Re: Beroepingswerk discussie
Geplaatst: 20 jan 2014, 12:05
Nu kan, indien hij er licht oiver heeft gekregen, kand. Heijkamp een beslissing gaan nemen, want Barneveld-Zuid heeft hem niet op tweetal gezet.
Wat is dat nou voor flauwekul. Alsof hij op Barneveld zat te wachten. Dan kan hij ook nog gaan wachten op Drachten, IJsselmonde, Puttershoek, Westkapelle, Aagtekerke, etc.claus schreef:Nu kan, indien hij er licht oiver heeft gekregen, kand. Heijkamp een beslissing gaan nemen, want Barneveld-Zuid heeft hem niet op tweetal gezet.
Tenzij hij weet dat hij naar Barneved-Zuid moet, zoals dat heet.Luther schreef:Wat is dat nou voor flauwekul. Alsof hij op Barneveld zat te wachten. Dan kan hij ook nog gaan wachten op Drachten, IJsselmonde, Puttershoek, Westkapelle, Aagtekerke, etc.claus schreef:Nu kan, indien hij er licht oiver heeft gekregen, kand. Heijkamp een beslissing gaan nemen, want Barneveld-Zuid heeft hem niet op tweetal gezet.
Een dienaar moet het doen met roepstemmen die er zijn, niet met die er niet zijn.
Tiberius schreef:Voor de zending van Zijn dienaren? Mij niet bekend; dus zeg het maar.ejvl schreef:Ik heb het niet over menselijke overwegingen, maar dat mensen als middel gebruikt kunnen worden![]()
Dat mensen als middel in Gods hand gebruikt worden lijkt mij wel bijbels toch?
RD 17 februari 2012 schreef:Belangrijker dan het bezichtigen van kerken en pastorieën was voor Donselaar het voorgaan in een eredienst en het gesprek met de kerkenraad. „Je moet verbondenheid rondom het Woord ervaren, maar dat is niet genoeg. Belangrijk is ook hoe de ambtsdragers met het beroepingswerk omgaan. Is het een vanzelfsprekendheid –we zijn vacant, dus we gaan beroepen–, of wordt er geestelijke nood gevoeld?”
Op de zondag dat hij in Nieuwaal voorging, ervoer ds. Donselaar een sterk verlangen om deze gemeenten te mogen dienen. De zekerheid dat hij het beroep mocht aannemen had hij echter nog niet. „Ik zei zoals Mozes: „Indien Uw aangezicht niet medegaan zal, doe ons van hier niet optrekken!””
In een nacht dat hij de slaap niet kon vatten, pakte hij z’n Bijbel. „Ik las Jesaja 40: „Alle dalen zullen verhoogd worden, en alle bergen en heuvelen zullen vernederd worden.” Elk woord trof doel. Het was de bevestiging dat we als gezin naar Zuilichem-Nieuwaal mochten.”
De volgende avond moest hij nog voor een officiële kennismaking naar Melissant. „Dat leverde strijd op, omdat de Heere zo duidelijk had gesproken. De ouderling liet die avond Psalm 119:25 zingen: „Gedenk aan ’t woord, gesproken tot uw knecht, waarop Gij mij verwachting hebt gegeven.” Toen was het helemaal duidelijk. Op weg naar huis kreeg ik een kerkenraadslid uit Nieuwaal aan de lijn en heb ik gezegd dat ik het beroep met veel vrijmoedigheid en veel blijmoedigheid mocht aannemen.”
refo schreef:Tenzij hij weet dat hij naar Barneveld-Zuid moet, zoals dat heet.Luther schreef:Wat is dat nou voor flauwekul. Alsof hij op Barneveld zat te wachten. Dan kan hij ook nog gaan wachten op Drachten, IJsselmonde, Puttershoek, Westkapelle, Aagtekerke, etc.claus schreef:Nu kan, indien hij er licht oiver heeft gekregen, kand. Heijkamp een beslissing gaan nemen, want Barneveld-Zuid heeft hem niet op tweetal gezet.
Een dienaar moet het doen met roepstemmen die er zijn, niet met die er niet zijn.
