Met zin één ben ik het eens. Zin twee gaat mij toch wat te ver. Ik zou zelf Chopin niet hoger durven aanslaan dan Mozart, Beethoven, Schubert of Rachmaninov, om er enkele te noemen (ik laat Bach maar even buiten beschouwing, omdat die feitelijk geen pianomuziek heeft geschreven). Maar dat heeft natuurlijk ook met persoonlijke voorkeur te maken.Vincent schreef:Heel heel erg mooi he. Chopin is het hoogste en tegelijk het einde van de pianomuziek, als je het aan mij vraagt (speel het zelf).Josephus schreef:Chopin, Ballade nr. 1
Welke muziek beluister je nu? [3]
Gelukkig, die laatste opmerking.Hendrikus schreef:Maak jij er ook zo'n act bij?Vincent schreef:Heel heel erg mooi he. Chopin is het hoogste en tegelijk het einde van de pianomuziek, als je het aan mij vraagt (speel het zelf).
Men, voordat er nog maar één noot gespeeld is heb je al een heel theater gehad!
Maar als ik m'n ogen dicht doe: OK, de man speelt prachtig
: Zimerman kan er inderdaad (meestal) wel wat van. Voor degenen die teveel worden afgeleid door het "theater", is hier nog een andere, zeker niet minder muzikale versie.
Ik heb Zimmerman in de Doelen horen spelen, ben toen voor de verandering niet voor het geluid gegaan bij het kiezen van mijn plek maar voor het zicht - dus zat voorin. Hij speelde in de grote zaal en in de Doelen heb je dan alleen in de parterre al altijd keuze uit zo'n 100 lege stoelen, pianorecitals lopen nooit zo geweldig. Ik keek dus min of meer in zijn gezicht. Als ik het me goed herinner was het toen Mozart en Chopin, en als toegift het tweede Scherzo van Chopin. Het was wel grappig om zijn gezicht te zien (inderdaad nogal op de show gericht) op het moment toen hij bij Mozart vol overtuiging een foute noot induwde. Ik heb zelden iemand zo ontdaan zien kijken - de rest van het stuk keek hij ook gewoon naar zijn vingers. :mrgreen:Josephus schreef:Gelukkig, die laatste opmerking.Hendrikus schreef:Maak jij er ook zo'n act bij?Vincent schreef:Heel heel erg mooi he. Chopin is het hoogste en tegelijk het einde van de pianomuziek, als je het aan mij vraagt (speel het zelf).
Men, voordat er nog maar één noot gespeeld is heb je al een heel theater gehad!
Maar als ik m'n ogen dicht doe: OK, de man speelt prachtig
Voor degenen die teveel worden afgeleid door het "theater", is hier nog een andere, zeker niet minder muzikale versie.
Het was een erg mooi recital overigens.
Ik luister nu:
Vierde Symfonie - Gustav Mahler "Das himmlische Leben"
deel 4 - Sehr behaglich.
Inderdaad sehr behagliche muziek maar ik vraag me af wat de tekst betekent die de sopraan zingt.. Het is het gedicht "Das himmlische Leben". Heeft iemand daar toevallig een Nederlandse versie van, of weet iemand de strekking?
Das himmlische Leben
Wir genießen die himmlischen Freuden,
Drum tun wir das Irdische meiden,
Kein weltlich Getümmel
Hört man nicht im Himmel!
Lebt alles in sanftester Ruh'!
Wir führen ein englisches Leben!
Sind dennoch ganz lustig daneben!
Wir tanzen und springen,
Wir hüpfen und singen!
Sankt Peter im Himmel sieht zu!
Johannes das Lämmlein auslasset,
Der Metzger Herodes drauf passet!
Wir führen ein geduldig's,
Unschuldig's, geduldig's,
Ein liebliches Lämmlein zu Tod!
Sankt Lucas den Ochsen tät schlachten
Ohn' einig's Bedenken und Achten,
Der Wein kost' kein Heller
Im himmlischen Keller,
Die Englein, die backen das Brot.
Gut' Kräuter von allerhand Arten,
Die wachsen im himmlischen Garten!
Gut' Spargel, Fisolen
Und was wir nur wollen!
Ganze Schüsseln voll sind uns bereit!
Gut Äpfel, gut' Birn' und gut' Trauben!
Die Gärtner, die alles erlauben!
Willst Rehbock, willst Hasen,
Auf offener Straßen
Sie laufen herbei!
Sollt' ein Fasttag etwa kommen,
Alle Fische gleich mit Freuden angeschwommen!
Dort läuft schon Sankt Peter
Mit Netz und mit Köder
Zum himmlischen Weiher hinein.
