door het geloof zoals Rom 5 zegt, dat je zeker mag zijn van de zaligheid,
en de prediking/eredienst een stukje hemel op aarde mag zijn, en je dichtbij de eeuwigheid weten, en de nabijheid van God in overweldigende genadige goedheid mag ervaren.

[Ireneüs van Lyon]

@mara
Er mag ook zeker vreugde zijn als je trouwt!
Mijn vrouw en ik zijn 7 weken geleden getrouwd we kregen de volgende tekst:

7 Ga uw weg, eet uw brood met blijdschap, drink uw wijn met een vrolijk hart, want God schept al behagen in uw werken
8 Laat uw kleding te allen tijde wit zijn en laat op uw hoofd geen olie ontbreken.
9 Geniet van het leven met de vrouw die u liefhebt, al de dagen van uw vluchtige leven die Hij u gegeven heeft onder de zon, al uw vluchtige dagen. Want dit is uw deel in het leven en bij uw zwoegen waarmee u zwoegt onder de zon.


Ook een opdracht!

[Afgewezen]

@mara
Er mag ook zeker vreugde zijn als je trouwt!
Ik en mijn vrouw zijn 7 weken geleden getrouwd we kregen de volgende tekst:

Mijn vrouw en ik...

[Ireneüs van Lyon]

@mara
Er mag ook zeker vreugde zijn als je trouwt!
Ik en mijn vrouw zijn 7 weken geleden getrouwd we kregen de volgende tekst:

Mijn vrouw en ik...

True!! Soms ga ik iets te snel, haha

[Auto]

@mara
Er mag ook zeker vreugde zijn als je trouwt!
Ik en mijn vrouw zijn 7 weken geleden getrouwd we kregen de volgende tekst:

Mijn vrouw en ik...

Rustig aan afgewezen, hij is net 7 weken getrouwd. Dat moet even zijn tijd (of zou het haar tijd moeten zijn) hebben.

[-DIA-]

Als het evangelie gebracht wordt, blijft geen enkele preek steken in rouw. Vanwege twee redenen: 1. Als wij als gelovige sterven, weten wij dat we mogen leven. Er is dus hoop.
2. Wij geloven dat Jezus binnenkort ('spoedig'!) terugkomt, dus we weten helemaal niet zeker dat er een roukoets komt. Het is bijbelser, uit te gaan van een terugkomst nog in onze tijd dan van die rouwkoets, ook al duurt dat al 2000 jaar.

Er komt een rouwkoets! Als wij in ons hart geen rouwkoets leren inleven, niet leren dat we
moeten sterven, dan zal er een eeuwig omkomen komen. Hoe dan ook, er komt een rouwkoets,
en welgelukzalig, als die rouwkoets komt vóór dat het sterven wordt. Dan zal de rouwkoets
leiden tot de eeuwige bruiloftszaal. Daar zal God alle tranen van hun ogen afwissen. Daar zal
de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch gekrijt, maar eeuwige vreugde zal op hun hoofden wezen.

Maar daarentegen degenen die hier alleen maar vrolijk en prachtig leefden, die zullen
gaan in een eeuwige rouw. Daar waar hun worm niet sterft, waar de rook van hun pijniging op
zal gaan in alle eeuwigheid, en daar ook: Eeuwig! Daar is tijd en ure uit. Welgelukzalig dan,
die hier op hun trouwdag (of eerder, of later) kennis mochten maken met die rouwkoets!
Driewerf zalig!

O Zaligheid nooit af te meten! O vreugde die alle smart verbant!
Daar is de vreemdelingschap vergeten Ze zal nooit meer in het hart opkomen!
En eeuwig in het vaderland! Zonder scheiden, want daar is geen tijd meer.

Als het hart verklaard wordt, ben ik blij dat de kerkdienst niet eeuwig duurt. Wat is dat een onbijbelse voorstelling van wat de hemelse heerlijkheid zal zijn. Hij alles en in allen. Dat is op geen enkele manier te vergelijken met een kerkdienst waarin het hart wordt verklaard, inclusief harde banken, zondige mensen, onvolmaakte voorganger, treuren op hele noten, enz.

Niet de rouwkoets of het inleven daarvan is de grond voor de zaligheid. Dat in te leven is nog steeds verloren. Alleen wie gelooft in de Jezus Christus heeft het eeuwige leven.

U begrijpt het niet....

[MoesTuin]

Ik denk dat de gequote meneer het wel degelijk begrijpt, opmakend uit de laatste woorden


ik citeer het `Niet de rouwkoets of het inleven daarvan is de grond voor de zaligheid. Dat in te leven is nog steeds verloren. Alleen wie gelooft in de Jezus Christus heeft het eeuwige leven.`

Daar gaat het om, en ik ben slecht in het te omschrijven goed, ieder zijn gave, maar het volgende lied, de woorden, woord voor woord, staat het zo mooi in.