Zet je nu een levensbeschrijving op één lijn met Bijbelse onderbouwing?GGBeroopingswerk schreef:Tiberius schreef:Voor de zending van Zijn dienaren? Mij niet bekend; dus zeg het maar.ejvl schreef:Ik heb het niet over menselijke overwegingen, maar dat mensen als middel gebruikt kunnen worden![]()
Dat mensen als middel in Gods hand gebruikt worden lijkt mij wel bijbels toch?RD 17 februari 2012 schreef:Belangrijker dan het bezichtigen van kerken en pastorieën was voor Donselaar het voorgaan in een eredienst en het gesprek met de kerkenraad. „Je moet verbondenheid rondom het Woord ervaren, maar dat is niet genoeg. Belangrijk is ook hoe de ambtsdragers met het beroepingswerk omgaan. Is het een vanzelfsprekendheid –we zijn vacant, dus we gaan beroepen–, of wordt er geestelijke nood gevoeld?”
Op de zondag dat hij in Nieuwaal voorging, ervoer ds. Donselaar een sterk verlangen om deze gemeenten te mogen dienen. De zekerheid dat hij het beroep mocht aannemen had hij echter nog niet. „Ik zei zoals Mozes: „Indien Uw aangezicht niet medegaan zal, doe ons van hier niet optrekken!””
In een nacht dat hij de slaap niet kon vatten, pakte hij z’n Bijbel. „Ik las Jesaja 40: „Alle dalen zullen verhoogd worden, en alle bergen en heuvelen zullen vernederd worden.” Elk woord trof doel. Het was de bevestiging dat we als gezin naar Zuilichem-Nieuwaal mochten.”
De volgende avond moest hij nog voor een officiële kennismaking naar Melissant. „Dat leverde strijd op, omdat de Heere zo duidelijk had gesproken. De ouderling liet die avond Psalm 119:25 zingen: „Gedenk aan ’t woord, gesproken tot uw knecht, waarop Gij mij verwachting hebt gegeven.” Toen was het helemaal duidelijk. Op weg naar huis kreeg ik een kerkenraadslid uit Nieuwaal aan de lijn en heb ik gezegd dat ik het beroep met veel vrijmoedigheid en veel blijmoedigheid mocht aannemen.”
Waar GGBeroepingswerk wel gelijk in heeft is, dat hij vanavond toegevoegd kan worden aan het tweetal onder druk van de ledenvergadering (er zijn kerkenraden die daar voor zwichten). Dan zou hij dus wel beroepen kunnen worden.FlyingEagle schreef:Als ik zo vrij mag zijn, Barneveld-Zuid zal naar alle waarschijnlijkheid kand. Heijkamp niet beroepen, Hij is vorige week zondag voor gegaan in Barneveld-Zuid en nu hebben ze hem niet op tweetal gezet. Lijkt me op z'n minst opvallend.
okay, wist niet dat zoiets kan. We zullen zienTiberius schreef:Waar GGBeroepingswerk wel gelijk in heeft is, dat hij vanavond toegevoegd kan worden aan het tweetal onder druk van de ledenvergadering (er zijn kerkenraden die daar voor zwichten). Dan zou hij dus wel beroepen kunnen worden.FlyingEagle schreef:Als ik zo vrij mag zijn, Barneveld-Zuid zal naar alle waarschijnlijkheid kand. Heijkamp niet beroepen, Hij is vorige week zondag voor gegaan in Barneveld-Zuid en nu hebben ze hem niet op tweetal gezet. Lijkt me op z'n minst opvallend.
Tot nu toe hebben ze nog maar één beroep uitgebracht en dat was op kand. Bredeweg.DDD schreef:Ik kan me voorstellen dat ze in zo'n grote gemeente sowieso geen kandidaat beroepen.
Nee, dat doet hij niet. Maar het stukje geeft wel precies aan waarom ik zou hechten aan een gesprek, en hoe dat als middel gebruikt kan worden door de Heere. Verder hoeven we er ook weer geen halszaak van te maken.Tiberius schreef:Zet je nu een levensbeschrijving op één lijn met Bijbelse onderbouwing?GGBeroopingswerk schreef:Tiberius schreef:Voor de zending van Zijn dienaren? Mij niet bekend; dus zeg het maar.ejvl schreef:Ik heb het niet over menselijke overwegingen, maar dat mensen als middel gebruikt kunnen worden![]()
Dat mensen als middel in Gods hand gebruikt worden lijkt mij wel bijbels toch?RD 17 februari 2012 schreef:Belangrijker dan het bezichtigen van kerken en pastorieën was voor Donselaar het voorgaan in een eredienst en het gesprek met de kerkenraad. „Je moet verbondenheid rondom het Woord ervaren, maar dat is niet genoeg. Belangrijk is ook hoe de ambtsdragers met het beroepingswerk omgaan. Is het een vanzelfsprekendheid –we zijn vacant, dus we gaan beroepen–, of wordt er geestelijke nood gevoeld?”