Sankt Martha die Köchin muß sein.
Kein' Musik ist ja nicht auf Erden,
Die uns'rer verglichen kann werden.
Elftausend Jungfrauen
Zu tanzen sich trauen!
Sankt Ursula selbst dazu lacht!
Kein Musik ist ja nicht auf Erden,
die unsrer verglichen kann werden.
Cäcilia mit ihren Verwandten
Sind treffliche Hofmusikanten!
Die englischen Stimmen
Ermuntern die Sinnen,
Daß alles für Freuden erwacht.
***
Dat is dus het gedicht.. ik snap het niet helemaal, zover kom ik niet met mijn middelbare school duits. Ik kom wel wat namen tegen die ik niet helemaal kan plaatsen.. Het is overigens volgens mijn programmaboekje (ik ben er zaterdag geweest) de blik van een kind. Kan iemand een beetje opheldering geven? Moet de cd de prullenbak in? :roll: Aan de muziek zal het overigens niet liggen, die is prachtig!
Wir genießen die himmlischen Freuden,
Drum tun wir das Irdische meiden,
Kein weltlich Getümmel
Hört man nicht im Himmel!
Lebt alles in sanftester Ruh'!
Wir führen ein englisches Leben!
Sind dennoch ganz lustig daneben!
Wir tanzen und springen,
Wir hüpfen und singen!
Sankt Peter im Himmel sieht zu!
Johannes das Lämmlein auslasset,
Der Metzger Herodes drauf passet!
Wir führen ein geduldig's,
Unschuldig's, geduldig's,
Ein liebliches Lämmlein zu Tod!
Sankt Lucas den Ochsen tät schlachten
Ohn' einig's Bedenken und Achten,
Der Wein kost' kein Heller
Im himmlischen Keller,
Die Englein, die backen das Brot.
Gut' Kräuter von allerhand Arten,
Die wachsen im himmlischen Garten!
Gut' Spargel, Fisolen
Und was wir nur wollen!
Ganze Schüsseln voll sind uns bereit!
Gut Äpfel, gut' Birn' und gut' Trauben!
Die Gärtner, die alles erlauben!
Willst Rehbock, willst Hasen,
Auf offener Straßen
Sie laufen herbei!
Sollt' ein Fasttag etwa kommen,
Alle Fische gleich mit Freuden angeschwommen!
Dort läuft schon Sankt Peter
Mit Netz und mit Köder
Zum himmlischen Weiher hinein.
Sankt Martha die Köchin muß sein.
Kein' Musik ist ja nicht auf Erden,
Die uns'rer verglichen kann werden.
Elftausend Jungfrauen
Zu tanzen sich trauen!
Sankt Ursula selbst dazu lacht!
Kein Musik ist ja nicht auf Erden,
die unsrer verglichen kann werden.
Cäcilia mit ihren Verwandten
Sind treffliche Hofmusikanten!
Die englischen Stimmen
Ermuntern die Sinnen,
Daß alles für Freuden erwacht.
***
Dat is dus het gedicht.. ik snap het niet helemaal, zover kom ik niet met mijn middelbare school duits. Ik kom wel wat namen tegen die ik niet helemaal kan plaatsen.. Het is overigens volgens mijn programmaboekje (ik ben er zaterdag geweest) de blik van een kind. Kan iemand een beetje opheldering geven? Moet de cd de prullenbak in? :roll: Aan de muziek zal het overigens niet liggen, die is prachtig!
De tekst van is afkomstig uit Des Knaben Wunderhorn, een bundel met anonieme Duitse volkspoëzie. Mahler heeft een aantal van deze liederen getoonzet in een gelijknamige liederencyclus. Tevens heeft hij in een paar symfonieën enkele van deze liederen terug laten komen, zo ook dus in de Vierde.Jongere schreef:(...) Dat is dus het gedicht.. ik snap het niet helemaal, zover kom ik niet met mijn middelbare school duits. Ik kom wel wat namen tegen die ik niet helemaal kan plaatsen.. Het is overigens volgens mijn programmaboekje (ik ben er zaterdag geweest) de blik van een kind. Kan iemand een beetje opheldering geven? Moet de cd de prullenbak in? :roll: Aan de muziek zal het overigens niet liggen, die is prachtig!
De tekst van "Das himmlische Leben" (in de cyclus overigens een soort tegenhanger van "Das irdische Leben") verbeeldt een feestelijk tafereel in de hemel, gezien door de ogen van een kind. Dat laatste is wel iets dat je je bij bestudering van de tekst goed moet realiseren!