[youtube]594MuFtI3nI[/youtube]

[Ditbenik]

Als het evangelie gebracht wordt, blijft geen enkele preek steken in rouw. Vanwege twee redenen: 1. Als wij als gelovige sterven, weten wij dat we mogen leven. Er is dus hoop.
2. Wij geloven dat Jezus binnenkort ('spoedig'!) terugkomt, dus we weten helemaal niet zeker dat er een roukoets komt. Het is bijbelser, uit te gaan van een terugkomst nog in onze tijd dan van die rouwkoets, ook al duurt dat al 2000 jaar.

Er komt een rouwkoets! Als wij in ons hart geen rouwkoets leren inleven, niet leren dat we
moeten sterven, dan zal er een eeuwig omkomen komen. Hoe dan ook, er komt een rouwkoets,
en welgelukzalig, als die rouwkoets komt vóór dat het sterven wordt. Dan zal de rouwkoets
leiden tot de eeuwige bruiloftszaal. Daar zal God alle tranen van hun ogen afwissen. Daar zal
de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch gekrijt, maar eeuwige vreugde zal op hun hoofden wezen.

Maar daarentegen degenen die hier alleen maar vrolijk en prachtig leefden, die zullen
gaan in een eeuwige rouw. Daar waar hun worm niet sterft, waar de rook van hun pijniging op
zal gaan in alle eeuwigheid, en daar ook: Eeuwig! Daar is tijd en ure uit. Welgelukzalig dan,
die hier op hun trouwdag (of eerder, of later) kennis mochten maken met die rouwkoets!
Driewerf zalig!

O Zaligheid nooit af te meten! O vreugde die alle smart verbant!
Daar is de vreemdelingschap vergeten Ze zal nooit meer in het hart opkomen!
En eeuwig in het vaderland! Zonder scheiden, want daar is geen tijd meer.

Als het hart verklaard wordt, ben ik blij dat de kerkdienst niet eeuwig duurt. Wat is dat een onbijbelse voorstelling van wat de hemelse heerlijkheid zal zijn. Hij alles en in allen. Dat is op geen enkele manier te vergelijken met een kerkdienst waarin het hart wordt verklaard, inclusief harde banken, zondige mensen, onvolmaakte voorganger, treuren op hele noten, enz.

Niet de rouwkoets of het inleven daarvan is de grond voor de zaligheid. Dat in te leven is nog steeds verloren. Alleen wie gelooft in de Jezus Christus heeft het eeuwige leven.

U begrijpt het niet....

Dat klopt Dia. Ik begrijp het niet, maar geloof het wel. Hij voor mij.

[SecorDabar]

Beste Ditbenik,
Vraag u eens af of zulke reacties de toets van Gods Woord kunnen doorstaan.
Ik vind het ongepast om respectloos en denigrerend te spreken over "treuren op hele noten",e.d, e.d.
Het lijkt wel of het vies is om niet-ritimisch te zingen....
Het lijkt mijns inziens meer op venijngeving op bepaalde kerkelijke tradities.
Tradities die niet tegen Gods Woord ingaan.
De apostel Paulus schrijft: Wie de naam van Christus noemt. staat af van ongerechtigheid.
Er kan ook een ijdel roemen in de naam van Christus te zijn, een ijdele hoop, en een niet zaligmakend geloof zijn.

[-DIA-]

Beste Ditbenik,
Vraag u eens af of zulke reacties de toets van Gods Woord kunnen doorstaan.
Ik vind het ongepast om respectloos en denigrerend te spreken over "treuren op hele noten",e.d, e.d.
Het lijkt wel of het vies is om niet-ritimisch te zingen....
Het lijkt mijns inziens meer op venijngeving op bepaalde kerkelijke tradities.
Tradities die niet tegen Gods Woord ingaan.
De apostel Paulus schrijft: Wie de naam van Christus noemt. staat af van ongerechtigheid.
Er kan ook een ijdel roemen in de naam van Christus te zijn, een ijdele hoop, en een niet zaligmakend geloof zijn.

Er is niets aan te doen. Of refoforum dan een platform is voor reformatorische christenen doet
blijkbaar niet ter zake. Deze éne en enige leer der Waarheid ontmoet overal tegenspraak, spot, hoon en venijngeving. Een andere zaak is wel dat men het niet zo verwacht op een forum met regels en een grondslag zoals iedere forummer die ondertekent heeft. Ik heb hier vele malen op gewezen. Het baat niet. Men gaat door.
Daarom zwijg ik ook maar. Het ligt voor degene die het wel gehoord hebben maar het niet horen willen. Daar ligt de zaak. In feite hoeft ons dat ook niet te verwonderen, dat is ook Bijbels. Het zou zelfs bedenkelijker zijn als men de hemel in geprezen werd...