Op de zondag dat hij in Nieuwaal voorging, ervoer ds. Donselaar een sterk verlangen om deze gemeenten te mogen dienen. De zekerheid dat hij het beroep mocht aannemen had hij echter nog niet. „Ik zei zoals Mozes: „Indien Uw aangezicht niet medegaan zal, doe ons van hier niet optrekken!””
In een nacht dat hij de slaap niet kon vatten, pakte hij z’n Bijbel. „Ik las Jesaja 40: „Alle dalen zullen verhoogd worden, en alle bergen en heuvelen zullen vernederd worden.” Elk woord trof doel. Het was de bevestiging dat we als gezin naar Zuilichem-Nieuwaal mochten.”
De volgende avond moest hij nog voor een officiële kennismaking naar Melissant. „Dat leverde strijd op, omdat de Heere zo duidelijk had gesproken. De ouderling liet die avond Psalm 119:25 zingen: „Gedenk aan ’t woord, gesproken tot uw knecht, waarop Gij mij verwachting hebt gegeven.” Toen was het helemaal duidelijk. Op weg naar huis kreeg ik een kerkenraadslid uit Nieuwaal aan de lijn en heb ik gezegd dat ik het beroep met veel vrijmoedigheid en veel blijmoedigheid mocht aannemen.”
Ik vraag om Bijbelse onderbouwing, dan komt hij met een levensbeschrijving.Luther schreef:Nee, dat doet hij niet.Tiberius schreef:Zet je nu een levensbeschrijving op één lijn met Bijbelse onderbouwing?
Zoals tegen Ejvl ook al gezegd: ik begrijp je standpunt wel (en ik ken zelf ook wel meer van dit soort verhalen), maar het gaat mij er om dat de Bijbel en de belijdenis een andere weg wijst.Luther schreef:Maar het stukje geeft wel precies aan waarom ik zou hechten aan een gesprek, en hoe dat als middel gebruikt kan worden door de Heere.
Nee, dat hoeft niet.Luther schreef:Verder hoeven we er ook weer geen halszaak van te maken.
Hierop kan ik ook niet zo 1-2-3 antwoord geven.Luther schreef:Misschien wel nog de vraag: in hoeverre mogen menselijke afwegingen en praktische omstandigheden een rol spelen in de afweging?
Ik wist ook niet dat zoiets kan.FlyingEagle schreef:okay, wist niet dat zoiets kan. We zullen zienTiberius schreef:Waar GGBeroepingswerk wel gelijk in heeft is, dat hij vanavond toegevoegd kan worden aan het tweetal onder druk van de ledenvergadering (er zijn kerkenraden die daar voor zwichten). Dan zou hij dus wel beroepen kunnen worden.FlyingEagle schreef:Als ik zo vrij mag zijn, Barneveld-Zuid zal naar alle waarschijnlijkheid kand. Heijkamp niet beroepen, Hij is vorige week zondag voor gegaan in Barneveld-Zuid en nu hebben ze hem niet op tweetal gezet. Lijkt me op z'n minst opvallend.
Nee, eilander heeft al enkele voorbeelden gegeven van het feit dat dit helemaal niet zo scherp ligt in de Bijbel. Je ziet dat mensen daar in allerlei omstandigheden worden ingeschakeld om Gods wil duidelijk te maken. In de belijdenis wordt vooral uitgesproken hoe het aan Gods zijde ligt. En dan is het zo dat God roept en zendt, zonder twijfel! En de beroepene moet het ook echt niet met minder willen doen, al zou hij de gemeente die beroept nog nooit bezocht hebben. Dat laat echter onverlet dat een gesprek met de kerkenraad wel degelijk een middel in Gods hand kan (!) zijn. Daarnaast is een dienaar des Woords ook nog eens echt mens, en komt hij met een hoge roeping ook gewoon in een sociale context te werken. Ook in dat opzicht is een gesprek wenselijk. (Hoewel in dit concrete geval 47 gesprekken inderdaad wat lastig gaat worden.) We moeten het beroepingswerk in dat opzicht niet mysterieus maken, alsof het spreken met elkaar op een geestelijk-nuchtere wijze daarin niet kan helpen. Dat geldt toch ook voor andere geestelijke zaken?Tiberius schreef:Zoals tegen Ejvl ook al gezegd: ik begrijp je standpunt wel (en ik ken zelf ook wel meer van dit soort verhalen), maar het gaat mij er om dat de Bijbel en de belijdenis een andere weg wijst.Luther schreef:Maar het stukje geeft wel precies aan waarom ik zou hechten aan een gesprek, en hoe dat als middel gebruikt kan worden door de Heere.