Het beeld dat ik van Mahler heb, is dat van een rusteloze zoeker, die wel degelijk met God bezig was, maar daarbij tegelijk niet echt in een bepaald religieus hokje geplaatst kan worden. Ik zou hem in deze in ieder geval niet van profaan gedrag durven betitelen, dus ik zie ook niet in waarom je je cd (welke uitvoering is het trouwens?) naar de prullenbak zou laten verhuizen.
:mrgreen: Zo heb ik Piet Kee eens met hetzelfde theatrale gedoe een concert zien beginnen.Concentratie, ogen dicht, blik omhoog, sierlijk gebaar, eerste tonen aanslaan . . . . . . . . . . . . . . . stilte.Jongere schreef:Het was wel grappig om zijn gezicht te zien (inderdaad nogal op de show gericht) op het moment toen hij bij Mozart vol overtuiging een foute noot induwde. Ik heb zelden iemand zo ontdaan zien kijken - de rest van het stuk keek hij ook gewoon naar zijn vingers. :mrgreen:
Was-ie vergeten de motor in te schakelen 8)
Jongere schreef:Ik heb Zimmerman in de Doelen horen spelen, ben toen voor de verandering niet voor het geluid gegaan bij het kiezen van mijn plek maar voor het zicht - dus zat voorin. Hij speelde in de grote zaal en in de Doelen heb je dan alleen in de parterre al altijd keuze uit zo'n 100 lege stoelen, pianorecitals lopen nooit zo geweldig. Ik keek dus min of meer in zijn gezicht. Als ik het me goed herinner was het toen Mozart en Chopin, en als toegift het tweede Scherzo van Chopin. Het was wel grappig om zijn gezicht te zien (inderdaad nogal op de show gericht) op het moment toen hij bij Mozart vol overtuiging een foute noot induwde. Ik heb zelden iemand zo ontdaan zien kijken - de rest van het stuk keek hij ook gewoon naar zijn vingers. :mrgreen:Josephus schreef:Gelukkig, die laatste opmerking.Hendrikus schreef:Maak jij er ook zo'n act bij?Vincent schreef:Heel heel erg mooi he. Chopin is het hoogste en tegelijk het einde van de pianomuziek, als je het aan mij vraagt (speel het zelf).
Men, voordat er nog maar één noot gespeeld is heb je al een heel theater gehad!
Maar als ik m'n ogen dicht doe: OK, de man speelt prachtig
Voor degenen die teveel worden afgeleid door het "theater", is hier nog een andere, zeker niet minder muzikale versie.
Het was een erg mooi recital overigens.
Grappig. Ik ken Zimmerman voor de rest eigenlijk niet.
Ik ging vroeger wel eens naar Wibi Soerjadi en daarbij zat het bomvol. Hoewel, kerst 2004 was ik er voor het laatst en toen was het al rustiger. Is ook steeds meer de showbiz ingegaan.
@Josephus: ik houd zo van Chopin en sla hem hoger aan, omdat hij vrijwel uitsluitend gericht is op solo-piano. Ik heb ook die afwijking. Maar dat is natuurlijk persoonlijk.
Een keer naar een concert gaan met refoforummers is ook een idee :mrgreen:
Beschouw die Zimerman (met één "m" overigens aan het begin) dan maar als een geheimtip. Van een totaal andere orde dan Soerjadi (die ik op zich ook wel mooie dingen heb horen doen, alleen blijft die teveel in een beperkt repertoire zitten en is die inderdaad teveel op de showbizz gericht).Vincent schreef:Grappig. Ik ken Zimmerman voor de rest eigenlijk niet.
Ik ging vroeger wel eens naar Wibi Soerjadi en daarbij zat het bomvol. Hoewel, kerst 2004 was ik er voor het laatst en toen was het al rustiger. Is ook steeds meer de showbiz ingegaan.
@Josephus: ik houd zo van Chopin en sla hem hoger aan, omdat hij vrijwel uitsluitend gericht is op solo-piano. Ik heb ook die afwijking. Maar dat is natuurlijk persoonlijk.
Het feit dat Chopin vrijwel alleen werken voor solo-piano heeft geschreven, vind ik op zich geen probleem (speel zelf ook orgel en piano), maar de componisten die naast voor de piano ook nog voor allerlei andere bezettingen schreven (bijv. Beethoven, Brahms) vind ik daarom wel interessanter.
In dit verband: het verbaast mij dan ook meer dan eens dat de (refo-)orgelwereld zich vaak zo beperkt tot haar eigen instrument (de uitzonderingen daargelaten). De enige manier waarop velen van hen orkestwerken te horen krijgen, is in de vorm van een orgeltranscriptie... :roll: Als dat goed gebeurt op zich weinig mis mee, alleen haalt die het vrijwel nooit bij het origineel.